[ARCHIWUM] Nalewy dzienniczek snów

Nawiedzam Cię w snach :p

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Zira dnia Pon 9:04, 05 Maj 2014, w całości zmieniany 1 raz

]Technika: Oddech medytacyjny + Próba niemyślenia przed snem + spontaniczne WBTB
]Inkubacja: Brak
]Godziny snu: ~20:37-5:22
]Data: 05.05.2014

Przed snem: Coraz dłużej zasypiam świadomie. Dziś znowu udało się dojść do mrówek, ciekawe czy uda się wejść świadomie do snu bez WBTB. Oczywiście, nie liczę na jakieś tam wejścia przed snem. Liczę an te z WBTB, a przed snem jest praktyka.

FA #1: Budzę się w swoim łóżku, jest godzina... Nawet nie wiem, ale jest ciemno. Wstaję z łóżka, biorę laptopa i sprawdzam czy jest WiFi. Było. Wchodzę więc na FB. Tam oczywiście post "Oneironautyków":
Czy znacie tego o to pana?
I pod spodem zdjęcie jakiegoś menela. Patrzę, zdjęcie ma 9 lików i 5 komentarzy. Więc czytam:
Konrad K...: Smile

Ktoś: haha
I zatrzyamłem się przy komentarzu Mateusza, kolegi z klasy:
Mateusz: To jest jakiś pedał ;-;
Wystarczy spójrzyć na jego jaja.
Zszokowałem się. Chciałem mu napisać coś w stylu:
"A Ty niby nie jesteś gejem, patrząc na jaja facetów?
A propos tego, nie rozumiem niektórych ludzi, dlaczego nie tolerują homoseksualistów. Wynika to z ich mózgu, który coś tam ma..."
Lecz... laptop spadł mi z kolan i połamała się bateria. Gdy ją zbierałem, weszła mama i krzyczała...

Notka: Łóżko w tym FA było na starym miejscu, mimo iż mam przestawione od 4 miesięcy. Dziwne... Moja podświadomość (czy co tam) zawsze ukazuje w snach łóżko, jakby tam było, a nie po drugiej stronie pokoju...

FA #2: Budzę się na krześle, a na telewizorze ekran mojego monitora. Otwieram FF, który był zminimalizowany. Najprawdopodobniej robiłem jakiś dokument. Przechodzę na zakładkę z Google Grafiką, skrolluję a tam kobiety, nagie... Sen się tutaj urywa...

Notka ogólna: Reszty snów nie zapisuję, bo to tylko urywki, lecz także z mojego pokoju. Coś dziwny dzisiaj wynik medytacji, WBTB się nie udało, zasnąłem. Tak to jest jak się robi 20 sekundowe rozbudzanie...

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnimi czasy, pracuję dla Ruchu Oneironautycznego nad pewnym projektem, o nazwie "Reportaże ze snów". Gdyby nie mój sen, który zaraz tutaj przytoczę, to by to coś nie powstało. W ramach projektu, staram się inkubować sny, które będą powiązane chodź trochę z tym, co wyśniłem na początku. Teraz możecie przeczytać je:

]Technika: Nie dotyczy
]Inkubacja: Brak
]Godziny snu: ~22:57-5:35
]Data: 18.06.2014

Sen #1: Już minął jakiś czas, odkąd należałem do Ruchu Oneironautycznego. Nadeszła więc chwila, bym się podjął jakiegoś zadania. Napisałem na Facebooku do Mariusza, aby mi coś przydzielił. Zastanowił się, po czym odpisał:
-Drogi Kamilu, mam dla Ciebie następujące zadanie: będziesz musiał przygotować dla mnie materiały, dotyczące prześladowań oneironautów w wiekach XIX i XX. Liczę na Ciebie.
Bez chwili wahania zacząłem szukać w Google jakichś początkowych informacji. Natrafiłem na adres jakiejś kobiety, mieszkającej gdzieś na skraju Polski. Wyłączyłem komputer i pojechałem do niej (lub raczej teleportowałem się). Wszedłem do jej domu, usiadłem przy okrągłym, brązowym, oraz trochę barokowym stole. Chwilę później, przyszła do mnie ładna kobieta, o średnich blond włosach. Miała na imię... W sumie to nie wiem, niedosłyszałem. Wyciągnęła ona jakiś żółty klaster. Otworzyła go i pokazała zdjęcie, w brązowych kolorach. Przedstawiało ono ludzi, trochę przestraszonych, lecz uśmiechniętych, którzy byli w jakimś obozie.
-Wywozili nas do takich specjalnych obozów - zadławionym głosem zaczęła mówić kobieta - gdzie torturowali nas, znakowali i zbierali informacje. Nie tolerowali oni wszelkich form onirycznych, nie można było praktykować jasnych snów czy też projekcji astralnych. Gdy ktoś wywołał taki stan w obozie, natychmiast był zabijani.
-Znakowali, zabijali? - spytałem zdziwiony - Ale jak?
-Znakowali... Zaraz pokarzę ci moją szyję.
Kobiecina wzięła włosy z lewego policzka i zaciągnęła do tyłu. Moim oczom ukazały się blizny, w kształcie liter UW.
-Co to oznaczało? - zadałem kolejne pytanie
-Nie wiem, niestety. Co do zabijania, to w ich obozie było medium, które wyłapywało ludzi, którzy właśnie wiadomo co robili...
-Aaa, rozumiem. A jak stamtąd wyszłaś?
-Koledzy mi pomogli, o ci - pokazała palcem na zdjęciu - niestety, nie żyją, zostali rozstrzelani podczas mojej ucieczki. Wiesz co, masz tutaj mój klaster, na pewno ci się przyda. Są tutaj dokumenty, które wykradłam w czasie, gdy byłam w tym obozie.
Otrzymałem klaster, po czym na podstawie jego napisałem sprawozdanie dla Mariusza. Był naprawdę zachwycony.

]Technika: Nie dotyczy
]Inkubacja: Sen #1 - 18.06.2014
]Godziny snu: ~22:30-7:33
]Data:19.06.2014

Sen #1: Wszyscy byli już gotowi. Ktoś przeciął drut w płocie i wybiegliśmy, we trzech. Był zmierzch, niebo zachwycało swym pomarańczowo-różowym blaskiem. Wiatr lekko muskał po policzkach. Biegliśmy ile sił w nogach. Za nami było słychać alarm. Odwróciłem się. Kilka gości w kaskach biegło za nami z karabinami maszynowymi. W pośpiechu skoczyłem w zboże ostrzegając innych. Kłosy były wielkości dużych dzieci. Przeszliśmy trochę pola kucając, by nas nie zauważyli nasi oprawcy. Po chwili zdjąłem plecak i zajrzałem do niego. W środku był jakiś klaster. Dałem to mojej koleżance. Wstałem i rozejrzałem się wokół. Pościg był coraz bliżej. Nieopodal zauważyłem jakieś ciało. Podszedłem do niego. Obok trupa znalazłem potężny rewolwer siedmiostrzałowy, a obok niego worek. W worku było 13 nabojów, w tym 6 wystrzelonych. Naładowałem tymi niewystrzelonymi broń. Wstałem i zacząłem strzelać w prześladowców. Niestety, po trzecim strzale dostałem kulkę w czoło.

]Technika: Nie dotyczy
]Inkubacja: Sen #1 - 18.06.2014
]Godziny snu: ~21:50-8:27
]Data:20.06.2014

Sen #1: Cała nasza ośmioosobowa grupa stała już za krzakami. Wpatrywaliśmy się w kościół, który był naprzeciwko nas. Po chwili zacząłem uzupełniać swój pamiętnik.

	Cytat:
	13 październik W końcu udało nam się zwiać z obozu. Jesteśmy pierwszymi, którym się udało to zrobić zaraz po tej słynnej trójce, nie wiadomo co z nimi. Teraz wraz z grupą, składającą się z 8 osób próbujemy znaleźć schronienie. Mamy przed sobą kościół, okupywany przez...

-Przestań tam skrobać i lepiej nam pomóż... - ktoś do mnie powiedział.
Zamknąłem zeszyt i oddaliłem się od krzaka. Kilka metrów ode mnie szedł żołnierz. Rzuciłem w niego kamieniem. Zaczął biec w moją stronę. Ukryłem się za krzakiem obok. Wyjąłem sztylet i czekałem. Był tuż obok mnie. Rzuciłem się na niego i poderżnąłem gardło. Zabrałem mu broń i ubranie. Po przebraniu się w jego mundur, poszedłem w stronę kościoła. Otworzyłem drzwi, a za nimi ujrzałem 4 ludzi wysokiej rangi, omawiających jakiś plan działania. Chcieli napaść na blok, w którym rzekomo mieli znajdować się oneironauci. Przeraziłem się. Wziąłem broń i rozstrzelałem wszystkich. Później ukryłem się, lecz nikt nie przyszedł. Po chwili wyszedłem z kryjówki i wyszedłem z kościoła. Obok był jakiś budynek, najprawdopodobniej plebania. Poszedłem do niej. Wchodząc do środka Krzyknąłem: "Witajcie towarzysze!". Nie wiem, dlaczego to zrobiłem. Ktoś do mnie przybiegł i rzekł: "Posprzątaj pokój swój, żołnierzu" i w tej samej chwili pokazał palcem na jakieś pomieszczenie. Wszedłem do niego, tam dwa trupy. Księdza i najprawdopodobniej jego gosposi. Opuściłem szybko to pomieszczenia i udałem się do pokoju naprzeciwko. Tam znalazłem kilka sztuk broni ze średniowiecza. Łuki, strzały. miecze, a nawet magiczne różdżki. Na środku wschodniej ściany (a przynajmniej było napisane, że jest wschodnia) była kurtyna. Odsłoniłem ją, po czym ujrzałem kopalnię. Wszedłem do niej i trochę eksplorowałem. Gdy miałem już wychodzić, napadł na mnie... nei wiadomo co. Poczułem tylko, jak krew wypływała z mojej lewej piersi. Przed śmiercią, ujrzałem grot zielone stworzenie, trzymające w prawej ręce łuk...

Sen #2: Przed chwilą rozdzieliłem się z moją przyjaciółką i poszedłem przed siebie. Ja na południe, ona na północ. Po chwili doszedłem do jakiegoś gospodarstwa wiejskiego, gdzie ugościła mnie staruszka. Dała mi miskę ciepłego i naprawdę, ale to naprawdę dobrego gulaszu. W życiu nie jadłem tak dobrej potrawy. A może wynik tego niebiańskiego smaku spowodował chleb i woda w obozie, kto wie. Gdy zjadłem, staruszka kazała mi pójść spać. Poszedłem. Gdy się obudziłem, Jej już nie było. Wstałem i rozejrzałem się po domu. Nic wartościowego nie znalazłem. Pomyślałem, że pora już odejść od tego domu, bo z pewnością będą mnie poszukiwać. Staruszka powiedziała mi, że nieopodal jest sad, gdzie stoi zepsuty samochód. Jeżeli go naprawię, to będzie on mój. Lekko się zdziwiłem. Chciałem zobaczyć ten pojazd, więc czym prędzej poszedłem go szukać. Wspiąłem się na drzewo, wyjąłem z plecaka lornetkę i popatrzyłem na okolicę. Ujrzałem dwie farmy, na jednej jakiś człowiek oglądał telewizję i liczył pieniądze. Chyba poczuł mój wzrok, gdyż popatrzył na mnie i zasłonił okno. Jak on mnie mógł zauważyć na drzewie? Na drugiej farmie był miły dziadzio, który naprawiał jakiegoś pick-upa. Trochę na lewo od gospodarstwa był sad. To pewnie chodziło o ten samochód. Poszedłem w stronę tego starca. Gdy już doszedłem, spytałem się:
-Mogę wziąć ten wóz?
-Ależ oczywiście, ale najpierw znajdź oponę.
Rozejrzałem się wokół i...
-Tutaj leży - krzyknąłem z radością.
Zaniosłem ten gumowy przedmiot staruszkowi, a on przymocował to do samochodu. Po chwili auto było gotowe do jazdy. Lecz... Poczułem nagle silny ból na środku potylicy. Za mną stał facet, który liczył pieniądze. W ręce miał wiatrówkę...

Post został pochwalony 1 raz

Ostatnio zmieniony przez Nalewa dnia Pią 12:16, 20 Cze 2014, w całości zmieniany 1 raz

Epickie. Świetna inkubacja. Liczę na dalsze sukcesy w inkubacji Smile

Post został pochwalony 0 razy

Kolejna próba pisania dziennika

]Technika: Rób leniwego WILD'a kiedy popadnie (nawet DEILD'a jak Ci się uda)
]Inkubacja: Nie chce mi się inkubować
]Godziny snu: ~21:37-8:07 (równe dziesięć i pół godziny!)
]Data: 17.07.2014

Sen #1: Szkoła, początek roku 2014/2015. Mamy geografię z nową panią nauczycielką, panią Ewą, a do tego jest łączenie z klasą IIIc. Siadam obok Artura, nigdzie indziej nie było miejsca. Później przede mną siadają Wojciech i Michał [pragnę zaznaczyć, iż nie było wolnych miejsc]. Biorą moją ławkę i rzucają ją w pobliżu śmietnika.
-K**wa, nie trafiliśmy - krzyknął Michał.
W klasie powstał hałas. Wstałem i wyszedłem z klasy, nie mogąc wytrzymać tego. Akurat gdy zamknąłem drzwi od szkoły, zadzwonił dzwonek. Siadłem na swój rower i pojechałem pod przystanek autobusowy. Tam o mało co nie rozjechałem mojej koleżanki.
Czekam, czekam, czekam. Mojego autobusu ciągle nie ma. Słyszę jakiś głos, że po 6 godzinach lekcyjnych nie ma dowozu do mojej miejscowości, więc wsiadłem ponownie na rower i pojechałem w stronę domu. Moja trasa przypominała po części sinusoidę, taki był ruch na drodze. Gdy byłem przy lewej krawędzi jezdni, za podstawówką, wyjechał żółty garbus. Skręciłem w prawo, by nic się nie stało. Nie udało się, uderzyłem go w bok. Wychodzi z niego puszysty facet, i
-Nazwisko?
-Ja?
Nie wiadomo skąd w tym momencie zjawili się moi koledzy, również na rowerach. Wymienili po kolei swoje nazwiska, dla ochrony danych osobowych ich nie podam.
-Aaaaa, to wy jesteście potomkami znakomitych rodów. Chodziłem z waszymi ojcami do szkoły. Zacni to byli ludzie, no, jedźcie. A z ciebie młodziku - wskazał na mnie palcem - wyciągnę nazwisko ojca i...

Sen 2: -Ja już ten tor przeszkód kiedyś przechodziłem, bez obaw - powiedziałem.
Skłamałem. Podskoczyłem i złapałem się krańca wielgachnej kostki Rubika, w końcu byliśmy w jej muzeum, to tor był zbudowany z samych kostek, no prawie. Koledzy zrobili to co ja. Potem podciągnęliśmy się i dostaliśmy się na górę. Potem wielkim skokiem dostaliśmy się na kładkę. Pod nią, szedł robot. Próbowałem wyłamać jakąś część kładki, ale się nie udało, więc skoczyłem na łeb robota. On buchnął laserami z oczu i podpalił kładkę, na której byli koledzy.
-Mój Boże! - krzyknął któryś z nich.
Wszyscy spadli na robota. Ta mechaniczna bestia, jak się okazało, nie wytrzymała naszego ciężaru i się położyła. My poszliśmy dalej. Naszym oczom ukazał się, można by powiedzieć, szwedzki stół. Było tam pełno chipsów, chrupek, napojów, wszystkiego, co lekarze uważają za niezdrowe przekąski. Wyjąłem z kieszeni czarny worek na śmieci i wkładałem pojedynczo każde ze smakołyków. Gdy stół był pusty, poszedłem dalej. Tam była meta. Wszedłem na nią i okazało się, że jestem mistrzem świata w tym torze. Wyrzuciłem worek za scenę, i się ukłoniłem. Poszedłem za moim workiem. Za kulisami było pełno moich nauczycieli, którzy gratulowali mi, w szczególności pan od techniki. Spytałem go o worek, on nic nie wiedział.
Po chwili znalazłem jakieś tajemne przejście. Gdy do niego wchodziłem, pani Wicedyrektor kazała mi się spieszyć, gdyż "Winda nie będzie czekać". Znalazłem mój worek. Pilnowało go kilka chłystków, którzy zajadali moje chipsy.
-Mogę ten worek?
-Nie!
-A chociaż jednego chipasa?
-Proszę - dali mi chipsa o smaku cebuli
Wziąłem jakąś kostkę, 4x4 i poszedłem ku kulisom. Gdy już tam byłem, zaczęły wznosić się do góry.

Sen 3: Otwieram drzwi, wchodzę. Patrzę w lustro. Moja głowa jest nieludzko wykręcona, lecz tylko w lustrze, na żywo było wszystko dobrze. Wybiegłem z łazienki. Wyjąłem taukę spod bluzki, Zacisnąłem w garści po szedłem znowu do lustra, tym razem z zamkniętymi oczyma. Wystawiłem krzyżyk przed siebie. Próbowałem otworzyć oczy, nie mogłem. Wyszedłem ponownie z łazienki. Oczy same się otworzyły.
Strapiony niepowodzeniem poszedłem do McDonalda. Gdy już tam byłem, zamówiłem osiem Happy Meal-ów. Byłem nieludzko głodny. Nie spodziewałem się, że zostanę tak szybko obsłużony, moje zamówienie zostało zrealizowane w 10 sekund. Otwieram pierwszego Happy Meala, wszystko w porządku. W drugim, trochę mniej frytek, w trzecim, jeszcze mnie. W czwartym już nie było frytek, ba, nawet hamburgera nie było, było samo jabłko. W piątym były same zabawki. W szóstym, był sam lud. W siódmym same szejki, a w ósmym... Pełno frytek! Zjadłem wszystko, po czym zacząłem się bawić zabawkami. Były to same bączki. Rozdałem je okolicznym dzieciom. Bawiliśmy się nimi z dobre 20 minut. Mi został tylko jeden, biały, podobny do szpilki.

Sen 4: -Witamy w domu oneironautów! - zakrzyknął Przemek, jeden z mieszkańców owego domu.
-Czujemy się zaszczyceni - odpowiedziałem.
Przemek, niektórzy mówili na niego Ozzy, przypominał lekko Wampira, był bladziutki i nosił mroczny strój, fryzurę miał równie mroczną. Oprowadzał mnie po wielkim zamku, lecz nie to było przedmiotem mojej uwagi. Była nim blondynka, która szła obok mnie. Po kilku minutach oprowadzania, miałem dość i wyszedłem na podwórze. Tam usiadłem pod murami zamku i myślałem. Z krzaków wyszła ta blondynka, z taboretem i leżakiem. Dała mi taboret i poszła dalej.
-Hej ty - zawołał do mnie jakiś metal
-Co, ja?
-Tak. Co wiesz o tajnym piętrze?
-Eeeemm. Nic. Skąd taka myśl ci przyszła do głowy?
-A no, chcę ci pokazać, to właśnie przejście.
Wstałem i poszedłem za nim. Nie przedstawił się. Doszliśmy do jakichś drzwi, w stylu gotyckim. Otworzyłem je. Tam były schody, lecz... Nie tam gdzie powinny, znaczy się, na odwrót.

(obrazek pomocniczy)
d------------------------------------------------------------------------|
r------------------------------------------------------------------------|
z------------------------------------------------------------------------|
w------------------------------------------------------------------------|
i------------------------------------------------------------------------|
---------------------------------------------------------------------__|
-----------------------------------------------------------------__|
-------------------------------------------------------------__|
---------------------------------------------------------__|

Początek schodów był 20 metrów od nas. Lecz to nam nie przeszkodziło, pod drzwiami byłą drabina. Zeszliśmy po niej i się rozdzieliliśmy, na moje życzenie. Chodziłem tu i ówdzie, otwierałem drzwi. Widać było, że tajemne piętro było pod renowacją. Tu i ówdzie była świeża farba. Przy 20 pokoju, ktoś mnie napadł. Położyłem dwóch ludzi, ale trzeci tak mnie pobił, że ból nie dał mi żyć...

Notatka do snu: Ból przeszedł do reala trochę, ale trochę. Nie był to z zewnątrz bodziec.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Nalewa dnia Czw 11:21, 17 Lip 2014, w całości zmieniany 2 razy

Pierwszy nowy dzień pisania dziennika i zaje... fajne FA, przez które nie pamiętam poprzednich snów.

]Technika: Leniwy WILD.
]Inkubacja: Nie chce mi się inkubować
]Godziny snu: ~21:37-7:57
]Data: 18.07.2014

Sen 1: - No to teraz tak, tutaj przeprowadzimy desant i ich okrążymy - powiedziała kobieta, o bardzo jasnych włosach, tak jak ten napis - oddział bravo natomiast zaatakuje od tej strony.
- No ale czy to się powiedzie? - spytał jakiś głos
- Musi, albo wszyscy zginiemy, chociaż żaden oneironauta nie powinien nam się przeciwstawić.
- Ale...
- Żadnych "ale". Rozejść się, jutro już będzie po sprawie.
Poszedłem w stronę domu z moim kolegą po fachu. Byliśmy szpiegami na usługach oneironautów, którzy, wiadomo co mieli robić. Po chwili byliśmy już u siebie. Powtórzyłem wszystkim zebranym w pomieszczeniu, było ich ze trzydzieści, plan kobiety. Potem wyjąłem plan działki, który był w kartonie pod stołem. Omówiłem atak na posiadłość wroga.
- No to w drogę. Ty - wskazałem na jakiegoś mężczyznę - pobiegniesz ze mną.
Zaczęliśmy biec. W stronę wielkiej willi. Wyważyłem drzwi nogą. Za nimi spotkaliśmy rycerzy, uzbrojonych w siekierki, spodziewali się nas.
- Kryyyyć się! - krzyknąłem, aż tynk odpadł ze ścian.
Zrobiłem skok w bok, i patrzyłem jak siekierki leciały. Złapałem jedną w locie i odrzuciłem. Trafiłem kogoś w napierśnik. Lecz przeżył.
- Skur****ny. - powiedział mój towarzysz, wyjął granat i rzucił w stronę napastników.
I nagle wielkie *Buuuum*. Siekierki w kawałkach, rycerze w takimże też stanie. Wziąłem jedną całą siekierkę, lecz się rozwaliła w mojej dłoni i wbiła drzazgę. Nie bolało. Podniosłem kawałek szkła z szyby, która też była uszkodzona przez eksplozję. Myślałem, że się przyda - nie myliłem się. Otworzyliśmy kolejne drzwi, do stołówki. Tam wstał jakiś koleś. Zamachnąłem ręką, rzuciłem szkłem.
- AAaaaaaaa! - było słychać, że trafiłem.
- A masz w rzyć głupia su**. - triumfalnym głosem odpowiedziałem na ryk.
Pobiegliśmy dalej. Po chwili byliśmy na podwórzu, przed nami stodoła. Tam wcześniej słuchałem planu kobiety. Kilku ludzi z mojego oddziału biegło też w stronę tego budynku, ale z innych stron. Wszyscy wbiegliśmy do środka. Stała tam kobieta, ktoś ją pięściami obłożył na moich oczach. Podszedłem do ktosia i jednym ciosem w kość klinową obaliłem ją. Nie lubię, jak ktoś bije kobiety. Poszkodowaną wyniosłem na dwór. Położyłem się obok niej i zaczęliśmy rozmawiać. Treść rozmowy zachowam dla siebie, ale zdradzę, że było dużo miłości. Po tej rozmowie, ktoś przyniósł nam telewizor i włączyliśmy go. Leciał jakiś teleturniej.

	Cytat:
	In somnio o perturbi et s minoni teltema

- Kto wie jakie słowa zastąpią gwiazdki? Kto wie? - powiedziała prezenterka
- Wiem jakie słowa tam będą. Takie z armachańskiego, nie powiem jakie, bo brzydkie.
"pierdo****" i "su**". To były słowa, które miałem na myśli.
Ktoś zadzwonił na infolinię, powiedział dwa słowa. Te słowa, nie były tymi, o których myślałem.
- To te? - spytała się kobieta, jeszcze leżąca obok.
- Tak - skłamałem.

FA 1: "Ile ja spałem?". Przypomniałem sobie dwa sny. Zaglądam do ekranu telefonu. Patrzę na datę. 27 lipiec, godzina 7:00. "Przespałem aż tyle dni?". Zaglądam do dziennika, tam były klucze snów z każdego dnia, sny w końcu zapisuję na forum. Wchodzę poprzez telefon na forum, wszystkie wpisy są w dzienniku. "Amnezji pewnie doznałem". Wchodzę na czat, opowiadam o wszystkim, że zapomniałem kilku dni. Potem pada moje pytanie:
-Ile dni mnie tutaj nie było?
-Z 7 dni - odpowiedział artysta. W tym momencie zasiała się u mnie nutka niepewności.
-To brzmi mi na jakąś fantastykę - odpowiedział po przeczytaniu moich relacji na czacie fx.
Przyjrzałem się liście na czacie, było osiem osób, w tym kilka nowych.
Teraz FB. Wchodzę, do RO dołączyła nowa osoba, Lena (także oneironautka). Tutaj zasiała się u mnie kolejna nutka niepewności, gdyż ona nie ma tyle odwagi, by przystąpić do takich akcji. Omawiała z Dawidem kolejne jego plakaty. Odłożyłem całą elektronikę. Poszedłem do kuchni. Była godzina 10:00. Wszyscy ubierali się.
-Kamilu, umyj się, za chwilę wyjeżdżamy do kościoła.
-Dobrze, dobrze.
Wracam do pokoju. Tam, patrzę, nie ma mojej szafy.
"To muszą być jakieś jaja, albo sen". W tym momencie łączę wątki. I wiedziałem, że jestem we śnie.
"I wszystko jasne". Tutaj zacząłem się bawić. Włączyłem telewizor. Leciał jakiś film z Piotrem Cyrwusem. Goniła go śmierć. Chciałem się tam przenieść. Cofnąłem się kilka kroków, pobiegłem w stronę ekranu LCD, metr przed tym zatrzymałem się. Pamiętałem, co było z oknami. Zbliżyłem się do ekranu, lekko ręką dotknąłem. Trochę dłoni przeszło. Próbowałem głową, z taką ostrożnością, że aż się zdziwiłem, ale się nie udało przejść. Nie zraziłem się tym i próbowałem zrobić kilka Fire Balli. Jednego zrobiłem, rzuciłem i rozpłynął się on w powietrzu. Przy próbie robienia drugiego, moje palce się wykrzywiły i tak zostały do końca snu, powykręcane i z trudem poruszające się. Wszedłem do pokoju siostry, tam była ta kobieta ze snu powyżej. Wyszedłem czym prędzej z tego pokoju i zamknąłem za sobą drzwi. Znajdowałem się w swym pokoju. Zniknął telewizor, biurko, dwie komody, ktoś pomalował mi ściany na brzoskwiniowy kolor, zmienił obraz na ścianie, wymienił kwiatki, ukradł papugi i tablice korkową. Nie mówiąc już o komputerze. W tym momencie psuł mi się wzrok. Okazało się, że to ogniskowanie mi szwankowało. Obejrzałem mój nowy pokój, było czysto i troszkę mało mebli. Ale było okej. Nagle moje jedno oko się zamknęło. Z trudem mogłem je otworzyć, a gdy otworzyłem, obraz był zmasakrowany. Zamknąłem je znowu, widziałem normalnie. Zamknąłem otwarte, otworzyłem zamknięte i nadal był idealny obraz. Zamknąłem otwarte i otworzyłem obydwa. Byłem już w swoim łóżku, tym prawdziwym...

Post został pochwalony 0 razy

	Cytat:
	Teraz FB. Wchodzę, do RO dołączyła nowa osoba, Lena (także oneironautka). Tutaj zasiała się u mnie kolejna nutka niepewności, gdyż ona nie ma tyle odwagi, by przystąpić do takich akcji.

ಠ_ಠ

Post został pochwalony 0 razy

]Technika: Leniwy WILD.
]Inkubacja: Nie chce mi się inkubować
]Godziny snu: ~21:??-8:18
]Data: 19.07.2014

Dzisiaj pamiętam tylko jeden sen w ilości 5 sekund, więc dam do dzisiejszej relacji jeszcze sen, który mi się przypomniał wczoraj.

Strzępek snu pierwszego: Lekcja muzyki. Gram z moim kuzynem Pawłem na powietrznym fortepianie. Tworzymy te same ruchy, chociaż klikamy w nie te same klawisze, co mnie zadziwiło.

Sen stary: Początek roku szkolnego 2014/2015. Lewe kolano jeszcze nie daje mi spokoju. Siedzę w czarny garniturze, lekko podpadającym pod brąz. Nie chcąc już zastawiać drzwi, używam moich dłoni do obracania kołami mego wózka. "Jeszcze tylko dwa miesiące z tym czymś". Zdążyłem się już do niego przyzwyczaić, już go lubiłem. Przypomniałem sobie artykuł Mariusza, jak to jest być inwalidą w Gorzowie. Współczułem niepełnosprawnym gorzowianom, w końcu byłem podobny do nich. Pchałem wózkiem, aż napomknąłem na panią wicedyrektor. Rozmawiała z nową dyrektorką.
- Kamilu, co Ci się stało?
- A no, wie pani, miałem wypadek samochodowy, w którym moja lewa noga została poważnie uszkodzona. Najgorzej ucierpiało kolano. Tak za dwa miesiące powinienem już chodzić, ale będę tęsknił za wózkiem.
- Pozostaje mi życzyć szybkiego powrotu do zdrowia.
Po tej rozmowie zacząłem szybko szukać pana Zenka. Musiałem go szybko zawiadomić o moim kalectwie, gdyż za 10 minut będzie pierwszy dzwonek, a kaleka raczej w sztandarze być nie może.
Znalazłem go w dwie minuty. Wytrzeszczył oczy. Mimo tego co widział, kazał mi iść do sztandaru. Poszedłem po szarfy i rękawiczki, rozdałem je. Z trudem zdołałem omijać ludzi wokół. Przy składaniu sztandaru nikt mi nie pomógł. Po wszystkim oddałem sztandar koledze, wjechałem do windy, zacząłem się nią bawić. Zjeżdżałem z samej góry na sam dół i na odwrót. I tak cały czas, aż do dzwonka...

Post został pochwalony 0 razy

]Technika: Leniwy WILD.
]Inkubacja: Nie chce mi się inkubować
]Godziny snu: ~23:??-8:18
]Data: 20.07.2014

Sen 1: Patrzę na niego, on patrzy na mnie. On, zaczyna biec, ja zaczynam biec za nim. Biegniemy długim korytarzem, przypominający hol jednego szpitala w Toruniu. Tak pawie przez cały sen. Pod koniec jednak następuje zwrot akcji. Drogę zasłania mi ten okularnik, chłopczyna księdza, z filmu "Sin City" (taki film z Bruce-m Willisem). Wyciąga do mnie ręce. W tym samym momencie Zrobiłem piruet, walnąłem łokciem w jego nos, później drugą ręką zamaszyście świsnąłem mu w przyrodzenie. Jak zwykle, przy takich sytuacjach, rozległo się wielkie "Aaaaaaaa!!!". Popatrzyłem jak mój napastnik upada, po czym podeszła do mnie grupka małych dzieciaczków.
- Zniszczyłeś wielkiego Taukna!
- Jesteś wielgachny - powiedziało jakieś dziecko i szczęka mu opadała.
- Chodź z nami, zrobimy Ci bibę!
Po tych słowach rozległy się krzyki i te małe cżłowieczki zaprowadziły mnie do pokoju. W drzwiach zauważyłem śmiejącego się faceta, którego goniłem.

Sen albo 2, albo 1 (strzępki): Siedzę z facetem którego goniłem, obsługuje nas ta postać z SinCity.

FA: Wstaję. Jest godzina 18:56. "Musiałem nieźle pospać, aż 20 godzin". Idę do łazienki. Oczywiście jest zajęta, jak zawsze. Wychodzę na dwór, gdyż mój pęcherz nie potrafi wytrzymać takiego ciśnienia. Patrzę w niebo ponad budą psa. Księżyc w połowie, ale nie na swoim miejscu. "Szkoda, że to sen, bym miał wtedy LD...". Poszedłem siku i się obudziłem.

Post został pochwalony 0 razy

Rozpoczynam tydzień z afirmacjami. Przed snem i podczas przebudzeń będę afirmował o polepszenie świadomości i pojawienie się uświadomień w snach.

]Technika: Afirmacja
]Inkubacja: Uświadomienie
]Godziny snu: ~2?:??-7:29
]Data: 22.07.2014

Sen z wczoraj: Tylko ona i ja przed moim domem. Słońce lekko łaskotało swoim blaskiem. Bawiliśmy się piłką plażową, lecz była ciężka niczym lekarska. Prowadziliśmy dysputę na temat miłości. W pamięci zostało mi jedno pytanie i jedna odpowiedź.
- Jak poznać, czy kobieta mówi prawdę? - zapytałem
- Kobiety mówią prawdę na trzech poziomach naraz...

Notatka: Dziwna odpowiedź :E

Sen 1: Trzy planety podobne do Ziemi. Krążą wokół siebie, coraz szybciej i szybciej. Ich szybkość przypomina już bęben pralki ustawionej na 1000 obrotów na minutę. Są obok siebie coraz bliżej i bliżej. Po kliku minutach, zderzyły się tworząc duży wybuch.

Sen 2: Gram w Terrarię ze znajomymi. Wyszła nowa aktualizacja tejże gry. Idziemy przez pół mapy do wioski elfów. Tam znaleźliśmy NPC, u którego można było kupić handlarzy, za nietypowe przedmioty. Jednym z takich przedmiotów była łuska smoka. Poszliśmy do jaskini pod wioską. Spotkaliśmy jakąś różową rudę, Nazywała się Adamandamityt. Im głębiej szliśmy, tym mniej było rudy. Nagle, z prawej strony wyleciał smok. Pożarł moich znajomych jednym ciosem. Ja go zabiłem, rzucając w ów stwora granatami. Zdobyłem łuskę, wróciłem do handlarza i sprzedałem łuskę za 2 Platinium Coins. Kupiłem sobie goblinie meble, po czym zbudowałem z nich dom.

Sen 3: Pan Zenek zdecydował się na nietypową lekcje WF, na przystanku w Kleszczewie. Podzielił nas na grupy i powysyłał to, jednych do sklepu, jednych do klubu rolnika, jednych na przystanek a jeszcze innych na plac wokół drzewa. Ja byłem przydzielony do przystanku razem z Karoliną, Oliwią i Hubertem.
- Dawać, robimy konkurs sztuk walki. - zasugerowała Karolina.
Zgodziłem się i stanąłem pierwszy do walki z nią. Ja chciałem się tylko bronić. Prawy sierpowy, blok, lewy hak, unik. Kopniak z pół obrotu, kucnąłem. Drugi koniak, tym razem z drugiej strony, znowu kucnąłem. Kopniak typu nożyce, leżę na ziemi.
- Przegrałeś - można było usłyszeć triumfalny głos Karoliny.
Hubert i Oliwia nie chcieli walczyć, ale musieli i to zrobili.
- Jeszcze ta walka i gramy w piłkę - odezwał się pan Zenek, będący na drzewie.
Wiedziałem, że ta walka się szybko nie skończy, gdyż kobieta i facet bijący się jak kobieta będą długo walczyć. Poszedłem więc do sklepu. Miałem w prawej kieszeni 3zl.
- Poproszę wodę 1,5l do 3 zł
- Nie ma.
- To wtedy, to. - wskazałem napój o smaku pomarańczy.
- Poproszę 3 złote i 25 gorszy.
- Nie mam 25 groszy. - powiedziałem z zażenowaniem, myślałem, ze będę miał dług w sklepie.
- Meh... Zapłacę za Ciebie wtedy. - kasjerka wyjęła swój portfel i zapłaciła te 24 grosze reszty.
Przez przypadek włożyłem lewą dłoń do kieszeni i znalazłem złotówkę. Mina kasjerki - bezcenna.
- Idź, póki cię jeszcze nie zabiłam.
Wyszedłem. Na wuefie już nikogo nie było. "Pewnie wszyscy poszli do Klubu Rolnika". Wszedłem tam, a Hubert już zalatywał do dziewczyn, w tym do takiej jednej. Zrobiło mi się na ten widok przykro i poczułem zazdrość.

Sen 4: - Kaaaaaaaaaaaaaaaaaaamil! - siostra krzyczała, wychodząc za stodoły z jej chłopakiem.
- Cooooooooo?
- Kosmici atakują! Zabili nam rodziców!
- Że co?
- Chodź no tutaj, pokażę zdjęcia.
Chciałem podejść, lecz... To nie była moja siostra, nie te proporcje twarzy.
- Ty nie jesteś moją siostrą...
"Czy to aby nie sen?". Szybka analiza i tak, to jest sen. Patrzę na moją rękę, mam fire balla i strzelam w "siostrę" i faceta obok. Trochę moja dłoń przy tym ucierpiała. Zasięgnąłem do pamięci fałszywej, gdzie moi rodzice mogli się udać. Chciałem ich poszukać. Okazało się, że poszli niby do sklepu w Kleszczewie. Poszedłem w tamtą stronę (w tym momencie już jest sen o LD). Niebo zrobiło się brunatne. Nagle na nim znalazło się UFO. Zaczęło do mnie strzelać. Jakimiś rakietami. Ja zręcznie zacząłem je omijać, używając akrobatyki. Później nadleciał drugi statek i strzelali we mnie laserami. Nie trafili mnie ni razu. Później, trzy statki. Jakieś kulki. Uderzyłem plecami o ziemię, zasłoniłem oczy i w takiej pozycji się obudziłem.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Nalewa dnia Wto 14:11, 22 Lip 2014, w całości zmieniany 1 raz

]Technika: Inkubacja
]Inkubacja: Uważność
]Godziny snu: ~2? Confused

?-8:34
]Data: 31.07.2014

Sen 1: Jestem z dziewicami (patrz: "Klub mało używanych dziewic" M. Szwaji) w restauracji. Czekamy na jedną z nas. Miała przyjechać rowerem. Czekaliśmy, lecz nadal jej nie było. Wyszedłem poszukać zaginionej. Znalazłem, niedaleko nawet od miejsca spotkania. Miała wypadek. Podbiegłem do niej. W naszą stronę jechał tir, którego kierowca pisał SMS. Wziąłem koleżankę i zręcznie położyłem na chodnik. Przyjrzałem jej się, była cała obdrapana i widać było na jej twarzy ból.
- Żyjesz?
- Taak.
- Jesteś gdzieś ranna? Nic Cię nie boli?
- Nieeee
- Nie wierzę ci, zadzwonię po karetkę.
- Nie musisz!
- Muszę..
Nie miałem komórki. Na szczęście klub był już obok mnie. Kazałem jednej ze członkiń zadzwonić po karetkę...

Sen 2: Wracam do domu z CJ-jem. Mam HUD przed "oczami kamery trzecioosobowej". Jesteśmy już na Groove Street. Nagle ni stąd ni zowąd wyskakuje pełno czerwonych kropek na radarze, a wokół nas jest pełno ludzi. Dzwonię po posiłki, jeden człowiek kosztuje jednego dolara. Gdy odłożyłem słuchawkę, już nie żyłem. Oglądałem z zaświatów walkę. 200 ludzi na 200 ludzi. Po chwili, na polu bitwy zostało 8, ostatnich. Amunicja się skończyła, trupy zniknęły. Rozpoczęła się walka karate-kung-fu. Nikt nie przeżył.

Sen 3: - Ustawa o tym czymś została zdjęta, gdyż nie była zgodna z tym czymś, więc zostaje ona zdjęta. - to zdanie pani marszałkini uradowało wszystkich w moim sektorze. Posiedzenie sejmu dobiegło końca. Wszyscy poszli na szwedzki stół. Był tam ogrom żarcia. Usiadłem przy stole naprzeciwko JKM. Wziąłem talerz, nałożyłem ziemniaki i kotlety wieprzowe.
- No popatrz Januszu, ile żarła.
- Polecam te kotlety z kurczaka.
Wziąłem jednego i posmakowałem.
- Jedzonko jak u babci. - skomentowałem
W tym momencie podszedł do nas Kaczyński i spojrzeliśmy się na niego.
- No widzicie, udało Wam się ustawę znieść... Pożałujecie.
Odszedł.
- Gdzie mój talerz?! - krzyknął JKM.
- Mój też gdzieś zniknął. - odpowiedziałem.
- To pewnie sprawka Kaczyńskiego...
- Trzeba mu złoić skórę.
Nie odeszliśmy od stołu, nabraliśmy nowe talerze. Tym razem wziąłem mniej niż poprzednio.
- Kiedyś to tak nie było dobrze, za starych czasów... No właśnie, Janusz, opowiesz, jak było kiedyś?
- Nie, jedz lepiej nim Cię walnę.
Gdy zjadłem drugiego kotleta, przyszedł znowu Kaczyński. Wziąłem jego ucho, przekręciłem i włożyłem twarz w garnek z ziemniakami.
- To za ziemniaki, gnojku.

FA: Obudziłem się. Patrzę na stół, a tam kanapki...

Post został pochwalony 0 razy

Fajne sny.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatni sen mnie rozwalił. XDDD

Post został pochwalony 0 razy

	Cytat:
	Obudziłem się. Patrzę na stół, a tam kanapki...

No mnie też... ta abstrakcja ;-;

No świetne sny.

Post został pochwalony 0 razy

I znowu będę próbował jak najdłużej opisywać swoje sny. :p

]Dzień: 5 i 6 października 2014
]Technika: Myślę nad sposobem uzyskania LD Dancing

#1: Szkolna szatnia. Przebieram już się do do domu.
- Nie mogę się już doczekać wyników - rzekł do mnie Hubert.
- Z czego niby znowu?
- Przecież do samorządu są jutro wybory, nie pamiętasz?
- Eeee... Ale one się już odbyły... - odpowiedziałem.
Hubio spojrzał na mnie zmieszany i spytał swoim zwrokiem: "Jak to?"
Chwilę grzebalem w pamięci, w końcu powiedziałem
- Nooo... Uzyskałeś drugie miejsce, przegrałeś tylko 8 punktami. Zwycięzca miał 72 punkty, a trzecie miejsce 13.
Na twarzy mego kolegi pojawiło się wielkie zdziwienie. Wytrzeszczył na mnie oczy. Nagle podeszła do mnie od tyłu jakaś zakapturzona postać i powiedziała mi przez bark:
- Nie wszystko co wydaje się prawdziwe, musi być rzeczywistością. Wszystko o czym wiesz, może być snem.
"Nosz, może to jest sen. No tak, musi, skoro Hubert nie pamięta tak oczywistych rzeczy." Zrobiłem TR. [Lecz nie nastąpiło uświadomienie, ach te mechaniczne TRki].
- Eeeeej, chodź no tutaj, uratuj mnie... - ktoś krzyknął
Obejrzałem się za siebie. Była tam jakaś wyspa, a ja pływałem w wodzie. "Co to kurde ma znaczyć?", pomyślałem, po czym podpłynąłem do ów człowieka...

Notka: Wybory odbyły się 3 października, sen był 5 :p

FA: Rozciągam się. Dość długo spałem. Ni stąd, ni zowąd wchodzi do mojego pokoju jakiś mężczyzna. Młody, w garniturku
- Znalazłem Cię. - powiedzał, następnie zbliżył się do mnie.
- Kim że ty jesteś?
- Dobrze wiesz, jam jest śmiercią. Czas nadszedł.
Wyciągnął zza pazuchy kosę, zamachnął się i...

Notka:...mama mnie obudziła :p

Post został pochwalony 0 razy