LD Incognito

No. Już myślałem, że nie będę miał się czym tu podzielić(pochwalić?). Po niemal miesiącu żmudnych treningów po powrocie do starego hobby dziś(w zasadzie parę minut temu) doświadczyłem pierwszego od dawna LD. Pamiętam mnóstwo snów z tej nocy i większość z nich była głupia jak but, m.in.
- padam ofiarą mobingu w McDonald's(pracowałem tam przez wakacje i widać w podświadomości mi się tam nie podobało ;p)
- szef restauracji okazuje się być gejem i podstawia się do mnie(nawet nie zamierzam tego interpretować Shocked

)
- sen w stylu GTA, pracownicy McDonald's jadą zrobić porządek z KFC Very Happy

(wiem, wiem, za dużo gier)
- przepytują na wykładzie z chemii, a ja jestem kompletnie nieprzygotowany, oczywiście pada na mnie. Wykładowcą jest mój kolega z liceum a ja nie studiuję w rzeczywistości chemii. Heh.

*TUTAJ ZACZYNA SIĘ TO CIEKAWE*

Po tym ostatnim śnie mam "pobudkę". Rozglądam się po pokoju, wygląda nieco inaczej niż w rzeczywistości ale ok. Moja mama wchodzi i oznajmia, że na śniadanie jest spaghetti. To chyba wzbudziło moje wątpliwości więc spoglądam na ręce... U prawej ręki mam osiem palców, u lewej kilkanaście, nawet nie liczyłem dokładnie Smile

Pamiętam że ucieszyłem się bardzo i mówię mamie: "patrz, jesteś tak sceptycznie nastawiona do LD a udało mi się, udało!" Wyleciałem przez okno i wylądowałem na sąsiednim bloku. Z niego na wieżowiec, a z tego wieżowca wracam na ziemię. W którymś momencie krzyczę "kontrola". Latam szybko i wysoko jak Neo z matriksa, ale wygląda na to że mam problemy z lądowaniem. W każdym śnie z łatwością wzbijam się w górę ale jak już się "rozkręcę" to ciężko mi opadać na ziemię.

No nic. Po lądowaniu rozglądam się, przytulam drzewo Wink

i zastanawiam się co robić dalej. Pamiętam jak Salvador czy Psajko wspominali o zmniejszeniu się, więc próbuję. To nie ja maleję, tylko wszystko rośnie. Fajnie zmienia się perspektywa Smile

W końcu jestem malutki i widzę przed sobą parę krzaczków trawy, jakieś gałązki, i mnóstwo takich czarnych kuleczek(to jakieś nasiona, zapewne z tego drzewa). Zastanawiam się co można zrobić w moim stanie, postanawiam że poczuję się jak żuczek i zaczynam pchać przed siebie jedną z tych kulek Very Happy

W którymś momencie zauważam przed sobą jakiegoś sporego robala. W tym momencie chyba zaczynałem tracić świadomość, bo zamiast go "skasować" to się go wystraszyłem że mnie zje i postanowiłem z powrotem urosnąć. Robal zbliżał się do mnie a ja rosłem powoli, dlatego gdy tylko osiągnąłem już w miarę akceptowalne rozmiary(coś jak krasnoludek) skasowałem go... butem. W tym momencie prawdziwa pobudka, patrzę na dłonie - 5/5. Wszystko ok. Włączam szybko komputer, przypominam sobie co się da i piszę do Was Smile

Pozdrawiam.

P.S. Pamiętajcie o przestawieniu zegarów! Godzina świadomego snu więcej dla Was Wink

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Incognito dnia Nie 9:28, 26 Paź 2008, w całości zmieniany 4 razy

Gratulacje udanego powrotu! Bardzo fajny LD. :)

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Johny dnia Nie 12:06, 26 Paź 2008, w całości zmieniany 1 raz

bardzo ciekawy i udany LD ja w swoich LD nigdy jeszcze nie robilem czegos takiego jak Latanie lub pomniejszanie sie... poprostu zwiedzalem okolice Wink

zawsze zapominam ze moge robic zeczy niezwykle Wink

Post został pochwalony 0 razy

Oo super, gratulacje. Kontrola i reszta jak z reklamy Very Happy

. Może też zrobię sobie dłuższą przerwę od tematu, bo ostatnio same porażki, testy nie działają, znaki snu kopią mnie w dupę... Crying or Very sad

Ostatniej nocy śnił mi się mój były szef, przypomniałam sobie, że jak jeszcze kiedyś tego skur... ekhm.. zobaczę to muszę sprawdzić czy to nie sen (unika mnie jak diabeł święconej wody, bo wisi mi kasę). No i dobrze, przypomniałam sobie, patrzę na ręce, akurat jadłam rybnego kotleta Laughing

i co? Ręce całkiem normalne! Nawet potarłam skórę przy kciuku, żeby sprawdzić. A potem jeszcze gadałam z koleżanką z liceum, której od matury nie widziałam (mój stały NIEREFORMOWALNY znak snu). No idzie się tylko powiesić Evil or Very Mad

.

Dzień następny:
No czasem wystarczy powiedzieć "mam wszystko w dupie, rezygnuję", żeby coś się ruszyło. Chyba opiszę to w osobnym temacie, bo tego jeszcze nie miałam - LD z dwoma fałszywymi pobudkami Rolling Eyes

.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Kallipygos dnia Pon 12:50, 27 Paź 2008, w całości zmieniany 1 raz

Nie mam ostatnio się czym pochwalić więc "wykopałem" sen, który przekonał mnie do powrotu do dawnego hobby Wink

Było to dla mnie jednocześnie najbardziej ekscytujące doświadczenie związane z LD.

***

Środek nocy, jestem na swoim osiedlu. Strasznie ponura, szara okolica, pada lekki deszcz. Przechadzam się powoli dobrze znaną mi ulicą. Dostrzegam jak grupa nastolatków rzuca kamieniami w samochód. Krzyczę do nich by przestali, ci jednak robią swoje aż w końcu włącza się alarm. Spłoszeni uciekają, ja zostaję chwilę na miejscu, usłyszawszy jednak syrenę policji sam zaczynam uciekać. Dochodzę do wniosku że muszę się gdzieś ukryć. Wspinam się na drzewo, z którego wchodzę na dach jednego z domów. Przeskakuję z jednego dachu na drugi i tak skaczę po domach wzdłuż ulicy. W trakcie któregoś skoku mam problem z wylądowaniem, zaczynam podejrzewać że coś jest nie tak...

Spoglądam na swoją [prawą]dłoń i dostrzegam, że kciuk znajduje się z lewej strony. Ciężko opisać radość, która towarzyszyła mi w tym momencie. Poczucie strachu momentalnie znika, słyszę delikatny szum. Już nie jestem na dachu, widzę swoje stopy zanurzone odrobinę w piasku. Spoglądam przed siebie... Widok zapierający dech w piersiach, woda gładka niczym tafla szkła aż po horyzont. Gdzieś w oddali, na zachodzie dostrzegam morze i spienione fale. Wsłuchuję się w ich szum. Najbardziej w pamięci utkwiło mi niebo. Przecudny błękit, którego nie da się opisać, po nim zaś poruszają się leniwie skłębione chmury. Niebo zdaje się tu zlewać z ziemią. Już wiem, że jestem w raju Smile

Pojawia się euforia, pragnę zostać tu jak najdłużej, ale obraz zaczyna się rozmywać. Bronię się wszelkimi siłami ale wszystko ucieka... Otwieram oczy, leżę w swoim łóżku, 5/5.

***

Może brzmi trochę jak fikcja literacka, ale to dlatego że chciałem opisać moje doznania jak najdokładniej Smile

Był to spontaniczny świadomy sen, który miałem gdzieś na przełomie marca i kwietnia '08.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Incognito dnia Pon 1:00, 10 Lis 2008, w całości zmieniany 1 raz

O! Widzę, że wziąłeś aparat i cyknąłeś fotkę Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

No właśnie, te fotkę zrobiłeś podczas snu?

Post został pochwalony 0 razy

Nie, to zdjęcie miejsca najbliższego temu, które mi się przyśniło.

Post został pochwalony 0 razy

Ale niesamowicie dokładnie oddaje treść Twojego snu. Ładnie ładnie, pozostaje życzyć kolejnych takich snów.

Post został pochwalony 0 razy

Dziś rano po najkrótszym świadomym śnie ever(po odzyskaniu świadomości wyskoczyłem przez okno z ósmego piętra... i nie udało mi się polecieć) leże dalej z zamkniętymi oczami w łóżku. Mijają może trzy, cztery minuty, pojawia się znajomy pisk. Szybka analiza sytuacji(czy warto spróbować czy nie), na chwilę otwieram oczy przez co pisk słabnie, ale gdy zamykam je z powrotem, pisk wraca. Czuję jak moja dłoń drży i zbliża się w kierunku tułowia, po chwili widzę różnokolorowe światła(coś jak pryzmat czy tęcza). Otwieram oczy, próbuję unieść dłoń do góry, uniosłem się cały... Znowu robi się zimno i słyszę znajomy szum. Odwróciłem się , tym razem zobaczyłem siebie w łóżku, śpiącego na wznak. Przeraziłem się, chyba zacząłem krzyczeć. Na szczęście po paru chwilach obudziłem się naprawdę. Nie wiem co to było ale wiem że znów mam dość na jakiś czas.

Post został pochwalony 0 razy

W zależności czy ktoś wierzy czy nie, wydaje mi się, ze to było OOBE. Jak dla mnie o prawda, bo jakoś dziwnym trafem każdy kto wchodzi w "świadomy sen" po paraliżu przysennym, zaczyna go od wiszenia nad własnym ciałem w łóżku... Dla mnie to było OOBE Wink

pozdrawiam.

Post został pochwalony 0 razy

	Nehrzul napisał:
	W zależności czy ktoś wierzy czy nie, wydaje mi się, ze to było OOBE. Jak dla mnie o prawda, bo jakoś dziwnym trafem każdy kto wchodzi w "świadomy sen" po paraliżu przysennym, zaczyna go od wiszenia nad własnym ciałem w łóżku... Dla mnie to było OOBE pozdrawiam.

Ja tam w OOBE nie wierzę. A z tym paraliżem: ja sie znajduję tam, gdzie jakby były moje hipnagogi, niekoniecznie w pokoju.

A co to znaczy wierzyć, czy nie wierzyć w OOBE? OOBE jako zjawisko występuje i to nawet naukowo udowodnione, za to przekonaniom może podlegać kwestia tego czym jest OOBE. Np. czy jest wyjściem w jakiś wyższy wymiar, czy też podświadomym stereotypem tkwiącym głęboko w naszej podświadomości, jak wypadanie zębów w snach, oddychanie pod wodą, czy mara nocna.

Incognito - nie przerażaj się. Z tego stanu zawsze możesz się obudzić (nie powinieneś tak gwałtownie jak opisałeś) - wystarczy, że pomyślisz o swoim ciele w łóżku, dokładnie tak jak w LD. Jeśli chcesz, poczytaj sobie dla inspiracji do nocnych wypraw polecam R. Monroe - "Podróże poza ciałem", następne części to już trochę science-fiction, czy efekt wielu lat rozwoju w tej dziedzinie. ;)

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Johny dnia Sob 1:58, 20 Gru 2008, w całości zmieniany 1 raz

Masz rację Johny, źle to w słowa ubrałem. Chodziło mi o to, czy ktoś wierzy, że OOBE jest faktycznym wyjściem duszy poza ciało (zwykłą śmiercią kliniczną na zawołanie i świadomą) czy jakimś bliżej nieokreślonym stanem umysłu. Ja osobiście jestem bardziej za tą pierwszą opcją.

Pozdrawiam.

Johny: pisałem w zasadzie do mihal277 - dopiero teraz to źle w słowa ubrałeś. Very Happy

Zostawiamy temat, żeby nie śmiecić.

Nehrzul: Hehe to ja już nie wiem co się dzieje w tym temacie ^^

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Nehrzul dnia Pon 10:32, 29 Gru 2008, w całości zmieniany 2 razy

Obudziłem się dziś rano dzięki autosugestii, patrzę na zegarek - 7:15. Nie wyszedłem z łóżka tylko leżę dalej. Pojawia się delikatny pisk w uchu, ale to jeszcze nie to Smile

Leżę jeszcze dłużej, w końcu cały zesztywniałem, pisk stał się mocniejszy a przed[zamkniętymi] oczami zaczął rysować się jakiś bladoniebieski obraz. Akcja serca mi bardzo przyśpieszyła i zaczęła drgać mi powieka... Do tego stopnia że widziałem kątem oka światło zza okna. Po prostu się roześmiałem i po zabawie Smile

ALE patrzę na zegarek - 9:15. Umknęły mi gdzieś dwie godziny życia.

Post został pochwalony 0 razy