Telekineza - inne spojrzenie

Poniższy tekst zawiera moje, być może pomocne wskazówki do nauki telekinezy.

Na wstępie chciałbym powiedzieć, że robię to dla ożywienia tematu i wszystko co tu piszę jest moim subiektywnym doświadczeniem, nie wiem czy na Was to podziała, jak też nie podam sprawdzonego sposobu jak się nauczyć, to my musimy go znaleźć. Chcę zaciekawić jak i również szczęśliwców, którym się udało, zaprosić do wymiany doświadczeniami. Tak, chcę znaleźć motywację, a nic nie wzmacnia tak motywacji jak ludzie wokół, rywalizacja, wymiana doświadczeń, nakręcanie się, brak mi tego.

Jeśli czytałeś/aś jakieś poradniki, to zapomnij co tam było napisane. Nie mówię, że wszystko tam to bzdura, ale jeśli ktoś pisze, żeby poruszyć skrawkiem papieru potrzeba lat ćwiczeń wyrzeczeń to znaczy że coś jest nie tak. Serio jakby tak było, ja nawet bym nie ruszył się do tego. Bez sensu pisać o latach ćwiczeń, to że nieliczni mogą się nauczyć itp., szczególnie, że zaraz po tym pada hasło "wiara, pewność siebie". Nie, wywalamy to. I zamiast tego, KAŻDY może się nauczyć w czasie nawet do tygodnia, naprawdę nie mam podstaw by sądzić że jest inaczej, nie czuję się osobiście kimś wyjątkowym, posiadającym cudowną wiedzę, nie, po prostu już znam mniej więcej stan uczuciowo-mentalny potrzebny do uzyskania ruchu obrotowego. Ta ruch posuwisto zwrotny nie opanowany. Łatwiej się szuka jak wie się czego. Jeśli ktoś by chciał wiedzieć ile ćwiczyłem to już mówię, niby pierwsze sukcesy ponad 5 lat temu, jednak było dużo długich przerw, tak systematycznie to nawet 2 msc nie ćwiczyłem, więc można nazwać mnie zielonym w temacie.

Teraz trochę teorii, telekineza bądź psychokineza - w skrócie poruszanie materią bez ingerencji fizycznej. Fajnie by znać przyczynę ruchu no nie? Też bym chciał wiedzieć Wink

Różne są teorie, można przypisywać temu aktywność mózgu, energię duchową itp. Obecnie póki nie ma grupy ludzi do badania, jednak to nie jest dla nas istotne. Istotne natomiast są czynniki ułatwiające uzyskać nasz cel, najlepiej byś był wypoczęty; uczucie siły, pewności, czucia że może się wszystko, zawsze na +; skupienie, czysty umysł, pozytywne myślenie. Natomiast jeśli zasypiasz, nie masz sił, chęci, coś Cię rozprasza, odpuść. W takim stanie i tak nic nie zdziałasz (chyba) jedynie załapiesz irytacji, bo nie wychodzi. W przypadku telekinezy najważniejsze jest by odkryć swój sposób, uczucia potrzebne do ruchu. Różnie to bywa, na początku miałem tak, że przykładam dłoń i samo się kręci, nawet bez patrzenia, skupienia, nic, jak i nic kontroli, ostatnio po przerwie musiałem na "siłę" przełamać jakąś blokadę i dopiero uzyskałem ruch, tym razem z dużo większą kontrolą. Głównym potrzebnym uczuciem poza pewnością siebie i skupieniem jest nazwę to "uczucie ruchu". Jest to ciężko opisać jak każde z uczuć. Spójrz na kubek stoi, jesteś pewny, że się nie ruszy, czujesz, że się nie ruszy, tu jest tak samo tylko na odwrót, masz nie tylko chcieć ruchu, masz czuć że ten ruch następuje sama myśl czy wyobrażenie może pomóc ale to jednak za mało. Proste no nie? Teraz tylko najlepsza metoda poznania tego uczucia czyli metoda prób i błędów Very Happy

, powodzenia.

Osobiście potrafię „kręcić” wiatraczkiem jak i zaczynam przesuwać piłkę ping pong na wodzie, ale to w strasznie mizerny sposób, bo dopiero co to opatentowałem.
Wiatraczek - kartka papieru w kształcie kwadratu ok. 60x60 (mm) złożona w pół w 4 osiach symetrii (na internecie jest bardziej szczegółowo). Kartka położona jest na igle (wykałaczki też ok ale większe tarcie), a igła w podstawce (np. gumka). I ja zazwyczaj steruje rękoma tak, że lewą dłonią zgodnie z ruchem zegara, prawą odwrotnie. Czasem jedną ręką, czasem na 2 wiatraczki na raz. Koniecznie sprawdź czy nie ma tarcia poprzez popchnięcie i sprawdzenie czy się szybko nie zatrzymuje. Na internecie są też inne wersje takie jakieś mini 20x20, wg mnie nie warto, duży równie łatwo się obraca, a łatwiej się na nim skupić, no chyba, że ktoś ma takie preferencje. Ciekawostka, próbowałem też takim 100x100 i nawet tym się da.
Piłka na wodzie - potrzeba nam odpowiednio wysoki pojemnik, taki by poziom wody był +/- na środku dłoni , płaską powierzchnię, piłka ping pong i woda. Musimy nalać wody z czubkiem. Dlatego, iż mniej wody powoduje przyciąganie i przyklejanie piłeczki do ścianki naczynia, mając nalane z czubkiem piłka trzyma się środka (można samemu sprawdzić). No i tu ćwiczymy ruch prostoliniowy, przyciąganie i odpychanie. Oby dwa sposoby są strasznie czułe, więc starajmy się nie dmuchać Wink

, niby można założyć miskę czy coś. Jednak czy my chcemy się tego nauczyć czy dorzucić kolejne rzeczy utrudniające naszą naukę? Nawet jeśli to nie miało by wpływu na tą jakąś energię co powoduje ruch to działa po prostu jak placebo, blokada mentalna.

Teraz przybliżę jak u mnie wygląda ruch wiatraczka.
Wiatraczek mamy zrobiony, miejsce przygotowane więc zaczynamy. Uwaga, sprawdź czy się lekko obraca, ma się zatrzymywać powoli, przez zbyt duże tarcie możemy się tylko zniechęcić i przegapić efekty które mogły by już być widoczne. Masz mieć czysty umysł, wszystkie problemy, myśli zostawiamy za sobą, można się wyciszyć przez krótką medytację, powolne wdechy czy inne metody relaksacji. Siadamy wygodnie, rozluźniamy dłonie i ustawiamy wiatraczek lub dwa na raz (fajny sposób, czasem koncentracja na jednej ręce jakoś wywołuje ruch na drugiej) w odpowiednim miejscu, ręce opieramy. No i zaczynamy. Teraz ważne, NIE GAP SIĘ NA BEZRUCH!, ruszenie z miejsca jest trudniejsze niż podtrzymanie ruchu, dlatego co jakiś czas bujnij palcem wiatraczek i staraj się podtrzymać ruch jak najdłużej bądź przyśpieszyć go. Gdy już poznasz odpowiedni stan to wtedy możesz brać się na ruszanie z bezruchu. Bo bez tego bujnięcia zagłębiamy się w stanie gdzie kartka jest nieruchoma i wiesz to że się nie ruszy, a tak być nie może. (ciekawostka, czasem po dłuższym kręceniu tak wczułem się w stan ruchu, że bez koncentracji, patrzenia i innych bajerów kręcił się i nawet skupiając się na tym by się zatrzymał nie mogłem przestać, dopiero stawał po odsunięciu ręki). Bym zapomniał, uważaj na zwątpienie. Niby już się kręci, coś wychodzi, ale jak stracisz swoją pewność, poczujesz, że wiatraczek się zatrzyma to tak też się stanie, wiele razy tak miałem. Już się zaczyna ruszać, przelotna myśl, że się zaraz zatrzyma i klops. Jeśli nie wychodzi, próbuj na wszystkie sposoby, dosłownie wszystkie. Ćwiczyłem skutecznie słuchając mocnej pobudzającej muzyki (polecam, teoretycznie tracisz na skupieniu, ale zyskujesz na trzeźwości, nic nie jest gorsze od momentu w którym zasypiasz), w ciszy, zmęczony po siłowni, po pracy, o różnych porach dnia. Ogólnie, czasem pomaga rozciągnięcie się, seria pompek, spacer, cokolwiek, jakby nie patrzeć ćwiczenie to nie jest za bardzo wciągające a musimy być skupieni. Dobrym pomysłem jest też ćwiczenie krótko ale często, więcej prób, mniej zniechęcenia. Chociaż gdy już nam coś wychodzi to te 30min to musimy poświęcić.

W brew pozorom nie musimy być samotnikami, odcinać się od świata i ćwiczyć w swojej ciemni. Ba nawet polecam zachować równowagę, by nie przybrało to postaci dziwactwa. Jeśli wierzysz w czakry to nie skupiaj się tylko na górze, warto zainwestować w swoją cielesność, ciało. Np. siłownia, bieganie, baseny, spotkania ze znajomymi. Nie musisz też medytować godzinami (jednak trochę przed pomaga skupieniu jak i czasem daje ciekawe doświadczenia), nie potrzebujemy ciszy, możemy w tym czasie włączyć sobie muzykę. I najważniejsze TO JEST UMIEJĘTNOŚĆ DLA WSZYSTKICH, każdy może się tego nauczyć. Ogólnie to trochę jak z świadomym snem, na każdego może co innego działać dlatego warto próbować. Tak myślę, że w dobrej kontroli chodzi właśnie o łatwe przeskakiwanie między tymi uczuciami - pewność bezruchu i ruchu. Jednak to będzie w przyszłości.
Ważnymi elementami są :
- koncentracja, da nam ona pewniejszą kontrolę myśli, uczuć
- czucie energii, nawet można sobie wizualizować jak z korpusu, lub nawet od nóg kierujesz silną energię do rąk (np. wdech-zbierasz energię w klatce, wydech-kierujesz do rąk), podkreślam silną, jakbyś miał siłę Hulk'a, a jednocześnie musi być ona lekka, jak powietrze, nie możemy się spinać
- czucie rąk, chociaż pewnie przyjdzie to samo, jak i czucie wiatraczka, im bardziej wczujesz się w niego to łatwiej będzie kierować energię
- medytacja, jak i rozciąganie przed dają dobre efekty, czasem natychmiastowe
- nacisk / chłód na środku dłoni lubi się pojawiać przy ćwiczeniach
Podsumowanie:

Długo się decydowałem ale w końcu jest. Jeśli chcesz dowodów, mogę wrzucić jakiś filmik z ćwiczenia, chociaż możecie uznać to za oszukane. Niby można by spróbować spotkać się w realu i pokazać, ale to może być trudne. Nie obiecuję niczego, dałem wskazówek tyle ile posiadam (może coś zapomniałem), a może się okazać, że te co dałem dotyczą tylko mnie, warto więc kombinować. Przede wszystkim nie zamykać się jak pustelnik, całe ciało jest ważne duchowe, emocjonalne i materialne, wszystko najlepiej by współgrało. To, iż pakujesz na siłce, uprawiasz sporty, pójdziesz na imprezę nie przekreśla telekinezy, duchowości. Proszę o zainteresowanie tematem, ale wiadomo wszystko z głową, jeśli nie jesteś gotowy, boisz się, że coś się może stać, nie ćwicz. Czy jeśli coś zacznie się dziać nie tak to przestań, nie chcę mieć kogoś na sumieniu Wink

. Również proszę o poważne, wnoszące coś do tematu komentarze. Wiem, że to temat kontrowersyjny i pewnie spora część podejdzie do tego sceptycznie, ale muszę być na to przygotowany pisząc taki post. Dzięki za Twój czas.

Post został pochwalony 0 razy

Solidny poradnik. Osobiście jestem sceptyczny ale z mocnym "nie wykluczam". Może kiedyś spróbuję. Myślę, że w moim przypadku to nie ten czas.

Natomiast dorzucę coś ważnego w moim odczuciu. Zauważyłem, że w duchowości często mocno utożsamia się moce parapsychicznie z rozwojem duchowym czy nawet różnymi oświeceniami. Do zjawisk nadnaturalnych podchodzę dość sceptycznie jednak na tyle się tego słyszało, poznało różnych ludzi i na tyle "trochę dziwnych" rzeczy działo się w moim życiu w ostatnim czasie, że nic już takie pewne nie jest jak kiedyś, hehe. Dla mnie i nie tylko dla mnie, więcej o rozwoju duchowym mówi jednak to na ile obecne są w naszym życiu głębsze stany medytacyjne. I ciekawi mnie korelacja między jednym i drugim. Na dany moment uważam, że to kwestie dosyć luźno ze sobą związane. Można wyskillować jedno nie rozwinąwszy drugiego i vice versa.

Ważniejsze jednak jest to, że zdolności parapsychiczne mogą blokować to co w rozwoju duchowym jest bardziej istotne. Z prostego powodu - przywiązania. Osho np. pisał, że moce psychiczne to ostatnia sieć ego (Choć to dziwny człowiek był : ) ). Z drugiej strony, ponoć często w stanach medytacyjnych zjawiska parapsychiczne zdarzają się spontanicznie u osób predysponowanych.

Oczywiście, nie każdemu musi na tym zależeć, ale czy nie lepiej byłoby poświęcić czas, który poświęcasz na trening telekinezy na rozwinięcie medytacji? Tym bardziej, że masz już jakieś doświadczenie w wyciszaniu się. Wtedy nie tylko dawałaby lepsze skupienie i "czasem ciekawe doświadczenia". Czy by się zdolność telekinezy rozwinęła czy straciłbyś chęć do ćwiczenia jej, albo zanikła by z jakiegoś powodu - tego nie wiem. Ale dałoby Ci to dużo więcej profitów. No bo właściwie, co takiego daje Ci telekineza? Tak realnie, poza myśleniem, że "umiem telekinezę to jestem super" (nie mówię, że tak jest, choć to często podświadome) i krótkotrwałą satysfakcją albo dumą? Motywacja w stylu "chce pokazać innym, że się da" jest zwykle pozorna. A nawet jeśli nie - to bezsensowna. Bo ludzie pokazują takie rzeczy od dawna. I słysząc o czymś takim, jednym się podoba (ale to już wcześniej raczej wierzyli w podobne rzeczy), albo są sceptyczni i podejrzewają oszustwo czy choroby psychiczne. Za wiele się w tym temacie nie zmieniło i pewnie nie zmieni.

I jeszcze pytanie ode mnie. Czy miałeś sytuację, że po podzieleniu się z kimś informacją o umiejętności telekinezy ona na jakiś czas znikła? Wiele osób relacjonuje, że ich moce w takim wypadku znikały i ćwiczenia przestawały wychodzić.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Fallen Leaf dnia Nie 11:32, 17 Lut 2019, w całości zmieniany 1 raz

Dzięki miło mi to słyszeć Very Happy

. Szczerze mówiąc nie wiem czy teraz też bym to łyknął i się zaangażował, też jestem sceptyczny, tyle się nasłuchałem ludzi "oświeconych", że straciłem swoją dawną można powiedzieć bezmyślną wiarę Wink

.

Osobiście nie uważam się za silnie uduchowionego, mam jednak jeden problem co do stanów medytacyjnych. Nigdy nie wiesz czy to co czujesz nie jest tylko wizualizacją twojego mózgu. Przykładowo, czujesz energię w ciele, chakry, poznałeś "kroniki Akaszy" itd, i wtedy nie wiesz czy Ci się wydaje, a mózg Cię oszukuje, czy serio czujesz więcej. Wolę zastosowanie zjawisk, bo jeśli twierdzisz że potrafisz się ogrzać przez wolę, możesz to sprawdzić, twierdzisz że potrafisz się leczyć to pokaż jak leczysz złamaną nogę w tydzień.

Wiesz mój trening telekinezy to jest chaos, kiedyś nie miałem miejsca by ćwiczyć, później chęci, a teraz czasu Very Happy

studia, praca, i inne, w efekcie jak poćwiczę z 1h w tygodniu to jest dobrze. Jeśli bym myślał o ruszaniu papierkiem po 5 latach treningu, nie mając pewności, że to istnieje, to bym się tego nie podjął, strata czasu. Co do samej medytacji to tak warto, jednak to co z tego wyniesiesz jest tylko subiektywne i jak wyżej pisałem w jaki sposób ocenię czy sam się nie oszukuję?

Po co to robię, dobre pytanie. Zdaję sobie sprawę że na moim obecnym poziomie ta umiejętność jest bezużyteczna, nie oszukujmy się, w żaden praktyczny sposób tego nie wykorzystam. Jednak nigdy nie ćwiczyłem tego na poważnie, więc nie wiem co z tego mogę uzyskać. Masz rację, pompowanie swojego ego jest bez sensu jak i udowadnianie, choć pewnie i też po to. Jakby nie patrzeć miałem tyle szczęścia, umiem to, nikt inny z mojego otoczenia nie próbuje, nie ma takich doświadczeń. A ja widząc zjawisko powiem "nie warto"? Trochę jak bym stracił okazję na pokazanie światu nowych możliwości, światu który jest coraz bardziej materialny i coraz mniej osób weźmie te moje wypociny za prawdę. Co do samego dowodu, zazwyczaj jest tak jak u mnie teraz, ktoś porusza papierkiem w warunkach domowych i uznaje filmik nakręcony kalkulatorem za dowód, a w realu nic nie pokaże bo nie potrafi pokazać. Ja bardziej jak bym miał wziąć się za udowadnianie to w momencie jak bym potrafił ruszać piłką ping pong z 1m po stole tak jak ja chcę w warunkach doświadczalnych. Wszelkie inne mikro siły i ruchy to nie ma się co wychylać. A sam poradnik ma na celu znalezienie paru osób chętnych do ćwiczeń, wymiana doświadczeniami, a efekty pewnie będą większe niż papierek. Samemu jest trudno Wink

.

Mi chodzi o praktyczność, jeśli przez umysł, energię czy coś jestem w stanie wpływać na materię to teraz pytanie, czy mogę wpłynąć na twoją złamaną kość tak by się szybciej zregenerowała, lub tak by komórki rakowe zniknęły? Telekineza oprócz swojego wpływu na materię i dawania mocy superbohatera ma swoje rzeczywiste zadanie, jest nim dowód że twoje myśli, twoja wola mają wpływ na rzeczywistość. Jeśli to mamy, to dlaczego by nie ogrzać swojego ciała siłą woli gdy ci zimno, dlaczego nie wspomóc swojego ciała po wypadku, dlaczego nie zwiększyć swojego intelektu byś się szybciej uczył. Mając jeden niepodważalny dowód w postaci telekinezy (bez znaczenia czy dzieje się to przez duchowość czy inne fizyczne oddziaływania) dostajemy olbrzymią ilość możliwości zastosowania w praktyce tych "mocy" - tak wiem czyste SF jednak jak gdybać to gdybać Wink

.
A jeśli w jakiś sposób (nie wiem jaki) okazało by się że odpowiada za to duchowość, to oprócz możliwości badań tych zjawisk, nowych horyzontów, dostajemy dużą nadzieję, iż nie jesteśmy tylko zlepkiem pustej materii która przeminie, a raczej czymś z celem, sensem istnienia.

Tzn. mam dni lepsze, gorsze, po przerwach ciężej zacząć, jednak mówię o tym i nic. Myślisz o bycie który za ujawnienie tego już mi nie pomoże? Myślę, że to przez blokadę, powiedzmy wezmę twoje słowa jako prawda, powiem komuś o tym i bum nie działa bo w głowie siedzi to przekonanie. Jeśli bym miał możliwości, których nie mam ze względu na wynajmowany pokój, mógłbym spotkać się z kimś zainteresowanym z Gdańska i spróbować pokazać/udowodnić, iż rzeczywiście jest jak mówię. Tak, spróbować, domyślam się, że w takiej sytuacji mógłbym się zestresować możliwością niepowodzenia, walnąć sobie blokady w głowie że przy kimś to nie zadziała, brak skupienia itd, tak też nie dam gwarancji, że w każdych warunkach sobie poradzę. Jednak jeśli bardzo komuś zależy i ma możliwości (u niego) to można się ugadać na próbę, zawsze nowe doświadczenie Wink

, a nuż się uda.

Chciałbym dodać co dała mi telekineza oprócz kręcenia papierkiem i stratą czasu. Poznałem wpływ zwątpień, niepewności, jak taka jedne przelotne uczucie psuje wszystko. Zaczynam łapać jak pozbywać się blokad "to nie możliwe" "to się nie ruszy" i kreować uczucia potrzebne do ruchu, inna sprawa by ruch był stały a inaczej trzeba czuć podczas przyśpieszania. A poza rozwojem w telekinezie dało świadomość że stwierdzenia/blokady typu "jestem słaby z matmy", "nie mam talentu do języków", "nie mam silnej woli", "jestem chorowity" są tylko i wyłącznie ciężarem. To jest prawie pewne jeśli sądzisz, iż nie masz silnej woli to nie rzucisz palenia. A kreowanie uczuć daje pewną możliwość zmiany z "jestem słaby z matmy" na "wszystkiego mogę się nauczyć, uczę się szybko i lekko". W sumie trochę taka afirmacja z LD Wink

jednak oprócz samych słów realnie staramy się wytworzyć uczucie iż serio jestem teraz geniuszem z matmy.

Post został pochwalony 0 razy

Kurcze, śnił mi się ten wiatraczek dzisiaj. Chyba moją podświadomość ciągnie do spróbowania Laughing

	Cytat:
	Co do samej medytacji to tak warto, jednak to co z tego wyniesiesz jest tylko subiektywne i jak wyżej pisałem w jaki sposób ocenię czy sam się nie oszukuję?

Hehe. Sęk w tym, że tego się nie rozkminia. Takie rozkminy mogą prowadzić do pomieszania, a u osób podatnych na lęki i wkręcanie się, nawet do stanów z pogranicza psychozy. Złota zasada medytacji brzmi "Zachowuj spokój, cokolwiek się dzieje". Nie ważne co to jest, nie masz reagować na to ani odpychaniem, ani lgnięciem. Jak to jest coś "złego", nie-medytacyjnego, to się samo rozpuści kiedy odpuścisz.

Ja od pewnego momentu doświadczałem sporych zmian percepcji czy pojawiania się odczuć, których wcześniej nie było. Było coraz dziwniej a zarazem lepiej. Swoje podwoje otwierał świat błogości, z drugiej strony szedł za tym strach, gdzie to wszystko prowadzi i czy wszystko to jest ok. Głównie przez neurotyczne próby poukładania wszystkiego w głowie, narastało pomieszanie i lęk i przez rok doświadczałem co jakiś czas cięższych stanów.
Powodów do wątpliwości miałem sporo. Po pierwsze nie medytowałem w swoim życiu prawie w ogóle. Jedynie rozbrajałem swoje 'ja' na własne sposoby. Od dawna też interesuję się psychiatrią i nawet jak czytałem różne dziwności u "oświeconych" na grupkach to podawałem im psychiatryczne podłoże tego. A w pewnym momencie np. zacząłem doświadczać spontanicznie ciepła na ciele. A później gdzieś wyczytałem, że takie częste przykładowe halucynacje w psychozach to właśnie z ciepłem czy zimnem.
Wciąż uważam psychiatrię za wartościową. I wciąż jak czytam czasem posty "oświeconych" to dla mnie to ewidentnie mało ma wspólnego z duchowością. Niemniej jednak, psychiatria nie wyjaśnia wszystkiego.

W każdym razie, wiele osób przechodzi przez tego typu obawy. Ogółem zaleca się mieć nauczyciela, albo chociaż jakiś spójny system opisu tych stanów. Np. buddyzm niezłą podporę daje. Choć ja nie preferuję go jakoś szczególnie. Zaufanie odnajduję po części w buddyzmie, zachodniej duchowości, własnym racjonalizmie, poniekąd też w intuicji.
No trzeba to przejść samemu i te zrozumienie nabyć. Najmniej tego typu problemów mają na drodze rozwoju duchowego osoby mało lękowe, rozkminiające i z małą potrzebą kontroli.

Ale tego typu dylematy zależą też od typu praktyki. Z tradycyjną medytacją jak np. szine, jest najprościej. Po prostu się skupiasz na obiekcie a spokój narasta i stabilizuje. Samo się to wszystko pojawia, więc nie ma za bardzo pola do rozkmin czy to wykreowane czy rzeczywiste.
Choć w pewnym sensie, każdy stan jest stworzony przez umysł. Oprócz umysłu samego w sobie. i w medytacji chodzi właśnie o to, żeby tą podstawę odkryć (która sama w sobie jest swego rodzaju stanem) i nauczać się rozróżniać od innych stanów. A jak już ma się w tym duże doświadczenie, to potrafi się odkryć ten stan w każdym momencie. Buddyzm nazywa to m.in. stanem naturalnym albo naturą umysłu. I zaznacza jasno "odnajdź i spoczywaj w tym ile zdołasz". Ten stan ma w sobie wszystkie pozytywne właściwości. A ponoć nawet dzieją się w nim cudowne uzdrowienia. No i jak się ustabilizuje ten stan to już dla pomieszania nie ma dużo miejsca, bo wszystko swobodnie przepływa. A Ty sobie w tym zupełnie luźno jesteś. Nie ma miejsca na neurotyczny umysł. I tu jest zasadnicza różnica między stanami medytacyjnymi a np. psychozami. Stany medytacyjne odczuwa się jako normalne. No może oprócz pierwszych głębszych stanów, bo nie jest się przyzwyczajonym. Natomiast zwykle towarzyszy im poczucie klarowności. I z czasem znajdujemy tego potwierdzenie, w tym jak układa się nasze życie (czy ogranicza się do racjonalnych przyczyn, czy wchodzi w grę jakieś prawo przyciągania - nie wiem). Ogółem, harmonia wewnętrzna i zewnętrzna. A co się z tego dokładnie wyniesienie? To już trzeba samemu sprawdzić Smile

Ale ogółem pełny potencjał, jeśli chodzi o intelekt, osobowość, motywację i szczęście.

	Cytat:
	Trochę jak bym stracił okazję na pokazanie światu nowych możliwości, światu który jest coraz bardziej materialny i coraz mniej osób weźmie te moje wypociny za prawdę.

O tego motywacji już pisałem, że jest mało sensowna. No ale nie wiem czy coraz mniej. Ciężko stwierdzić. Taki np. New Age wierzy, że ludzkość zbliża się do globalnego duchowego przebudzenia Very Happy

	Cytat:
	A sam poradnik ma na celu znalezienie paru osób chętnych do ćwiczeń, wymiana doświadczeniami, a efekty pewnie będą większe niż papierek. Samemu jest trudno

Czy aby na pewno? Wydaje mi się, że to nie jest dziedzina w której rywalizacja typowo pomaga. Rywalizacja prowokuje napięcie, a to szkodzi spokoju i skupieniu. No ale nie wiem, może źle myślę.

	Cytat:
	dlaczego by nie ogrzać swojego ciała siłą woli gdy ci zimno

To inny temat i znacznie mniej surrealistyczny. Na temat praktyk rozwijania gorąca w ciele są nawet już od dawna badania => [link widoczny dla zalogowanych]
Poza tym, nie jest to jakiś wielki skill. Średnio zaawansowany jogin zwykle potrafi rozprzestrzenić uczucie ciepła czy nawet gorąca na całe ciało w praktyce tummo, wewnętrznego uśmiechu czy Badunjin Chi Kung.

	Cytat:
	dlaczego nie zwiększyć swojego intelektu byś się szybciej uczył. [...] A kreowanie uczuć daje pewną możliwość zmiany z "jestem słaby z matmy" na "wszystkiego mogę się nauczyć, uczę się szybko i lekko".

Tu już jestem sceptyczny. Oczywiście można różnymi metodami pozbyć się blokad psychicznych, które spowalniają proces uczenia czy rozwiązywania problemów z jakiejś dziedziny. I te blokady są bardzo częste u ludzi. Ale myślę, że przy pozbyciu się wszystkich blokad, to już jest pełny potencjał. Nie da się go już zwiększyć, a przynajmniej nie za pomocą przekonań. Choć możliwe, że te pozytywne przekonanie będzie dawało podobny efekt do braku blokad przy czym będzie łatwiejszą metodą.

	Cytat:
	Myślisz o bycie który za ujawnienie tego już mi nie pomoże? Myślę, że to przez blokadę, powiedzmy wezmę twoje słowa jako prawda, powiem komuś o tym i bum nie działa bo w głowie siedzi to przekonanie.

No tak to mniej więcej tłumaczą new age'owcy. Że np. anioł zabiera nam moc. I ma to duchowo głęboki sens, bo przez to zabranie nam mocy uczy nas nieprzywiązywania. No ale ja też w to średnio wierzę Smile

I jak najbardziej może to być z powodu jakiejś spiny.

Wierzę, że trening telekinezy ma swoje korzyści. Z ostatnim akapitem się w dużej mierze zgadzam. Ale warto mieć na uwadze, że coś co przynosiło korzyści przez jakiś czas, w pewnym momencie może już tego nie robić. I tak jest często. Ja ostatnio zacząłem codziennie medytować, bo uznałem, że dalej będzie ciężko się bez tego posunąć.
Poza tym, nie wiem jaki efekt na umiejętności telekinezy miałaby praktyka medytacyjna. Medytacja daje ogółem więcej energii, którą możesz przeznaczyć na co chcesz. Więc logicznie rzecz biorąc wspomogłoby i to. No ale nie wiem.

Post został pochwalony 0 razy

Bo wiesz "medytacja" może oznaczać wiele metod i stanów. Ja jedynie używam tego do oczyszczenia umysłu, uporządkowania myśli, bardzo pomocne w trudnych decyzjach czy stresowych sytuacjach, jak i swego czasu do próby znalezienia/czucia "energii duchowej", gdzie miałem parę ciekawych stanów. Lecz to właśnie jest tak jak mówię niby coś czułem, niby było inaczej ale w żaden sposób nie mogę tego potwierdzić, że to co czułem to energia duchowa. Patrząc natomiast na telekinezę, powiedzmy przy ruchu masz jakieś doznania, załóżmy że powtarzalne to już można wymyślać jakąś teorię, jakby nie patrzeć jest jakaś materialna podkładka.
Jednak jeśli chodzi o różne wizje przy innych metodach medytacji, to jak najbardziej nie można brać tego do siebie, a tylko czuć i byś biernym obserwatorem.

Co do samego strachu, w przyszłości, gdy już uda mi się pozbyć większości lęków (w jakiś sposób nie mam pojęcia w jaki), chciałbym spróbować OOBE. I gdyby w razie udało się to wykonać, to chciałbym przeprowadzić kilka testów by się upewnić, że to co widzę to nie LD. I tu znowuż chodzi o dowód, jeśli doświadczalnie można to potwierdzić, to prawdopodobieństwo duszy czy życia po śmierci wzrasta i to nie jest już pusta gadka o wierze.

Ja nie mówię, że ta motywacja jest sensowna, mówię tylko że to pozostaje w głowie. Gdy kilka lat nic nie ćwiczyłem to właśnie w dużej mierze przez to wróciłem, z tyłu głowy masz tą świadomość "potrafisz coś co umie niewielu, dostałeś szansę i co zmarnujesz to?", "możesz odkryć coś nowego". Tak patrząc na to to może być przekleństwo, jeśli nic z tego nie uzyskam to zmarnuję tylko czas, jakbym spróbował i nic by z tego nie było to pewnie stał bym po drugiej stronie, ale cóż jest jak jest, bawmy się Wink

Wiesz spokój i skupienie, fajna sprawa tylko zauważ, że te ćwiczenia są poprostu nudne, zdarza się że nie da się ćwiczyć bo zamula się przy tym. Jak w poradniku pisałem samo włączenie muzyki na pierwszy rzut oka przeszkadza, ale czy aby na pewno? Raz pobudzisz się, dwa są utwory które wzmagają skupienie jak i motywację, ba nawet wywołują emocje, a może właśnie ćwiczenie z takimi emocjami daje lepsze efekty. Ja nie podaję przepisu "medytuj, ćwicz w ciszy, skupieniu". Eksperymentuj, zobacz co działa na Ciebie. Też jeśli efekty nie są jakoś bardzo widoczne, motywacja spada. Teraz wyobraźmy sobie grupę ludzi ćwiczących razem tzn wspólny kontakt np w internecie. Motywacja rośnie, osiągnięcia kogoś z grupy nakręcają cię, więc nie odpuszczasz sobie bo "nie chce mi się" ale ćwiczysz regularnie, masz wspólną bazę doświadczeń, jeśli 1 sposób działa na kogoś jeszcze już jest duży+, nowe techniki czy metody. Jesteś bardziej skupiony bo zależy ci na efektach jak i wprowadziłeś do swoich ćwiczeń nutkę świeżości. Jak bardzo bym się nie starał to ciężko mi znaleźć minusy ćwiczenia w grupie.

Tak, wiem np. Wim Hof też potrafi właśnie wpływać na temperaturę, ogólnie osoba godna uwagi szczególnie dla ludzi bawiących się w możliwości i kontrolę ciała.
Patrząc choćby na ludzi po wypadkach czy rozdwojeniem jaźni możemy zauważyć wzrost konkretnych umiejętności. Póki co nie znajdziesz mi osoby która potrafi choćby przeskakiwać pomiędzy byciem geniuszem matematycznym, świetnym artystą, jak i dobrym czytaniem map czy zapamiętywaniem otoczenia. Samo istnienie czegoś takiego jak zmiana specjalizacji mózgu przez jakiś bodziec (wypadek) daje podłoże do twierdzenia iż ty normalny człowiek również mógłbyś zmienić aktywności swojego mózgu. Chciałbym też zaznaczyć, żebyś nie nazywał tego przekonaniem, bo przy ruchu wiatraczka ty nie jesteś przekonany, że on się rusza, ty wiesz że się rusza, czujesz że się rusza, i to się dzieje. Więc to nie jest kwestia jak w przypadku "oświeconych" że on jest przekonany że ma dostęp do tajemnej wiedzy. I samo to, potrafisz swoją wolą oddziaływać na materię, a na swoje ciało, mózg itd już nie?

Trochę śmieszne to "nieprzywiązanie" Laughing

, to jakbyś powiedział, że utrata nogi w wypadku uczy nieprzywiązania xd. I wogóle czy to ma jakiś sens, to kiego taka "moc" skoro w każdej chwili może coś ci ją zabrać z jego widzimisię, to już lepiej jej nie dawać skoro i tak ma pozostać niedostępna... Ale jakby nie patrzeć to dobra wymówka jeśli chodzi o dostarczanie dowodów Wink

Do ostatniego akapitu mam dobre rozwiązanie xdd, spróbuj Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Raszek123 dnia Czw 0:25, 21 Lut 2019, w całości zmieniany 2 razy

	Cytat:
	chciałbym spróbować OOBE. I gdyby w razie udało się to wykonać, to chciałbym przeprowadzić kilka testów by się upewnić, że to co widzę to nie LD.

Jeśli chodzi o testy w OOBE, jasne, zachęcam. Ale jakby się nad tym zastanowić, to nawet udane rzetelne próby percepcji pozazmysłowej, nie są dowodem na "wyjście z ciała", a "tylko" na percepcje pozazmysłową. Zawsze coś, ale nie ma co tego nadinterpretowywać.
Dla mnie osobiście to odmiana snu twierdząc na podstawie masy podobieństw między snami nieświadomymi i świadomymi. Natomiast środowisko fascynatów tematu...cóż...zwykle to kolejni pseudo "oświeceni" Wink

Lubiłem dyskutować z takimi ludźmi. Czytać ich relacje i zachwyty nad tematem. Można łatwo zauważyć jak wiele mechanizmów obronnych używają, żeby chronić swoją wizję.

	Cytat:
	Wiesz spokój i skupienie, fajna sprawa tylko zauważ, że te ćwiczenia są poprostu nudne, zdarza się że nie da się ćwiczyć bo zamula się przy tym.

No tak zwykle na początku bywa. Nudne, albo trudne. W miarę czasu praktyki wzrasta umiejętność wyciszania. Spokój i skupienie przestają być nudne i trudne. A stają się pasjonującą formą ulgi. Później narastający spokój przechodzi w różne odmiany błogości. I te stany da się (na tym to polega) w sporej mierze przenieść poza praktykę, do życia codziennego. Wpasowują się świetnie w każdą sferę życia. Nie czynią z nas emocjonalnych zombie, wręcz przeciwnie Smile

	Cytat:
	Chciałbym też zaznaczyć, żebyś nie nazywał tego przekonaniem, bo przy ruchu wiatraczka ty nie jesteś przekonany, że on się rusza, ty wiesz że się rusza, czujesz że się rusza, i to się dzieje.

Jak mniemam odnosisz się do tego fragmentu:

	Cytat:
	Oczywiście można różnymi metodami pozbyć się blokad psychicznych, które spowalniają proces uczenia czy rozwiązywania problemów z jakiejś dziedziny. I te blokady są bardzo częste u ludzi. Ale myślę, że przy pozbyciu się wszystkich blokad, to już jest pełny potencjał. Nie da się go już zwiększyć, a przynajmniej nie za pomocą przekonań.

Nie bardzo rozumiem uwagę bo nie chodziło mi wtedy o telekinezę a o podwyższenie potencjału mózgu. Ale odpowiadając na pytanie, to nie rozgraniczałbym tego tak. Że wiedza to nie przekonanie. Tzn... czym jest wiedza? Przed poznaniem telekinezy też "wiedziałeś", ale że nie da się wpłynąć siłą woli na wiatraczek. I taką "wiedzę" ma też większość ludzi, co jak rozumiem zakładamy, jest przyczyną, że nie potrafią telekinezy. Wiedza to po prostu, silne i stabilne przekonanie. A tak naprawdę to nic nie wiemy Very Happy

	Cytat:
	I samo to, potrafisz swoją wolą oddziaływać na materię, a na swoje ciało, mózg itd już nie?

No ja bym takich pochopnych wniosków nie wyciągał. Wpływ na umysł czy ciało to inna bajka. Można powiedzieć, bardziej złożona. Tzn. człowiek wpływa na swój umysł czy ciało, nawet mimowolnie. Z pomocą dobrych narzędzi, w kwestii np. potencjału osobowości, można osiągnąć spektakularne wyniki. Ale wszystko to się opiera o ukierunkowanie procesów i zasobów. Natomiast myślenie, że wystarczającą wiarą doprowadzimy do powstania całej kaskady neuronów, która miałaby zrobić z nas geniusza i jeszcze wszystko tak to ułożyć w głowie, żeby miało to ręce i nogi i żeby nie zaburzyło naszego funkcjonowania... byłbym sceptyczny. Brzmi dużo bardziej skomplikowanie niż wykreowanie i ukierunkowanie siły wprawiającej w ruch wiatraczek. O ile można powiedzieć, że tak to działa.

	Cytat:
	Trochę śmieszne to "nieprzywiązanie", to jakbyś powiedział, że utrata nogi w wypadku uczy nieprzywiązania xd.

W tym domniemanym zabieraniu mocy, chodzi raczej o swego rodzaju test. A co do samego nieprzywiązywania. Można używać, można doświadczać, wszystko można, ale przywiązanie nie jest wskazane, bo ogranicza rozwój duchowy.

Swoją drogą, spróbowałem ćwiczenia. Póki co żadnych rezultatów, choć nie wiem czy się czasem wiatraczek nie zachowywał dziwnie. Będę jeszcze próbował. Szczególne, że było to dosyć fascynujące zajęcie Smile

Próbowałem bez wyciągania ręki bo było to niewygodne i w moim przeczuciu, niepotrzebne.
I od razu mam kilka uwag. Pierwsza do samego wiatraczka. Podałeś wymiary 60x60. Nabiłem igłę na gumkę i przy tej wielkości wiatraczek ocierał się o nią. Musiałem zmniejszyć rozmiary do jakichś 40x40.
Teraz odnośnie ćwiczenia. Póki co nastawiam się, że wina niepowodzeń leży po mojej stronie, bo zauważam, że kiedy próbuje "wczuć się w ruch" to mimowolnie pojawia się subtelna blokada w postaci myśli, że nie chcę, żeby się udało. Choć może sporo generalizuje i przeszkodą był też, lęk że się nie uda.
W każdym razie myślę, że to może być częsta blokada. Ogólnie ludzie sabotują swoje sukcesy głównie z 2 powodów - lęku, że nie osiągną sukcesu i lęku, że osiągną. Czasem te 2 przeszkody występują jednocześnie. W tym treningu może być podobnie.
Nasuwa mi się też myśl, że ważny może być trening uważności wobec myśli i emocji. Tak, żeby lepiej zauważać swoje blokady, kiedy wysuwają się na tapetę.
Więc to takie moje uwagi odnośnie poradnika na ten moment.

Post został pochwalony 0 razy

Powiem tak, co kto woli, ja mam tak, że przez zbyt małą ilość bodźców zaczynam zasypiać a skupienie się sypie. Jak dziś z muzyką mogłem ćwiczyć ponad 1h. Co do samego dzisiejszego treningu. Po obiedzie i drzemce (po pracy na głodnego nic nie szło Wink

) przygotowałem się czyli chwilę medytacji "czucia ciała, otwierania energii" mieszana z niektórymi z ćwiczeń "falun daf" + chwilę medytacja w ruchu. I teraz prawą ręką ruch otrzymałem, a okazało się że lewa miała problemy. Z racji tego, że jestem prawo ręczny, lepiej czuję prawą, na lewej wytworzyła mi się blokada. Po czasie przeszło i dwie ręce były sprawne. Jak się już wczułem to sprawdzałem odległość no i tak max 10cm od wiatraczka mogłem utrzymywać ruch. Próbowałem później w drugą stronę kręcić, pod prąd palców, ale to nie wyszło Rolling Eyes

, jakoś nie leży mi kręcić w tą stronę pewnie przez to że się wyuczyłem jednego sposobu. Na koniec spróbowałem z ping pong na wodzie, ale to niby się ruszało, coś było ale nie tak widoczne jak wiatraczek. Odczucia, nie zwracaj większej uwagi jeśli czegoś stąd nie czujesz, ciężko jest mi to opisać jak z resztą wszystkie uczucia (ręka zblokowana wydaje się ciężka, sztywna, nie sprawna, coś jak kopanie piłki lewą nogą Wink

; ręka odblokowana jest lekka, ale i czuć siłę/pewność w dłoni, czuć też chłód lekki, czy swego rodzaju pole, obszar przy dłoni, czułem też wydychanie/wypuszczanie czegoś z dłoni i starałem się to zakrzywiać w obrót).

	Cytat:
	"Nie bardzo rozumiem uwagę bo nie chodziło mi wtedy o telekinezę a o podwyższenie potencjału mózgu..."

Trochę pojawiło się tu nieścisłości przez mój brak umiejętności co do opisu uczuć Smile

. Zrobiłem tu analogię stanu potrzebnego do wywołania telekinezy, do podwyższenia potencjału mózgu. Chciałem tylko zaznaczyć, że nie chodziło mi o przekonanie, czy wiedzę, jako pojedyńcze słowa, użyłem wcześniej paru by mniej więcej przybliżyć jaki wtedy stan się pojawia. Jednak nie ważne i tak to czyste spekulacje Wink

.

Co do ćwiczeń, zwróć szczególną uwagę czy nie ma tarcia, ma się kręcić jak najdłużej z jak najmniejszym oporem, dopiero wtedy zacząć ćwiczyć. Pomyśl też o 2 wiatraczkach po jednym na rękę, wtedy masz rozgraniczenie jeden służy do kręcenia w 1, a drugi w 2 stronę.
Bez wyciągania ręki? W sensie samym umysłem całkowicie? Próbowałem tak kilka razy jednak nic z tego nie wyszło. No wiesz to zależy od igły Razz

, zrób tak by Ci pasowało, to najważniejsze.
Noo blokady, to zmora. Jak nie bedzie Ci wychodzić uważaj by nie dołożyć kolejnych blokad. Ogólnie polecałbym się nie spinać, podchodzić do tego na miękko jak do zabawy, cały ruch wykonuje się lekko. Też wpadłem kiedyś w takie coś, że jak zmieniłem wiatraczek na większy 10x10 to podświadomie wmówiłem sobie, że żeby ruszyć go muszę dać dużo więcej "mocy", więc się bardziej spinałem skupiałem i źle. To ma być lekko, one (wiatraczki) się lekko obracają, nie zależnie od wielkości. Też zauważyłem u siebie blokadę taką, kartkę na igle ruszę, ale wbić sobie do głowy że mogę ruszyć również i kubek na stole jest ciężko. A doświadczenia i obserwacje świata jeszcze to utrudniają bo przecież na codzień nikt nie przesuwa kubków siłą woli Wink

.

Post został pochwalony 0 razy

Jak pierwszy raz zrobiłem wiatraczek to było duże tarcie. Zrobiłem "ładniej" to mniejsze. Ale pewnie da się lepiej. Heh, nie jestem dobry w origami Razz

	Cytat:
	Powiem tak, co kto woli, ja mam tak, że przez zbyt małą ilość bodźców zaczynam zasypiać a skupienie się sypie.

No nie. To nie jest kwestia indywidualna. Senność i zamulenie to częsty efekt rozproszenia, szczególnie kiedy jesteśmy niewyspani. Wraz z umiejętnością nierozpraszania się wyrabianą przez skupienie, ten problem zanika, a wzrasta tzeźwość i obecność. Teoretycznie, odpowiednim skupieniem, da się zawsze pokonać tą przeszkodę (bo jak naucza buddyzm jest to tylko "ruch umysłu"). W praktyce, czasem ciężko i przydaje się bardziej aktywna metoda praktyki. Natomiast czymś innym jest otępienie mało podatne na skupienie (które występuje rzadko), a czymś innym wtórne, będące efektem rozpraszania się. To podobnie jak z napinką o czas. Czasem, szczególnie przy pierwszych sesjach, czas się dłuży i z niecierpliwością czekamy na sygnał, że ustalony czas upłynął. Ale problemem nie jest czas, tylko ciężar jaki sobie narzucamy wraz z pomyśleniem "ile jeszcze?". W ten sposób wzmacniamy napięcie, które się kryje za tą myślą. Wraz z uwierzeniem w tą myśli, wzmacniamy też utożsamienie z naszym "ja", a praktyka polega na tym, że na jakiś czas zapominamy o naszym często niezadowolonym "ja". To "wychodzenie poza umysł" poprzez naukę widzenia, że nasze awersje i lgnięcia to tylko myśli, to ważna część rozwoju duchowego.
O ile można polemizować czy skupienie na pojedynczym obiekcie jest dobrą formą praktyki na początek sesji, szczególnie kiedy mamy dużo napięć, to w późniejszych etapach nie ma sobie równych.

Post został pochwalony 0 razy