Moje pierwsze LDki - Bardzo krótkie, ale zawsze :)

Witam. Cieszę się, że wreszcie mogę założyć taki temat Smile

. Dzisiaj udało mi się wreszcie osiagnąć LD i to bez żadnych ćwiczeń (jestem śmierdzącym leniem). Jedyne właściwie co robię w tym kierunku to czasem się afirmuję, żeby lepiej pamiętać sny, dużo o tym myślę i jestem absolutnie przekonany, że lada noc będę miał LD. Opis będzie dość długi, bo lubię pisać szczegółowo.

Obudziłem się rano, ok. 6:30. Od razu stwierdziłem, ze noc była nudna, ledwo pamiętam sny, które miałem (co do mnie nie podobne, nigdy nie miałem problemów z pamięcią snów, nawet jak nie wiedziałem o istnieniu LD), żadnych świadomych paraliży, itp. Miałem na 9:30 do szkoły i byłem nieco śpiący więc pomyślałem, że jeszcze trochę się kimnę. Ok. 7:40 zasnąłem. Sniło mi się, że jestem na wsi. Była ze mną moja ciotka. Zbliżała się konkretna burza (baardzo częsty motyw). Zaczynało mocno wiać. Stałem obok domu i obserwowałem chmury. Teren był praktycznie pusty. Tylko dom, cała reszta to pagórki i trochę drzew. Nagle, niedaleko mocno się błysło. Popatrzyłem w bok. Jakiś kilometr ode mnie nastąpiła ogromna eksplozja. Bez ognia - sam dym i gruzy. Ciotka stwierdziła, że w elektrownię uderzył piorun. Zaproponowałem ciotce, żebyśmy odcieli zasilanie w domu, dla bezpieczeństwa naszego i sprzętu. Ta odparła - "Ale po co?". Nic nie odpowiedziałem. Poszedłem na tył domu. Zaczynało się tam formować tornado (jeszcze częstszy motyw, sny o tornadach to 1/2 snów jakie w ogóle mam, nie wiem czemu). Obserwowałem wypustkę wystającą z chmury, która zaczynała gwałtownie wirować i schodzić coraz niżej. "Zobacz. Tam się formuje tornado" - krzyknęła ciotka pokazując palcem w zupełnie innym kierunku na ogromną chmurę burzową, jednak nic z niej nie wystawało. Krzyknąłem, żeby popatrzyła tam, bowiem tam jest już gotowe. Zaiste tornado sięgło już ziemi. Byłem nieźle przestraszony. Bałem się, że zmieni tor ruchu i pójdzie na nas, a było dość blisko. Krzyknąłem do ciotki - "Popatrz tylko na nie!", po czym ponownie odwróciłem wzrok w stronę trąby powietrznej, a tam... Przepiękny widok... Błękitne, wieczorne niebo z postrzępionymi, jaskrawopomarańczowymi chmurami od zachodzącego słońca i spowity w nich... Giewont. Wszystko to w miejscu ogromnej chmury burzowej. I w tym momencie nastąpił czajnik. Pomyślałem, że wcześniej tu tego nie było i stwierdziłem z radością, że to musi być sen. Zapomniałem nawet o RT. I nagle ogarnęło mnie dziwne uczucie. Były to ciarki na całym ciele połączone z... Ciężko to opisać, pierwszy raz tak się czułem, ale było to przyjemne. Zdąrzyłem tylko spojrzeć w dół. Okazało się, że stoję na drewnianym podeście na wys. ok. 10 m. Na dole stali turyści. Zacząłem się im bardzo podejrzliwie przyglądać. I w tym momencie kick. No jasne... Zbyt się ucieszyłem... Otworzyłem oczy. Widziałem swój pokój. Pomyślałem, że trza już iść do szkoły. Spróbowałem poruszyć ręką i... Szok! Nie da się! Mam paraliż, czyli drugą szansę. Wchodzę spowrotem. Zupełnie mnie to zdziwiło, byłem przekonany, że na prawdę się obudziłem. Zamknąłem oczy i starałem się wizualizować ten sen. Marnie mi szło. Przypomniałem sobie o metodzie patrzenia "w górę czaszki". Tak właśnie zrobiłem. Cały obraz (a były to kolorowe nutki na powyginanych, pofalowanych pięciolinach, niczym w kreskówkach) zaczął mi się potwornie telepać. I niespodziewanie pojawił się sen. Znów widziałem swój pokój z pozycji siebie leżącego w łóżku. Nie musiałem odzyskiwac świadomości, miałem ją od razu. Drzwi do pokoju były otwarte i nagle wjechał przez nie... Autokar. Pomyślałem, że to strasznie glupie. Wysiadł z niego mój tata. Zrobiłem RT z nosem. Udało się, to sen. I nagle cały obraz zaczął mi sie ścinać, jak w grze, a po chwili w ogóle się zatrzymał i nic nie mogłem z tym zrobić. Zupełnie nie mogłem kręcić głową, ani oczami. Zrobiłem ponownie RT z nosem. Znów wciągnąłem powietrze, słyszałem nawet jak pociągam nosem, jakbym miał katar. Zacząłem się zastanawiac, co by tu krzyknąć, żeby wszystko wróciło do normy. Ogarnęło mnie totalne zwątpienie i bezsilność, nic nie chciało mi się robić. Znów zrobiłem RT, tym razem bardzo długo wciągając powietrze, słysząc siebie pociągającego nosem. Gdy tak wdychałem to powietrze to usłyszałem, jakby ktoś pociągnął nosem głośniej ode mnie, chcąc mnie przedrzeźnić, czy coś. Pomyślałem, ze to mój tata wszedł do pokoju i dziwi się, co tak nosem pociągam. I w tym momencie się obudziłem. Zrobiłem RT dla pewności. Dodam, ze faktycznie miałem lekki katar, w nocy musiało być chłodno Very Happy

.

Przepraszam, że opis taki długi, ale lubię pisać szczegółowo i po prostu uznałem, że każdy szczegół jest istotny. Z resztą to moje pierwsze LD. Każde kolejne pewnie będę opisywał krócej. Żeby nie zaśmiecać, kolejne opisy będe umieszczał w tym samym temacie.

Pozdrawiam

Post został pochwalony 0 razy