pierwszy, całkiem niezły LD

Siema. Przede wszystkim chciałbym się przywitać. Jestem nowy, jak widzicie dopiero się zarejestrowałem. Forum przeglądam od ponad roku. Nic nie pisałem, bo po prostu nie miałem nic do powiedzenia. Uznałem, że kolejny temat w stylu "chcę mieć świadomy sen ale nie mogę, czemóóó?!!?" byłby bez sensu . Wink

Postanowiłem więc stosować się do zasady - mniej pisz, więcej czytaj.

Aż do dzisiaj. Trenowanie LD rozpocząłem niecały rok temu, wcześniej coś nieco o tym zjawisku słyszałem, ale nie bardzo wierzyłem, traktowałem to trochę niepoważnie. W przeszłości miałem jeden świadomy sen. W wakacje śniłem(za czasów podstawówki to było), że jestem na rozpoczęciu roku szkolnego. Jako dziecko wyjątkowo nie lubiące szkoły i nauki, była to dla mnie tragedia. Wtedy zdałem sobie sprawę, że jest połowa lipca, nie początek września. Próbowałem przekonać wszystkich, łącznie z wychowawczynią, że zaszła pomyłka, a dziś wciąż są wakacje. Kiedy zasugerowałem, że śnię, wszyscy stali się dla mnie wrodzy. Pomyślałem, że chcę się obudzić. I bach, momentalnie się przebudziłem. To był jednak jednostkowy przypadek.

Właśnie przed rokiem autentycznie się LD zajarałem i jak każdy młody adept chciałem mieć świadome sny z marszu, wszak przecież to nie może być trudne!

Cóż, jednak było. Mój słomiany zapał ujawnił się również w obcowaniu z LD. Szybko porzuciłem marzenia o świadomych snach, nie chciało mi się prowadzić dziennika. Co prawda zacząłem bardzo szybko zapamiętywać sny, bez problemu mogłem odtworzyć 3-4 sny każdego poranka. Wystarczyła tylko wyraźna sugestia tuż przed snem, że chcę go pamiętać . I pamiętałem. Niestety, nawet takie małe sukcesiki nie zatrzymały mnie przy LD. Zaaferowany jakąś nową zajawką zapomniałem o snach.

To tyle tytułem przydługiego wstępu. Był on jednak konieczny, byście zrozumieli, jak zaskoczony byłem po tym, co wydarzyło się dzisiaj.

Sesja, jak wiadomo, jest czasem wytężonej pracy studenckich umysłów Wink

. Oczywiście jak to największy w świecie leń, za naukę do dzisiejszego egzaminu zabrałem się o północy. Sam test poszedł dość dobrze, nie mogę się oprzeć wrażeniu, że wpływ miał na to także dzisiejszy sen. W każdym razie, położyłem się tuż po trzeciej. Byłem zmęczony i trochę zrezygnowany. Chwilę się pokręciłem i zasnąłem.

Następne co pamiętam, to dom mojego wujka. To znaczy miałem świadomość, że jest to właśnie jego dom, bo ni cholery go nie przypominał. Był mroczny, klaustrofobiczny. Atmosfera naprawdę nie nastrajała pozytywnie. Mój brat cioteczny z ciotką zajmowali się czymś w przedpokoju kiedy... wszystko zaczęło mi wirować, obraz przed oczami stał się niewyraźny. Czułem się, jakbym zasłabł. Oczywiście ciotka z kuzynem natychmiast pospieszyli mi z pomocą.

I wtedy stało się. Odzyskałem świadomość. Nie wiem na jakiej zasadzie, po prostu to się stało. Nagle wszystko się uspokoiło, kolory stały się żywsze. Obraz był całkowicie naturalny. Nie zamglony, jak często we śnie. Klarowny jak łza. W tym czasie moja ciotka zamieniła się w mamę, a kuzyn w brata. Nie zwróciłem na to większej uwagi. Byłem zachwycony. Pierwsze o czym pomyślałem był ... seks. Cóż, tak to jest z facetami Wink

Mimo, że był to sen, nie chciałem gorszyć rodziny, dlatego kazałem mamie i bratu... wyskoczyć z okna. Początkowo nie chcieli spełnić tego mojego, jakże zaskakującego postulatu. Wtedy rozkazałem zdecydowanie ostrzej i pewniej. Wykonali polecenie bez szemrania, a ja miałem spokój. Trochę czułem się nieswojo, co nie może dziwić skoro właśnie kazałem swojej rodzinie wyskoczyć przez okno:D (nie mieszkam w bloku, wujostwo też nie. Ten dom chyba jednak był blokiem, albo czymś w tym rodzaju. Szczerze mówiąc, nie przywiązywałem do tego większej wagi.) . Byłem w szoku, że wszystko jest takie naturalne. Nie miałem, najmniejszego problemu z utrzymaniem snu. Kiedy na samym początku snu spojrzałem na ręce, wykonując test rzeczywistości, były one nienaturalne, co w relacjach innych było dowodem na śnienie. Jednak później moje ręce były dużo bardziej normalne. Nie wiem jak to wyjaśnić.

W pamięci miałem szereg podtrzymywaczy snu, które tylko czekały na to, by je wypróbować. Sęk w tym, że nie było to koniecznie. W relacji bodajże Psajko z wspólnego śnienia pojawił się motyw wejścia do snu innej osoby poprzez narysowanie portalu z imieniem bądź ksywy odpowiedniego jegomościa. Nie planowałem jeszcze tak zuchwałych kroków w pierwszym w pełni świadomym LD. Wykorzystałem to jednak do czegoś innego. Narysowałem portal na drzwiach do łazienki i powiedziałem sobie, że kiedy go przekroczę, wejdę do luksusowego apartamentu, gdzie będzie na mnie czekać pewna przemiła koleżanka ze studiów Wink

.

Przeszedłem. Było dokładnie tak jak sobie założyłem. Żadnych zakłóceń. Pogadałem chwilę z koleżanką, potem zajęliśmy się czymś innym. Bynajmniej jednak nie był to zwykły seks - nie chciałem przerwać snu nocną polucją. A przynajmniej nie od razu Cool

. Postanowiłem przenieść się na ulicę. Po prostu szybko obkręciłem się wokół własnej osi i viola - byłem na ulicy.

W tym momencie chyba zacząłem tracić świadomość. Po prostu wsiadłem do autobusu i gdzieś pojechałem. Szybko jednak odzyskałem rozeznanie w sytuacji, a to za sprawą sprzeczki z współpasażerem, który miał mi za złe, że go niechcący uderzyłem. Cóż, w wyniku kłótni dostał już jak najbardziej umyślnie. Wtedy odzyskałem świadomość. Przy uderzeniu założyłem sobie że koleś wyleci przez szybę niesiony przez mój cios mistrza boksu. Tak się jednak nie stało, gość się tylko uśmiechał. Wtedy wydarłem się na niego, z intencją żeby poleciał w cholerę. Było to coś w stylu gromkiego WYPIER*ALAJ. I wtedy koleś z niesamowitym impetem wyleciał przez okno w autobusie, a szyba rozbiła się w drobny mak. Pasażerowie gratulowali mi świetnej akcji.

Wyszedłem z autobusu. Wszystko było znowu niesamowicie ostre i naturalne. Zacząłem bawić się pogodą, wywoływałem to słońce, to deszcz. Wszystko jak za sprawą czarodziejskiej różdżki, bez żadnych oporów. Przesuwałem chmury na niebie, poruszałem liśćmi na drzewach wydając z siebie jakby podmuch wiatru. Kiedy mi się znudziło, narysowałem portal i znalazłem się na basenie. Tam, jak wcześniej sobie założyłem, czekały na mnie dwie koleżanki.
Embarassed

Jednak wtedy zaczęło dziać się coś dziwnego. Do drzwi basenu(tak, wiem, głupio to brzmi Very Happy

) Ktoś zaczął pukać. Okazała się być to akwizytorka, która bardzo chciała wejść do środka. Nie była zbyt urodziwa więc kazałem jej spadać. Wyraźnie coś ode mnie chciała, nie dała się zbyć. W tym momencie znowu poratowałem się silną sugestią. Po prostu kazałem jej WYPIER*ALAĆ, tak jak temu awanturnikowi z autobusu. Momentalnie nią miotnęło i zniknęła. Niestety, z odsieczą przybył jej agresywny pomocnik. Wyglądał nieco przerażająco. To nie był człowiek, ciężko opisać tę istotę. Wyglądał trochę jak skrzyżowanie człowieka z wilkołakiem i Bobkiem z Muminków. Very Happy

Groził mi, ja jednak niewzruszony wybuchem jego gniewu, nieco poirytowany kazałem mu... a jakże, WYPIER*ALAĆ. Ku mojemu zdumieniu, tylko bardziej się rozjuszył. Rozgniewało to także mnie i z okrzykiem "to mój sen, wyjazd stąd" zasadziłem mu potężnego kopa w łeb i zamknąłem drzwi do basenu. Jeszcze przez jakiś czas się dobijał, ale w końcu dał sobie spokój. Powróciłem do koleżanek, ale ochota na igraszki mi przeszła. Zacząłem rozmyślać o życiu realnym i jutrzejszym egzaminie. I wtedy mnie olśniło. W tym momencie zaczyna się najbardziej niewiarygodna część snu.

Czytając relacje i opisy, między innymi Wasze, za co serdecznie Wam dziękuję - to ogromny kapitał wiedzy, natrafiałem niejednokrotnie na opinie na temat ludzkiej podświadomości. Mówiły one głównie o jej potędze i ogromnych możliwościach, którymi mózg dysponuje. Korzystając z tego niesamowitego stanu, czyli przebywania w swojej podświadomości, postanowiłem zrobić coś szalonego. Żeby było mi łatwiej stworzyłem sobie personifikację pewnej cząstki siebie. To co teraz Wam opiszę, będzie niejasne. Postaram się jednak by było niejasne najmniej, jak się tylko da.

Ten stworzony przeze mnie osobnik miał być pewnym odbiciem pewnego, wydzielonego obszaru mojej podświadomości, odpowiedzialnego za zapamiętywanie i przyswajanie wiedzy. Czymś w rodzaju zbiornika wspomnień. Chciałem, by wszystko było zrobione tip top, aby wszystko do siebie pasowało. Traf chciał, że dzień wcześniej czytałem wywiad z Wiktorem Zborowskim(Podbipięta z Ogniem i Mieczem), w którym pojawiło się zdjęcie aktora, kadr z filmu, w którym grał profesora. Tak więc tę cząstkę siebie odtworzyłem właśnie jako Zborowskiego - wyglądającego jak profesor. Kiedy pojawił się naprzeciwko mnie, zacząłem z nim rozmawiać. O sobie właśnie, wyjaśniłem mu(czy raczej sobie jako Zborowskiemu Very Happy

) że chcę utrwalić i uporządkować swoją wiedzę, gdyż jutro mam ważny egzamin. I mimo że przeczytałem dużo notatek, to jednak niczego nie kułem. Poprosiłem by był moim przewodnikiem po mojej podświadomości. Potem wszystko potoczyło się jakby z automatu. Ja działałem, on nadzorował. Nie potrafię tego wytłumaczyć. Schodziłem niżej, do kolejnych stopni podświadomości, po drodze porządkując swoją wiedzę. Po prostu przebierałem w niej jak w owocach. Wydaje się to być abstrakcją, ale wtedy z pomocą cząstki siebie było bardzo proste. W miarę postępu w tym, co robiłem, Wiktor zaczął mnie ostrzegać bym nie przesadzał. Ze dalej się nie da. Nie posłuchałem. Obudziłem się. Na zegarku była 4 z minutami. Byłem nienaturalnie pobudzony. Ogarnęła mnie euforia, nie mogłem uwierzyć w to co się stało. Szybko zanotowałem najważniejsze informacje, bym snu nie zapomniał.

Żałuję, że nie polatałem. Miałem to cały czas w myślach, jednak ciągle robiłem coś innego. Szkoda. W końcu nie zdążyłem, podobnie jak w kwestii igraszek z koleżankami Embarassed

To było NIE-SA-MO-WI-TE. Niewiarygodne doświadczenie. A wszystko było tak realne, utrzymywałem się bez problemu, w dodatku mogłem bez przeszkód kształtować rzeczywistość. Trochę zaskoczyła mnie ta łatwość. Ale to doskonały powód, by zacząć ćwiczyć LD na poważnie. Niech tylko sesja się skończy, będę chyba tylko spał i śnił Wink

Czy to koniec historii? Bynajmniej. Jeśli chodzi o egzamin, to jak mówiłem poszedł całkiem dobrze. Dziwne było jednak to, że nie mając rewelacyjnej pamięci(niektórzy moi koledzy potrafią raz przeczytać jakiś temat i od razu mogą pisać z niego sprawdzian i mają piątki. Ja raczej muszę wkuwać), po jednokrotnym przeczytaniu notatek, tuz przed egzaminem tłumaczyłem znajomym z roku zagadnienia z egzaminu. Pamiętałem niemal wszystko, bardzo dokładnie. Na kilka pytań nie odpowiedziałem, ale to dlatego, że nie było o nich wzmianki w przejrzanych przeze mnie notatkach. To, co uwzględniały, umiałem perfekcyjnie. Czy to zasługa mojej rozmowy z samym sobą? Nie wiem. Być może po prostu miałem szczęście, albo tak dobrze przyswoiłem sobie notatki. Tak dobrze, jak nigdy wcześniej.

To już wszystko co chciałem Wam opowiedzieć. Podziwiam tych, którzy dotarli aż do tego momentu, bo spłodziłem naprawdę niezłą kobyłę. Starałem się pisać w sposób przystępny, mam nadzieję, że mi się udało Wink

Cała historia niewiarygodnie zmotywowała mnie do pracy nad samym sobą. To nie może być koniec przygody z LD. Nigdy bym sobie tego nie darował.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez karmazynowy_msciciel dnia Pią 22:08, 10 Cze 2011, w całości zmieniany 2 razy

Gratuluje

jestem pod wrazeniem ze miales taka kontrole podczas pierwszego ld

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Mocskuna dnia Pią 22:25, 10 Cze 2011, w całości zmieniany 1 raz

WoW. Miales ciekawy pomysl z tym odzwierciedleniem siebie. Moim celem w LD jest rozmowa z podswiadomoscia. By mi sie ukazala. Gratuluje LD-ka takiej jakosci.

Post został pochwalony 0 razy

I ja również gratuluję Smile

ciekawe jakie będą kolejne Smile

Powodzenia w dalszej karierze oneironauty Wink

Post został pochwalony 0 razy

No i stało się. Dziś miałem kolejny, drugi, LD. Od momentu pierwszego świadomego snu miałem co prawda jeden króciutki LD, to było przeżycie raczej na zasadzie po prostu samej świadomości śnienia, kontrolę miałem, ale najzwyczajniej w świecie nie myślałem wówczas o tym, co mógłbym niesamowitego zrobić. Myślę, że mieliście nie raz coś podobnego Smile

. No i były też 2 mimowolne wyjścia z ciała, których jednak nie miałem zamiaru rozwijać.

Wróćmy jednak do meritum. Snu dokładnie nie pamiętam, bo niestety nie był on tak okazały jak ten pierwszy.

Przed czymś uciekałem. Znajdowałem się w swoim mieście, była taka dziwna noc. Jak za jakiejś Apokalipsy. To przed czym uciekałem, to była swojego rodzaju inwazja. Obcych chyba, bo dzień wcześniej za dużo się nagrałem na komputerze Mad

Świadomość uzyskałem, w momencie kiedy dobiegłem na przystanek(istniejący w rzeczywistości). Tam jednak ludzie nie uciekali lecz czekali na autobus, co więcej, gdy odzyskałem świadomość zaczęli mnie atakować. Nie byłem na tyle "rozbudzony" by móc odeprzeć ich ataki - tak jak w poprzednim małym LDku, miałem świadomość, że śnię - nie miałem jednak świadomości, że mogę zrobić co tylko zechcę. W zgiełku powstałym przez ataki niepokornych, ujrzałem moją znajomą, która nie była jednak agresywnie nastawiona. Spytałem, czy pomoże mi pozbyć się napastników, ta jednak uśmiechnęła się tylko i poleciła mi , bym sam się z nimi rozprawił, "bo przecież potrafię". Zdołałem przebiec na drugi przystanek, gdzie świadomość wróciła niemal całkowicie(bo, jak zobaczycie, w dalszej fazie snu nadal nie pojmowałem, że mogę chociażby zmienić scenerię, czy się gdzieś przenieść - a może po prostu akcja była zbyt ciekawa? ciężko stwierdzić). Odwróciłem się i wykonując ruch ręką ala jakiś mag kazałem im wypier... spadać. Nie posłuchali. Tu was mam, kmioty, pomyślałem i ponowiłem rozkaz, ale o wiele bardziej stanowczo. Napastnicy pofrunęli dobre kilkadziesiąt metrów w tył rażeni jakby podmuchem wiatru.

W tym momencie postanowiłem powrócić do znajomej, która niestety wsiadała na poprzednim przystanku do autobusu który nagle nadjechał. Zamiast po prostu zamachać, by zatrzymał się koło mnie, zwyczajnie mu to rozkazałem, przy czym znowu musiałem stanowczo powtórzyć rozkaz, gdyż za pierwszym razem tylko zwolnił. Przed wejściem do autobusu, skupiłem się i wydałem polecenie by była w nim tylko znajoma, bez innych postaci. Kiedy wsiadłem, autobus był prawie pusty. Siedziała w nim tylko znajoma, oraz 2 nieproszonych gości, którzy patrzyli na mnie spode łba, którymi jednak zbytnio się nie przejąłem. Zacząłem rozmawiać z koleżanką. W tym momencie widać, że nie byłem do końca świadomy, bo zacząłem usilnie przekonywać ją że to sen. Była ona dziwnie kukiełkowata i reagowała uśmiechem na moje tłumaczenia. Zaproponowałem, byśmy pospacerowali, jednak stwierdziła, że"nie czas na to". Jako, że ani myślałem znosić sprzeciwu i to we własnym śnie, wymogłem na niej zgodę. Powiedziała "dobrze, chodźmy pospacerować i pogadać". Od jakiegoś czasu podczas rozmowy w autobusie nieproszeni pasażerowie protestowali. Nie wiem, czy nie podobała im się moja świadomość, czy wpływ jaki wywierałem na znajomą. Byli inni niż ona - mieli wyraźne oczy. Ludzkie, nie takie kukiełkowate. Wydawali się być również świadomi całego zajścia. W tym momencie...

Obudził mnie kot Rolling Eyes

Niestety, ale cóż, zdarza się. Zastanawia mnie jedna jedna rzecz. Kot budzi mnie nieczęsto, bywa, że go nie słyszę.

W momencie kiedy się budziłem, jednocześnie wywierałem wpływ na znajomą i rozkazałem(bardzo stanowczo Very Happy

) spływać tamtym gościom. Może nie obudził mnie kot, ale zbytnie igranie z własną podświadomością?

Ciężko powiedzieć. Następnym razem, gdy odzyskam świadomość, mam zamiar spotkać się z tymi gagatkami ponownie. Zobaczymy czy będą tak samo hardzi.

Nie wiem, kiedy będę miał ponownie LD, jednak z wielką chęcią wysłucham relacji osób, które miały podobne spotkania z takimi niepokornymi istotami i jak sobie z nimi poradziły. Zamierzam bowiem wziąć tych sennych terrorystów na małe przesłuchanko. Dziękuje więc z góry za wszelki odzew Wink

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez karmazynowy_msciciel dnia Sob 23:44, 30 Lip 2011, w całości zmieniany 2 razy

Niesamowite! Very Happy

Naprawde wielkie gratulacje Very Happy

Co do pierwszego (bo go czytałem przed chwilą) jak i drugiego snu. Ciekawe kiedy ja będe mieć tak świadome sny jak twój pierwszy Evil or Very Mad

Post został pochwalony 0 razy

No nareszcie Very Happy

. Ja tu siedzę na forum i czekam na LD różnych osób. Co do twoich snów w których masz świadomość, że śnisz a nie kontrolujesz tego mocno to ja mam tak samo. Moje ostatnie sny są właśnie podobne do twoich. Jeszcze ich nie rozpisałem. Za to wczoraj miałem aż 3 LD. Po prostu miałem płytki sen rano. W tym czasie nasuwały mi się różne obrazy a ja je zmieniałem jak chciałem. W każdej chwili mogłem się obudzić. A potem to tylko RT robłem. W jednym z nich miał mnie Huragan uderzyć i piorun. Sam z siebie myślałem jakie to będzie uczucie w śnie. Więc pomyślałem by zrobić se RT. Masz pdobnie i tym samym Gratuluję. Jesteś na dobrej drodze Very Happy

.

Post został pochwalony 0 razy

Ha, czasem i ja tak mam. Budzę się nad ranem, po czym odpływam w świat snów który często sam sobie tworzę. Tyle tylko, że najczęściej zdążę się jeszcze odlać i pokręcić się 5 minut w łóżku(zawsze miałem problem z odtwarzaniem sobie snów tuż po przebudzeniu - najczęściej przypominam sobie o tym podczas śniadania Very Happy

). Niestety świadomość w tych snach jest bardzo nikła - najczęściej dopiero rano uświadamiam sobie, że przeszedłem bezpośrednio z moich wizualizacji do snu. Mad

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez karmazynowy_msciciel dnia Nie 20:55, 31 Lip 2011, w całości zmieniany 1 raz

Dzisiaj tak właśnie miałem! Spałem 6 godzin, 30 min czuwałem (zapisywałem sny i toaleta) położyłem się i po 5-10 min odpłynąłem. Rzeczywiście, LD było o niskiej świadomości, ale zato większej kontrolii. Nawet lepiej miałem swój pierwszy świadomy paraliż Very Happy

odrazu po przebudzeniu, bo jakoś mnie tak dziwnie wywaliło Sad

edit: paraliż szybko się skończył (trwał kilka sekund), chociaż byłem spokojny. Hipnagogi tylko dźwiękowe i dotykowe, no i oczywiście uczucie ucisku klatki Smile

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez kyniu774 dnia Pon 8:47, 01 Sie 2011, w całości zmieniany 1 raz