Pierwszy LD po tygodniu. wrażenia CYE.

Cześć, cześć. Nie znamy się (jeszcze), ale chętnie opowiem o swoim wrażeniu po dziewiczym LD'ku.

A więc- dziś w noc pierwszy raz miałam LD. Dopiero Tydzień temu pomyślałam, że chcę go mieć i dziś go dostałam.
Nie wiem skąd tak naprawdę się wziął, gdyż jakoś wnikliwie nie ćwiczyłam RT, nie myślałam o nim ustawicznie, a dziennik snów otrzymał ode mnie wpisy bodaj tylko trzy razy.

Wyglądał on tak: (bo muszę się pochwalić)

Stałam przy oknie w swoim domu i zauważyłam, że tuż za oknem widać morze (motyw, który często pojawia się w moich snach). Tym razem jednak nie przyjęłam tego jak zawsze, tylko pomyślałam "hola, przecież za moim oknem nie ma morza! to musi być sen!" I w tym momencie zrobiłam TR z zegarkiem- raz pokazał pierwszą, za drugim razem trzecią. Tak więc w tym momencie zdałam sobie sprawę, że to rzeczywiście sen. I poczułam się w podekscytowana, do tego stopnia, iż czułam, że sen zanika. Zaczęłam pocierać o siebie ręce (bo gdzieś wyczytałam, że to pomaga), ale jednak zdawało mi się, że mnie wywaliło.
Po czym obudziłam się u siebie w domu, rozmawiałam z siostrą i w trakcie rozmowy z nią podeszłam do okna i zobaczyłam, że tym razem oprócz morza są jeszcze góry (taki sielankowy, skandynawski obraz) i pomyślałam "o nie. przecież wcale się nie obudziłam, to nadal sen. Za moim oknem normalnie jest inny dom, a nie morze i góry". Próbowałam zrobić RT z czytaniem, ale nie chciał mi wyjść i znów spróbowałam z zegarkiem, który ukazał dwie niewłaściwe godziny. Poczułam się niezmiernie szczęśliwa, myśląc "ha, jestem Bogiem, to jest mój sen i mogę robić z nim, co zechcę". Najpierw zarządziłam ład za moim oknem, usuwając skandynawski krajobraz, pstrykając przy tym palcami, jakby wydając polecenia. Po czym stwierdziłam, że zawsze chciałam zobaczyć, jak to jest być kimś innym. Zjawiło się przede mną lusterko i niczym w simsach kształtowałam swój wygląd- postawiłam na wizerunek Angeliny Jolie, która później modyfikowałam we własny sposób, dodając np. piegi (mój fetysz), mocno zielone oczy i nieco opalenizny.

Gdy już się w nią przemieniłam zaczęłam przechadzać się ulicami jakiegoś miasta i sen się się w tym momencie skończył. Nie wiem w sumie dlaczego.

No. Oto moja historia pierwszego LD.
tadam!

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez cye dnia Wto 13:30, 07 Cze 2011, w całości zmieniany 3 razy

Witam i gratuluje! Wink

Jak na pierwsze LD to naprawdę udane ;D Sen skończył się bo w końcu faza REM skończyć się musi Wink

Życzę następnych Wink

Post został pochwalony 0 razy

Właśnie również jestem zadowolona z takiego, a nie innego obrotu sprawy. Może wróży to początek czegoś szalenie dobrego Smile

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez cye dnia Wto 13:30, 07 Cze 2011, w całości zmieniany 2 razy

Ha, gratuluję. I to po tygodniu! Chociaż ja miałam coś podobnego po mniej więcej takim samym czasie. Jednakże RT i dziennik snów to podstawa. U mnie jest ten problem, że do końca nie wiem, czy było to LD czy jakaś mieszanka czy jeszcze coś innego.

Post został pochwalony 0 razy

Zdziwilo mnie ze bylas opanowana i zdolalas zrobic transformacje ciala. Jak na poczatkujacego to bardzo dobrze Smile

Post został pochwalony 0 razy

Gratuluje ja też na początku w pewnym ld ten krótki ero byłem opanowany chodź podobno emocje są za duże może ma predyspozycje do ld kto wie

Post został pochwalony 0 razy

Wiecie co? Porzuciałam z braku czasu świadome sny. Ba! a nawet myślenie o nich.Dziś przypadkowo na półce odnalazłam swój dziennik snów w formie zeszytu i zdziwiona jestem ogromnie, że o czymś takim śniłam, prawie jakbym czytała jakąś dobrą, absorbującą książkę, której do tej pory nie znałam. I takie rzeczy u mnie w głowie!Dziwne jest to, że w ogóle ich nie pamiętałam. Obce słowa, obce obrazy, obcy ludzie w nich.Prawdą jest, że prowadzenie dziennika snów baaaardzo pomaga w uzyskaniu świadomych snów. Gdy go prowadziłam - pojawiały się choćby namiastki LD. Po czym zapomniałam notować i LD nie pojawił się ANI RAZU.Porzuciłam nielubianą pracę i wreszcie będę mieć czas na rozważania o świadomych snach i na nie same.Chcę wrócić do tego. Bardzo bardzo!

A więc czytając wspomniany już wyżej dziennik snów natrafiłam na podobny wpis:

"2 styczeń 2012.

Sen o świadomym śnieniu. Zdaje się, że nie był to świadomy sen w istocie, lecz jakby sen o samej czynności świadomego śnienia.
Było to wszystko za mało wyraziste, zbyt małą kontrolę posiadałam nad swoimi czynami.

Standardowo próbowałam początkowo zmienić otoczenia w którym się znalazłam - próbowałam zmienić porę roku, klimat, pogodę. Chciałam przesunąć słońce, ale wszystko to topornie mi szło. Próbowałam wszystkim możliwych chwytów wyczytanych na forach, jak np. 1000x światło! Krzyczałam to próbując wzmocnić promienie słoneczne, gdyż były przygaszone.
Pamiętam też, że naokoło mnie stali jacyś ludzie, przyglądając się moim poczynaniom i komentowali je szyderczym śmiechem.

Potem nagle przypomniało mi się, że mogę przecież znaleźć swojego przewodnika sennego, by udzielił mi jakichś przydatnych wskazówek. Tak więc próbowałam go przywołać, początkowo bez skutku - stało tylko puste krzesło naprzeciwko mnie - ale potem się zjawił. Nikt szczególny, piękny, nadludzki. Zwykły facet bardzo niskiego wzrostu koło 40. Brunet odziany w coś czerwonego. We śnie nawet się bałam, że nie zdołam go zapamiętać.
Zapytałam go oczywiście o rady i udzielił mi jednej, wielce mądrej - WIĘCEJ DYSTANSU.
We śnie zdziwiłam się na tę radę.

Następnie sen zaczął mi się przestawać podobać, nie pamiętam z jakiego powodu. Postanowiłam o konieczności szybkiego wybudzenia się, lecz nie mogłam.
Niby raz się udało, ale sprawdziłam RT i godziny na moim zegarku się nie zgadzały, a moje ręce nie wyglądały rzeczywiście.
Zaczęło mnie to przerażać, a potem zamiast naprawdę się obudzić (bo nie pamiętam tego), zapadałam w inny sen - nie mniej dziwny, ale nie powiązany już z LD."

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez cye dnia Sob 23:35, 17 Mar 2012, w całości zmieniany 3 razy