Porażenie przysenne

Właśnie paraliż wcale nie musi być ani straszny, ani bolesny, a dusi już w ogóle rzadziej. Jest taki przeważnie dla osób, które się go nie spodziewają i nie wiedzą co się z nimi dzieje.
Wywoływałem świadome paraliże wiele razy (dziwne określenie, właściwie to doprowadzałem do takiego stanu, ale paraliż nie był celem sam w sobie) i wiele razy miałem z nimi zarówno bardzo przyjemne, jak i ekscytujące doświadczenia.

Wypadałoby rozróżnić - "nieprzyjemne wrażenia" towarzyszące paraliżowi, czyli po prostu jego charakter, jeśli nie jesteśmy jeszcze do niego przyzwyczajeni, raczej jest to delikatnie nieprzyjemne, dużo bardziej ekscytujące - od "nieprzyjemnych zdarzeń" towarzyszących sporadycznie (u niektórych, jak i u mnie, w ogóle), takich jak postacie, szepty, obrazy itd.

Tak czy siak, nie ma się czego bać. Wydawać Ci się może coś z tego powodu, że wszyscy chętnie opisują koszmary związane z paraliżem (bo to intensywne doświadczenia), a przeważająca większość z nich doznała tego przypadkiem nie wiedząc o co chodzi.

Post został pochwalony 0 razy

Ja czasem po LD mam paraliż, ale wygląda to tak, że nie mogę się ruszać przez pare sekund i tyle, nie mam halucynek, nikt mi nie siedzi na klacie xP
A może to dlatego, że śpię na brzuchu ;]

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio po raz pierwszy raz w życiu miałem paraliż... Chyba. I wcale nie był nieprzyjemny. Po prostu poczułem, że ktoś uderza mnie po karku i szyi (nie mocno, jak masażysta) i - co ciekawe - uchyliłem powiekę (czy to możliwe w paraliżu?) i zobaczyłem, że ktoś stoi obok mojego łóżka - masażysta. W dodatku widziałem wszystko z takiej perspektywy, jakbym leżał zupełnie odwrotnie w łóżku. Nie bałem się, wiedziałem, że go naprawdę nie ma, więc po prostu "pozwoliłem mu" kontynuować. Po krótkim czasie wrażenie zniknęło, a kiedy znów otworzyłem oczy, leżałem już w łóżku w pozycji w jakiej się położyłem.

Post został pochwalony 0 razy

Jasne, można w paraliżu otwierać oczy.
To co opisałeś jest kolejnym dowodem na to, że wizje w paraliżu przysennym (hipnagogia, właściwości stanu snu przenikające do świata jawy) są formowane przez nasze myśli i wrażenia. Tak jak wrażenie klepania po karku (można poczytać o wielu podobnych) wywołało wizję masażysty, tak wrażenie ciężkości klatki piersiowej (mamy problemy ze zrobieniem głębokiego wdechu jaki w tym zaskakującym nas stanie chcielibyśmy zrobić, tak naprawdę oddech nasz jest płytki jak w stanie snu) wywołuje wizję postaci siedzącej nam na klatce piersiowej.

Post został pochwalony 0 razy

Ciekawa jestem do czego mozna to zakwalifikowac. Po tym zaczelam sie interesowac OOBE ale o paralizu dowiedzialam sie teraz.
Pewnego razu (jakies 7 lat temu) lezalam w szpitalu, czytalam sobie ksiązke leząc na lozku. W pokoju lezaly jeszcze 2 inne osoby. Jedna z nich spała a do drugiej osoby przyszla mama w odwiedziny (bo to bylo w dzien). W pewnym momencie to czytanie mnie znużylo i postanowilam sie zdrzemnąc. Nagle ni stad ni z owad oderwalam sie od ciała i zawisnelam nad soba, zorientowalam sie w momencie gdy nie moglam sie ruszyc ani nic powiedziec, czulam jakbym sie dusila. Wpadlam w panike bo chcialam zrobic cos z tym stanem i nie moglam. Zastanawialam sie o co chodzi bo stan przejscia w ten stan byl niesamowicie plynny. KOlezanka z pokoju gadala z mama i ja dalej widzialam jak gadaja, widzialam wszystko w okol w czasie rzeczywistym i siebie rowniez-nieruchomą. Myslalam ze umarłam. Tak sie dusilam ze zaczelam plakac i krzyczec ale nikt tego nei slyszal bo w sumie to jakies bylo ciche postękiwanie. Myslalam ze juz nie wroce. W pewnym momencie, nagle wskoczylam z powrotem. załzawiona i zmęczona.

Post został pochwalony 0 razy

Mam pytanie. A czy zdarzało wam się, że mieliście senny paraliż we śnie? Właśnie miałem taki sen, w którym byłem w swoim domu i stałem przed swoim pokojem, kiedy nagle złapał mnie senny paraliż. Zacząłem próbować opuścić swoje senne ciało, przesuwając się do góry lub do przodu, przenikając przez ścianę do mojego pokoju. Po chwili opuściłem swoje senne ciało i przeniknąłem przez nią, ale dalej miałem senny paraliż. Latałem tak po pokoju, nie mogąc poruszać swoim sennym ciałem i mogąc tylko rozglądać się na boki. Po dłuższej chwili się obudziłem.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Woland dnia Sob 0:35, 05 Wrz 2009, w całości zmieniany 1 raz

	Woland napisał:
	Mam pytanie. A czy zdarzało wam się, że mieliście senny paraliż we śnie?

No ba

i to jeszcze w LD! W pewnym momencie snu znalazłem sie przed moim kompem, siedziałem po turecku na fotelu, na ekranie widziałem forum psajko. Nie mogłem sie ruszyć, nic powiedzieć, nie mogłem nawet odwrócić głowy(!)

Post został pochwalony 0 razy

Właśnie. Nie dodałem najważniejszego, że to był właśnie LD. Kiedy stałem przed moim pokojem z sennym paraliżem, nie wiedziałem że to jest sen, ale kiedy opuściłem swoje senne ciało myśląc że opuszczam prawdziwe, to już wiedziałem że to sen. Na drugi raz zrób podobnie i kiedy złapie Cię senny paraliż we śnie, to opuść swoje swoje senne ciało. Smile

Post został pochwalony 0 razy

Ahoj, że tak powiem jestem tu świeżakiem, i powiem że paraliż przysenny to dla mnie nic przyjemnego, z początku myślałam że to OOBE, ale pewna madra osoba powiedziała mi że to jest ten paraliż uważany przez wielu przez znakomity i skoro to jest stan niemalże senny to może okazać się to bardzo giciorskim doświadczeniem. Przeważnie mam tak że budzę sie tak jakby, wibracje na całym ciele, skrępowanie nagle cios w brzuch, albo coś mnie obejmuje i ściska klatke piersiową. zdarza mi sie to czasami kilka razy na noc. Wczoraj najwidoczniej siła sugestii przeważyła. Założyłam mój krzyżyk z komunii jeszcze. no Było lepiej bo ciało ledwo zaczynało wibrować i koniec. A macie może jednak jakies sposoby jak się temu zapobiega? Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Może przejdę od razu do rzeczy. Jak się temu zapobiega? Po pierwsze, to nie wpadać w panikę bo wtedy paraliż będzie silniejszy. Zacznij powoli poruszać palcami rąk i nóg, a kiedy będziesz już nimi mogła swobodnie poruszać zacznij poruszać dłońmi i stopami, potem rękami i nogami, i wtedy paraliż już znika. Działa za każdym razem, więc innej rady Ci nie trzeba. Wink

A gdybyś chciała taki paraliż wykorzystać żeby zasnąć nie tracąc w ogóle świadomości, to nie uwalniaj się z sennego paraliżu tylko wyobraź sobie, że unosisz się do góry. Wygląda to wtedy jakbyś opuściła swoje ciało, chociaż tak naprawdę to będzie sen.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Woland dnia Wto 22:33, 15 Wrz 2009, w całości zmieniany 5 razy

Sporo znajdziesz w tym temacie... :P

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Johny dnia Śro 0:49, 16 Wrz 2009, w całości zmieniany 1 raz

Hej (wróciłam po przerwie kilku miesięcznej) i mam pytanie, które chyba podejdzie pod ten temat. Otóż przerwałam przygodę z LD, właśnie z powodu (jak się później okazało) snów o paraliżu. Miałam je codziennie, a nawet po kilka razy. Gdy przestałam zapamiętywać sny, udzielał się lepszy nastrój w ciągu dnia. Ostatnio, jednak zauważałam, że motyw paraliżu powrócił (choć nie wiem czy przez ten czas zniknął), jednak z pewnym "ułatwieniem"? Skupiając i wyciszając potrafię się z tego wybudzić. Czuję delikatne wibracje na klatce piersiowej i w pewnym momencie już wiem, że mogę otworzyć oczy i się poruszyć. Stąd moje pytanie: Skoro to sen, dlaczego nigdy, nawet bardzo chcąc nie mogę się poruszyć? Przecież mam pełną świadomość, że znajduję się w sennym świecie. Teoretycznie powinnam móc wszystko. Jak to zmienić? Bo mimo, że jest to LD, nie przynosi żadnej frajdy...

Post został pochwalony 0 razy

Używasz zwrotu "sny o paraliżu", opisz to trochę dokładniej. Dalej piszesz, że możesz otworzyć oczy i się poruszyć - w takim razie to nie jest sen. Przeczytaj cytaty z tej wiadomości od pkt. 2.

Post został pochwalony 0 razy

Dokładniej, hmm... Kładę się spać (w tym czasie mam różne sny, niektóre pamiętam), potem jest jakaś pustka i nic nie wiedzę. Aż naglę, otwieram oczy i przeważnie nie mogę się ruszyć. (Niekiedy nie potrafię otworzyć oczu lub tylko je uchylić. Czasem udaję mi się ruszyć ręką, przerzucić z jednego boku na drugi z wielkimi oporami lub jednego razu nawet podciągnąć do góry kołdrę.) Na początku myślałam, że jest to paraliż, a słyszane odgłosy i jakieś cienie tylko mnie przy tym utwierdzały. O dziwo jednak, gdy zaczęłam się ich trochę bać i na kilka sekund skupiłam na tym, że za chwilę "mogą mnie udusić" szybko podciągałam kołdrę, chcąc się obronić. Tak, więc te ograniczenie ruchowe, przeważnie wyglądało inaczej. Największym moim wyczynem było przyjęcie pozycji siedzącej, jednak nie wyszłam z łóżka. Bałam się, co może nastąpić, gdy któreś z domowników mnie zobaczy z na wpół zamkniętymi oczami i chodzącą jak kaleka. Doszłam, więc do wniosku, że skoro jako tako mogę się poruszać, to jest to sen. Aktualnie wygląda to tak, że: czuję, że nie mogę się ruszyć - nawet nie otwieram oczu, bo i po co? Wyciszam się, czuję lekkie wibracje, aż w końcu nastaje moment, gdy jestem pewna, że mogę już otworzyć oczy - obudziłam się. (Mam nadzieję, że napisałam w miarę jasno xd)

Post został pochwalony 0 razy

To znaczy, wstałaś we śnie, a potem obudziłaś się w leżąc łóżku?
W takim razie albo były to sny, które z jakiegoś powodu Cię dręczyły (np. bałaś się tego zjawiska, a zaburzenia snu nie było), albo w pewnym momencie paraliżu przenosisz się w sen indukowany a'la OOBE, pasowałyby wibracje na końcu - hypnopompics.
Tak tylko spekuluję, za mało wiem o tym co się u Ciebie dzieje. :)

Ja na Twoim miejscu na pewno próbowałbym coś z tym zrobić (niekoniecznie, żeby się pozbyć ;) ) - najpierw sprawdzić jakąś opcję, którą można zrobić podczas paraliżu (np. świadome wejście w sen, czy wyjście z ciała przez linę), taka oczywiście może się też sprawdzić jeśli to sen. :P Później próbowałbym wymyślić rzeczy, które można zrobić we śnie - przede wszystkim sprytna kontrola myślami, albo jakieś "sztuczki" np. teleportacja.

Post został pochwalony 0 razy