Porażenie przysenne

Ok. Już chyba rozumiem Smile

W każdym razie dzięki za odpowiedzi. chociaż i tak nie wiem czy się odważę spróbować tego jeszcze raz Smile

Post został pochwalony 0 razy

Chodzi o to, że miałaś sen, że się budzisz. To norma przy koszmarach, więc się nie przejmuj Wink

Post został pochwalony 0 razy

Siema, pozwolcie ze opisze co mi sie dzisiaj stalo ^^
A wiec trenowalem paralizowanie sie i robilem postepy. Na poczatku balem sie bardzo ale po kilku probach udalo sie opanowac bicie serca i strach. Dzisiaj w koncu mi sie udalo przezwyciezyc strach przed "gosciem ktory mnie dusi". A wiec jak zwykle chwycil mnie za szyje a ja odruchowo chcialem sie wybudzac ale pomyslalem hmm moze dzisiaj go przezwycieze? Przeciez to tylko wytwor mojej wyobrazni, i tak tez zrobilem. Kiedy sobie to uswiadomilem zaczal mna rzucac o sciane ale to bylo przyjemne, jak na karuzeli ^^. Pozniej on znikl (wszystko trwalo jakies 5-7 sekund) i czulem ze zapadlem w sen. Wiedzialem ze spie ale "ekran" byl czarny nie mialem snu ^^ wiec postanowilem zrobic OOBE bo ponoc mozna robic ze swiadomego snu po paralizu. Pomyslalem sobie ze wychodze z ciala i tak sie tez stalo. Czulem ze poruszam sie kulka wielkosci pilki do nogi. Wznosilem sie ze 2 metry nad podloga a pozniej przelecialem przez nią na piętro ponizej. Niestety "ekran" byl ciagle czarny i nie moglem się "słynnie" popatrzec na cialo lezace na lozku xD. Pomyslalem ze chce juz wrocic bo duzo eksperymentow na 1 noc i tak sie stalo, szkoda ze sie obudzilem bo chcialem kontynuowac tamten sen. Kilka godzin pozniej znowu mialem paraliz ale nie chcialo mi sie jeszcze raz tego robic ^^.

Post został pochwalony 0 razy

Siema. Podbijam temat a raczej w sumie nie wiem jak to nazwać tak więc mniejsza o to .Generalnie jestem tu nowa i ogólnie mam pewien problem z paraliżami. Świadomie odczuwam je od jakiegoś czasu na początku zanim zaczęłam interesować się LD i tak dalej nie wiedziałam co to jest.I do dziś właściwie nie wiem czy te pierwsze 'paraliże' były właściwie paraliżami. Działo się to zawsze podczas zasypiania po prostu mając zamknięte oczy i wchodząc już powoli w stan snu czułam jak nagle zaczynam wirować , a raczej kręcić się naokoło pokoju wiedziałam że to nie dzieje się naprawdę że leżę w swoim łóżku i się nie ruszam ale czułam jak gdybym krążyła w kółku do sufitu i na sam dół i było to fajne uczucie jak na jakiejś niezłej karuzeli czy coś naprawdę przyjemne uczucie po którym zasypiałam i traciłam kontakt z rzeczywistością. Działo się to co jakiś czas w sporadycznych odstępach i ogólnie nie zawracałam sobie tym głowy do czasu gdy pewnej nocy byłam sama w domu dziadków i spałam sama w daleko oddalonym pokoju od kuchni,łazienki czy czegokolwiek. Długo nie mogłam zasnąć bo najzwyczajniej w świecie się bałam (panikara ze mnie niezła ) i gdy nagle usnęłam poczułam jakby jakieś ręce zaciskały się wokół mojej szyi i zaczynały mnie dusić kręcąc w taki sam sposób wokół pokoju jak wcześniej wspomniałam jednak to było straszne próbowałam się wyrwać no ale nie dałam rady dopiero po jakimś czasie , gdy się ocknęłam i spojrzałam na zegarek wybiła dokładnie 3:33 co oczywiście jeszcze bardziej mnie przestraszyło. Nie zasnęłam do rana ale to już mniej ważne. Jakiś czas później dowiedziałam się o ld o paraliżach i tak dalej no i teraz jest mój problem. Paraliże odczuwam dalej stosunkowo często jednak teraz są one inne. Dzieją się zawsze przy zasypianiu zwłaszcza kiedy budzę się nad ranem i próbuję z powrotem zasnąć. Dzieje się to tak że zasypiam i nagle wiem że już mam paraliż nie potrafię się ruszyć i czuję jak zaciskają się wokół mnie ręce przeczytałam tutaj że to 'dusiołki' zaciskają się przeważnie albo w okolicach tali albo na szyi. Nie boję się już tego że się uduszę czy coś bo wiem że to niemożliwe w zasadzie tego nigdy się nie bałam. Chodzi o to że kiedy już to coś zaczyna mnie ściskać to nie widzę tej postaci ale czuję , czuję że jest za mną czy też na mnie ( bez skojarzeń xd ) ale nie widzę i właśnie cholernie boje się tego że w końcu to coś zobaczę , wiem że powinnam przeczekać aż to minie i oczywiście staram się czekać nie panikować ale w pewnym momencie zawsze muszę się wybudzić bo nie daję rady ;/ Po prostu strach wygrywa . A wiem że paraliż może być doskonałym wejściem w LD i chciałabym go przezwyciężyć czy też nauczyć się odczuwać z niego przyjemność bo z tego co czytałam dla wielu paraliże to coś dobrego. I tu moje pytanie czy jest jakiś sposób aby udało mi się przetrwać ten głupi irracjonalny strach ? Jeśli ktoś zadał już takie pytanie to przepraszam aczkolwiek jest tu tyle tych wpisów że po prostu nie dam rady wszystkiego przeczytać .

Post został pochwalony 0 razy

Halucynacja - niezależnie od tego czy jest odczuciem czy obrazem jest tylko halucynacją Wink

Post został pochwalony 0 razy

Witam. Ogółem wpadłam na ten temat, gdyż staram sie pomóc mojemu mężczyźnie, którego nękają porażenia przysenne. Gdy opowiedział mi pierwszy raz, że zdarza się to gdy leży obok mnie i stara się mnie zawołać a nie może nic powiedziec ani się ruszyć, postanowiłam pomóc mu się z tym uporać. Sama nigdy nie doświadczyłam porażenia przysennego. Często wiem w czasie snu, że jest to wlasnie sen, i potrafię sie wybudzic sama ze swojego koszmaru. Raz jednak przytrafiła mi się dziwna sytuacja- dręczył mnie w nocy koszmar, ciemne puste mieszkanie, czuc czyjąś obecnosc, chcialam umyc rece, i odkrecilam wode, ta jednak nie chciala przestac leciec i tryskała mocnym strumieniem z kranu. Wiedziałam, że na nic nie da jej tamowanie, i zaczełam operację- wybudzanie. Skupienie sie we snie zazwyczaj skutkowało moim wybudzeniem, ale tym razem musialam uzyc ciezszej artylerii, czyli krzyku. I tak obudzilam sie, krzyk trwał od snu, poprzez wybudzenie az do momentu, gdy z krzykiem wlasnie obudzilam sie juz, zginajac sie w pol i siadajac na lozku. W tym momencie moj kochany, zlapal mnie za reke, wystraszony sapnął głośno. Okazalo sie, ze w tym czasie kiedy ja mialam koszmary, on tkwil od jakiegos czasu w tym swoim letargu, a swoim krzykiem go wybudzilam. Stało sie to na prawde, i jest to bardzo interesujący zbieg okolicznosci. Staram sie teraz jeszcze bardziej mu pomoc.

Post został pochwalony 0 razy

Pamiętam jak wybudziłem się w paraliżu mając... 5, może 6 lat. Po koszmarze. Próbowałem zawołać mamę, ale mogłem jedynie wydychać powietrze w rytm słów... masakra. Przez chwilę się bałem, że się przetrąciłem czy coś... a potem zasnąłem i obudziłem się już normalnie.
Z tego stanu jest bardzo łatwo wrócić do snu.

A w sumie, to teraz coś mi przyszło do głowy: we wczesnym dzieciństwie umiałem intuicyjnie rozpoznawać sny i się z nich budzić (Aaaj, tyle LD'ków zmarnowanych... Razz

). Miał tak ktoś?

Post został pochwalony 0 razy

Cześć,
Znalazłam to forum w poszukiwaniu informacji na temat mojego przypadku.
Czytając forum dowiedziałam się, że to co mi się przytrafia może być paraliżem przysennym.
I mimo, że doczytałam się w opowiadaniu o paraliżach przeżywanych przez innych, wielu podobieństw do mojego stanu, kiedy TO mi się przydarza, to jednak mój przypadek w pewien sposób dość różni się od tych przeżyć.

Różne osoby opisując swoje doznania opowiadają o sytuacjach, które troszkę się różnią, jednak mają głównie wspólne cechy jak strach, zło, duszenie, jakaś krzywda itp. W moim przypadku jest troszkę inaczej i dotąd moje 'paraliże' nie przeszkadzały mi jakoś bardzo bo od zawsze miałam dziwne sny, nawet wielokrotnie miewam tzw sny swiadome choć o tym całym LD dowiedziałam się przed chwilą więc chyba można mi pozazdrościć bo nigdy nic takiego nie trenowałam Razz

. Ale dziś było inaczej, dlatego chciałabym zaczęrpnąć czyjejś opinii, żeby nie dostać "do głowy"

W ogóle to już wiele razy miałam paraliże jako dziecko ale zazwyczaj były straszne bo skupiałam sie na tym ze nie mogę się obudzić, raz pamiętam jak byłam mała śnił mi się duszący mnie diabeł. No i nie wydobywal sie ze mnie glos mimo usilnego krzyku.
Ale te paraliże ostatnie są zupełnie inne, masakrycznie realistyczne.

To nie będzie krótki post al proszę przeczytajcie i powiedzcie co o tym sądzicie.

Zdarzyło mi się to kilka razy, zawsze w tej samej sytuacji, czyli rano gdy zaspypiam po wczesniejszym przebudzeniu, ale jest druga zależność, mianowicie nigdy nie dzieje się to gdy mój chlopak śpi obok - zawsze tylko gdy go nie ma, kiedy jestem w łóżku sama.

Wygląda to tak, że leżę sobie w łóżku, słyszę co się dzieje w domu np ze gra w kuchni radio, że mój kot domaga sie jedzenia miałczeniem itp tylko wszystkie dźwięki są przytłumione. I czuję, że ktoś jest ze mną w tym łóżku i mnie dotyka, całuje i robi różne bardzo przyjemne rzeczy, i wszystko by było ok gdyby nie to, że to nie jest mój chłopak. Dotyk i to wszystko jest bardzo realistyczne, jakby ktoś na prawdę tam ze mną był, poza tym, ja też mogę sie ruszać itp, tylko nie mogę się obudzić, kiedy to wszystko mija ja leżę sama w łóżku i robię te wszystkie rzeczy żeby sie obudzić, krzyczę, zaciskam oczy, miotam się, i usiłuję potem oczy otwierać ale jak mi się to udaje i w realu je otworzę to natychmiast powieki opadają i dalej jestem "uwięziona" we śnie. Potem po ogromnym wysiłku i długim czasie, czasem krzykach udaje mi się obudzić.

I OK, jest to męczące i trochę przerażające bo nie mam władzy nad własnym snem i metody budzenia się, które zazwyczaj działają w zwykłych snach, tutaj nie skutkują i oczywiscie jest to niekomfortowe.
Ale dziś znów się TO stało i ta "osoba" była bardziej nachalna dotyk był mocniejszy potem trochę wręcz uścisk, którego nie chciałam, cały czas czułam, że COŚ (już nawet nie ktoś) jest ze mną w tym łóżku i jakby nie pozwala mi się obudzić. Potem zamienilo sie to juz w sumie w sen ale nadal nie mogłam się wybudzić tak samo jak przy paraliżu a ja ZAWSZE gdy mam świadomy sen mogę się wybudzić. Więc zaczęłam śnic, wstałam z łóżka, otworzyłam okno a tam jakaś zakapturzona czarna wysoka postać stoi przy nim (mieszkam na parterze), zdejmuje kaptur i całą twarz ma czarną jak smoła z jakimiś czerwoymi elementami. Rozchyla ten plaszcz i pokazuje mi swój wielki c zarny członek ;/. Zaczynam kopać tego gościa, trzymając się framugi i krzyczeć zeby pozwolił mi sie obudzić, on mi się śmieje w twarz i robi mi zdjęcie, po czym podaje mi aparat żebym mogła je zobaczyć. No i jest zdjęcie mnie jak stoje na ty pieprzonym oknie.
Następnie znów się kładę i nie mogę otworzyć tych cholernych oczu przez długi czas, miotam się i w koncu miotając głową budzę w łóżku. BTW, ten koleś jest chyba tym samym czymś z początkowej fazy tego..hmm snu? Tym od dotykania itp tylko wtedy jest niewidzialny bo go jedynie czuję, nie widzę...
No i w sumie dziś pierwszy raz odczułam taki większy niepokój w tym śnie ale nie bałam się że coś mi się może stać nawet ze strony tej dziwnej postaci zza okna.

Najgorsza jest świadomość, że jestem uwięziona w tym stanie i nie panuję nad tym co się dzieje choć bywa to przyjemne. No i powtarza się zawsze tak samo, coś, ktoś mnie dotyka itp..

A tak poza tym, to często miewam sny świadome i budzę się z nich kiedy chcę, czasem udaje mi się nimi "sterować", tworzyc jakąś fabułę itp i się przy tym dobrze bawię, niczego nie boję, bo wiem, że to mój sen.
Ale miewam też sny nieświadome, mega realistyczne, które są koszmarami tak okropnymi, że budzę się z płaczem itp...
I w ogóle to co noc mam sny, tylko nie zawsze je zapamiętuję.

A dziś po przebudzeniu dopiero zaczęłam się zastanawiać i bać tego dzisiejszego snu, tego gościa i tego braku panowania nad snem, nad tym co się dzieje. Zadzwoniłam do mojego Chłopaka żeby mnie zapewnił, że nie śpie... To już było trochę nienormalne. We śnie tak się nie bałam jak po obudzeniu. Masakra.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Karola dnia Sob 9:15, 19 Maj 2012, w całości zmieniany 3 razy

..

Ostatnio zmieniony przez Runaway dnia Pon 11:26, 01 Cze 2015, w całości zmieniany 1 raz

Jeśli uda Ci się osiągnąć LD podczas kontaktu z nim zapytaj "Po co to robisz?", "kim jesteś?", "czego chcesz?", "czego jesteś manifestacją?". Powinien przestać być straszny i odpychający. Prawdopodobnie już nigdy po tym go nie zobaczysz, a może i dowiesz się czegoś ciekawego o sobie. Jeśli nie podziała to możesz bardziej zagłębić się w LD i spróbować użyć go do zwalczenia koszmaru.
Jeśli nie, pozostaje jeszcze kilka możliwości, na przykład "Mam Cię dość. Wynoś się z mojego snu i nigdy nie wracaj", lub po prostu obudzenie się. Polecam do tego okrzyk "WRÓĆ!", "OBUDŹ!" połączony z... hmmm, nie wiem jak to nazwać. Wybudzeniem po prostu. Wiesz o co chodzi? Podczas snu możesz się obudzić w sposób podobny do poruszenia kończyną: po prostu... No nie da się tego opisać... [jak bend'ów na harmonijce - opisać nie idzie, ale jak już to zrobisz to wiesz o co biega Wink

]

Post został pochwalony 0 razy

Ja wcześniej jak nie wiedziałem o LD to zawsze kiedy śnił mi się koszmar to miałem właśnie to uczucie, że w każdej chwili mogę się obudzić i najczęściej to robiłem. Później przekształciłem to w świadome sny, a teraz niestety nie miewam koszmarów, bo chyba że sam sobie je wytworze we śnie Smile

Post został pochwalony 0 razy

Witam wszystkich! Jestem nowy na tym forum. Świadome śnienie ćwiczę od około miesiąca.Miałem już kilkanaście LD-ków. Ostatnio po zwykłym śnie obudziłem się około godziny 3. Leżałem nieruchomo z zamkniętymi oczami. Nagle coś jakby usiadło mi na nogi. Jakbym zapadł się w łóżko.Czułem drętwienie na całym ciele i nie miałem czucia w nogach. Wystraszyłem się i od razu ruszyłem nogami. .Uczucie ustało a ja wstałem i zapaliłem światło. Nigdy jeszcze takiego nie miałem. Naprawdę się bałem. Boję sie,że następnym razem zobacze jakąś postać(a tego się najbardziej obawiam)

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Fireq dnia Pon 21:02, 01 Paź 2012, w całości zmieniany 2 razy

Witam.
Fireq to był paraliż senny, a jakbyś zobaczył jakąś postać to miałbyś zwidy albo by były to hipnagogi, także nie ma strachu. Jakbyś poleżał jeszcze dalej się nie ruszając to pewnie wszedł byś w sen świadomy albo nieświadomy.

Post został pochwalony 0 razy

Karola niezła faza Very Happy

chyba troszkę od siebie też dołożyłaś if u know what it mean Very Happy

Ja osobiście ci zazdroszczę przeżyć a jednocześnie cieszę się że taki strach mnie nie spotkał jeszcze. Ogólnie to lekko powiedziawszy zesrałbym się gdybym czuł że mogę sie poruszyć- nie śnie - a coś by mnie dotykało czy też żucalo mną o ścianę jak w innych odpowiedziach. Z 2 str. tż chciałbym choć kilkakrotnie tego zaznać ale na poziomie świadomym. Smile

Post został pochwalony 0 razy

Witam

Świadome sny miewałem spontaniczne już od małego, kiedy jeszcze nawet nie wiedziałem, że można je wywoływać technikami. Jest to wspaniałe doświadczenie, które często osiągam samoistnie. Przez krótki okres czasu próbowałem technikę testu rzeczywistości (patrzenie na ręce), która raz przyniosła skutek. Jednak później nie kontynuowałem już treningów, ciesząc się samoistnymi LD. Słyszałem o czymś takim jak duszenie przysenne, kiedy podczas snu demon siada na klatkę piersiową i zaczyna dusić. Nie słyszałem, w ogóle o technikach wywoływania paraliżu przysennego.

Ponad dwa lata temu zaatakowała mnie seria paraliży przysennych. Pomimo, iż zawsze śpię na brzuchu, podczas tych paraliży leżałem na plecach z wyprostowanymi rękoma i nogami (co jest naprawdę rzadką pozycją przyjmowaną przeze mnie podczas snu). Nie mogłem się poruszyć, ale oddychać mogłem w miarę normalnie. W uszach słyszałem nieprzyjemny pisk, a moją głowę, a następnie całe ciało ogarniały bardzo mocne i równie nieprzyjemne wibracje, następnie w jednym z uszu pojawiał się silny ból, który był nie do wytrzymania! Myślałem, że umieram z bólu, próbowałem krzyczeć, wstać i obudzić kogoś w domu lecz nigdy się to nie udawało. Czasami miałem fałszywe przebudzenia (często kilkakrotne), czasami przechodziłem w wyraźne świadome sny. Raz nawet udało mi się osiągnąć OOBE, jednak na bardzo małą odległość, niestety nie mogłem czerpać z tego przyjemności z powodu ogromnego bólu, bardzo dotkliwego, najczęściej w lewym uchu.

Paraliże miewałem w różnych miejscach, nie tylko u siebie w domu, ale też u dziewczyny (czyli nie tylko będąc sam w łóżku), czy podczas wyjazdu służbowego. Zdarzały się w środku nocy lub chwilę po zaśnięciu. Jednak zawsze towarzyszył im okropny ból. Zacząłem czytać informacje na temat paraliżu przysennego, lecz niestety nikt nigdzie nie opisywał bólu w uszach - kującego i mocnego. Znacznie częściej było opisywane wrażenie duszenia i obecności kogoś, co u mnie w ogóle się nie zdarzało. U innych paraliż trwał kilka sekund, a u mnie to męczarnia trwająca 15-20 minut. Budząc się po paraliżach bardzo poważnie zastanawiałem się, czy nie udać się do lekarza z powodu tego bólu. Było to dla mnie przykre doświadczenie, którego nie chciałem nigdy powtarzać. Po pewnym czasie nauczyłem się szybko z nich wybudzać(ból pojawiał się niemal od samego początku paraliżu).

Po jakimś czasie paraliże ustąpiły, a ja od czasu do czasu znów zacząłem miewać świadome sny. Kilka dni temu przypadkiem natrafiłem na ten wątek i zacząłem czytać z nadzieją, że ktoś miał podobne doświadczenia, lecz znów nie znalazłem opisów okropnego bólu w uszach. Po raz pierwszy w życiu dostałem ataku paniki i bałem się zasnąć. Pomyślałem, że dziś na pewno znów będę miał paraliż. Oczywiście znów nastąpił, a ja jakby chcąc nie chcąc go wywołałem. Zanim wibracje się nasiliły spróbowałem wyrwać się z ciała (OOBE), lecz po chwili się wybudziłem (ból chyba nie zdążył nastąpić). Dopiero teraz po kilku dniach odpocząłem psychicznie na tyle, aby zapytać tu na forum o mój problem.

Bardzo proszę o pomoc.
Co może być przyczyną tego bólu? Co o tym sadzicie?

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez filrex dnia Pon 4:04, 08 Paź 2012, w całości zmieniany 2 razy