Koncentracja

Kiedy próbuję się na czymś skoncentrować to zauważyłem że:
1.Nie mam dużych problemów ze skoncentrowaniem się na jakimś fizycznym obiekcie leżącym przede mną

2.Nie mam dużych problemów ze skoncentrowanie się na niczym albo na niemyśleniu

3.Mam ogromny problem ze skoncentrowaniem się na wyobrażonym obiekcie, np spinacz.

Po krótkiej chwili myślę o czymś innym. Co innego gdy zmieniam obiekty, np. spinacz po chwili ołówek po chwili kredka, albo gdy analizuję szczegóły obiektu. Wtedy mogę długo. Jednak samo utrzymywanie spinacza w umyśle, nieruchomego, patrzenie na niego tylko, bez skupiania się na szczegółach, po prostu patrzenie jak na jakąś bryłkę, powoduje że po krótkim czasie natłok innych myśli spycha go gdzieś daleko.

Z zamkniętymi oczami jest tak samo.
Czemu tak jest?

Post został pochwalony 0 razy

Niestety skupienie się na wyobraźni wywołuje taki właśnie efekt, zarówno we śnie, zarówno w pół śnie (np. przy hipnagogach), a także i w rzeczywistości. Najlepszą metodą wyobraźni, jest wyrobienie sobie dystansu i obserwowanie jej jak by innym okiem Smile

Wtedy zazwyczaj, osiągamy pełne skupienie na danym "obiekcie", niestety jest to inny rodzaj skupienia i nie działa świadomie, dlatego tracimy też kontrole nad swoją świadomością i łatwo się zawiesić, ale jak już sobie to wypracujesz to można nawet uciekać w inny świat na zawołane.

Post został pochwalony 0 razy

Matisek napisał:

Niestety skupienie się na wyobraźni wywołuje taki właśnie efekt, zarówno we śnie, zarówno w pół śnie (np. przy hipnagogach), a także i w rzeczywistości. Najlepszą metodą wyobraźni, jest wyrobienie sobie dystansu i obserwowanie jej jak by innym okiem Smile

Wtedy zazwyczaj, osiągamy pełne skupienie na danym "obiekcie", niestety jest to inny rodzaj skupienia i nie działa świadomie, dlatego tracimy też kontrole nad swoją świadomością i łatwo się zawiesić, ale jak już sobie to wypracujesz to można nawet uciekać w inny świat na zawołane.

No to o to mi chodzi, ale szukałem wszędzie na necie i nigdzie nie mogłem znaleźć odpowiedzi takiej jak Twoja, natomiast Ty to wiesz. Skąd?
Skąd masz to info o tym że to jest inny rodzaj i wszystko co napisałeś?
Dzięki.

Post został pochwalony 0 razy

Wiesz co, skonstruowałem tą wypowiedź bardziej autopsyjnie, nie mam naukowych informacji, dlaczego działa to tak, a nie inaczej, i co za to odpowiada... tak poprostu działa nasz mózg Rolling Eyes

Generalnie dużo ludzi ma problem, kiedy wyobraźnia zaczyna przybierać formę realistyczną, wtedy (np. przy WILDie w momencie pojawienia się hipnagogów) zaczynają się na niej skupiać, a to w efekcie zabija wizje i powoduje wybudzanie się.
Swego czasu ćwiczyłem nad intensyfikacją samej wyobraźni, wiele ludzi próbuje zrobić z niej telewizor, a to cholerny bląd, niestety działa to trochę w odmienny sposób. Oglądając telewizję, skupiamy się świadomie na gotowym nam obrazie i przyzwyczajamy się do tego, w efekcie nas to ogłupia.
Prawdziwa wyobraźnia wymaga odcięcia od rzeczywistości i stałego przesyłu informacji, który zostaje zakłócony przez skupienie się, bo wtedy zaczynami odbierać rzeczywistość, brzmi to paradoksalnie, bo do wyobraźni teoretycznie potrzebne jest "skupienie". Ale takim małym eksperymentem może być czytanie książek. Zauważ, że wczytując się w tekst, nagle przestaję Cie interesować świat zewnętrzny i żyjesz przez chwile w swojej głowie, tak z nikąd masz przedstawiony obraz, ale gdy na moment się ockniesz i skupisz, zaczniesz większą uwagę przywiązywać do widzianego tekstu, niż jego obrazowego przekazu i ta magia wyobraźni będzie trochę mniejsza Smile

Teraz trochę skrajny przykład, ludzie ze schizofrenią paranoidalną, posiadają lęki prześladowcze i słyszą różnego rodzaju głosy. Jest to o tyle frustrujące, że znikają one w momencie, gdy osoba chora zacznie się na nich skupiać i je analizować. Pojawiają się w najmniej orientacyjnym momencie.

Czyli reasumując, wyobraźnia, aby była silna wymaga pełnego odcięcia od rzeczywistości, obserwuje się ją w sposób nieświadomy, ale świadomie można kierować wizją. Sztuką jest jak najdłużej utrzymać taką wizję, widząc ją, obserwując, ale nie gapiąc się jak w telewizor.
Pozostawiam do indywidualnej dygresji.

Pozdrawiam.

P.S napewno istnieją techniki w których można wyrobić detaliczną wyobraźnie, natomiast jeśli patrzeć z obiektywnego punktu widzenia, wymaga to naprawde gigantycznej deprywacji, jak np. sen, a nawet i wtedy koncentracja przy pełnym skupieniu to sztuka, dlatego często LD trwają dość krótko.

pozdrawiam.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Matisek dnia Pon 15:49, 20 Paź 2014, w całości zmieniany 2 razy

Należałoby jeszcze wspomnieć o mutual daydreaming. Ludzie z tym, spontanicznie przechodzą w śnienie na jawie. W zależności od intensywności, wieku, te śnienie jest bardziej lub mniej świadome, albo częstsze lub rzadsze. W intensywnym mutual daydreamingu zdarza się takiej osobie, że "odpływa" w czasie rozmowy i płynnie przechodzi w dialog w wyobraźni, nic nie mówiąc na jawie.
Ale może być też tak, że przechodzenie w świat wyobraźni odbywa się świadomie i kiedy chce, a przy tym uwaga poświęcana na wyobraźnię nie zmniejsza się dzięki czemu skupienie zostaje zachowane.

Post został pochwalony 0 razy

Fallen Leaf napisał:

Należałoby jeszcze wspomnieć o mutual daydreaming. Ludzie z tym, spontanicznie przechodzą w śnienie na jawie. W zależności od intensywności, wieku, te śnienie jest bardziej lub mniej świadome, albo częstsze lub rzadsze. W intensywnym mutual daydreamingu zdarza się takiej osobie, że "odpływa" w czasie rozmowy i płynnie przechodzi w dialog w wyobraźni, nic nie mówiąc na jawie.
Ale może być też tak, że przechodzenie w świat wyobraźni odbywa się świadomie i kiedy chce, a przy tym uwaga poświęcana na wyobraźnię nie zmniejsza się dzięki czemu skupienie zostaje zachowane.

Skąd masz to info? Masz jakieś źródło jak to samemu w sobie zrobić?
I na pewno nazywa się to mutual daydreaming?
Bo jedyne co znalazłem to w jakiejś książce opis ludzi którzy po lsd mieli podobne wizualizacje, wspólne, mutual - wzajemne:
[link widoczny dla zalogowanych]

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez humanit dnia Pon 18:50, 20 Paź 2014, w całości zmieniany 1 raz

Walłem się Neutral

Chodzi o Maladaptive Daydreaming
[link widoczny dla zalogowanych]

Ciężko samemu w sobie to wywołać, choć podejrzewam, że da się. Może nie w takim stopniu jak naturalnie mają to tacy ludzie, ale w jakimś się da. To cecha raczej wrodzona, efekt introwertyzmu. Ale tylko część introwertyków, tak ma, ja np. nie mam. Zwykle w okresie dojrzewania tacy ludzie starają się nad tym zapanować, czyniąc to bardziej świadomym.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Fallen Leaf dnia Pon 18:56, 20 Paź 2014, w całości zmieniany 1 raz

Matisek napisał:

Wiesz co, skonstruowałem tą wypowiedź bardziej autopsyjnie, nie mam naukowych informacji, dlaczego działa to tak, a nie inaczej, i co za to odpowiada... tak poprostu działa nasz mózg Rolling Eyes

Generalnie dużo ludzi ma problem, kiedy wyobraźnia zaczyna przybierać formę realistyczną, wtedy (np. przy WILDie w momencie pojawienia się hipnagogów) zaczynają się na niej skupiać, a to w efekcie zabija wizje i powoduje wybudzanie się.
Swego czasu ćwiczyłem nad intensyfikacją samej wyobraźni, wiele ludzi próbuje zrobić z niej telewizor, a to cholerny bląd, niestety działa to trochę w odmienny sposób. Oglądając telewizję, skupiamy się świadomie na gotowym nam obrazie i przyzwyczajamy się do tego, w efekcie nas to ogłupia.
Prawdziwa wyobraźnia wymaga odcięcia od rzeczywistości i stałego przesyłu informacji, który zostaje zakłócony przez skupienie się, bo wtedy zaczynami odbierać rzeczywistość, brzmi to paradoksalnie, bo do wyobraźni teoretycznie potrzebne jest "skupienie". Ale takim małym eksperymentem może być czytanie książek. Zauważ, że wczytując się w tekst, nagle przestaję Cie interesować świat zewnętrzny i żyjesz przez chwile w swojej głowie, tak z nikąd masz przedstawiony obraz, ale gdy na moment się ockniesz i skupisz, zaczniesz większą uwagę przywiązywać do widzianego tekstu, niż jego obrazowego przekazu i ta magia wyobraźni będzie trochę mniejsza Smile

Teraz trochę skrajny przykład, ludzie ze schizofrenią paranoidalną, posiadają lęki prześladowcze i słyszą różnego rodzaju głosy. Jest to o tyle frustrujące, że znikają one w momencie, gdy osoba chora zacznie się na nich skupiać i je analizować. Pojawiają się w najmniej orientacyjnym momencie.

Czyli reasumując, wyobraźnia, aby była silna wymaga pełnego odcięcia od rzeczywistości, obserwuje się ją w sposób nieświadomy, ale świadomie można kierować wizją. Sztuką jest jak najdłużej utrzymać taką wizję, widząc ją, obserwując, ale nie gapiąc się jak w telewizor.
Pozostawiam do indywidualnej dygresji.

Pozdrawiam.

P.S napewno istnieją techniki w których można wyrobić detaliczną wyobraźnie, natomiast jeśli patrzeć z obiektywnego punktu widzenia, wymaga to naprawde gigantycznej deprywacji, jak np. sen, a nawet i wtedy koncentracja przy pełnym skupieniu to sztuka, dlatego często LD trwają dość krótko.

pozdrawiam.

Czyli aby np. dobrze wyobrazić sobie np. kostkę do gry to muszę:
1.Pomyśleć o tej kostce
2.odłączyć się od rzeczywistości
3.pozwolić mojej wyobraźni swobodnie wygenerować tę kostkę
4.obserwować ją bez skupiania się na niej

Tak?

Natomiast w większości różnych ćwiczeń wizualizacyjnych jest mowa o tym aby skupić się na jak największej ilości szczegółów....Więc już nie wiem.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez humanit dnia Wto 12:16, 21 Paź 2014, w całości zmieniany 1 raz

humanit napisał:

Czyli aby np. dobrze wyobrazić sobie np. kostkę do gry to muszę:
1.Pomyśleć o tej kostce
2.odłączyć się od rzeczywistości
3.pozwolić mojej wyobraźni swobodnie wygenerować tę kostkę
4.obserwować ją bez skupiania się na niej

Tak?

Natomiast w większości różnych ćwiczeń wizualizacyjnych jest mowa o tym aby skupić się na jak największej ilości szczegółów....Więc już nie wiem.

Cieszę się, że powoli rozumiesz co mam na myśli, teraz zauważ stosunkową różnice, kiedy próbujesz stworzyć realny obraz, a kiedy istnieje on tylko w głowie.
- Im bardziej się skupiasz na wyobraźni, tym bardziej odcinasz się od rzeczywistości.
- Im bardziej skupiasz na rzeczywistości, tym mniejszą uwagę przykładasz do wyobraźni.

Nie da się być w pełni skupionym na wyobraźni obserwując rzeczywistość.

Problemem z którym się głowisz, jest to, że próbując skupić się na wyobraźni, skupiasz się na rzeczywistości i nie potrafisz tego odróżnić. To jest trudne, ale musisz zrozumieć, że działa to trochę inaczej i stąd ten problem.

Nawet po używkach wywołujących stany psychotyczne, człowiek odbierając realne bodźce pochodzące z głowy, traci kontrolę nad koncentracją rzeczywistości (jest to patologiczne) i znajduję się w półśnie balansując pomiędzy jawą, a snem.

Zły nawyk wyrabia się w nas szczególnie oglądając telewizję.
Dobry czytając książki.

Świadome śnienie umożliwia nam znalezienie się w pełnym stanie deprywacji i bezpośrednie skierowanie swojej uwagi na sen, tak, że tracimy całkowicie kontrole nad rzeczywistością i przejmujemy za jawę to co wyświetla nam się w głowie, bo tylko na tym możemy się skoncentrować. (chociaż wg. mnie sen to coś bardziej intensywnego od zwykłej wyobraźni, jednakże nie mógłby właściwie zostać zainicjowany, gdybyśmy balansowali między nim a rzeczywistością. Bo właśnie rzeczywistość daję nam różnorodne gotowe bodźce, dlatego są one silniejsze od tego co w między czasie stworzy nam umysł.

Pozdrawiam.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Matisek dnia Wto 13:48, 21 Paź 2014, w całości zmieniany 4 razy

Ok dzięki. No ale pamiętam jak zrobiłem kiedyś oobe i znalazłem się moim fizycznym mieszkaniu będącym w głowie, stoję i myślę jestem w głowie to mogę wszystko, i usiłowałem stworzyć wiszące w powietrzu jabłko. Niestety nie dało się, próbowałem jeszcze mocniej, też się nie udało. Później nie próbowałem bo na razie zaprzestałem wychodzenia. Ale czemu w śnie który jest przecież deprywacją jak napisałeś to się nie udało? Pamiętam że próbowałem tak dwa razy, raz gdy wyszedłem zaraz po położeniu się do łóżka, co pewnie było w nrem, a drugi raz po dłuższym śnie czyli w rem, gdzieś koło 4 rano.

Post został pochwalony 0 razy

Zmieniasz troszkę sens tematu ;p Kreowanie we śnie to inna kwestia, sen jest tak realny, że odbierasz go niczym rzeczywistość i reszta zależy już tylko od Twojego nastawienia i wiary.
Uwierz mi, że to łatwe nie jest, nie którym przychodzi od razu innym nie, ale osobiście zauważyłem, że im bardziej realny sen, tym trudniej było mi go samemu wykreować.
Powstało do tego czasu wiele technik, żeby każdy mógł sobie z tym radzić Smile

Zamiast tworzyć wiszące w powietrzu jabłko, wyciągnij je z kieszeni i sam powieś.
Zamiast się teleportować przez wypowiadanie zaklęć, wyjdź drzwiami do tego miejsca.
Zamiast wołać jakąś osobę, idź w miejsce gdzie możesz ją spotkać, albo poszukaj za kątem.
Zamiast...... itd. itd.

Pzdr.

Post został pochwalony 0 razy

Ok, dzięki, popróbuję to z wyobraźnią i jak coś to napiszę.

Post został pochwalony 0 razy