Przeznaczenie czy przypadek ?

a może obydwa?

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez chybasnisz dnia Wto 23:07, 02 Lut 2010, w całości zmieniany 3 razy

	chybasnisz napisał:
	a może obydwa?

Co masz na myśli?

Post został pochwalony 0 razy

to że może i przeznaczenie i przypadek rządzi światem? Smile

Wiem że brzmi niedorzecznie ale może warto się nad tym dłużej zastanowić Smile

. Bo w sumie każdy ma wrażenie w życiu że coś jest dziełem przypadku a coś innego wydaje się że było przeznaczone jakby miało się stać. Więc czemu by nie przyjąć że i przeznaczenie i przypadek rządzą światem. Kwestia tylko kiedy przypadek a kiedy przeznaczenie... Co myślicie o takiej wersji ?

Post został pochwalony 0 razy

Ja sądzę, że albo to albo to. (przy czym wg mnie ja już mówiłam - przypadek, faktum, karma) Smile

)
takie rozmowy czy też refleksje zawsze mnie (wewnętrznie) irytują, bo n i c nie jest aksjomatem, wszytsko stoi pod znakiem zapytania o.O

Post został pochwalony 0 razy

no właśnie to samo sobie myślałem przed momentem. Takie rozmowy to tak naprawdę troszkę groteska na dobrą sprawę Smile

. Próbujemy zdecydować się na to lub na to a tak naprawdę to i tak kwestia wiary. Zależnie w co uwierzymy to będzie się w naszym życiu realizować.

Chciałem sprowokować do dyskusji Smile

- z błędnych myśli można wyciągnąć poprawne wnioski Razz

Post został pochwalony 0 razy

Chyba dobrze to ująłeś.
Sądzę że i tak nawet jeśli uwierzymy nieświadomie w "poprawną" odpowiedź, to możliwe, że nawet się o tym nie dowiemy Wink

więc może nie warto tego rozstrząsać - wiara jest ludziom potrzebna (nie wszystkim) jest pomocą, oparciem, wytłumaczeniem niezrozumiałego. Wiara jest kulą w dążeniu do śmierci.

Post został pochwalony 0 razy

Ponadto co do poznania i dążenia do prawdziwej prawdy Razz

- to nawet jak przeanalizujemy jakąś sytuację to możemy ją wytłumaczyć i przeznaczeniem i przypadkiem Smile

.

Nie wiem - nie chcę umniejszać temu tematowi ale skojarzył mi się teraz z odwiecznym pytaniem - co było pierwsze - jajko czy kura? Razz

Przepraszam Razz

Dużo też zależy od tego co nam w sercu gra - romatycy powiedzą o przeznaczeniu, realiści(?) o przypadku

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez chybasnisz dnia Wto 23:42, 02 Lut 2010, w całości zmieniany 1 raz

To pytanie jest jeszcze bardziej masakryczne. Ja po prostu jak się zaczynam nad tym zastanawiać to już wiem, że ani nie zasnę, ani nic - bo to nie da mi spokoju! :/ Wielkie dzięki Wink

Żeby nie było że spamuję (jeśli zostanie jako takie uznane to bardzo przepraszam)
więc przejdę do tematu:
Rzeczywiście teoria przypadku uznaje przede wszystkim Clementia Factum (karma, duhkha etc), przez co każdą sytuację da się nią wytłumaczyć.
Teoria przeznaczenia (którą sobie nazywam po cichu "teorią spisku") uznaje zaś religię teistyczną (nie będącą nurtem filozoficzno - etycznym) i siłę wyższą wpływającą na nasze życie.
Teoria pierwsza wydaje mi się bardziej prawdopodobna ze względu na to, że ja wychodzę z założonie takiego - że wszystko da się wytłumaczyć logicznie. (Może ja nie potrafię ani nikt na aktualnym etapie rozwoju ludzkiego - mówię że ogólnie d a s i ę).
Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Czy wy nie macie co robić, że po nocach na forum siedzicie i spamujecie??

lrving napisał:

No więc moim zdaniem - przypadek.
tzn. w moim rozumowaniu nasze losy nie są "zapisane", dlatego też nie używam sformuowań typu "widocznie tak miało być" etc.
Według mnie - tylko my ludzie możemy wpływać na własne 'losy' oraz innych.
Podaję przykład typowego przypadku (nie ma m. zd. możliwości aby nie był przypadkiem):
spotykasz na ulicy Baśke - Baśka wcale miałą nie wychodzić z domu, ale wyszła - bo syn upuścił syrop i musi iść do sklepu. Baśka zatrzymuje Cię na mniej więcej 20 sekund, następnie podążacie w swoje strony. Ty po jakimś czasie przechodzisz przez ulicę - potrąca Cię samochód.
Gdyby syn Baśki nie upuścił lekarstwa - Baśka by nie wyszła, w konsekwenji nie zaganęla by Ciebie - co prowadzi do bezkolizyjnego przejścia przez ulicę.
Oto jak na siebie wpływamy.
Życie, w którym wiedzielibyśmy, że i tak wszystko już wiadomo (czyli, teoria przeznaczenia) nie miałoby sensu.
Edit: ja również wierzę w karmę, poza tym zastanawiałam się na reinkarnacją Wink

i Duhkhą.
W skrócie - wierzę w Clementia Factum - i to właśnie odzwierciedla cały powyższy tekst.

No cóż. Faktycznie ten przykład nie ma szans być przypadkiem...
Chyba, że weźmiemy pod uwagę genetykę (ze względu na taki a nie inny układ odpornościowy syn Baśki zachorował), sięgniemy dość daleko w przeszłość (syn Baśki był dość długo wystawiony na działanie zarazków w tym a nie innym czasie, ponieważ ktoś inny zachorował, ponieważ był wystawiony na działanie... itd.), zwrócimy uwagę na własną przeszłość (mieliśmy dzisiaj ciężki dzień w pracy, bo trzeba było nadrabiać zaległości które się narobiły, więc szliśmy wolniej niż normalnie), albo psychikę (w zasadzie lubisz Baśkę, ale nie chciało ci się z nią gadać, więc ograniczyłeś się tylko do krótkiej wymiany uprzejmości), lub masę innych rzeczy, od śliskiego chodnika, na który woda kapała tak a nie inaczej, aż po producenta samochodu który nas potrącił...
Ale to na pewno nie może być przeznaczenie, prawda? To na 100% wypadek... Rolling Eyes

Post został pochwalony 0 razy

W sumie to teorii jest tyle ile ludzi na ziemi.
Ale sądzę, że w pełni się z tobą zgadzam Risthalion.

Post został pochwalony 0 razy

Co by w tej materii nie twierdzić- nigdy nie będziemy mieli pewności, czy zbliżamy się do sedna sprawy i czy nasze twierdzenia są prawdziwe.
Jednak... przyłączając się do gdybania wspomnę może o tzw. "prawie przyciągania"- zjawisko tak określone w znanej książce "sekret". Forma tak książki jak i filmu pozostawia dla mnie wiele do życzenia, jednak ogólne założenia znajdują potwierdzenie w moim życiu i życiu znanych mi osób.
Chodzi o to, że jakimś dziwnym prawem, sami możemy kształtować zdarzenia wpływające na nasze życie- samą ..myślą czy nastawieniem na określone sprawy. ( możebne że to mityczna "wolna wola") Można powiedzieć że w tym tyglu zdarzeń, których świadomie nie odczytujemy na codzień, zawsze znajdzie się coś co i tak miało miejsce, ale kiedy jesteśmy "zaprogramowani" na wychwytywanie, zdajemy sobie dopiero sprawę z tychże przesłań przypadku.
Np. kiedy złamiemy nogę- wszędzie widzimy ludzi z gipsem, itd.- kobiety w ciaży, zakochanych, itp.
CZasem jednak wydarzenia są bardziej skomplikowane i wyraźnie łączą się w pewną całość, dopasowują się do aktualnych problemów, zadań czy pragnień. CZy to zupełny przypadek?
Przeprowadzono kiedyś badania nad wpływem ludzkiej świadomości na ciąg zdarzeń losowych. Efekt? Nieznaczne wpływanie na efekt losowań. Troszkę zbyt duży jak na granicę błędu, zbyt mały żeby mówić o wyraźnych zdolnościach "pozanormalnych" człowieka- ale- to już zahacza o fizykę kwantową.

Chciałem głównie podzielić się jednak moim przeżyciem pod wpływem pewnego enteogenu.
Otrzymałem wtedy taki przekaz :
Obecny ciąg zdarzeń jest nieustannym łańcuchem przyczynowo skutkowym, którego początek( jeśli w ogóle) miał miejsce dzięki przypadkowi. Jednakże istota rzeczy przed owym wydarzeniem była m.więcej taka że była ( te rzeczy wybiegają poza możliwości językowe człowieka) nieskończoność możliwości w nieskończenie długim okresie czasu. Jeśli zatem zdarzył się przypadek zaistnienia ( początkowe ogniwo) to dlatego m.in. że w tak długim czasie czyt. ilości losowań"jest nie jest", po prostu musiał sie zdażyć ( tak samo jak musiał nastać przypadek nie zaistnienia). Jeśli jest taki świat jak nasz z każdym jego elementem to tylko dlatego że "macierz" jest tak ogromna że on się po prostu musiał wydarzyć. Kolejną częścią tego przesłania było odczucie, że takich "łańcuchów zdarzeń" jest więcej jak jeden( w tym światów) i wcale nie jest powiedziane że nie mają końca. I że każda rzecz jest tak samo ważna - detonacja bomby atomowej czy upadek kanapki masłem w dół.
Do tego zdaje się że ciągi te mają zadanie- nie są bezcelowe. Chodzi o zdobywanie informacji. Zupełnie jakby wszechświat sam siebie poznawał. Dodajmy do tego zjawisko inteligencji natury z m.in. procesem ewolucji i jeszcze świadomość- w tym nasza. Każda informacja jest dobra. Tzw. świadomość kosmosu.
To nauczyło mnie patrzec na zjawisko przypadku zupełnie inaczej. Nawet losowe zdarzenie istnieje lub nie w danym świecie, jednocześnie go określając ( jest taki wszechświat w którym moneta x spadła znowu reszką do góry - z tym, że w danej chwili upadku nie może już upaść inaczej").
reasumując- przypadek to przeznaczenie;)

Post został pochwalony 0 razy

Salvador, widzisz, problem z przypadkiem na początku łańcucha przyczynowo- skutkowego jest taki, że jeśli przypadek pojawił się raz, w pewnym momencie pojawi się po raz drugi, a potem trzeci, czwarty i miliony, miliardy, niewyobrażalną ilość razy więcej. Bo nie umiemy wyobrazić sobie niczego co mogłoby istnieć jako jedna jedyna rzecz. Stąd albo przypadek jest wszechobecny, albo nie ma go wcale.
Z drugiej strony, problem z przypadkiem na początku łańcucha przyczynowo- skutkowego jest taki, że jeśli na początku był przypadek, to łańcuch nie jest prawidłowy, ponieważ nie uznaje istnienia przypadku. Jeżeli działa przyczynowość, nawet na jej początku nie mogło być przypadku.
No więc... problem z przypadkiem na początku łańcucha przyczynowo- skutkowego jest taki, że ta teoria jest wewnętrznie sprzeczna na poziomie logicznym jaki człowiek może ogarnąć. Obawiam się, że dopóki nie wyciągniesz jednoznacznych naukowych dowodów dla których przypadek i przyczynowość mogą współistnieć w tym samym systemie logicznym, ta teoria jest absolutnie nie do przyjęcia.

Post został pochwalony 0 razy

"że jeśli przypadek pojawił się raz, w pewnym momencie pojawi się po raz drugi, a potem trzeci, czwarty i miliony, miliardy, niewyobrażalną ilość razy więcej" -W pewnym sensie też o tym pisałem.
Co do twojego wnioskowania- że coś musi być tak albo NIE może być tak- ponieważ my nie możemy sobie tego wyobrazić jest ..delikatnie mówiąc słabym argumentowaniem.
Weź pod uwagę coś, co ja już dawno uznałem za fakt- możliwości poznawcze ludzkiego mózgu z jego logiką i inteligencją są nic nie warte w zderzeniu z wszechrzeczą. I jeśli coś jest sprzeczne z logiką, czy po prostu nie ma racji bytu, właśnie tak może być. Pomijając problem początku, miałem na myśli fakt że sam przypadek może być regułą, nawet jeśli my tego nie jesteśmy w stanie ogarnąć tzw.naukowo. Z dowodzeniem czegoś naukowo generalnie jest problem, człowiek już nie raz musiał przeprogramować swoje naukowe przekonania itd.
p.s. Dzięki za miłe powitanie;)

Post został pochwalony 0 razy

Człowiek często zmieniał swoje naukowe przekonania, ale wszystkie kolejne były wewnętrznie spójne i trzymały się znanych faktów pomimo tego, że opierały się tylko na ludzkim pojmowaniu.
Przykład który podałeś jest wewnętrznie sprzeczny, brakuje w nim dowodów na poparcie tej teorii, nie opiera się na żadnej poprzedniej teorii, która już udowadniałaby cokolwiek.... takie sobie wyobrażenia "co by było gdyby".
Ładna opowieść, też mi się podoba, ale absolutnie niczego nie wnosi.
Druga sprawa: wszystkie ludzkie teorie opierają się na ludzkim pojmowaniu sprawy. Nie umiemy inaczej ich podawać. Po prostu jest to poza zasięgiem ludzi jako jednostek i ludzkości jako rasy w ogóle. Może i argumentowanie, że "coś może, ale nie musi, bo my nie umiemy sobie tego wyobrazić" jest słabe, ale jedyne. Przyznaję, że niepotrzebnie pisze takie rzeczy, ot- wypełniacze tekstu, ponieważ są oczywiste same przez się, ale... ale właśnie masa ludzi zapomina, że ludzie i ludzkość nie ma monopolu na mądrość, a nasze spojrzenie na świat jest co najmniej ciężko ograniczone.

Post został pochwalony 0 razy

inaczej kwestia się ma w stanach poszerzonej świadomości;)
poza tym nie chodzi o to żeby udowadniać teorię- zwłaszcza dot. takich zjawisk jak przypadek. Nie twierdzę że mam rację, jednak zbyt wielka wagę przywiązujesz do logicznego rozumowania i wnioskowania. Są rzeczy i zjawiska które zwyczajnie się temu wymykają i mogą być jednocześnie sprzeczne same w sobie;)

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez salvador dnia Pon 14:43, 15 Lut 2010, w całości zmieniany 1 raz