Wierszyki !

Każdy wymyśli wierszyk fajny,zwięzły,rymowany.
Może być śmieszny,może być o tematyce LD.

A więc zaczynam Very Happy

Jeszcze dodam, że wymyślanie rymowanych wyrazów jest łatwiejsze niż Ci się wydaje.Wystarzczy pomyśleć Shocked

.

Lubię z rana pić
Ale dzieci niewolno bić
Nagle dzwoni do mnie Mietek
mówi, że wygląda jak napletek
Podobno walnął się o kredens
i zaczął grać w League of Legends
Tyle w temacie
Lubię gacie
Wiersz ten był krótki
Lecz nie korzystajcie z usług prostytutki
Liczę na wasze wierszyki
niech wzmocnią nasze szyki.

~Trochę dziwny, ale chodzi o to, żeby się bawić Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Świadome śnienie, jest jak dobre brzmienie,
w ucho wpada i w sercu głęboko osiada.
Jeśli chcesz smaku szczęścia zaznać prędko,
to właśnie LD da ci ten efekt giętko.
Giętko powiadam bo na długie lata,
A nie na jedną noc jak mawiał mój tata.
Zajmij się więc tą tematyką,
przy nie można być hipokrytą.
Pamiętaj człowieku świadomość dobra sprawa,
zacznij już teraz i rób co serce podpowiada!

Mam nadzieje, że się podoba Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Człowieku, wejdź na czat Psajczarnii,
Tam niemile widziany ktoś z psiarni.
Atmosfera jest bardzo wesoła,
Chociaż przydałaby się niewiasta goła.
Emotek kolorowych też mamy wiele,
Do nowej przygody szykuj swe manele.

Teraz scharakteryzuję jegomości,
którzy identyfikują nowych gości.
Matisek podśpiewuje "jestem Bogiem",
Bo uporał się ze swoim nałogiem.
Gniazdu przegrał całe życie,
Ale przynajmniej w grze jest na szczycie.
Botman bierze 90 na klatę,
I ciągle mówi, że gwałci mi tatę ( Crying or Very sad

),
Fallen ma włosy aż po kolana,
U niego nietrudno dostać bana.
Nalewa, anime, hentai, chińskie kotki,
W głowie mu tylko sprośne psotki.

I strzeż się mrocznej, elitarnej armii,
Która nowymi odrzutkami się karmi.
A więc psychikę przyodziej w zbroję,
I wejdź na czat podbić "Troję".

Ten wiersz dedykuję Incesowi -
Wszechmogącemu tam bogowi.

Post został pochwalony 3 razy

Najpiękniejszy sen - Maria Pawlikowska-Jasnorzewska -[fragment]

Wczoraj śnił mi się znów, dla odmiany,
najpiękniejszy mój sen - niezrównany! -
o pływaniu w powietrzu jak w wodzie.

Ludzie ze snu nic o tym nie wiedzą.
Wciąż się szczycą postępem i wiedzą
i są z prawem grawitacji w zgodzie.

Siedzę z nimi, piję czarną kawę,
omawiamy rzeczy nieciekawe,
wychwalamy jakąś panią okropną...

Nagle strącam talerzyk i ciastko,
skaczę na stół, ręce składam spiczasto
i wypływam przez otwarte okno.

W niebie czystym jak turkus i diament
słyszę z dołu dochodzący lament,
krzyk, że diabeł mnie porwał w powietrze!

Tłum ponury zalega ulice -
zapalają kadzidło, gromnice -
widzę twarze od papieru bledsze.

Więc odpływam coraz dalej i dalej,
bryły wiatru roztrącam jak fale,
zaśmiewając się z głupiej parafii -

z sercem twardym, unurzanym w dumie,
że tej sztuki nikt prócz mnie nie umie,
każdy patrzy, a nikt nie potrafi.

Odpoczywam na drzewnych wierzchołkach
i w obłokach udaje aniołka,
choć policjant z dołu na mnie woła.

I znów pływam najnowszą metodą,
wzdycham piersią niestrudzoną, młodą,
i jaskółki odgarniam znad czoła. (...)

Post został pochwalony 1 raz

Witajcie drodzy psajkowicze!
Jestem z wami od niedawna.
Na waszą pomoc liczę.
Gdyż nie miałem LD-eka od bardzo dawna.

Wstaję wcześnie rano.
Nawet robię słabą kawę.
Ale niestety znowu to samo.
Wyniki są takie same.

Pomimo szybkiego zaśnięcia.
Wpadam w nieświadomy sen.
Chyba nawet żadne zaklęcia.
Nie pomogą mi osiągnąć upragniony cel.

Tak w sumie to aż zdesperowany nie jestem, ale coś wymyśleć chciałem, bo faktycznie fajna zabawa Smile

Już widzę płaczących nad ekranem polonistów na widok słabych wierszy jak mój xd.

Post został pochwalony 0 razy

To ja wkleję swoje zadanie domowe z polskiego co go pisałem z pół roku temu:

Natura

Jesteś taka niepowtarzalna, oryginalna,
Cicha bohaterka mego życia,
Czyś to Ty za skradzione me myśli odpowedzialna?
Jak dwa charaktery w jeden powiązana,
Blaskiem słońca niczym złoty klucz do skarbu Cię otwiera,
Zaś gdy zapada srebna łuna, księżycem światła nam kierunek obiera,
Jesteś mego ducha pocieszycielką,
Jesteś życia twardego nauczycielką,
Jesteś duszy i ciała uzdrowicielką,
Taka cicha, spokojna, kojąca
A jednocześnie tak głośna i dzika - siła niszcząca!

Czyż twe piękne walory są warte niejednej nagrody?
Piękno stworzone czasem płynącym, a niekiedy wieńczą Cię ludzkie ogrody,
Tworzysz reguły i zasady,
Jednakże i bez przesady,
A w zamian dajesz mi rękę wolną oraz tego czego potrzebuję,
Tą że ręką schronienie wybuduję,
A jak sił mi braknie to i posiłek przygotuję.
Jednakże przez innych jesteś niedoceniana,
I powoli dochodzi kresu twego umierania.

Post został pochwalony 0 razy