moje pytania BigMelon

1.Czy z wyobraźni da się przejść do świadomego snu pod warunkami silnego się wciągnięcia w 'rzeczywistość' wyobraźni ?
2.Co do paraliżu sennego udało mi się go wywołać ale w specyficzny sposób. Musiałem zbudować aurę tego paraliżu, najlepszym przewodnikiem okazał się strach + nieruchomość + wpatrywanie się w wiry przed oczami . Po zbudowaniu aury wystarczyły sekundy abym ponownie wszedł w ten stan po 'odłączeniu'. Generalnie uczuciem przewodnim tego paraliżu było jakby podniesienie wibracji ciała, jakiś świst w uszach przypominający trochę ten gdy się ma głowę do góry nogami ale emanował i to całym ciałem. Wtedy miałem wrażenie że mogłem się unieść, i chyba tak było na pół metra około ale to nie było łatwe bo te 'ciało' wydawało się ciężkie, i te wibracje trochę okazały się męczące albo raczej dyskomfortowe więc się wycofywałem w dodatku aura strachu raczej była dodatkowym dyskomfortu, generalnie 'lubię' koszmary, dlatego też żadnych tam nie spotykam oprócz czystego mroku gdzie te niewiadome powoduje też dyskomfort , chyba tylko miałem lampy z ufo widziane przez ścianę z odległości 25 metrów, ale to tylko dla tego że chciałbym ich spotkać a mam dystansowane uczucia coś w stylu przed skokiem spadochronowym. Jak widać trochę tych dyskomfortów się tworzy, ja sam nie reaguje na nie jakoś specjalnie ale ciało i psychika owszem w taki o to sposób że jest to odkładane , tak jak niektórzy odkładają naukę na później z dyskomfortu że mają się uczyć i dopiero decydują się na nią na ostatnią chwilę. Ja nazywam to potocznie lenistwem ale chyba jest coś w tym więcej (próby kontroli?) ostanim warunkiem jest by wejść w ten stan to nie zmęczony umysł , ale u mnie wszystko się sprowadza do siły woli którą skutecznie nadszarpuję dyskomfort. Stąd tutaj się tworzą pytania:
Czy to stan paraliżu sennego? czy może sposób na opusczenie pierwszego ciała?
I jak skutecznie podnieść(uwolnić) w odniesieniu do tego co napisałem swoją siłę woli by lenistwo nie paraliżowało mi działań?

Post został pochwalony 0 razy

	BigMelon2 napisał:
	1. Czy z wyobraźni da się przejść do świadomego snu pod warunkami silnego się wciągnięcia w 'rzeczywistość' wyobraźni?

Ciekawe pytanie, postaram się odpowiedzieć. Jednak na początku zadam pytanie, dlaczego oto zapytałeś?

Jako cierpiący na Maladaptive Daydreaming, próbowałem. Mi się nie udało tego dokonać. I raczej to, co się osiągnie przy pomocy wyobraźni (w dzień) nie będzie przypominało świaodmego snu. Według mnie, wtedy paraliż nie zostanie nałożony. Chyba, że ktoś jest naprawdę mistrzem w wyobraźni i potrafi bez wysiłku wyobrażać sobie wrażenia kinetyczne (mi to trochę jeszcze sprawia trudność). Potrzeba koncentracji itp. Ale to wszystko na pewno nie będzie świadomym snem. Do LD potrzeba przedewszystkim snu.

Ewentualnie można by osiągnąć coś innego, co niektórzy hipnotyzerzy określili Lucid Reality, czyli taki LD wywołany hipnozą. Niestety mało infromacji o tym jest w sieci. Hipnotyzer podczas seansu przenosi poszczególne zmysły do świata wyobraźni. I podczas takiego LR człowiek nie jest ograniczony fazami REM i NREM. Tylko, że do wywołania tego, potrzeba dobrego hipnotyzera i mieć raczej predyspozycje. :b

Kilka technik na LDki wykorzystują wyobraźnię, aby wejść do snu lub osiągnąć LD. Na przykład CDILD (znany także za granicą jako DDA), VILD czy też niektóre odmiany MILD. Znajdziesz je na forum w dziale "Techniki" lub w Google.

Post został pochwalony 0 razy

Zagmatwany opis. Dużo skoków myślowych, ciężko się połapać.
1. Jest na to mała szansa. Pomiędzy momentem zaśnięcia a pełnym marzeniem sennym jest spory dystans pokryty nieświadomością. Mimo, że na dobrą sprawę wyobraźnia wciąż trwa to jesteśmy już nieświadomi, a właściwie początek utraty świadomości możesz zauważyć już przed zaśnięciem kiedy historyjka porywa Twoją świadomość i zapominasz, że jest to wyobraźnia a Ty leżysz w łóżku.

Szansa znacznie wzrasta po dobrze wykonanym WBTB. Wtedy dystans pomiędzy zaśnięciem a snem jest o wiele krótszy i możliwa jest taka sytuacja, choć znacznie częściej występuje po prostu uświadomienie w trakcie snu, już nie związanego z wyobraźnią przed zaśnięciem. Niektórzy mają większą szansę na uświadomienie o którym piszesz. Przy czym warto zaznaczyć, że to nie jest żadne "wciągnięcie". Jak można było wywnioskować z poprzedniego akapitu, to fortunna sytuacja kiedy okres nieświadomości jest na tyle krótki, że nie zdążymy w pełni utracić świadomości. Odczujemy to jako bardzo płynne przejście z wyobraźni do snu, ale tak naprawdę przerwa nastąpiła.
Spójrz na DEILD a'la Void http://www.psajko.fora.pl/techniki,2/deild-poradnik-powrot-do-snu,1186.html

2. Przede wszystkim, to nie musiał być paraliż. Zmiana odczucia ciała przy zasypianiu, nawet intensywna, niekoniecznie jest paraliżem. Pewny, że to paraliż będziesz dopiero po próbie ruchu. Kiedy poczujesz pełną blokadę (ciężkość to nie paraliż) wtedy masz pewność.
Poza tym, takie próby wykonuj po WBTB bo wtedy masz znacznie większe szanse, przy czym bez WBTB nie musi być ich w ogóle. Wielu tylko czas straciło na takich próbach nawet jeśli zdawały się iść w dobrym kierunku.
Nie wiem o jakie lenistwo Ci chodzi. Przy WILD'zie najtrudniejsze jest utrzymanie skupienia. To nie jest za bardzo zależne od lenistwa, ale od umiejętności do utrzymywania skupienia i także fizjologii (po dobrze dobranym WBTB umysł jest rozbudzony i zdolny do skupienia. Jak jesteś zbyt senny to nie utrzymasz za długo świadomości). Do wypracowania umiejętności skupienia nadaje się medytacja. Ale to nie musi być konieczne. Przede wszystkim spróbuj po WBTB, bo jeśli bez tego osiągałeś jakieś efekty to możliwe, że po WBTB pójdzie Ci bardzo gładko.
Co do wyjścia poza ciało. Na tym forum stąpamy twardo po ziemi. Nie oszukujemy się, że dusza w OOBE wędruje po niefizycznych wymiarach. Sen bez problemu może wytworzyć taką iluzję i utrzymywać ją dzięki życzeniowym myśleniu. A to co co czułeś to naturalna typowa hipnagogia kinestetyczna.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Fallen Leaf dnia Pią 8:30, 10 Lip 2015, w całości zmieniany 1 raz

Co do tego lenistwa/dyskomfortu: to coś takiego gdzie pewne oddziaływania dyskomfortowe łącząc się powodują reakcję jakim jest wycofanie podam parę przykładów.
Praca w polu + upał + brak wody (na miejscu) -> mogą spowodować pójcie po wodę nawet tracąc pół godziny . W tym wypadku ta osoba by nie chciała opuszczać stanowiska pracy na polu do momentu jej ukończenia , a jednak nie udało się jej wytrzymać.

Ćwiczenia na siłowni a ilość powtórzeń- ciało może zrobić te 30 powtórzeń ale po prostu mu się nie chce i wycofanie oddziałuje na silę woli, kończąc serię na 25.Już nie mówiąc o przypadku ćwiczenia jakim jest robienie 'krzesełka' .

Podsumowując tu chodzi o oddziaływanie dystraktorów na siłę woli. Jestem praktykiem medytacji świadomości, dlatego to robi mi wszędzie problem nawet nie stawiam tego na piedestale jako problem , po prostu gdy ciało jest stawiane w sytuacji walcz/uciekaj, to bardzo trudno mi je przekonać do 'walcz'. Wiem też że dużo to zależy od motywacji, ale ona jest i tak eksploatowana bym chyba musiał poczuć rzeczywiste zagrożenie życia bez możliwości ucieczki, ale może są lepsze sposoby, może coś macie na tą 'przypadłość'.

"Ciekawe pytanie, postaram się odpowiedzieć. Jednak na początku zadam pytanie, dlaczego oto zapytałeś? "

Mam już trochę praktycznego doświadczenia z działaniem wyobraźni, wiem że dokładne wyobrażenie posługujące się schematami rzeczywistości i identyfikowanie się z nimi powoduje 'zmiany'. Chciałbym spróbować 'wejść' do tego wymiaru wyobraźni, co następnie spróbować manipulować względnością czasu, czasami wydaje mi się że brakuje mi tego czasu. Medytacje sporo czasu pochłaniają a gdybym mógł mieć więcej czasu dla samego siebie to byłoby to dla mnie dobre. Chodzi mi o coś w ten deseń.

Ostatnio właśnie próbuje tych metod świadomego śnienia, wcześniej nie interesowałem się snem a wręcz przeciwnie wydłużałem czas aktywności. Nigdy nie miałem kłopotu ze zaśnięciem a wręcz przeciwnie, jestem zbyt przyzwyczajony do odpływania w nieświadomość to od razu sprawia że mogę zasnąć o każdej porze dnia i nocy, wystarczy że się trochę pokręcę w łóżku, ale o świadomym nie było mowy. Teraz jak spróbowałem się nie ruszać z jednej pozycji to przez godzinę co najwyżej czułem te dyskomfortowe mrowienie i co śmieszne jak dłuższy czas rezygnuje z poddania się temu 'lenistwu' to pali ciało żywym ogniem i naprawdę mam wybuchy gorąca na ciele, podobnie jak w pozycji lotosu. Ostatecznie te mrowienie mógłbym nazwać 10-15% paraliżem ale przypominało bardziej odrętwienie.

Wracając do tych moich wcześniejszych 'paraliżów', to raczej byłem sparaliżowany czułem pewne 'przyduszenie' ciała. Pamiętam sytuację gdzie nagle ruszyła mi się ręka to też nagle wyszedłem z niego ale jak mówiłem mogłem wrócić . Nie daje głowy że to było to, bo zastanawiające jest to że to przypominało i nawet podobnie się odbywało jak taka pewna sztuczka ze skupianiem 'energii' w dłoni po czym jak się zebrało jej bardzo dużo to aż trzęsło się ciało nie mówiąc już co się działo z kumulowaniem jej na całe ciało, potem dało się obserwować pulsowanie w głowie, ale tu było tak jakby wręcz 'naturalnie' kumulowanie energii aż wznosiło i możliwość włączania i wyłączania. Może teraz będzie łatwiej odpowiedzieć na to co to tak naprawdę jest i jak mówiłem to dzieje się w określonej aurze którą da się wytworzyć tak jak to opisałem wcześniej.

Post został pochwalony 0 razy

odpowie ktoś?

Post został pochwalony 0 razy