Oobe? Bilokacja? Co to było?

witam.w skrócie wyjaśnię ,że mam problem ogarnięcia co mi się przydarzyło.świadome śnienie wyćwiczyłam sobie w dzieciństwie 6-8 lat przez złe sny.impulsem do tego jest zawsze to ,że zaczynają się od projekcji bez kolorów.mówiono mi zawsze ,że w snach nie ma koloru i nie czuć bólu.więc trwam w tym od 30 lat a pierwsze doświadczenie oobe gdy miałam 16 lat.gdy widzę czarno-biały obraz wiem ,że to sen i ,,tworzę,,a czasami po prostu nic nie robię ale i śnie dalej ale to nigdy nie trwa długo.wywnioskowałam więc ,że jak chcę zasnąć w śnie następuje przebudzenie.znam sceptyczne nastawienie do oobe ale moje jest inne bez stref duchowych ale też do końca tego nie rozumie.jak wspomniałam świadome sny zaczynają się od impulsu-braku kolorów.natomiast moje oobe albo co innego polega na jakby wychodzeniu z ciała...ale nie swojego.wiem ,że to głupio brzmi.w tej podróży patrzę na tą osobę która się kieruje do mnie(ja w tym momencie śpię)i budzę się dokładnie w chwili gdy usłyszę pukanie lub dzwonek.podobnie jest z telefonem.nigdy nie rozmawiałam o tym tak dogłębnie,tak naprawdę moja wiedza teoretyczna jest o tym równa 0.jakiś miesiąc temu w śnie stałam za swoją mamą w moim mieszkaniu która właśnie wróciła do domu z moją najmłodszą córką.uznałam ,że śnie świadomie i czas się obudzić-jestem od 2 m-cy 1000 km od nich i zadzwonić.wtedy przeżyłam coś czego nie rozumie.śniłam więc przeskoczyłam te kilometry ale znowu moment z mojego mieszkania ale w miejscu gdzie jestem-powrót mamy i córki.zdziwiło mnie to ale znowu mówię to sen .obudź się.potem znalazłam się jakbym wchodziła do ciała przez głowę.cały czas w głowie miałam obudź się.widziałam sufit i ściany więc próbowałam zamknąć oczy ale nadal wszystko widzę.próbowałam zasnąć od nowa.nie mogłam.zrobiłam więc coś odwrotnego.zaczęłam otwierać oczy.to bolało a po otworzeniu obraz był zamazany.zadzwoniłam do mamy i potwierdziła,że wróciły od laryngologa i chyba ją wyczułam bo właśnie miała do mnie dzwonić.dziwne w tym było też ,że były kolory stonowane ale od początku jak przy moich oobe ale byłam pewna ,że to sen.od początku roku zmienił się rytm mojej doby. w nocy pracuję w dzień śpię.może zmęczenie.co to było? jak uniknąć tego?może ktoś miał podobne doświadczenie?proszę spróbować mi to wyjaśnić.na wszystko jest odpowiedź.nie mogłam czegoś pomylić albo już sama nie wiem.pozdrawiam.poszperałam trochę i przepraszam za wprowadzenie w błąd.ja nie mam oobe tylko bilokacja w skrócie BKA,dlatego nigdy nie widziałam duchów,przewodników itp.nie wiem co mam napisać jeszcze.po prostu moja wiedz teoretyczna to totalna klapa,przepraszam jeszcze raz ale problemu nadal nie mogę rozwiązać.co to było?

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez becia dnia Pon 12:43, 28 Lis 2016, w całości zmieniany 1 raz

Witaj,
Kto Ci powiedział, że w snach nie widać kolorów? Zdarzają się takie przypadki, ale to duża rzadkość. Tym samym nakręcałaś taki stan rzeczy raczej przez nastawienie. Kolory są bezużyteczne w identyfikowaniu stanów. Zresztą jakikolwiek czynnik percepcji jest bezużyteczny. Jak powiesz sobie, że to oobe, to to będzie oobe. Analogicznie z bilokacją. Iluzję samonakręcania można rozbić tylko przez uważność i zdrowy rozsądek.
Przypadki jak opisany nastarczają wątpliwości. Nie mówię, że to na 100% przypadek. Być może są na tym świecie prawa, których jeszcze nie zgłębiliśmy, ale mógł być to też przypadek. Tym bardziej, że takie sytuacje nie są arcy trudne do przewidzenia. A jeśli nie to na pewno nie była to bilokacja, a już bardziej coś w stylu telepatii, która nadała taką a nie inną fabułę snu.
Możesz przekonać się, że nie doświadczasz bilokacji przez udanie się w miejsce, którego nie masz prawa znać, a po obudzeniu udanie się w to miejsce.
Te kłopoty przy budzeniu to nic specjalnego. Fałszywe przebudzenia zdarzają się po świadomych snach często. Tu też jakieś było (chyba, nie jestem pewien bo opis dosyć chaotyczny). Niemożność obudzenia się może zostać zaindukowana przez strach przed nieobudzeniem się. Charakter "powrotu do ciała" oczywiście taki a nie inny dzięki podświadomym oczekiwaniom.

Post został pochwalony 0 razy

Dziękuję za odpowiedź Smile

Jeżeli chodzi o kolory to nigdy nie potrafiłam ich określić gdy rodzice pytali co mi się złego śniło,że się budzę.Z stąd ich ich stwierdzenie ,że nie ma się czego bać bo to tylko sen.Tak mam do dzisiaj. Mówię sobie -to sen - gdy akcja toczy się w ciemnościach.Pisałam to w innym poście ale nie ma go na forum może źle wysłałam albo wcale.Sen o dużym domu który remontuję i zmieniam od lat w śnie też tak zaczynam.Najpierw go znajduje(czasami mam wrażenie że to on mnie znajduje),wchodzę i zaczynam mieć powoli świadomość ,że śnie wtedy zaczynam decydować jak i co.((bardzo lubię ten dom,czuję z nim więź i mimo,że nie istnieje to tęsknie za nim )).Moje sny były na tyle męczące,że zakodowałam to sobie w podświadomości.Nigdy nie uważałam snów za oobe.To co uważałam za oobe to wrażenie ,że wychodzę z kogoś((absurd-bo powinno się wychodzić ze swojego ale może dlatego,że jestem sceptyczna do oobe w formie wędrówki duszy po piekłach,spotykaniu przewodników itp-uważam to za świadomy sen)) ale nie z siebie((tłumaczę to sobie tym iż w tym momencie mam świadomość w rzeczywistości)),towarzyszę tej osobie w drodze do samej siebie (śpiącej) i ta osoba pukaniem lub dzwonkiem budzi mnie.Jestem tylko obserwatorem a czas i kolory są rzeczywiste.((Pierwsze takie zdarzenie miało miejsce gdy miałam 16-17 lat.To co zobaczyłam świadomie to kolor fioletowy z którego wychodziłam i był... kurtką mojej koleżanki,widzę jak idzie chodnikiem,mija mojego tatę,mówią coś do siebie ona dzwoni domofonem.Budzę się.Odbieram domofon,wchodzi na górę ma fioletową kurtkę,pytam czy spotkała mojego tatą ona mówi tak a ja myślę ,że mam prorocze sny-nic o wędrówce poza ciało)).Obraz znika w momencie dźwięku.Kilka razy analizowałam czy jest to możliwe poprzez określenie czasu jak długo trwają zdarzenia gdy śnie.Trwa to do pięciu minut w zależności od miejsca w którym się to zaczyna i tempa jakim idzie.Na początku miałam też teorię o więzi emocjonalnej z danymi osobami....jakieś dwa lata temu widziałam mężczyznę wchodzącego po schodach z jajkami którego nie znałam i obudził mnie pukaniem.Otworzyłam i zapytałam czy schodził z góry.Zapytałam bo wydawało mi się to logiczniejsze jechać na dziesiąte i schodzić niż wchodzić po schodach no a ja miałabym dowód dla samej siebie ,że sobie coś znowu wkręcam i to zwykłe przeczucie lub intuicja ale teoria padła.Pan boi się jechać winda więc wchodzi po schodach.Wiedziałam ,że tak powie ale miałam nadzieję ,że będzie się wstydził mi to powiedzieć.Dodałam teorię o bilokacji bo znalazłam rysunek-odmienne stany świadomości.Po jednej ze stron był napis -dusza opuszcza ciało- do przestrzeni astralnej a druga do świata rzeczywistego.Znalazłam nazwę i dopisałam.Tak naprawdę nie wierzę w opuszczanie duszy przez ciało.((Uważam,że to świadomość-gdy nie potrafię już sama sobie czegoś wyjaśnić tworze własne teorie)).Nigdy tego nie robiłam i nie czuję żadnej potrzeby tworzenia takiego.Doczytałam również ,że można zobaczyć projekcje osoby śpiącej.Wiele razy mówiono mi ,że mnie widziano jak szłam,wołano za mną ale nie słyszałam.Szłam na tyle szybko,że mnie nie można dogonić.Czasami było to w mieście którym mieszkam ale być może mieszka ktoś łudząco podobny do mnie(logika) lub w mieście oddalonym w którym fizycznie mnie nie było ale mówię,że każdy ma swojego sobowtóra przekonując nawet swojego faceta.Przeżycia które miałam dopasowuję do zjawiska ale jest to dla mnie raczej niemożliwe.W sumie to wiele dziwnych rzeczy dzieje się w moich snach i w moim życiu ale to nie miejsce na takie tematy.Obecnie mam prawie 38 lat .Nigdy nie miałam w głowie takiego chaosu,dezorientacji jak podczas tego zdarzenia.Chęć szybkiego wybudzenia była z powodu tego,że zapomniałam iż córka była u laryngologa.Gdy je zobaczyłam przypomniałam sobie i po prostu chciałam zadzwonić a nie wiedziałam w którym miejscu są one gdzie ja jestem.Totalne rozbicie.Cały czas miałam w głowie-to sen obudź się.Nie pomyślałam,że one są tam i podróżuję 1000 km i muszę poczekać do dźwięku.Jak zawsze.W głowie miałam to sen.To przyszło dopiero po pewnym czasie gdy się poskładałam.Miałam czasami fałszywe przebudzenia ale nie czułam strachu że się nie obudzę-niby dlaczego?.Gaszę świadomość,rozluźniam się,mam jakiś obraz i powoli wybudzam się.Fakty które mi się przypomniały to to,że mam kłopoty ze wstawaniem od kiedy pamiętam.Wiecznie nie mogę się wyspać a czasami się zdarza,że nie można za nic w świecie mnie obudzić.Nigdy nie wychodziłam z ciała ani do niego nie wracałam bynajmniej nigdy świadomie lub przez unoszenie się nad własnym ciałem.Nie miałam takich pragnień i do tego przez głowę.A to może być obraz spowodowany przez ból który może był-cierpiałam na naczyniopochodne bóle głowy czyli migrenę z aurą-brak ostrości widzenia po przebudzeniu.Migrenę miałam z 4 lata temu więc może to nawrót choroby-stres i emocje.Mimo iż nie mama bóli myślę o wizycie u neurologa.Świat duchów poznam kiedyś gdy przyjdzie na to czas.Mam swój realny świat który muszę ogarnąć.Dzięki jeszcze raz.To co czytałam i twój komentarz powodują ,że wyjaśniam w miarę możliwości i stany odczuwalne zachodzące w moim przeżyciu.Znajdę jeszcze wyjaśnienie na dezorientację którą czułam i chaos który panował jakby się przedszkolaki rozbiegły.Jeszcze raz dzięki za pomoc.Pozdrawiam.

Post został pochwalony 0 razy

	Cytat:
	Dodałam teorię o bilokacji bo znalazłam rysunek-odmienne stany świadomości.Po jednej ze stron był napis -dusza opuszcza ciało- do przestrzeni astralnej a druga do świata rzeczywistego.

Te obrazki tworzą ludzie bez krytycyzmu jaki masz Ty czy Ja. Nie ma co się na nich wzorować. Ogółem jakbyś poszła z tą historią na jakieś forum o oobe, to zapewniono by Cię tam, że było to na pewno oobe. Na tym forum staramy się patrzeć na takie kwestie krytycznie, podobnie jak Ty. Nie wykluczamy takich zjawisk jak prekognicja czy telepatia na 100%, ale też nie potwierdzamy ich, bo nauka tych kwestii nie zbadała. Krótko - nie myślimy życzeniowo.

Niemożność obudzenia, jak już pisałem, wystąpiła przez obawy, że nie uda nam się tego szybko zrobić. Rzadko taka blokada co prawda się zdarza, ale we wszystkich takich relacjach z którymi miałem styczność był ten czynnik obawy. Do tego emocje we śnie szybciej się nakręcają niż na jawie. Obawa mogła się szybko pogłębić przez co też wzmocnić blokadę.
Co do tej dezorientacji, nie wiem do końca o który konkretnie moment Ci chodzi. Opisałaś to nieco chaotycznie Smile

Chyba, że chodzi Ci o to, że w momencie gdy zobaczyłaś córkę to zapomniałaś gdzie zasnęłaś (czyli gdzie w rzeczywistości się znajdujesz)? To jest akurat w miarę naturalne. W śnie nie mamy takiego dostępu do pamięci jak na jawie. Dopiero w płytszych snach (czyli większości LD) pojawia się dostęp do świeżych informacji. W przypadku próby dostępu do informacji niedostępnej pojawia się pustka lub (częściej) konfabulacja. Możliwe, że ten sen był głębszy od przeciętnego Twojego LD stąd różnica w dostępie do pamięci.
Z drugiej strony jakby nie patrzeć to informacja, że córka była właśnie u laryngologa jest niedawną informacją. No ale raczej może się plasować to różnie w pamięci, np. ze względu na emocje związane z daną kwestią i może zaistnieć taka sytuacja.
I jeśli rzeczywiście był to LD głębszy niż zazwyczaj to tym bardziej problemy z pobudką mogły wystąpić.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Fallen Leaf dnia Sob 21:38, 03 Gru 2016, w całości zmieniany 1 raz

Witam ponownie.Chaos nie był spowodowany faktem ,że nie wiedziałam gdzie zasnęłam.Widziałam swoje mieszkanie , widziałam ich powrót i wtedy przypomniałam sobie o wizycie.Chciałam zadzwonić i przeniosłam się do miejsca w którym zasnęłam. Powtarzając ,że to sen.Jednak stanęłam w drzwiach pokoju gdzie spałam jakbym chciała z tego pokoju wyjść a w drzwiach nadal były one.Miejsce było takie same jak w rzeczywistości być może troszkę jakby z lekką tonacją kolorów(jakby za mgłą)(Podobnie mam gdy intuicja mi podpowiada ,że za chwilę ktoś do mnie przyjdzie i mnie obudzi a może to prekognicja jak wspomniałeś ale ...) Zamknęłam drzwi w myślach powtarzając cały czas ,że to jest sen.Obróciłam się by iść i się położyć.Nie wiem dlaczego myślałam ,że muszę iść się położyć.To bezsensu.Nigdy nie biegłam w snach do miejsca gdzie śpię.To bez znaczenia gdzie jestem bo to sen.Budziłam się będąc pod wodą , w innym świecie a tu muszę wracać do łóżka.Nigdy nie miałam czegoś takiego i nigdy tak mocno fizyczny ból nie pokrywał się z treścią snu.Owszem ból czułam czasami i zaczynałam o nim śnić tzn. wpierw ból a potem sceneria do bólu i spokojne wybudzenie bo wiem ,że coś boli w rzeczywistości.Tu to naszło wszystko jednocześnie.Jakby było mnie dwie w tym samym czasie.Jedna tam druga tu a po drodze gubię swoje atomy.Nie wiem jak to określić bo to totalny chaos i nie rozumie swojego irracjonalnego zachowania podczas wybudzenia.Mam nadzieję ,że nie powtórzy mi się to więcej. Dziękuję za miłe słowa i życzę miłych doznań w nowym roku- 2017. pozdrawiam.

Post został pochwalony 0 razy

?????? Ale namieszałaś trudno cię zrozumieć. Jak się wybudzasz to masz ból fizyczny? Też do siego roku:-)

Post został pochwalony 0 razy

Czasami tak- czuję ból- ale myślę ,że to normalne.Czasami przez kilka godzin śpię w tej samej pozycji.Nie zawsze gdy śpię przewracam się z boku na plecy i z pleców na bok.Zasypiam zawsze na jednym z boków ponieważ podczas leżenia na plecach czuję silne zawroty głowy.Jak wspominałam wcześniej mam naczyniopochodne bóle głowy i migrenowe bóle głowy.Najprawdopodobniej przy pozycji na plecach następuje jakiś ucisk na jakieś naczynie krwionośne przez kręgi-to moja teoria.Wyobraź sobie ,że siedzisz lub leżysz w tej samej pozycji przez kilka godzin np. jadąc samochodem.Zaczynasz odczuwać ból więc zmieniasz od razu pozycję.Ja w śnie zaczynam go czuć ale muszę czekać aż wejdę w stan wybudzenia się i wtedy budzę się z bólem.Podobnie jest z hałasem-Jakakolwiek próba budzenia się ,,na siłę,, nie ma sensu wiec śnie dlaczego mnie coś boli lub co powoduje hałas w rzeczywistości((dochodzi to z zewnątrz) i po czasie śpię dalej albo czekam aż sama się obudzę- to zależy. ((Moje dzieci zawsze płakały do karmienia dłużej mimo ,że wiedziałam ,że muszę się obudzić to i tak na siłę nic nie można. Moja rodzina już się przyzwyczaiła do mojego twardego snu.Przerabiamy to ponad 30 lat.))
Myślałam nad teorią halucynacji w świadomym śnie.Czy jest to możliwe?Może dlatego czułam chaos bo one były halucynacją a ja nie wiedziałam co się dzieje.Może to wina mojego mózgu.Jednak działa inaczej od zawsze.Czytałam też o kilku symptomach dodatkowych które mam i jest to wina właśnie innej pracy mózgu. Czy to możliwe?Halucynacja w świadomym śnie?Osobiście nie mam i nie miałam halucynacji w realnym świecie ale może podczas snu mogłam je mieć.Jak widzisz ta teorię?

Post został pochwalony 0 razy

Ale z tego co piszesz to masz problem z paraliżem przy sennym. Jesteś w paraliżu, i w tym czasie wybudza cię ból albo krzyki i hałasy jak mówisz i tu jest właśnie to osiągasz świadomość w czasie nie wybudzenia się i nawet jak by walili cię po głowie to się nie obudzisz ,chociaż będziesz tego świadoma. Szukaj w internecie w obrębie tego tematu jak coś znajdę to ci podeślę na priv:-) A co do halucynacji to powiem ci tak że sny są w naszych umysłach wiesz ty i wiem ja:-) A więc tam mogą się dziać naprawdę dziwne rzeczy działające poza logikę. Mi parę razy w życiu po przebudzeniu wyczyściło całą pamięć na jedną małą chwilę ,efekt niesamowity nie pamiętam tego ale pamiętam tylko uczucie. I jeszcze masz migrenę oj, mogę ci tylko współczuć wiem co to jest za ból bo moja mama go ma i mój kumpel z pracy.Jak masz jeszcze jakieś przemyślenia to pisz tylko bardziej na priv, żeby nie zaśmiecać forum. Hej.

Post został pochwalony 0 razy

Wszystko we śnie jest halucynacją, więc to głupie pytanie Smile

Silne bodźce docierające do śpiącego ciała do snu przechodzą w zmienionej, często nasilonej formie. Szczególnie ból i dyskomfort.
Chaotycznie to opisałaś, ale teraz już widzę, że (najpewniej) z tego całego zdziwienia utraciłaś sporo świadomości co zaostrzyło chaos. Myślę, że tak czy siak nic dziwnego się tam nie wydarzyło, spokojnie Wink

Post został pochwalony 0 razy