Paraliż trwający 30min?

hike - z tego co napisałaś, wiadomo już, że to nie świat fizyczny. :) W takim razie próbuj! Jeśli chcesz się całkowicie obudzić - pomyśl, że to sen i pomyśl o swoim ciele, które leży sobie teraz w łóżku i śpi, spróbuj się w nie wczuć. Ja jednak robiłbym coś innego. ;)

A sen rzeczywiście przypomina taki poza fazą REM, lub na jej krańcach - są bardzo zamulone i ciężko jest się poruszać.

Post został pochwalony 0 razy

Około godziny?? No to faktycznie nie zazdroszczę, bo to niezbyt przyjemne przeżycie. U mnie trwało to najwyżej 5 min i teraz właśnie mi się przypomniało, że podczas jednej z takich "akcji" miałem kilka fałszywych pobudek pod rząd tzn. próbuję wstać, ale jest mi trudno się poruszyć, więc kładę się z powrotem, zamykam oczy, po chwili znów próbuję wstać, ale nalej mi bardzo ciężko i tak kilka razy pod rząd, aż w końcu się obudziłem.

No i dodam jeszcze, że to zdarzało mi się najczęściej rano, więc to pewnie jest coś z tymi fazami snu (pewnie to rzeczywiście końcówka fazy REM Very Happy

Ale jeśli tak to dlaczego u hike trwało to tak długo? Złudzenie?

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez matik dnia Śro 11:50, 18 Mar 2009, w całości zmieniany 2 razy

J - Dzięki. Następnym razem, gdy będę to miała, spróbuję zmienić kolor czegoś.. Jeśli nie podziała to postaram sie obudzić (mam nadzieję, że ta metoda pomoże^^). Zastanawia mnie tylko, skoro to nie świat fizyczny to co? Ale w to już nie wnikam .. Razz

Matik - Ja miałam coś na wzór fałszywych pobudek-próbowałam zasnąć i co kilka chwil z nadzieją sprawdzałam czy nadal nie mogę się ruszyć-byłam cały czas świadoma, że nadal leżę w łóżku. Co do pory występowania to zdarza się to u mnie jakoś 9.00-12.30, czyli też z rana xd No i jeszcze czas.. To nie było raczej złudzenie, bo zawsze przed zaśnięciem i po obudzeniu patrzę na zegarek licząc ile spałam... Razz

Post został pochwalony 0 razy

No tak, ale to nie musiało występować przez cały czas twojego snu Wink

Czasem w śnie (i w ogóle w odmiennych stanach świadomości) trudno jest określić czas. Miałem kiedyś taki przypadek, że musiałem wstać rano do szkoły. Obudziłem się, popatrzyłem na zegarek i okazało się, że mogę jeszcze pospać sobie 10 min. Zasnąłem i w ciągu tych 10 min przyśniło mi się, że wstałem, ubrałem się, zjadłem śniadanie, poszedłem do szkoły, byłem na lekcjach, a potem wróciłem do domu xD I wydawało mi się, że ten sen trwał kilka godzin, a tak naprawdę trwał... 10 minut Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez matik dnia Śro 14:28, 18 Mar 2009, w całości zmieniany 1 raz

Heh... No tak w sumie to masz rację ^^

Post został pochwalony 0 razy

Właśnie przeżyłam "to coś" (nadal nie wiem jak nazwać) po raz trzeci i zaczęło mi przypominać paraliż z 'odchyleniami'. o_O"" ..No więc leże se w łóżku na lewym boku i wszystko jest fajnie.. Otwieram oczy (tym razem mogłam je otworzyć!) i widzę okno i szafkę.. Wszystko byłoby okej, gdybym mogła choć trochę się poruszyć-nic z tego. Zamykam oczy i próbuję zasnąć. Robiłam tak z jakieś 5-7 razy i za każdym (jakbym się zamykała w swojej głowie) widzę siebie z ojcem idąca po przedpokoju i o czymś gadającą (nie pamiętam za bardzo) ciągle zamykałam się w swoich myślach, by później otworzyć oczy i znowu stwierdzić, że leżę w łóżku. (Gdy myślałam zapominałam o tym, że leżę w łóżku-tak jakby nic takiego nigdy nie miało miejsca, a ja żyję gdzieś tam). Potem po otwarciu oczu myślałam co dalej robić, aż nagle zamajaczyła mi jakaś biała postać, potem czarna. Zamknęłam je szybko i podciągnęłam kołdrę pod szyję przypominając sobie, że zjawy często lubią dusić.. W między czasie słyszałam jakieś ich szmery i inne takie.. Po tym tuż przy moim uchu doszło mnie westchnienie brata, którego obecnie nie ma w mieście. (Rozpoznałam je, bo zawsze pod koniec śmiesznie manipuluje oddechem). Miałam wrażenie jakby wzdychał, bo musi mi coś zrobić-przestraszyłam się i zaczęłam panikować (mimo tego, że wiedziałam, że to tylko dzieje się w mojej głowie-czy na pewno?) Postanowiłam pogadać z moją podświadomością, mówiłam, że to nie dzieje się na prawdę i chciałabym się obudzić już tak na prawdę w swoim łóżku. Gdy to nie przyniosło żadnych skutków tak jak wcześniej zaczęłam się wyrywać i szarpać-nie pomagało. Obudziłam się dzięki jakiemuś pukaniu(nie za głośnemu) dochodzącemu z klatki schodowej. ..Przez cały czas nie pamiętałam o tym żeby spróbować manipulować otoczeniem albo wybudzić się dzięki poczuciu 'prawdziwego ciała'-te informacje w tamtej chwili dla mnie nie istniały... Co o tym myślicie? Jakim cudem leżałam w łóżku, a po zamknięciu oczu i skupieniu się potrafiłam"wejść" w swoje myśli..? I kim były te zjawy? Na początku myślałam, że paraliż przy senny można wykreślić, ale one tylko do niego pasują.. Chociaż inne rzeczy są dziwne jak na ten stan (kołdra znowu była w nie naruszonym stanie).. o_O

Post został pochwalony 0 razy

	hike napisał:
	Potem po otwarciu oczu myślałam co dalej robić, aż nagle zamajaczyła mi jakaś biała postać, potem czarna. Zamknęłam je szybko i podciągnęłam kołdrę pod szyję przypominając sobie, że zjawy często lubią dusić..

A więc to nie paraliż, bo jak mogłabyś podciągnąć kołdrę, skoro podczas paraliżu nie można się ruszyć ? Wink

Ja dalej myślę, że twoje przeżycia są jedynie zwykłym snem. Zresztą nie jest ważne jak to nazwiemy. Mogłaś kilka razy rzeczywiście obudzić się w paraliżu, a potem po prostu znowu zasypiałaś nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Często też próbując budzić się na siłę wywołujemy fałszywe przebudzenie (lub kilka(naście!)) pod rząd...

Często słyszałem, że fałszywe przebudzenia występują częściej, gdy człowiek jest zestresowany, coś go gnębi. Podobnie jest z koszmarami. Jeśli nie chcesz tego przeżywać może poszukaj przyczyn w prawdziwym życiu?

Post został pochwalony 0 razy

Zgadzam się z matikiem.

Wszystko przebiega u Ciebie bardzo delikatnie (poczytaj wiadomości tu :P przy okazji możesz poczytać porady(!)), większość tych zdarzeń to po prostu sny wywołane strachem przed nie wiadomo czym. ;) Przecież nikt Ci nie odgryzie ręki, kiedy śpisz, ani nie zostaniesz sparaliżowana do końca życia. ;)

Post został pochwalony 0 razy

No tak.. Sytuacja dość podobna do tej, którą przeżyła Ania. Jednak trochę się różni. Ja nie boję się zasypiać-zasypiam najczęściej o tym nie wiedząc (rano). Potem (zawszę) 'budzę się' w swoim łóżku bez możliwości ruchu i za nic nie chcą działać żadne testy rzeczywistości. Na przykład latanie-w normalnych snach działa bez zarzutu, tutaj jest nie możliwe. Mój umysł najzwyczajniej mnie nie słucha. A strach przychodzi nie wtedy, gdy uświadamiam się, że to sen czy co tam jeszcze, tylko, gdy nie potrafię nic na to zaradzić...

Post został pochwalony 0 razy