Porażenie przysenne

Tak, to najprawdopodobniej był paraliż. Co do pisków to nie są one jego nieodłączną częścią i nie zawsze występują.

Post został pochwalony 0 razy

Pierwsza sytuacja to typowy paraliż, trzecia raczej nie była świadomym snem, ciężko zresztą stwierdzić cokolwiek, skoro byłaś wtedy dzieckiem (jak mniemam, sporo czasu minęło) :> W LD pojawia się wyraźny moment odzyskania świadomości niemożliwy do pomylenia z niczym innym, czasami jednak mamy tylko wrażenie, że np. możemy zrobić, co chcemy i nie jest to sen świadomy...

Post został pochwalony 1 raz

Hej, to ja, Chupa Chups, zmieniłam tylko NICK. Mam 2 pytania co do paraliżów przysennych (ot, z ciekawości Laughing

):
1) Skąd się wziął ten facet, którego widziałam podczas mojego paraliżu (strona wcześniej - moja wypowiedź)?
2) Czy jeśli ktoś siedzi przy osobie, która ma paraliż i spróbuje mu zgiąć np. nogę, to czy porażenie minie??? Wink

Czy w ogóle mu się uda??? Laughing

Post został pochwalony 0 razy

Co do pierwszego pytania - Podczas paraliżu często występują halucynacje wzrokowe i słuchowe. Krótko mówiąc, był to jedynie wytwór twojej wyobraźni.
Co do drugiego pytania - zapewne minie, skoro zwykle wystarczy, że poruszymy palcem u nogi i mija Wink

Post został pochwalony 0 razy

Te halucynacje to głęboko zakorzenione w podświadomości pewniki, które po prostu przyjęliśmy. Jeśli teraz poproszę Cię o wyobrażenie sobie czegoś czego bałbyś się, gdyby pokazało by Ci się w nocy, w ciemnym pokoju będąc z tym czymś sam na sam, najprawdopodobniej przyszedł by Ci do głowy właśnie obraz jakiejś mrocznej postaci. Raczej nie niedźwiedzia, który może Cie rozszarpać, albo terrorysty zamachowca, a właśnie tej tajemniczej postaci, która budzi strach. W takich stanach widzisz to, czego się obawiasz, albo czego pragniesz. Ciemność i samotność wzbudza te pierwsze emocje, obawę, więc widzisz postać zaklasyfikowaną jaką ta, której się obawiasz. Tak już mamy, że myślimy metodą skojarzeń... Straszny dom (ciemny pokój a w nim Ty sam) = straszna postać. Przynajmniej ja w taki sposób to odbieram. Pozdrawiam

Post został pochwalony 0 razy

mam pytanie do doswiadczonych, jak czesto przydarzaja sie mary nocne czyli te obrazy mrocznych postaci.Nie chodzi mi tu o dokladna odpowiedz typu 5/10 ,ale tak mniej wiecej..z waszych doswiadczen

Mi się przydarzyły może z 3 razy w życiu? Poważnie to zależy od tego czego oczekujesz po takiej nagłej pobudce i w paraliżu. Raz pamiętam jak obudziłem się i nade mną stał jakiś luźno ubrany chłopaczek (podejrzewam, że to akurat był efekt zaspania i halucynacje), wciągnęło go nagle tak jakby do ściany w miarę jak odzyskiwałem bardziej świadomość, bardziej się wybudzałem. Drugi raz to jak się obudziłem i patrzyłem w sufit to widziałem jakąś twarz na nie która się na mnie gapiła, też w miarę jak przecierałem oczy i ogarniałem się, twarz znikała, za trzecim razem, niedawno zresztą, kiedy się obudziłem, zobaczyłem jak jakaś postać na mnie leci, coś w rodzaju tej gościówy z Klątwy, rozmazała się jak zaczynałem ogarniać otoczenie. Dodam, że w każdym przypadku nie miałem żadnych paraliży przysennych. Z kolei podczas owych paraliży słyszę tylko głosy (nieprzyjemne, fakt), czuję czyjąś obecność i mam te mrowienia, ale to wszystko jet normalne. Żadnych postaci nie widziałem, tym bardziej takich, które by ze mną coś robiły. Pozdrawiam

Post został pochwalony 0 razy

Jak tak was czytam to mnie aż ciarki przechodzą od 6 lat cierpię na porażenie przysenne i dopiero 2 tyg temu zostałam zdiagnozowana. To jest coś okropnego, ja czasami boje się zasnąć w nocy. Jednego wieczora mam nawet 9 ataków. i to nie raz na jakiś czas to sie zdarza raz na tydzień albo nawet i więcej. A co jest najdziwniejsze to to że porażenia przysenne występują przy Narkolepsji która objawia sie u mnie tylko nadmierną sennością( potrafię przespać 48h, ale staram sie ograniczac do 12) mogę spać kiedy chcę, w każdym miejscu i w każdej pozycji kiedy tylko chcę. Ale co się okazuje, to jest najlżejsza postac tej choroby a mimo tego porażenia przysenne występują u mnie o wiele częściej niż u zaawansowanych narkoleptyków. Więc nie mam pojęcia jak możecie tak spokojnie przeżywać te swoje porażenia przysenne może macie jakąś receptę na to żeby czerpać z tego korzyść, bo ja i tak to już mam i będę to mieć do końca życia więc może coś mi chociaż z tego przyjdzie.

a i jeszcze może opiszę co ja przezywam za każdym razem: to jest najpierw szok bo nie wiem co się dzieje bo myślę że poprostu się obudziłam ale to trwa tylko sekundę, pożniej jest okropne dudnienie i dzwonienie w uszach ale to przeokropne, i to spadanie w dół to chyba jest najgorsze, czuje że mam głowę na poduszce czuje jak jest ułożone moje ciało ale nie mogę się poruszyć, mam wrażnie(ale to tylko halucynacja) że podnoszę rękę i otwieram sobie powieki ale nie mogę ich otworzyć bo tak naprawdę moja ręka się nie porusza wtedy zaczynam panikować i za wszelką cenę próbuję sie poruszyć. Od jakiego czasu mam tak że nawet próbuję się temu poddać ale to dzwonienie w uszach i ciągłe spadanie w dół jest nie do zniesienia więc te moje poddanie trwa może z 10 sek nie wiem ile naprade bo dla mnie to trwać może inaczej niż jest rzeczywiście, nikt tego nie wie. A więc próbuję na siłę sie poruszyć i w końcu mi się udaje i się z tego wybudzam. Ale znieście to 9 razy w ciągu nocy albo i więcej(ja już nie licze) to wam się odechce.

Sorki ze tak piszę w oddzielnych postach ale nie mam zbytnio czasy żeby przeczytać cały temat naraz(spać mi się zachciewa, ale to normalne u mnie jak czytam:P) ale nie można się poruszać w trakcie porażenia przysennego (dalej zwanego pps) bo następuje automatycznie wybudzenie, więc raczej wy sobie sami to wkręcacie. A i zaponiałam dodać że do tego wszystkiego tak raz w miesiącu jeszcze występuje u mnie klątwa ondyny ale szybko sie z tego wybudzam i jeszcze zdążam złapać oddech ale to musis tragicznie wyglądać dla kogoś kto to obserwuje z boku. Ja sama mam to wpamięci aj się wybudzam z klątwy odnyny i i łapie taki już oddech topielca. PPS i klątwa ondyny sa związane z narkolepsja tak mi powiedział neurolog. Tylko żaden z tych uczonych bażantów nie potrafi mi wytłumaczyć dlaczego przy tak mało zaawansowanej narkolepsjii ja mam doświadczam jej najgorsze objawy w takiej częstotliwości występowania.

sory że tak piszę co jakiś czas ale naprawę ja jestem wiecznieśpiąca i nie mogę się skupiać na jednym naraz. a więc teraz chciałabym napisać o tym, że mój dziadek był lekarzem medycyny niekonwencjonalnej aczkolwiek moja mama czyli synowa mojego dziadka stara mi sie wpoić że to wszystko to bzdury ja TERAZ zaczęłam łączyć ze sobą fakty:" a może to co dzidek mówił to była prawda a nie bajki", porażenia przysenne też myślałam że to jakieś wizje dopóki matka nie zmusiła mnie do pójścia do neurologa. Mam 22 lata jestem studentką i uważam się za osobę poważną, ale ja jako narkoleptyk często śpię w dzień(ja w sumie spię codziennie oprócz w nocy to jeszcze 4 h w dień) i kiedyś mój chłopak zadzwonił do mnie że jest w olsztynku i meczyło mnie to ze zdradza mnie z jakas kobieta tam,ale i tak zasnelam jak zwykle w ciagu dnia i sniło mi sie ze jest w innej miejscowosci ale tez mnie zdradza i widziałam tą kobiete i to nie była ta co ja podejrzewałam(w rzeczywistosci) jak sie okazało. to co wysniłam nawet nazwa miejscowosci zgadzała sie i kobieta ta co w rzeczywistosci myslalam ze mnie z nia zdradza okazalo sie ze nie ze to byly własnie jakas inna oooooooooo to to juz by jest przesada ja takich snów to nie chcę mieć. Dziadek nauczył mnie że nie wyjaśnialne isnieje ale mój dziadek nieżyje od 6 lat a ja mam 22 wiec nawet nie zdążyłam zrozumieć o co mu chodziło a szkoda. Bo czasami myślę że tocałe PPs i klątwa ondyny i te sny prorocze to tak wcale nie z przypadku isnieja.

Przepraszam za długość wiadomości, starałem się być konkretny. :P Tylko nie zaśnij czytając. ;))

Nie nazywaj tego, co Ci się przytrafia "atakami", bo na pewno nic dobrego z tego nie wyniknie. :) Tak działa psychologia.

Ja przez miesiąc miewałem kilka paraliży każdej nocy, a przez kilka miesięcy rzadziej. Paraliże miewałem przez całą swoją praktykę od pewnego momentu. Mimo to, w co pewnie ciężko Ci uwierzyć - przeżywałem wtedy piękne chwile. :)

Przeczytaj koniecznie ten temat (szczególnie cytowane przeze mnie maile i drugą stronę tematu!):
http://www.psajko.fora.pl/problemy-i-pytania,1/dreczacy-problem,907.html
Najważniejsze, abyś uświadomiła sobie, że to jest naturalny proces, przechodzisz pewne zaburzenia snu (które nie muszą być narkolepsją, ludzie nazywają sobie co chcą jak chcą ;) gdybym był neurologiem, też pewnie stwierdziłbym narkolepsję i pewnie przepisał jakieś piguły :P), ale nadal możesz wszystko zmienić w coś pozytywnego. Może spróbuj nawiązać kontakt z Anią z tematu do którego dałem link?
Nikt nie wie, czy będziesz przeżywała to do końca życia. Może kiedy przemienisz to w coś niesamowicie przyjemnego, podświadomość przestanie Ci narzucać paraliże? ;) U mnie tak właśnie było, choć umiejętność wywołania paraliżu na życzenie pozostała do dziś.

Co do tych wszystkich halucynacji i objawów - jak już pewnie zauważyłaś, dręczyły nie tylko Ciebie - to prawda, nie jest to zbyt przyjemne uczucie. Mi udało się ominąć to odciągając od tego uwagę. Kiedy przychodziły wrażenia i mocno już się zakotwiczały (pisk rozsadzający uszy, całe ciało wibruje), ja patrzyłem oczami w górę (możesz znaleźć tu na forum i w tym temacie też opisy jak to się odbywało) - okazało się, że w dużej mierze po prostu skierowywałem swoją uwagę na oczy - w odmiennych stanach umysłu skierowana uwaga potrafi nas nawet dosłownie przenieść tam, gdzie chcemy być, a cała reszta przestaje istnieć. Może spróbuj poćwiczyć koncentrację, aby lepiej kontrolować swoje myśli, a potem skieruj je w jakieś piękne miejsce, próbując przyjrzeć się szczegółom tej scenerii? :) To byłoby pierwsze, czego bym spróbował będąc Tobą.

	naturel napisał:
	ale nie można się poruszać w trakcie porażenia przysennego (dalej zwanego pps) bo następuje automatycznie wybudzenie, więc raczej wy sobie sami to wkręcacie.

Jasne, nie można się poruszać - próba poruszenia się skutkuje albo poruszeniem "sennym ciałem" (w skrócie czujemy, że się ruszamy, ale się nie ruszamy), albo uczuciem sparaliżowania, albo obudzeniem się.

	naturel napisał:
	A i zaponiałam dodać że do tego wszystkiego tak raz w miesiącu jeszcze występuje u mnie klątwa ondyny ale szybko sie z tego wybudzam i jeszcze zdążam złapać oddech ale to musis tragicznie wyglądać dla kogoś kto to obserwuje z boku.

Jesteś pewna, że nie oddychasz? Z tego co zobaczyłem w statystykach, jest to niezwykle rzadka choroba. W porażeniu przysennym niemożność złapania oddechu związana jest z zupełnie czymś innym - oddech jest naturalnie spowolniony, a jedynie nasza panika i próby kontrolowania go, prowadzą do złudzenia, że rzeczywiście się dusimy. Tak, doświadczałem tego nie raz. :P Sprawdź w jakiś sposób, czy rzeczywiście nie możesz oddychać - np. spróbuj się uspokoić i obserwować ten powolny oddech.

	naturel napisał:
	PPS i klątwa ondyny sa związane z narkolepsja tak mi powiedział neurolog. Tylko żaden z tych uczonych bażantów nie potrafi mi wytłumaczyć dlaczego przy tak mało zaawansowanej narkolepsjii ja mam doświadczam jej najgorsze objawy w takiej częstotliwości występowania.

Doświadczałem PPS, doświadczałem "duszenia się", a nie mam narkolepsji. Z resztą - to co się dzieje i tak jest tym co się dzieje, nieważne jak to nazwiemy.

	naturel napisał:
	też myślałam że to jakieś wizje dopóki matka nie zmusiła mnie do pójścia do neurologa.

Gdybym nie wiedział o co chodzi, też zapewne uznałbym to za jakieś tajemnicze wizje. (hmmm, przecież to są wizje hipnagogiczne :P tyle, że nie tajemnicze)

Z całego serca chcę Ci pomóc - jeśli chcesz, skontaktuj się ze mną, chętnie pogadam. (pod moją wiadomością przycisk gg, albo mail) Pomoc może być o tyle szybsza, że doświadczasz tego bardzo często i możesz często próbować się tego pozbyć. :)

P.S. Pytanie dodatkowe - czy w lato, kiedy przebywasz dużo na słońcu (plaża itp.) objawy staja się mniej intensywne?

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Johny dnia Sob 13:09, 28 Lut 2009, w całości zmieniany 1 raz

Ashwalker napisał:

Syndrom Zmory – Old Hag Syndrome (paraliż przysenny)

Materiał opublikowano na [link widoczny dla zalogowanych]
przez Ashwalker

Syndrom zmory, nazywany w USA "Old Hag Syndrome" (Old Hag - stara wiedźma, baba, jędza) od dawna intrygował ludzi, a szczególnie tych, którzy mieli tę "przyjemność" spotkać się ze zmorą.

Opisy spotkań są mniej więcej takie same: śniący zostaje wybudzony ze snu z uczuciem, jakby coś lub ktoś siedziało na jego klatce piersiowej, strasznie uciskając. Nacisk jest tak duży, że "ofiara" zmory niemal się dusi. Do tego dochodzi paraliż - całkowity, a czasem częściowy, ale równie straszny: człowiek nie może się ruszyć, podczas gdy wyczuwa obecność czegoś złego wokół siebie. Cały czas obezwładniony przez nieznaną siłę czuje, jak ktoś go obejmuje i ściska.

Fenomen polega na tym, że ofiara krzyczy z całych sił, próbuje się szamotać i wyrwać z uścisku jak tylko może, a wszystko idzie na nic - mimo wrzasków nikt jej nie słyszy, mimo szarpania się ciągle leży nieruchomo. Im bardziej z tym walczy, tym bardziej traumatycznym przeżyciem staje się spotkanie ze zmorą, która dyszy, sapie, chodzi wokół ofiary i czasem ukazuje swoją twarz - straszą, brzydką, demoniczną facjatę, której nie sposób się nie wystraszyć.

Pojawia się panika; nie mogąc się ruszyć, ofiara panicznie i w chaosie robi wszystko, aby się uwolnić, a dźwięki z zewnątrz się nasilają - kroki wiedźmy stają się coraz głośniejsze, a jej obecność jest coraz mocniej wyczuwalna. Nagle jednak zmora ustępuje i odchodzi, a ofiara budzi się wystraszona...

Co to jest?
Ludzie z całego świata, niezależnie od języka, narodowości i wyznania opisują spotkania ze zmorą, jako coś strasznego. Ponad 15% ludzi na całym świecie przeżyło podobne spotkanie i tylko dla niecałych 5% z nich, spotkanie to nie było straszne!

Zmora pojawia się, jak opisują różni ludzie, niespodziewanie. Czasem raz w życiu, czasem co miesiąc, a nawet kilka razy w nocy, po czym znika i nie daje o sobie znać długie lata. Nie ma znaczenia wiek, czy płeć - zmora odwiedza wszystkich.

Wykreował się stereotyp - skoro coś budzi cię w nocy, jesteś sparaliżowany i jest ciemno - to musi być coś złego! Wierzący udają się do świątyń i spowiadają się z grzechów, podczas gdy inni opowiadają wszystko psychologowi, a kiedy zostają sam na sam ze sobą i ogarnia ich zmęczenie, boją się zasnąć; męczą się i walczą ze swoim strachem przed zmorą, aż w końcu usypiają z wycieńczenia.

Taki to stereotyp funkcjonuje do dziś, a jego początki nie są znane. Wzmianki o nim sięgają aż do starożytności, a badania nad tym fenomenem trwają nadal. Powstało wiele koncepcji, które między innymi, mówiły o opętaniach, grzesznikach odwiedzanych przez diabła, a nawet interwencji kosmitów. W sztuce zmorę przedstawia się jako czarownicę o szpetnej twarzy lub demona wychodzącego z brzucha ofiary. Taki obraz zmory przedstawił między innymi Henry Fuseli w obrazie "Koszmar" z 1802 roku.

Dzieła obrazujące Zmorę:
- [link widoczny dla zalogowanych]
- [link widoczny dla zalogowanych]
- [link widoczny dla zalogowanych]

Co na to nauka?
Naukowcy znają już zmorę, którą nazwali SP. Pod tym tajemniczym skrótem kryje się "Sleep Paralysis", co po polsku znaczy tyle, co paraliż przysenny. Teraz już chyba wszyscy z was skojarzyli dokładnie, czym były głosy słyszane przez "ofiary" i ucisk na klatce piersiowej.

Dr. J. A Cheyne w swoim dziele Waking Nightmares - Sleep Paralysis and Nocturnal Hallucinations, jako jeden z wielu naukowców postarał się zbadać wyjaśnić fenomen paraliżu przysennego. Badania pokazały, że świadomego paraliżu doznają osoby podatne na stres lub osoby, działające długo pod jego presją. Znaczenie ma też pozycja w jakiej śpimy - ponad 60% przypadków paraliżu występowało u osób śpiących na wznak (na plecach)!

Mózg nakłada swoistą klatkę na nasze ciało tak, aby podczas snu nie pomylić ciała fizycznego z tym sennym, a co za tym idzie na przykład nie biec uczestnicząc we śnie o bieganiu. Lunatycy mają zaburzoną funkcjonalność tej "klatki", a co za tym idzie, często chodzą we śnie. I właśnie aby temu zapobiec, umysł odcina się od ciała.

Natomiast obrazy i głosy słyszane przez "ofiary zmory" to nic innego jak hipnagogia - złudne doświadczenia zmysłowe, takie jak dźwięki, obrazy czy uczucie dotyku. Hipnagogia mają za zadanie wprowadzić nas w sen, a tymczasem osoby, które mają sen burzliwy, nie regularny - częściej ich doświadczają i podczas paraliżu mogą je zobaczyć. Dlaczego? Paraliż to stan charakterystyczny dla fazy REM snu, czyli tej, w której śnimy i w tej, w której ciało musi być odcięte od umysłu. Mózg sądzi, że skoro nadal jest paraliż, to osoba musi spać i próbuje ją wprowadzić w sen właśnie za pomocą hipnagog.

Czy jest to szkodliwe?
Nie odkryto żadnych szkodliwych dla ciała efektów przebywania w paraliżu. Przecież to naturalny stan, którego doświadczamy, co prawda nieświadomie, każdej nocy! Aczkolwiek osoby, które tego zjawiska nie znają, mogą czuć się zdezorientowane i przestraszone, a co za tym idzie bać się na przykład snu, co raczej nie jest zdrowe ani dla ciała, ani dla umysłu. Pokuszę się o stwierdzenie, że tego typu "przygody" śniącego, jeżeli nie zostaną mu wyjaśnione mogą prowadzić do shizofremii i stanów nerwicowych, związanych ze strachem przed snem... Faktem jest to, że nie ma się czego bać, stare zabobony zostały obalone przez naukowców i określone mianem naturalnego, niegroźnego zjawiska...

Post został pochwalony 0 razy

Cześć ;] pozwólcie że się przedstawie... mam na imię Agnieszka i jestem nowa na forum jednak nie taka nowa w temacie LD ;]

Natknełam się na to forum i naczytałam o paraliżu którego nigdy chyba nie doświadczyłam. A jako że ciekawska jestem postanowiłam dziś spróbować w ciągu dnia wywołać paraliż. Położyłam się, odprężyłam po kolei każdą część ciała, zaczełam odliczać od dziesięciu w dół wizualizując każdą cyfre i bach... odpływam w sen ale natychmiast się wybudzam... więc próbuje schodów ale pies otworzył mi drzwi do pokoju i telewizor mi przeszkadzał Razz

wstałam zamknąć i położyłam się dalej. Od tej pory kompletnie nie umiałam skupić myśli, wkońcu zaczełam liczyć oddechy kiedy pies znów otworzył drzwi. Już chciałam się poddać kiedy usłyszałam pisk ;] i już wiedziałam że się uda. Wiedziałam że musze wsłuchać się w ten pisk to będzie głośniejszy, poczułam wibracje w głowie, które rozeszły się na całe ciało. Oczy miałam zamknięte i tylko ciemność widziałam chociaż czasem zdarzały się białe błyski. Oczy latały jak szalone (w jednym oku mam zapalenie spojówki przez co sprawiło mi to troche bólu). Czułam się jakby mnie coś opentało ;] zupełnie jak na filmach hehe Nie wiem czy umiałam się poruszyć bo nie chciałam próbować bo czytałam żeby leżeć spokojnie i czekać na rozwój sytuacji. Czyłam dziwne unoszenie i gwałtowne opadanie. Po kilku chwilach jednak spanikowałam bo serce waliło mi jak oszalałe i ten oddech ;/ Otwarłam oczy i wszystko ustało.... no jedynie poza biciem serca... nie pamiętam kiedy tak szybko biło mi serce. Myślicie że to mogło być dla mnie groźne???? Do czego mogłoby mnie doprowadzić dalsze czekanie na rozwój sytuacji???? Dodam że z sekundy na sekunde wibracje były coraz mocniejsze.

Chciałam poruszyć jedną kwestie na temat której nie znalazłam nic na tym forum a co kojarzy mi się z paraliżem. Polega to na tym że w czasie normalnego snu kiedy coś/ktoś mnie goni nie moge biec i nie moge krzyczeć. Znaczy się moge ale są to strasznie spowolnione ruchy. Zazwyczaj kończy się to pobudką. Podkreślam że dzieje się to w snach nieświadomych. Kiedyś w jakiejś książce wyczytałam że to właśnie wiąże się z paraliżem sennym i że nasze ciało senne nie oddzieliło się całkowicie od prawdziwego ciała dlatego w śnie nie możemy uciekać ;] Właśnie dzięki temu uzyskałam mój pierwszy świadomy sen Very Happy

Pozdrawiam ;]

	Anonymous napisał:
	Polega to na tym że w czasie normalnego snu kiedy coś/ktoś mnie goni nie moge biec i nie moge krzyczeć. Znaczy się moge ale są to strasznie spowolnione ruchy.

A ja gdzieś przeczytałem(nawet chyba tutaj na forum;p) że gdy śnimy to nawet te najgłębsze nieświadome myśli/obawy są odbierane jak coś czego potrzebujemy przez co podświadomość nam to "daje". np. uciekasz przed mordercą i nawet nieświadomie boisz się że nie będziesz mogła biec, wtedy podświadomość uznaje to za "polecenie"(czy coś Very Happy

) i tak się dzieje.zapewne coś przekręciłem za co przepraszam.xD

Post został pochwalony 0 razy

Przeżyłaś świadomie paraliż przysenny. Fajnie było, co? Razz

Jeśli osiągniesz ten stan następnym razem, nie bój się, bo jest to całkowicie niegroźne. Pisk oraz wibracje są jedynie wytworem twojego umysłu (tak to już jest podczas paraliżu).
Jeśli poczekałabyś jeszcze trochę to prawdopodobnie te odczucia nasiliłyby się jeszcze bardziej (ja mam tak, że w końcu pisk jest już prawie nie do zniesienia) i wtedy możesz wejść do snu z całkowitą świadomością (bardzo fajne są tak wywołane LDki) albo przejść do stanu OOBE.

Co do drugiej kwestii to tak się dzieje zwykle pod koniec snu, że trudno nam się poruszać, chcemy iść/biec ale się nie da. Podobno jest to związane z tym, że kończy się faza snu REM (a właśnie wtedy nasze sny są jakby "zamulone" Very Happy

)ale nie jestem do końca pewien.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez matik dnia Nie 20:53, 03 Maj 2009, w całości zmieniany 1 raz

matik fajnie fajnie ;] lubie nowe doświadczenia. Raczej nie czułam strachu.... nazwałabym to silnym podekscytowaniem. Wiedziałam że to tylko moja wyobraźnia i oddychaniem raczej się nie martwiłam. Problemem było moje serce. Nigdy nie waliło aż tak mocno (najpierw serce przyspieszyło potem były wibracje). Przestraszyłam się więc wolałam przerwać eksperyment. Wstałam a serce nadal waliło. Kilka razy robiłam rt żeby się upewnić ale nie śniłam Razz

Co do niemożności biegania i krzyczenia we śnie to później nauczyłam się to używać jako technika uświadamiania sobie snu Very Happy

Pamiętam raz jak mnie smok gonił i nie mogłam biec i myśle sobie "zaraz zaraz to tylko sen" odwróciłam się, patrze smok biegnie więc się śmiać zaczełam ;] a co najlepsze smok stanął jak wryty i nie wiedział co się dzieje... czemu ja nie uciekam hehe

Post został pochwalony 0 razy

skoro paraliz taki straszny i bolesny (bo dusi) to po co go wywolywac? juz chyba lepiej nie miec oobe i dobrego ld cena takiego przezycia? czy moze lepiej sie zmusic? jezu jak ja czytam o takich szpetnych twarzach i w ogole to seryjnie boje sie spac na sama mysl :< prosze odpowiedzcie :/