Próba Wild podczas medytacji

Sakralnym to się stało bo ludzie nie wiedzą że na innych częstotliwościach żyją inne istoty i dla tych istot ich świat jest taki sam materialny jak nasz dla nas.

Nasz wszechświat trzeciego wymiaru to tylko jedna z częstotliwości bytu.
Świat astralny tez ma różne częstotliwości bytu, ale to od człowieka zależy na jaką częstotliwość trafi podczas śmierci lub wychodząc z ciała, bo każdy ma swoją wagę i rezygnacje, jeden rezonuje na wysokich częstotliwościach a drugi na niskich.

To duży temat i tutaj o tym nie mogę pisać bo właśnie piszę o tym książkę, to znaczy ta książka nie jest dla kogoś i nie mam zamiaru jej udostępniać, ta książka jest tylko dla mnie bo nie jestem wstanie trzymać całej informacji tu i teraz więc musze zapisywać różne pojęcia i informacje którą przypominam.

Na przykład z 1928 po 1964 mieszkałem w Londynie i pracowałem dla nazistów niestety (naziści byli do wojny, po wojnie i do teraz są, tylko teraz naszą nazwę C.I.A).
Moje pracy brały za osnowę wynalazki i projekty Tesli, ten człowiek był genialny ale bardzo mało zostawił po sobie a to co zostawił, trafiło w niepowołane ręce służb specjalnych USA, na podstawie jego projektów był strwożony C.E.R.N i broń klimatyczna.

Pracowałem nad generatorem, jak to teraz spiskowcy nazywają "swobodna energia" oraz wykorzystanie kryształów do akumulowania elektro energii.
Zrobiłem instalacje w czterech samochodach, generator rozmiarem 15x15 cm oraz silnik elektryczny do tylnego napędu.
Te samochody jeździły bez żadnego ładowania i jedynie co je wyróżniało pośród spalinowych to to że miały z tyłu dwa cylindry mosiężne zamontowane na bagażniku dla koła zapasowego.

Miałem też kolegów "po pracy" którzy mieli dostęp do baz podziemnych w Londynie i oni mi opowiadali o tym że armia Hitlera dostała nową technologię która zniszczy Związek Radziecki i postawi cały świat na kolana.
Tą noszą technologią była technologia jądrowa o raz kilka projektów do budowy pojazdów na anty grawitacje.
Nie byłem jakimś wybitnym i znanym naukowcem, mało kto o mnie wiedział bo moja praca była tajemnicą i do końca życia nie mogłem wyjeżdżać z Londynu bez specjalnego pozwolenia i obstawy.
Bo w tam tych czasach służby specjalne inwestowały dużo pieniędzy i dawali dużo resursów ludziom którzy mieli jakieś pomysły i często się zdarzało że po ukończeniu projektu taki naukowiec razem z tym projektem uciekał do innego kraju więc bardzo pilnie za mną śledzili i kontrolowali mnie.

I tak...cała pamięć nie jest w mózgu, jak wcześniej pisałem mózg tylko i wyłącznie zarządza organizmem, reguluje ciśnienie pomaga tobie chodzić żebyś nie myślał o tym jak stawiać kroki.
Krótko mówiąc zarządza ciałem w trybie automatycznym.
Co innego jest umysł, to program który idzie w komplecie z mózgiem i który uczy się żeby cię wspomagać ale umysł przestał być wspomaganiem a stał się dominantem.
Nie pamiętasz swoich po przednich żyć bo umysł tobie wszystko zasłania i cały czas nadaje swoje wspomnienia, obrazki i różne wizje.
Jak ty chcesz pamiętać skoro cały czas przez 24H na dobę słuchasz tego buczenia umysłu w głowie i nie kończące się filmy które pokazuje.
Umysł jest jak radio które nadaje cały czas i nie jesteś wstanie słyszeć lub widzieć inne częstotliwości bo umysł cały czas kręci na jednej częstotliwości.

Post został pochwalony 0 razy

Generator prądu ma wirnik i dwa pola magnetyczne.
Żeby wytwarzać prąd potrzebny jest wirnik który będzie się obracać między dwoma polami magnetycznymi.
Teraz patrzymy na planetę naszą, planeta się obraca między dwoma polami magnetycznymi i też wytwarza prąd, stąd się biorą wyładowanie elektryczne w postaci błyskawicy.
Nasza planeta jest jednym wielkim generatorem prądu i wystarczy po prostu się podłączyć a żeby się podłączyć trzeba stworzyć rezonator który będzie rezonować na tej samej częstotliwości co i troposfera i stratosfera.
Taki rezonator instalowałem w samochodach, więc samochody miały stały prąd.
To jest bardzo proste, tak samo jak się podłączasz do gniazdka z prądem.
Jeśli gniazdo wytwarza 230V to musisz podłączyć urządzenie które ma taką samą wartość 230V.

Wystarczy zbudować w każdym mieście wieże z dużym rezonatorem a w domach instalować mniejsze rezonatory i masz darmowy dostęp do prądu bez żadnych przewodów.

Piramidy były budowane w tym samym celu, jako rezonatory. Ale potem gdy po wojnie był zalany cały świat i ludzie podziczali to zapomnieli o tym do czego to służyło i różni królowie zaczęli wykorzystywać piramidy dla swoich celów często przypisując budowę piramid sobie.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez danil78961750 dnia Pon 9:16, 10 Cze 2024, w całości zmieniany 1 raz

Powiem całkowicie szczerze i otwarcie, gdybyś poszedł do psychiatry to otrzymał byś kwitek - schizofrenia paranoidalna na tle reinkarnacyjnym Mr. Green

Ja uważam, że granica między szaleństwem a geniuszem jest bardzo cienka i nie mi oceniać wiadrygodność wszystkiego co piszesz. W moim przypadku gdy wyciszam umysł to nastaje błoga cisza i to daje mi niesamowite wyzwolenie, bo życie z ciągłym "buczeniem i niekończącymi się filmami" jest wyniszczające i jest głównym źródłem cierpienia u ludzi.

Jeszcze co do umysłu; jak dla mnie to synonim myśli. Ludzie mają tendencję, że myślą, że są swoimi myślami, że są swoim umysłem, identyfikują się z nim a poźniej dziwią się, że są tak ograniczeni przez własne ego.

Co do powstawania błyskawic - o ile na rezonatorach się nie znam, to tutaj mechanizm jest banalny - gorące powietrze unosi ze sobą cząsteczki wody a tam na górze powstaje różnica potencjałów elektrycznych między chmurą a ziemią. To nie hipoteza, ale teoria nauka która opiera się na testach empirycznych i solidnych dowodach.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez foke dnia Wto 7:54, 11 Cze 2024, w całości zmieniany 1 raz

Co do schizofrenii, to zjawisko występuje wtedy gdy człowiek nie jest "mentalnie" rozwinięty i pozbywa się umysłu całkowicie po przez różne substancje lub mocne wstrząsy psychiczne, wtedy nie jest wstanie kontrolować tego co widzi i słyszy, nie jest wstawie kontrolować otoczenia.
Miałeś styczność z tym dwa razy, mój kolega z pracy miał podobne zjawisko i czasem gadał do ściany.
Mówił że widzi inne istoty i czasem słyszy co myślą ludzie i ja mu wierzyłem bo człowiek w takim stanie potrafi widzieć dwie częstotliwości bytu na raz i nie może kontrolować jednego bytu.
Ten kolega od 5 lat chodzi do psychiatry który mu wypisuje tabletki.
I mnie to śmieszy, jak można tabletkami leczyć to co jest nie materialne.
Człowiek jest istotą nie materialną a tabletkami można leczyć tylko ciało, ten kolega musi się nauczyć kontrolować swoje otoczenie, a tabletki jemu tu, nie pomogą.

Na temat pojęcia myśli: gdy przychodzą mi do głowy myśli (na przykład nagle sobie przypominam jakieś zdarzenia z życia to nie są to moje myśli bo o tym zdarzeniu nie myślałem) ale gdy teraz się zastanawiam nad tym gdzie dzisiaj pojechać na rowerze to są to moje myśli.

Co do "twardych" dowodów na temat powstania wyładowania elektrycznego w atmosferze: na innych planetach w naszym układzie słonecznym też powstają wylądowania elektryczne, a tam nie ma wody.
I nie ma takiego pojęcia jak twarde dowody, bo każdy twardy dowód może stać się "miękkim".
Kiedyś twardym dowodem była plaska ziemia.

Nie ty pierwszy mówisz mi o tym że mam się udać do psychiatry.
Myślę że więcej nie warto tracić czas na pisanie, więc zadam ci pytanie na które sobie sam odpowiedz.

1. Na podstawie czego stwierdzasz co jest normą a co należy do działu psychiatrycznego? na podstawie tego do czego jest przyzwyczajony twój umysł?

Wąskie myślenie w ramkach przejętego umysłem prowadzi do wąskiego widzenia....

2. Pisałeś wcześniej o tym że świat jest szalony, skoro na planecie żyją prawie sami normalni ludzie (bo za nie normalnych uważają takich jak ja) to dlaczego żyjecie w takim gównie?

Barat jest boratem do tej pory, dopóki nie wie o tym że jest boratem....

No ale ty jawnie nie jesteś Boratem, więc prędzej czy później sam dojdziesz do tego stanu co i ja, i też ktoś ci zaproponuje wizytę u psychiatry Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez danil78961750 dnia Wto 9:15, 11 Cze 2024, w całości zmieniany 5 razy

Źle mnie zrozumiałeś, nie mi oceniać psychikę ludzi i jestem ostatnią osobą która wskazała by na kogoś palcem i nakleiła łatkę "nienormalnego". Sam przez społeczeństwo jestem uznawany za nienormalny i sam chodzę do psychiatry, chociaż moje "zaburzenia" leczy się depresantami, które właśnie pomagają mi się wydostać z ciągłego kołowrotu myśli.

Nie jestem specjalistą w dziedzinach psychiatrii, farmakologii ani psychologii. Mam jednak swoje przemyślenia i to dzięki nim jestem tu gdzie jestem. Gdybym się słuchał społeczeństwa i ludzi dookoła skończył bym tak jak oni - w szalonym świecie myśli i obrazów, działań które nie mają kompletnie żadnego sensu.

Napisałem jaką opinie wypisał by ci psychiatra, a nie czy ja się z nią zgadzam. Dla mnie zawsze było, jest i będzie bardziej interesująca rozmowa z takimi ludźmi jak ty, bo tematy "normalnych" ludzi typu "kupiłem nowy samochód, wziąłem kredyt na dom" są dla mnie po prostu nużące, wręcz absurdalne.

Żyjemy w gównie i żyć będziemy jeszcze długo, z jednej storny widzę postępujący konsupcjonizm i materializm który nie zna granic, szczególnie w krajach pierwszego świata (spójrz korea płd.). Z drugiej storny cierpienie jest katalizatorem zmian i to właśnie dzięki cierpieniu ludzie zaczynają się budzić ze snu dnia codziennego i zaczynać "odbierać" dalej niż czubek własnego nosa.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez foke dnia Wto 9:14, 11 Cze 2024, w całości zmieniany 2 razy

Antydepresanty nie pomogą tobie, jedynie co robią to zamulają umysł na jakiś czas.
Musisz sam to opanować bo inaczej będziesz przez cały życie zależeć od antydepresantów.

Ja nigdy nie miałem problemów z psychiką, i nie bardzo mnie martwi że żyjemy w gównie.
Ja od dzieciństwa jestem sam, nigdy nie miałem kolegów i nie mam, ja nie chodzę na imprezy bo w takich miejscach czuje się nie na miejscu.
Miałem dziewczynę z którą się rozstałem bo byłem dla niej zbyt dziwny.
Ludzie nigdy mnie nie rozumieli i zawsze ode mną stronią bo ja widzę ich na wylot, i to ich przeraża bo nikt nie lubi gdy ktoś wie o nich zbyt dużo.
Mnie też nie interesują tematy, kredytów, bo ich nie mam, nie mam też ambicji materialnych, pracuje tylko tyle żeby mi wystarczyło. Nie dawno kupiłem sobie rower elektryczny, dwa tygodnie siedziałem przy nim i go przerabiałem, dzisiaj jadę do lasu na cały dzień i mam zamiar zrobić 100km. Wczoraj cały dzień grałem na komputerze w Skyrim bo miałem taką chęć.
I tak zawsze...zawsze mam jakieś zajęcie i nie pozwalam sobie się nudzić, bo brak zajęć prowadzi do tego że zaczynasz się wciągać w ten bajzel umysłu i martwić się tym co on ci pokazuje.

Ja wiem że jestem tu chwilowo, i że nie jestem ciałem i że nie zniknę po tym jak moje ciało przestanie funkcjonować, więc nie mam obaw że świat jest nie stabilny.
Bo całe problemy związane z depresją są związane z podświadomym strachem utraty ciała, jeśli zrozumiesz że nie jesteś ciałem to strach zniknie i przestanie cię martwić nie stabilna sytuacja na świecie.
Jeśli się boisz o swoje ciało to umysł opierając się o twoje strachy zaczyna robić ci figle i rysować twoją przyszłość czarną farbą i to może doprowadzić do śmierci.

Gdy zacząłem przypominać swoje po przednie życia to strach wgl. znikną i teraz twardo wiem że nie ważne co się dzieje na tej planecie, nawet jeśli ludzie w swoim szaleństwie doprowadzą do wojny jądrowej to i tak nie przestane istnieć i urodzę się na innej planecie w innej cywilizacji jak to było nie raz.

Zacznij sobie wmawiać że nie jesteś tylko ciałem które żyje jedno życie a przestaniesz się martwić.

A co do stabilności na świecie, to my jesteśmy nie pierwszą cywilizacją i nie ostatnią, tutaj zawsze był taki bałagan i do tej pory jest.
Teraz mamy napięcia na linii wielkich państw Chiny, Rosja, USA.
Kiedyś też było napięcie między Atlantydą, Hiperbareją, MU i znowu historia się powtarza.

Ty masz pracować nad sobą, masz zbierać doświadczenie a potem stąd się wymieść.
I nie jesteś taki sam, miej swoje widzenie świata i trzymaj się go jak pijak płotu, będziesz atakowany przez innych ludzi bo ludzie nie lubią gdy ktoś się wyróżnia i nie jest taki jak oni. Mnie też zawsze mówią "weś się ogarnij, ożeń się kup sobie dom żebyś miał jakąś przyszłość" a ja im zawsze mówię że mi zazdrościcie bo staliście się niewolnikami swoich rzeczy i wam dupa się pali że ktoś jest wolny.
A jak ktoś za bardzo mi coś narzuca to go posyłam w taki sposób żeby więcej nie miał ochoty do mnie podchodzić.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez danil78961750 dnia Wto 10:14, 11 Cze 2024, w całości zmieniany 1 raz

	danil78961750 napisał:
	Antydepresanty nie pomogą tobie, jedynie co robią to zamulają umysł na jakiś czas. Musisz sam to opanować bo inaczej będziesz przez cały życie zależeć od antydepresantów.

Antydepresanty dzialaja na neuroprzekaźniki, podwyższają serotoninę i dopaminę, depresanty za to obniżają poziom tych hormonów, jak i również noradrenaliny i kortyzolu. Działają uspokajająco na cały układ nerwowy co w moim przypadku skutkuje zakotwiczeniem w "tu i teraz". Moją naturalna tendencją umysłu jest skakanie po myślach, wspomnieniach; do tego ciało reaguje zaburzeniami sometycznymi i to utrudnia normalne funkcjonowanie. Z depresja obecnie nie mam nic wspólnego, świadomość tego że nie jestem tylko ciałem działa na mnie kojąco, chociaż czesto pojawial się lęk przed nieskończonością; ciężko mi pojąć ten temat i pojawiała się myśl, że nawet moja nieśmiertelna, niefizyczna jaźń kiedyś miała początek i będzie mieć swój koniec. Niezmienia to faktu, że kiedyś chciałbym odstawić leki i czuć się normalnie i zdrowo we swoim własnym ciele.

Co do życia w gównie, ja stety/niestety mam bardzo empatyczną osobowość i ciężko jest mi pogodzić się z ilością niesprawiedliwości i cierpienia na świecie, ale mam również świadomość, że to nie jakaś "wyższa sila" a sami ludzie zgotowali sobie taki los.

Jeśli mogę spytać, jak dokładnie wyglądał u ciebie proces przypominania sobie żyć? Jest to taki sam stan jak przypominamy sobie coś z tego życia np. Z dzieciństwa, czy też jakiś inny rodzaj wspomnień? Między wyobraźnia a wspomnienami istnieje właśnie to poczucie "czasu" i tego, że coś miało wspólnego z tym światem (lub snem), dzięki czemu jesteśmy w stanie odróżnić jedno od drugiego.

Edit

	foke napisał:
	ciężko mi pojąć ten temat i pojawiała się myśl, że nawet moja nieśmiertelna, niefizyczna jaźń kiedyś miała początek i będzie mieć swój koniec.

Chyba, że założymy, że jesteśmy tylko częścią jednej świadomości, "boga", który doświadcza samego siebie, subiektywnie w każdej istocie i człowieku. To nadal nie niweluje lęku przed tym, że i on mógł mieć początek jak i koniec.

Ja wiem, że ta teza zaprzecza definicji nieskończoności, ale wszystko co jestem w stanie pojąć umysłem jest skończone, dlatego chyba lepiej po prostu w ten temat go nie ingerować Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez foke dnia Wto 10:37, 11 Cze 2024, w całości zmieniany 4 razy

1. No właśnie, z twojej pierwszej wypowiedzi wynika że postrzegasz siebie jako ciało a swoje życie identyfikujesz tylko z ciałem a więc jesteś podatny na reakcje które zachodzą w ciele po zastosowaniu leków.
A to uczucie początku i końca powstaje tylko w umyśle, bo umysł jest konieczny i umiera w raz ze śmiercią mózgu.
Jeśli się identyfikujesz jako ciało które jest konieczne to w raz z nim przychodzi poczucie swojej konieczności po śmierci ciała.

2. Ja też mam duże poczucie sprawiedliwości i nigdy nie przejdę obok potrzebującego.
Ale ja się nauczyłem widzieć gdy trzeba pomagać a gdy nie, bo jeśli człowiek w swoim po przednim życiu był gnidą która żyła na koszt innych to teraz dostaje to co robiła innym.
A to kiedy trzeba pomagać a kiedy nie trzeba czuć a żeby czuć trzeba umieć słyszeć sumienie i impuls który jest nazywany intuicją.
Jeśli okazałeś się w sytuacji gdzie ktoś potrzebuje twojej pomocy to trzeba pomóc bo to swojego rodzaju sprawdzian ciebie "czy pomożesz czy przejdziesz obok".

3. Proces przypominania żyć zaczął przechodzić sam po tym jak zacząłem pracę z umysłem.
Pisałem o tym wyżej więc zacytuje:
"Nie pamiętasz swoich po przednich żyć bo umysł tobie wszystko zasłania i cały czas nadaje swoje wspomnienia, obrazki i różne wizje.
Jak ty chcesz pamiętać skoro cały czas przez 24H na dobę słuchasz tego buczenia umysłu w głowie i nie kończące się filmy które pokazuje.
Umysł jest jak radio które nadaje cały czas i nie jesteś wstanie słyszeć lub widzieć inne częstotliwości bo umysł cały czas kręci na jednej częstotliwości."

5. Wszystko się u mnie zaczęło z tego że byłem protestantem i bardzo pilnie zacząłem czytać i wnikać w biblie, ale po roku zaczęły mnie nachodzić wątpliwości że biblia jest księgą boga i że Jezus umarł za naszy grzeszy.
Popadłem w depresje bo myślałem że biblia i chrześcijaństwo to ten jedyny prawdziwy cel w życiu i że idę dobrą drogą....a tu nagle wątpliwości.
Miałem wiele pytań na które nikt mi nie mógł odpowiedzieć.
Depresja i wielka chęć znać odpowiedzi na swoje pytania była tak potężna że mój umysł który był z dzieciństwa uczony wierze chrześcijańskiej i życia jako zwykły zjadać chleba nie wytrzymał i coś się we mnie przełączyło, a potem na raz spadło na mnie tyle wiedzy że miałem takie naładowanie energetyczne że mogłem nie spać przez tygodnie i nic nie jeść.
Sens mojego istnienia stał się mi wyraźnie jasny, kim jest bóg dla mnie stało się jasne, lęk przed śmiercią zanikł i do tej pory znajduje się w takim stanie.
A potem przyszło rozumienie tego czym jest mój umysł i do czego ma służyć i jak go sobie podporządkować i zrobić to tak żeby mi służył a nie żył za mnie.
Ja żyje normalnym życie jak i inni a moja transformacja przechodzi we mnie więc nikt nic nie widzi, jedynie to widać tylko wtedy gdy ktoś zaczyna mnie pytać o coś, wtedy wylewam wiadro wiedzy na takiego człowieka a zazwyczaj od razu słyszę że jestem chory Very Happy

Jak nie mam ochoty z kimś rozmawiać i chcę żeby on się ode mnie odwalił to zaczynam mu opowiadać o tym jakie są cywilizacje w innych układach to od razu ode mnie uciekają.

"ciężko mi pojąć ten temat i pojawiała się myśl, że nawet moja nieśmiertelna, niefizyczna jaźń kiedyś miała początek i będzie mieć swój koniec."
Ty podświadomie wiesz że jesteś nieśmiertelny ale ta twoja "niefizyczna jaźń"-czyli umył, twierdzi o konieczności. To umysł mówi o tym że jesteś konieczny bo to on jest konieczny.
Więc w tobie powstaje desonas bo ty wiesz że jesteś bez konieczny a umysł mówi że konieczny więc nie masz jedności w sobie.

Pracuj ze świadomością tak jak jest opisane w technice ADA a podporządkujesz sobie umysł i odzyskasz jedność i problemy znikną i rozumienie świata przyjdzie.
Bo tak na prawdę, ci ludzie którzy uważają się za normalnych mają rozdwojenie jaźni bo ta druga jaźń to ich umysł.

Ja też nie mam podporządkowany umysłu ale ja nad tym pracuje, ważne żeby sobie uświadomić że JA to nie umysł bo większość ludzi nawet to nie wie i myślą że ich umysł to i jest ich osobowość.

Ciekawe nie?...jak to się stało że ja "przypadkiem" po tylu latach tu wszedłem i napisałem akurat to co cię zainteresowało. Wierzysz w przypadki?...bo ja nie, wszystko i wszyscy we wszechświecie jest powiązane.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez danil78961750 dnia Wto 11:39, 11 Cze 2024, w całości zmieniany 5 razy

Wspomniałeś o techice ADA, która w założeniu została stworzona do osiągania świadomych snów, a to właśnie na jawie osiąga się nią największe efekty. U mnie moja "zmiana" zaczęła się od dziecka kiedy zacząłem interesować się świadomymi snami, ale prawdziwie "przebudziłem" się od momentu kiedy bardziej zacząłem interesować się religiami Wschodu.

To co nazywasz technika ADA jest głównym fundamentem i filarem w buddyzmie, którą główną domeną jest właśnie życie w chwili obecnej i pozbycie się umysłu z naszego życia. Jak to opisałeś - to narzędzie dzięki któremu możemy osiągać wybrane przez nas cele a nie my sami. Regularna medytacja, wyciszanie nawałnicy myśli i kotwiczenie siebie w teraźniejszości zapoczątkowały duże zmiany dzięki którym mogę po raz pierwszy w życiu patrzyć na życie takim jakim jest, a nie przez milion umysłowych filtrów i schematów. Oczywiście to nie jest proces następujący z dnia na dzień i ja jestem dopiero na początku tej drogi, ale wiem że to nie jest kolejna formą umysłu, a właśnie brak jakiejkolwiek formy. Nie wkręcam się za bardzo w czakry, różne buddystyczne mantry czy stopnie oświecenia, cenie sobie prostote i zwykła idee a nie religie buddystyczna jako całość.

"ważne żeby sobie uświadomić że JA to nie umysł bo większość ludzi nawet to nie wie i myślą że ich umysł to i jest ich osobowość."

To jest teza którą powinni uczyć dzieci w szkole, żeby od początku deprogramowac umysł, ale to są raczej marzenia ściętej głowy.

A co do przypadku, zbyt wiele rzeczy w moim życiu się wydarzyło żeby wszystko uważać za zbiór cyferek i zbioru prawdobodobienstw. Wszystkie zdarzenia i doświadczenia które kiedyś uważałem za porażki życiowe, dzisiaj uznaje za cenne lekcje, które doprowadziły mnie do momentu, w którym się teraz znajduje. Wszystkie te rzeczy które "poszły nie po mojej mysli" teraz dają mi szerszą perspektywe i zrozumienie którego bym nie osiągnął, gdyby wszystko było takie, jak sobie kiedyś wymarzyłem.

Z drugiej strony często przypominam sobie o tragicznych momentach z historii ludzkości. IIWW, Holokaust, wyzysk w Chinach, czy choćby obecny konflikt ukraina-rosja, konflikt w kongo. Przecież te tragedię nie mieszczą mi się w głowie, a szczególnie śmierć i niewyobrażalne cierpienie niewinnych ludzi jest dla mnie druzgocące i zawsze w takim momentach powątpiewam w to "powiązanie", bo to cierpienie tak wielu ludzi wydaje mi się tak bezcelowe. Możesz nazwać to karma, przypadkiem, powiązaniami z innych żyć - skala tych zbrodni jest ponad moje wyobrażenia i wtedy widzę świat tak, jakby miałby być tylko chaotycznym miejscem beż żadnego powiązania i bez jakiegokolwiek "większego planu"

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez foke dnia Wto 13:50, 11 Cze 2024, w całości zmieniany 5 razy

Fundamenty buddyzmu mają ziarno prawdy ale jak zawsze to bywa ludzie zaczynają robić sakralizacje, wymyślają obrzędy, mantry, modlitwy itp.
Tak samo z chrześcijaństwem, Jezus mówił o tym że człowiek żyje nie raz, że trzeba żyć sumieniem.
Ale potem tak zwani wyznawcy Jezusa zrobili sobie swoją religię na fundamencie nauk Jezusa gdzie usunęli to że człowiek żyje nie raz, a za miast tego napisali że żyje się raz i jeśli nie będziesz grzeczny i nie będziesz słuchał księdza to pójdziesz do piekła.

Cytata "To jest teza którą powinni uczyć dzieci w szkole, żeby od początku deprogramowac umysł, ale to są raczej marzenia ściętej głowy."

Tak właśnie powinno być, bo wszystko się zaczyna z dzieciństwa. Jak zaprogramujesz umysł dziecku tak ten umysł i będzie go potem prowadzić.

Za dużo na siebie bieżysz, zajmij się sobą i nie wchłaniaj w siebie problemy innych ludzi.
Bo to jak powiedziałeś to ich karma, ty im nie możesz pomóc, pomagaj tym którzy żyją obok ciebie.
Na naszej planecie żyją istoty które mają ciężkie wibracje więc i otoczenie też jest ciężkie a za tym i lekcje muszą być ciężkie.

Ciężkie cząsteczki "boga" się ze sobą zderzają. Iskrzą, palią się i tym samym stają się lżejsi.
To że jesteś w takiej sytuacji gdzie czujesz się samotnie i nikt cię nie rozumie i masz problemy ze swoim umysłem to nie przypadek, to twoje lekcje i twoje zadania z którymi musisz się uporać.
Psychiatra, leki tobie nie pomogą, to jest praca dla ciebie i tylko ty możesz sobie pomóc a psychiatra to taki sam zjadacz chleba jak i inni, tylko on zna sztuczki do prania umysłu i jedynie co on może to wyprać jak to się mówi "mózg" ale nigdy ci go nie uporządkuje bo to osobista praca.

Pisałem wyżej że miałem dziewczynę, ten związek był piekłem dla mnie, piekłem emocjonalnym.
Teraz z perspektywy czasu rozumiem że kiedyś byłem z tym człowiekiem związany i trzeba było w tym życiu się z nią ''zderzyć'' żeby się rozwiązać.
Jeśli coś się dzieje nie dobrego w moim życiu to ja nie uciekam od tego a próbuje zrozumieć dlaczego to się dzieje, bo uciekać i się użalać nad sobą "jaki ja jestem biedy i wszyscy mnie krzywdzą" problemów nie rozwiązuje.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez danil78961750 dnia Wto 14:41, 11 Cze 2024, w całości zmieniany 1 raz

Ja nie zajmuje się medytacją i wgl. oprócz pracy ze świadomością nic nie robię.
Dla mnie medytacja to praca ze świadomością oraz próby pozbycia się swoich złych stron, takich jak nerwowość, duma, bo czasem patrzę na ludzi z wysoka i uważam ich za nie rozwinięte zwierzęta i sam siebie lapie na myśli że takie myślenie prowadzi do wzmocnienia ego i swojej dumy i poczucia swej wyższości nad innymi.
Nie ma wybranych, wyższych czy niższych, każdy jest na swoim poziomie, tylko jedni szybciej się rozwijają a drudzy wolniej.

Praca z umyłem to dobra sprawa, ale ma też swoje konsekwencje, bo z jednej strony umysł przeszkadza a z drugiej pozwała ludziom nie rozwiniętym duchem trzymać się w ramkach normalności socjalnej a nie być świrem który będzie się zachowywać jak zwierzyna.
Jeśli człowiek jest nie rozwinięty sam w sobie to usuwając umysł obnaża swoją istotę i wtedy szpital psychiatryczny stoi otworem.
Dużo jest takich praktyków co po przez różne praktyki lub substancje pozbyli się umysłu ale okazało się że nie byle na tyle rozwinięci by żyć bez umysłu co doprowadziło ich do szaleństwa lub znanych chorób w postaci rozdwojenia jaźni lub schizofrenii gdzie człowiek widzi na raz kilka częstotliwości bytu i nie jest wstanie kontrolować tego.

Post został pochwalony 0 razy

Powracam po kilku dniach, jako że pozostał mi pewien niedosyt co do tematu i musiałem wyrzucić z siebie kilka myśli. Najczęściej takie chaotyczne teksty zostawiam dla siebie, ale że jako forum jest martwe, a ty mi przedstawiłeś rąbek swojego jestestwa, to i ja nie będę dłużny i wkleje taki oto tekst mojego autorstwa :p
Może kiedyś na forum ktoś się natknie przez przypadek i cały ten temat chociaż może nie związany już za bardzo z pytaniami autora, pomoże mu w jego drodze przez życie.

"życie tutaj jest... no właśnie. Jakie? Jakim życiem żyją ludzie, co wyróżnia nas na tle innych gatunków? Pewnie większość intuicyjnie odpowie - inteligencja. Świadomość oraz możliwość podejmowania racjonalnych decyzji. Kim byśmy byli, gdyby nie to? Ale czy właśnie nie myśli są głównym źródłem cierpienia na świecie? Jeśli istnieje cierpienie, to życie jest cierpieniem? Nie do końca...życie i cierpienie są nieodłącznym sobie elementem. Jedno tworzy drugie i wzajemnie, rodzimy się w bólu, w bólu umieramy i w bólu żyjemy. Ale czy musi tak być? Niczego nie jestem pewny ale mam dość rozumienia świata „na logikę”. Tak, na logikę; może się to wydawać niedorzeczne ale to właśnie moje racjonalne „ego” sprawiało mi tyle bólu i cierpienia przeciągu mojego życia. Dlaczego taką dużą wagę przykładamy do tego co „mamy”? Mam samochód, mieszkanie, rozum, ciało, zdrowie, rodzinę - MAM, MAM, MAM. Kim jest istota która to wszystko posiada? Ciałem i umysłem, czy może myślami? Świętą „osobowością”, która tak racjonalnie próbuje funkcjonować w świecie a jednocześnie sama siebie nie jest w stanie zdefiniować? Nie ma NAS i nigdy nie było. Jest tylko ŚWIADOMOŚĆ.........

Czym jest świadomość? To nie to samo co myśl? Co osoba?

Świadomość posiadania własnej świadomości. Świadomość ciała, umysłu; świadomość zdarzeń i wspomnień. Nie umiem tego wytłumaczyć, nie przedstawię naukowych dowodów, ale czuję to - jesteśmy ENERGIĄ. Wszystko w świecie fizycznym to materia a świadomość to... to jest to prawdziwe cudo, sens istnienia i istota bytu. Coś, dzięki czemu istnieje wszystko inne, dzięki czemu może doświadczać samego siebie...ale tu nie ma żadnego kogoś, siebie lub innej „istoty”. Świadomość jest jak oddech, jak powiew wiatru, jak lekki dotyk na skórze. To doświadczanie samo w sobie. To „zdarzenie” i „COŚ” a nie „NIC”. To wszystko co mamy i wszystko co istnieje a jednoczenie może być tak subtelne i „małe” jak sekunda z życia mrówki lub tak „duże” jak wielki wybuch, powstanie kosmicznego bezkresu, jak milion słońc...miliard galaktyk...

Oba te zdarzenia, te rozmiary, są w istocie takie same. Nie, to nie tak że nie pojmujemy tego zagadnienia... NIE CHCEMY POJĄĆ, bo nasz umysł cały czas nam przeszkadza - analizuje, nazywa, porównuje, układa schematy i filtruje całą zawartość przez nasze ego. Pozbywając się nas samych, naszych umysłów, wtedy i tylko wtedy stajemy się prawdziwie wolni i naprawdę ŻYWI. Prawdziwie świadomi, akceptujący niewiedzę a jednocześnie wiedzący wszystko - bo „wiedza” to tylko masa pojęć i szufladek w naszych głowach, które zostały ewolucyjnie stworzone aby pomóc naszemu gatunkowi przetrwać.

Ze wszystkich gatunków człowiek jest najbardziej zdegradowanym, najbrzydszym w sercu i najdalszą od świadomości istotą... a jednocześnie jedyną, która może w pełni jej doświadczyć. Jesteśmy w stanie być świadomi naszej świadomości, tego że żyjemy, tych wszystkich rzeczy które wcześniej wymieniłem... ale tych bytów jest mniejszość. Większość ludzi tak bardzo żyje nierozłącznie związanych ze swoją wyimaginowaną osobowością w głowie, że nie potrafi już dalej żyć tu i teraz."

Post został pochwalony 0 razy

Autorowi powyższego postu, życzę dużej świadomości i znalezienie równowagi w tym życiu.
Długa droga przed nami, która idzie w wieczność, nieskończone życie i doświadczenie w różnych światach i w różnych sytuacjach.

Jeszcze się kiedyś spotkamy, jak nie w tym życiu to w następnym lub za 1mil lat.
Mam nadzieje że następny mój raz będzie już w domu w układzie Gwiazdy Polarnej.
Stęskniłem się za kosmosem i statkami kosmicznymi, tu na ziemi jest nuda, jesteś cały czas uziemiony i nie masz możliwości opuścić planetę.

Jeszcze może napiszę parę zdań:
Złe decyzje które idą przeciw sumienia prowadzą do kształtowanie naszej osobowości w stronę degradacji, dusze które zdegradowały ostatecznie i nie słyszą już w sobie sumienie które jest programem według którego każda cząsteczka "boga" powinna się rozwijać, czeka śmierć ostateczna podczas wielkiego cyklu gdy materia zanika i wszechświat zbiera wszystkie swoje cząsteczki do zerowego punktu, żeby potem znowu wybuchnąć z większym potencjałem, i duszą które nie poszły drogą degradacji kontynuują swoją drogę, a zdegradowane będą usunięte jako błąd ewolucji.

Ciało to tylko szmata tymczasowa i nie warto iść przeciw sumienia żeby zadowolić tą szmatę dobrem materialnym, bo materia to iluzja która jest nam dana żeby oglądając i przeżywając tą iluzje podejmować decyzje które kształtują naszą osobowość.

Post został pochwalony 0 razy