Świadomo-nieświadome sny o zawrotach

Witam. Jest to mój pierwszy post na forum, choć siedzę na nim od jakiegoś tygodnia. Początkowo nie chciałam się rejestrować, nie czułam potrzeby. Powód był prosty: nie interesowało mnie świadome śnienie, a sama pamięć snów. Tematem ld zainteresowałam się kilka lat temu. Jednak był to zwykły kaprys: chciałam mieć, ale nie chciało mi się włożyć do tego żadnego wysiłku. Efekt był wiadomo jaki: zerowy.

Do tematu snów wróciłam niedawno. Chcę je pamiętać i lepiej zrozumieć, by przez to poznać też samą siebie. Dawniej, gdy czytałam bardzo dużo książek (fantastykę), moje sny były... nierealne. Kolorowe, rzadko kiedy sytuacje przedstawione w nich były sytuacjami możliwymi do zaistnienia w życiu. Teraz to się zmieniło. Albo snów nie pamiętam, albo śnią mi się zwyczajne rzeczy. Mało kiedy daje się ponieść fantazji.

Po długim wstępie przejdę do sedna sprawy.
Jak już wspomniałam, na początku zależało mi tylko na pamiętaniu snów i ich jakości. Aż pewnego snu, zrozumiałam, że śnię. (Masło maślane :p) W śnie jednak całkowicie to zlekceważyłam. Wykorzystałam ta świadomość, żeby coś zrobić i tyle. Wróciłam do biegu wydarzeń.

Historia ta ponownie sprawiła, że zapragnęłam świadome śnić. Postanowiłam to 3 dni temu.

Pierwszej nocy spróbowałam WBTB. Położyłam się o 22, zasnęłam koło 23. Zasypiając wykonałam zwykłą afirmację tylko o pamiętaniu snów i aby wstać o 6. Jak postanowiłam, tak też zrobiłam. W nocy obudziłam się po 3 godzinach, zapisałam sen i wróciłam spać. Następnym razem obudziłam się o 6:23. Zapisałam kolejny sen, chwilę poczytam jeszcze raz o tej metodzie i parę innych tematów o ld i położyłam się spać. Zasnęłam po ok 20 minutach.

Przypisuje sen:

"Plac zabaw przed moim blokiem. Byłam z kimś. Dookoła biegały sobie 2 psy. Byłam szczęśliwa, bawiłam się z nimi. W pewnym momencie przyszedł Robert. Też miał psa, ale w przeciwieństwie do tamtych był większy, ładniejszy i bardziej wesoły. Przez pewien czas bawiłam się z nim w zachwycie, aż pomyślałam: to sen. A jeżeli to sen, to mogę zrobić co zechce. Spróbowałam przywołać psa myślami. Mimo iż leżał kawałek ode mnie, podniósł uszy i przeszedł do mnie. Wtedy miałam już pewność, że śnię i bardzo się z tego ucieszyłam. Chciałam spróbować wiedzieć tak jak pies. Chciałam jednak nie patrzeć bezpośrednio, a oglądać to na ścianie - jak film. Poszłam do domu. Będąc już przed drzwi, poczułam się dziwnie. Tak jak wtedy, kiedy miałam problemy z dotlenieniem mózgu. Zawroty głowy, uczucie słabnięcia. Odpływałam. Co ciekawe, moje senne ja wciąż wiedziało, że śnie i potraktowali to jako lunatykowanie. Weszłam do domu udając, że nie mam pojęcia co robię i lunatykuję - tak, aby rodzice nie pytali, nie dali ochrzanu i nie byli zaniepokojeni. Przed komputerem siedział tata, był zaniepokojony moim stanem. Pytał się co się dzieje. Usiadłam na podłodze, zdjęłam sandały (cały czas uważając aby bardzo powoli ruszać głową i trzymać ja nisko do ziemi. Wstałam poszłam do pokoju i "rzuciłam się" lub "opadłam" na łóżko(tak jak często na jawie, aby nie stracić przytomności). Tuż przed odpłynięciem usłyszałam głos męski głos: "nie próbuj tego dziś więcej" i Zasnęłam.

W tym samym czasie obudziłam się na jawie, ze spokojem. Nic mi nie drżało, nie czułam żadnych z wcześniejszych objawów. nie wiem, czy byłam blada (jak to często miałam w takich przypadkach)

Sen ten mnie lekko zaniepokoił. Nigdy wcześniej przeglądając informacje o snach nie spotkałam się z czymś takim. Sen trwał kilka minut max. To uczucie, które przeżyłam we śnie bardzo dobrze znam z życia. Gdy byłam w okresie dojrzewania często miałam takie odpływy. Zazwyczaj jak za szybko podniosłam się z łóżka. Teraz też mi się to zdarza, lecz bardzo rzadko. I tylko wtedy, kiedy bardzo mało się i niewiele jem przez jakieś kilka dni. Na badaniach nic nie wykryto, było podejrzenie, że moje ciało za szybko rosło i serce nie nadążało pompować krwi. W efekcie mózg był niedotleniony. Jak tylko się to zaczynało, siadałam na ziemi, kuliłam się i czekałam aż minie: jak tylko zaczynałam normalnie wiedzieć, słyszeć i nie czuć zawrotów głowy wstawałam. W tym śnie nie pamiętam co było z moim wzrokiem ani słuchem.

Zgodnie z sugestią głosu "mentora", jak go podświadomie nazwałam nie próbowałam więcej. Zasnęłam i miałam normalne sny.

Noc później znowu próbowałam. Wszystko wyglądało tak jak poprzednio: pobudka koło 3, wstałam o 6:11. Afirmacja, czytanie o snach na forum itp. Położyłam się spać. Tak jak poprzedniej nocy, niezbyt chciało mi się zasnąć. Jednak o ile wtedy jakoś udało mi się to, teraz niekoniecznie. W końcu zasnęłam (albo i nie-bo nie jestem pewna, czy przez przypadek nie zrobiłam WILDA. Nie pamiętam samego (między innymi dlatego nie uważam też, aby to był paraliż senny). Wiem, że było nieprzyjemne uczucie. Chyba znów coś podobnego do zeszłej nocy. Chciałam zacząć śnić, w końcu mieć ld. Byłam na to silnie nastawiona. Ale coś poszło nie tak, znowu poczułam się dziwnie. Nie wiem gdzie byłam, ale nie wydaje mi się, aby to było coś materialnego np pokój. Zawroty głowy, wszystko stłumione. Tak, jakbym znów miała niedotleniony mózg. Skupiałam się na tym, że śpię. Leżę w łóżku itp. W tej samej pozycji,w której faktycznie się znajdowałam. Otworzyłam oko (wciąż we śnie lub tym dziwnym stanie, nie naprawdę) i skupiałam się na dłoni. Wiedziałam, że to paraliż senny. Otworzyłam dłonie chciałam je przysunąć tak, aby były w zasięgu mojego wzroku. Nie mogłam ruszyć głową i ciałem. Ręce ruszały się, choć z bardzo dużym oporem. Lewą rękę miałam już w zasięgu wzroku(a raczej jej palce). Prawej wciąż nie widziałam. Słyszałam wołanie wielu gloria, choć ich nie widziałam. "Dobrze Aniu, dobrze, chodź". Zamknęłam oczy i otworzyłam je jeszcze raz, tym razem już na jawie. I znowu nic nie czułam, żadnej paniki, przyspieszonego serca, potu czy też drżenia w normalnym świecie.

Co o tym sądzicie? Co to było, czy powinnam iść w ld czy też niekoniecznie. Przyjmę wszystkie opinie o tej sytuacji.

Pierwszy sen zaczął się jako nieświadomy, chwila była ld a później podejrzewam, że był snem o ld.
Co do drugiej sytuacji... Nie wiem. Uważam, że to był sen. Może sen o paraliżu :p

P.S pojęcia nie mam jak nazwać ten temat... :p

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Mucha dnia Pią 18:55, 25 Wrz 2015, w całości zmieniany 1 raz

To uczucie słabości/omdlenia/utraty wzroku albo słuchu w sennym świecie to po prostu niestabilny sen plus podświadome skojarzenia i lęk przed wywaleniem. Ja takie rzeczy jeszcze niedawno miałam w prawie każdym LD. Nic szkodliwego, tylko mało przyjemne jak jeszcze przy tym człowiek się obudzi w paraliżu.
Kiedy ludziom zdarzają się w życiu omdlenia, stany odurzenia narkotykami lub alkoholem albo wskutek choroby zmiany w świadomości, podświadomie pamięta się odczucia tych stanów i to też może czasem pojawić się we śnie.
W paraliżu albo stanie przed możliwe są różne nieprzyjemne odczucia, włącznie z wyjątkowo realnymi halucynacjami słuchowymi, jakby ktoś stał tuż obok i na głos mówił. Głos jakby tysięcy aniołów naraz sama też czasem słyszałam Wink

Ogólnie nie ma przeciwwskazań do LD, chyba, że dana osoba ma ciężką schizofrenię czy podobne zaburzenia.

Post został pochwalony 1 raz

Dziękuje bardzo za odpowiedź i nieco uspokojenie. Nie są to miłe odczucia, ale co dziwne - we śnie nie postrzegam ich jako niebezpiecznych. O ile jestem wielkim trzęsiportkiem w rzeczywistym świecie, o tyle we śnie przyjmuje to jako ze spokojem. Tylko jak się budzę, to po chwili zaczynam myśleć: "albo ze mną, albo coś z tymi snami jest nie tak".
Jak do tej pory jakiś bardzo poważnych oznak schizofrenii ani zaburzeń umysłowych nie odkryłam, więc jest jeszcze nadzieja na moje ld Wink

Teraz muszę tylko opatentować sposób na te "zakłócenia". Cóż, jeszcze chwilę muszę poczekać do czerpania radości z ld.

Post został pochwalony 0 razy

Witaj,
Tak jak pisze Sudo-Indygo, to prawdopodobnie od płytkości. Doznawałaś w przeszłości częstych stanów przedomdleniowych, stąd sen zaczerpnął takich skojarzeń. We śnie może pojawić się każde odczucie samo z siebie, bez wpływu z zewnątrz. Tak więc, nie masz się co tego obawiać. Co do pozbycia się tego, to już samo to, że wiesz z czego się to bierze i masz do tego dystans, pomoże. Jak sama myśl nie pomoże to możesz np. wziąć we śnie tabletkę na zawroty głowy, która działa natychmiast, ogranicza Cię tylko wyobraźnia Smile

Co do pierwszego snu to brzmi na to sen o LD. Drugi to prawdopodobnie sen o zasypianiu - to się często przydarza po WBTB z bezsennością.
Co do samej praktyki, to samo Twoje szczere zainteresowanie snami i chęć ich zrozumienia jest ogromną predyspozycją do świadomego śnienia. Częste pobudki w nocy tak samo. Pracuj dalej nad WBTB tak jak to robiłaś, tylko starając się dobrać odpowiednie rozbudzenie. Niewątpliwie ten sen o LD i sen o zasypianiu był znakiem, że WBTB dało efekt. Dobrze też dorzucić w trakcie zasypiania jakąś afirmację bądź MILD.

Post został pochwalony 1 raz