Świadomość=Konic Snu

Witam wszystkich, w temacie ld już nie jestem taki nowy, świadomość we śnie uzyskuje mniej więcej raz na 3 dni, ale jest problem, od dłuższego czasu gdy tylko się uświadamiam to od razu obraz zanika i się budzę, od razu mówię że potrafię opanować emocje i na pewno nie budzę się z ich nadmiaru, a więc wie ktoś czemu tak się dzieje?

Post został pochwalony 0 razy

Najpierw rzucę linkami:
Tu najbardziej tradycyjne metody :P [link widoczny dla zalogowanych]
Tu użytkownicy forum dzielą się doświadczeniem: http://www.psajko.fora.pl/problemy-i-pytania,1/odciecie-w-punkcie-kulminacyjnym,930.html
Z tych wszystkich relacji/porad można wyczuć jaki nie powinien (i jaki powinien) być stan Twojego umysłu po uzyskaniu świadomości.

Nie wiem, czy ktoś wskaże Ci konkretny powód - najprawdopodobniej albo samemu wyczujesz o co chodzi, albo problem minie (co najczęściej się dzieje) pozostając tajemnicą. :P Spróbuję jednak napisać coś z własnego doświadczenia.

Czy Twoje opanowanie emocji nie jest przypadkiem ich tłumieniem? Aby panować nad emocjami, powinno się je obserwować z boku. :) Może jest w Tobie jakieś napięcie nie pozwalające się wyluzować? Jeśli znasz jakieś techniki relaksacji ciała i umysłu, zrób to przed snem. (sny są wtedy przyjemniejsze)
Pomyśl także o chęci nie budzenia się/obawie przed obudzeniem się. Jest podobna do próby nie myślenia o niczym. W stanie odmiennej świadomości jakim jest LD nasze myśli i emocje diametralnie wpływają na to, co się dzieje. Znana jest też "zasada" mówiąca o tym, że podświadomość nie rozumie słowa "nie". (choć niedokładnie tak jest, ale zgadza się :P)

Podczas dnia (np. za chwilę) sprawdzając czy nie śnisz pomyśl, że jednak śnisz. Przekonaj się do tego, że możesz śnić - to pewnie znasz - co by było, gdybyś teraz śnił? Powiedz sobie potem - ja śnię - po chwili przeanalizuj swoje myśli.
Kiedyś tak robiłem i zauważyłem, że (tak samo jak we śnie) zaczynam myśleć o tym, że śpię w łóżku, czy o tym żeby się nie obudzić. Przetrenowałem to i zastąpiłem te myśli dużo przyjemniejszymi - zacząłem myśleć o śnie jako o miejscu w którym jestem, mniej więcej "jestem we śnie, tu sobie poprzebywam, zajmuję się tym miejscem". Możesz też spróbować tego, co pisał Castaneda - przypatrz się jakiemuś przedmiotowi, nie analizuj go, po prostu patrz i koncentruj się na nim, po krótkiej chwili popatrz na coś innego i tak dalej - w ten sposób trenowałem stabilność przebywania we śnie i przy okazji poznawałem scenerię. :P

Dobrym rozwiązaniem problemu są też powroty do snu. Stan w którym się znajdujesz po przebudzeniu się z LD nie poruszając się ma duży potencjał. Praktycznie wszystkie oneironautyczne techniki wychodzą wtedy dużo lepiej, ponieważ nasze ciało jest bardzo mocno zrelaksowane, oddech spokojny i przypomina to naturalne krótkie pobudki, których zwykle nie pamiętamy. Techniki powrotów do snu są dobrze opisane i są do znalezienia w internecie. (np. w e-bookach)
Problem staje się dużo mniejszy, a do tego zmniejsza się nasza obawa przed obudzeniem się i może się to przestać przytrafiać.

Zdaję sobie sprawę, że możesz znać już to, co opisałem. Może komuś innemu się przyda, albo Tobie jednak coś naświetli. :)

Post został pochwalony 1 raz

Ostatnio zmieniony przez Johny dnia Wto 12:46, 14 Lip 2009, w całości zmieniany 2 razy

Wielkie dzięki ;] W sumie to na takie rady czekałem, nigdy się nie przejmowałem tymi metodami na wywalanie ze snu bo mnie nigdy nie wywalało... jak bym wiedział że zwykłe pocieranie rąk może pomóc to bym nie pisał xD a co do tych emocji, to nie jest tłumienie, po prostu w pierwszych chwilach gdy się uświadamiam we śnie nawet nie czuje "podniecenia" i dużej radości jakiejś, po prostu jestem spokojny, więc nawet nie muszę tłumić emocji ;] jeszcze raz wielkie dzięki.

Post został pochwalony 0 razy