Projekt 365

We wtorek próbowałam 2 razy. Najpierw przed snem, potem o drugiej w nocy. Kiedy temperatura w pokoju nie pozwoliła mi zasnąć... Tak około wpół do czwartej zasnęłam z przemęczenia i przypadkowo wyszedł mi WILD. Całkiem szybko w dodatku, paraliż, hipnagogi, potem poczułam, jakby moje nogi stały się lżejsze od powietrza i unosiły pod kątem nad powierzchnią łóżka. Pomyślałam, że może wyjdzie z tego OOBE czy coś, chciałam odwrócić się i wstać, i o dziwo zrobiłam to, chyba już we śnie. Wyjątkowo płynne przejście Wink

Wstałam, trochę dziwnie się czułam przez tę lekkość, ale względnie normalnie zrobiło się, jak stanęłam na podłodze i dałam kilka kroków w stronę drzwi. Wyciągam rękę, przekręcam klamkę nie patrząc na nią, ale i tak poczułam, że ma inny kształt niż w realu. Mówię sobie, że to nie moje mieszkanie i duchem nie jestem, zatem to sen. Przedpokój wyglądał zresztą inaczej niż w rzeczywistości. Jak stanęłam w drzwiach, gdzie w realu byłby salon, zawęziło mi się pole widzenia, zrobiło się ciemno jak przed omdleniem i znów mnie wywaliło do paraliżu, ale w takim zaawansowanym stadium WILD'a, że znacznie łatwiej było mi "wstać". Znów idę korytarzem, teraz już moim własnym, rozważam czy to OOBE czy sen... Wchodzę do salonu, siostra siedzi na kanapie, zastanawiam się, czy w realu ona już nie śpi... Ale reaguje jakby mnie widziała, więc też nie jestem duchem i to sen. Jak dałam gwałtowniejszy krok do przodu, odbiło mnie od podłogi i zawisłam na chwilę w powietrzu jak w stanie nieważkości. Wkrótce znów mnie wywaliło, tym razem na dobre. Potem zasnęłam już nieświadomie.
W środę wróciłam do domu zbyt późno, żeby cokolwiek z tego wyszło. Dopiero dzisiaj nad ranem, kiedy poszłam do łazienki i wróciłam do łóżka, z powodu przemęczenia wyszło mi dobre WBTB i wręcz ekspresowy spontaniczny WILD. Przy czym chyba udało mi się zasnąć na tyle głęboko, że nie mogło za łatwo mnie wywalić.
Normalnie w parę sekund mnie "wyłączyło" z rzeczywistości i "wpadłam" do sennego świata jak przy rozpoczęciu gry. Pierwszy raz tak to odczułam... Znalazłam się jakby w swoim mieszkaniu, ale bardziej otwartym i "zintegrowanym" z klatką schodową. Szłam korytarzami, przeszłam przez pokój siostry, której powiedziałam, że się udało i jestem w śnie. Otworzyłam drzwi balkonowe - przecież mogłam wyjść równie dobrze tędy Wink

, poza tym jakoś czułam, że tutaj to nie jest pierwsze piętro. Na chwilę zawisłam w powietrzu nad regularnie ułożonymi krzewami. Chciałam spawić, żeby to stało się lasem, żebym leciała nad tym, jak w scenach z filmów, ale nie wyszło, krzewy zmieniły się w sztuczną makietę lasu na powierzchni 2 na 2 metry. Stanęłam obok, weszłam w jakąś bramę jak w kamienicy, rozejrzałam się uważnie. Chciałam w tym momencie upewni się, że tkwię tu stabilnie, sama byłam zaskoczona, że nie było z tym problemu. Spróbowałam zatem zmodyfikować siebie, chciałam stać się postacią kocicy z 4Story, planowałam zacząć transformację od rąk, skoro najłatwiej mogłam je widzieć, ale po kilkunastu próbach niewiele zdziałałam. Przeszłam do jakiejś oszklonej wielkiej sali, tutaj możliwe, że w niektórych momentach traciłam świadomość, a czasem tylko kontrolę... Projekcje zaczęły iść w moją stronę, zaczepiać... Chciałam je odstraszyć, coś w rodzaju dodania sobie pewności, spróbowałam wytworzyć w rękach ogień. Idiotyczne, ale trudność jaką nieoczekiwanie napotkałam, zmusiła mnie do tego, żeby próbować do skutku Wink

Właściwie nie chodziło mi już o ten ogień tylko o przekonanie się, dlaczego ja od zawsze w snach mam problem z używaniem zdolności paranormalnych. Udało mi się w końcu, z prawej ręki zaczął wychodzić mi bladoniebieski, półprzezroczysty płomień jak w palnikach laboratoryjnych. Kilka razy to powtórzyłam, próbowałam potem wypalić dziurę w jakiejść planszy rozpiętej na stojaku, to też była dla mnie kwestia już bardziej ambicji.
Następnych wydarzeń nie pamiętam, jakoś się pocięło, prawie mnie wywaliło, przeszło w sen o LD, znów efekt "resetu" - co u mnie w spontanicznych LD chyba staje się normą... Ale niewiele się już potem działo zanim się obudziłam.

Post został pochwalony 1 raz

Sudo-Indygo napisał:

We wtorek próbowałam 2 razy. Najpierw przed snem, potem o drugiej w nocy. Kiedy temperatura w pokoju nie pozwoliła mi zasnąć... Tak około wpół do czwartej zasnęłam z przemęczenia i przypadkowo wyszedł mi WILD. Całkiem szybko w dodatku, paraliż, hipnagogi, potem poczułam, jakby moje nogi stały się lżejsze od powietrza i unosiły pod kątem nad powierzchnią łóżka. Pomyślałam, że może wyjdzie z tego OOBE czy coś, chciałam odwrócić się i wstać, i o dziwo zrobiłam to, chyba już we śnie. (...)

Miałem identycznego WILD'a tylko w przeciwieństwie do Ciebie ja się przestraszyłem, że będę miał OoBE. Nie do końca wierzę, że OoBE istnieje, ale dopuszczam taką możliwość i nie chcę tego przeżywać. Wracając do tematu. Wstałem z łóżka ze strachu przed OoBE, szybki TR i faktycznie byłem we śnie na szczęście. To już nie pierwszy przypadek, że ktoś ma podobne sny lub stany przed snem co ja. Intrygujące.

Post został pochwalony 0 razy

Akurat WILD'a często się zdarza mieć podobnego, nic nadzwyczajnego.

Post został pochwalony 0 razy

	Fallen Leaf napisał:
	Akurat WILD'a często się zdarza mieć podobnego, nic nadzwyczajnego.

Oczywiście.. większość odczuć wszyscy mamy podobne podczas LD. Ale nigdzie wcześniej nie widziałem opisu WILD'a, w którym ktoś odczuwa, że ma nogi lżejsze od powietrza, etc. Zawsze jak podchodzę do WILD'a to za każdym razem przeżywam go inaczej.

Post został pochwalony 0 razy

Próbowałam bezskutecznie powtórzyć moje "osiągnięcia". Dzięki temu zaczęłam wcześniej chodzić spać Wink

Ale jedyny twórczy wniosek do jakiego doszłam, to, że podczas WBTB naprawdę trzeba na co najmniej 5-10 minut opuścić łóżko po to, żeby obniżyć temperaturę ciała czy coś w tym stylu. Bo potem odczuwam taki dyskomfort, że trudno zasnąć, albo wydaje mi się, że nie ma żadnej wygodnej pozycji. I wtedy wszelkie techniki idą w diabły.
I nadal nie odkryłam, co powoduje te kilku- i kilkunastodniowe "ciągi" w których rośnie prawdopodobieństwo LD, albo chociaż doświadczania paraliżu. I czy można na to wpłynąć...

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio nawet wcześniej chodzę spać i nie wiem, dlaczego nic nie odnosi skutku. Chyba dlatego, że robi mi się niewygodnie i nie wytrzymuję bez ruchu na tyle, że sam z siebie mnie paraliż bierze. A po WBTB albo zasypiam za szybko, albo bardzo długo mam z tym problemy, nie wiem, od czego to zależy.

Post został pochwalony 0 razy

Szlag mnie trafia. Dlaczego coś, co robię przez określony czas może przynosić jakieś efekty a potem znów nic?! Naprawdę mam potwierdzenia mojej teorii, że mam kilkunastodniowe okresy, kiedy wzrasta prawdopodobieństwo wystąpienia LD lub bliskich stanów, chyba niezależnie od techniki, a potem znów spada do zera. Bo próbuję naśladować to, co przyniosło wcześniej efekty i lipa...

Post został pochwalony 0 razy

Prawie wychodzi mi przypadkowy WILD. Prawie, bo kiedy jest już tak miło i bezwładnie, pojawiają się zrywy i się rozbudzę. W niedzielę nad ranem mimowolnie wyszło mi dwugodzinne WBTB, to znów położyłam się i bardzo szybko "wpadłam" do snu, nawet bez WILD'owych objawów Wink

Od razu byłam w sennym świecie, z tyłu jakiegoś samochodu, pamiętając, że zasypiałam Wink

Nie za bardzo miałam wpływ na otoczenie, przy gwałtowniejszych próbach po prostu "wnikałam" w obiekty jak błędy w grach komputerowych. Kombinując, jak tu się wydostać z tego samochodu, przyglądałam się przy okazji swoim rękom, tyle osób w końcu mówiło, że we śnie coś będzie z nimi nie tak... Nawet nie było. Jakoś zdołałam pojawić się na ulicy, świadomość zaczęła spadać, gdzieś biegłam, podskoczyłam, potem już nawet nie stanęłam na ziemi, tylko poziom ulicy podniósł się piętro wyżej... Wywalenie do paraliżu, FA. Sen o LD. Znów takie pokręcenie, które jeszcze z godzinę trwało.
Dlaczego jak cokolwiek mi wychodzi to przypadkiem, przez co nie mogę tego celowo powtórzyć??

Post został pochwalony 0 razy

Znów przypadkowy WILD, dzisiaj około północy... Po prostu padłam zmęczona na łóżko, tak bezwładnie, że od razu zaczęłam tracić czucie w rękach. Nie ruszałam się, zaczęlam odpływać, nastąpiło coś jakby FA, wydawało mi się, że chcę robić WILD'a... Wstałam w jakimś dziwnym ciemnym miejscu w sennym świecie. Czułam taki opór, od destbilizacji chyba, przeszłam kilka metrów, otoczenie zaczęło się rozpadać, ogarnęło mnie nieprzyjemne przeczucie, że coś za mną podąża, w momencie kiedy miało być blisko, otoczenie zawirowało i mnie wywaliło. Znów cudowne dopaminowe objawy, dreszcze i jakiś lekki ucisk w głowie.

Post został pochwalony 0 razy

Od kilku dni próbuję chodzić spać wcześniej. Głównie dlatego, że jestem trwale przemęczona od tego nerwicowego budzenia się nad ranem. Ale dzisiaj znów wstawanie o szóstej i na kochaną uczelnię... W czasie okienka zaszyłam się w pokoju koła naukowego, zwinęłam w kłębek na kanapie i przykryłam kurtką, po czym natychmiast zaczęłam odpływać. Z czego wyszedł prawie-WILD Wink

Zastanawiałam się, czy to OOBE, stwierdziłam, że chyba nie, zaczęło mnie wywalać, wyszło z tego coś w rodzaju FA i śniło mi się, że znów chcę zasnąć. We śnie straszna destaibilizacja otoczenia, ciągle coś zawężało mi pole widzenia jak przed omdleniem. Strasznie przebijały bodźce dyskomfortu z jawy, zwłaszcza skrzyżowane na piersiach ręce. We śnie odbiło się to jako rozpuszczające się ręce, odczuwałam jakby niewidoczne kajdany, jeszcze jakiś łańcuch chyba szedł do szyi... W pewnych momentach chyba zaczynałam tracić świadomość, bo chciało mi się "uciekać" przed tą destabilizacją. Wyszłam jakoś z sennych budynków na trawnik, tam starałam się wzmocnić świadomość przez celowe skupianie się na swoim sennym awatarze. Pomogło trochę, wtedy też miałam okazję zbadać rozpadające się ręce i te łańcuchy czy coś, co tak krępowało ruchy. Potem chyba miałam FA, potem już nieświadome sny, zanim obudziłam się naprawdę. Przez to, że nie obudziłam się bezpośrednio po LD, trudno mi to wszystko ocenić.

Post został pochwalony 0 razy

Dzisiaj rano mimowolne WBTB. Bo miałam wolne na uczelni, ale usiałam wstać i rano coś prowadzącym wysłać. To potem znów do łóżka. Efekt? Coś między LD a snem o LD. Czyżby jakiś stały postęp? Obudziłam się chyba w którymś momencie, możliwe, że to było FA, dziwnie się czułam, takie hipnagogiczne, WILD-owe objawy lekkości i czegoś jeszcze... I znów do snu o LD chyba. Nie trwało to długo ani nie było stabilne, ale zawsze to jest coś.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio czegoś tam próbowałam. Jednocześnie walcząc z bezsennością. Raz trafił mi się sen o LD, mało zresztą zapamiętany.
Dzisiaj spałam w salonie, z nadzieją, że jak tam jest chłodniej, to nie będę się nad ranem budzić. Obudziłam się koło ósmej chyba, czyli lepiej już trochę Wink

Poszłam napić się wody, poszłam do łazienki, a że nadal po ostatnich dniach byłam wykończona, wróciłam do łóżka. I zaczęłam WILD'a robić, bo co miałam do starcenia... Ale wcześniej odpłynęłam, zrobił się z tego sen o WILD a jak ktoś mówił, z tego LD łatwo wychodzi. Nawet mi wyszło, najpierw szłam na oślep, zastanawiając się, czy to OOBE, potem odzyskałam wzrok, okazało się, że mieszkanie nie wygląda do końca jak moje. Chciałam się przekonać, czy mogę otworzyć klamkę od balkonu, właśnie, żeby się przekonać, czy to sen, ale jednak tego nie zrobiłam. To przypomniałam sobie, co jeszcze kiedyś ktoś mówił, o spadaniu, z trzeciego piętra podobno, u mnie tam było niestety tylko pierwsze, jak na jawie Wink

To z wysiłkiem przeniknęłam przez szybę w kuchni, najpierw ręce, potem głowa i reszta ciała i wyskoczyłam na chodnik. Zatrzymałam się z pół metra nad ziemią, jak na czymś sprężystym. I chyba wtedy wywaliło mnie do FA i znów niby WILD'a próbowałam. Znów się "udało". Tylko tak strasznie się zacinało, znóœ nic nie widziałam, to starałam się wymacać ścianę i trzymać na niej rękę, żeby przez to odczucie się ustabilizować, w pewnym momencie byłam bliska wywalenia, jednocześnie czułam wlasne ciało na lóżku i awatara sennego, potem jakoś ogarnęłam to na tyle, żeby się po mieszkaniu poruszać.
Sceneria w którymś momencie sama się zmieniła, szłam jakimś korytarzem, jakby tunelem... Coś takiego jak w salach zabaw dla dzieci. W sumie trudno mi powiedzieć, ile razy traciłam świadomość i przechodziłam w sen o LD. Nie za dobrze jest z tego powodu w takich miejscach, bo człowiek się zachwyca jakością "wirtualnej rzeczywistości" i świadomość traci Wink

Ale naprawdę właśnie wtedy jakość była świetna. Kilka razy próbowałam skupić się na sobie, znów pomyślałam, że mogę spróbować jakichś paranormalnych zdolności czy coś. Ale nic z tego Wink

Znów FA, nawet mi się śniło, że zapisuję na tym forum, źe miałam LD. Dopiero jak się naprawdę obudziłam, zauważyłam, ile było tych FA Wink

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio brak efektów jakichkolwiek. I straszna bezsenność, co utrudnia stosowanie jakiejkolwiek techniki. Pewnie bardziej się przyłożę, jak mi przejdzie. Przynajmniej mam okazję badać reakcje na przemęczenie, czuję, że niewiele mi brakuje do halucynacji Wink

Widocznie nie trzeba całkowicie zarwanych nocy, wystarczy z miesiąc poważnego niedosypiania, i też są objawy, ale po dłuższym czasie i bardzo powoli narastające.

Post został pochwalony 0 razy

W nocy z środy na piątek nic nie planowałam, kac, zmęczenie i te sprawy... Obudziłam się samoistnie około jedenastej, zrobić herbatę czy coś. Nie mogłam zasnąć, ostatnio z wyczerpania i niedoboru magnezu mam już samonakręcającą się psychozę. Wieczorami czuję się jak po LSD Wink

Ze dwie godziny bezskutecznie próbowałam zasnąć, czasem odpływałam, przez chwilę miałam sen o LD, potem mnie wywaliło. Nawet nie do paraliżu, o ile się orientuję, ale zaczęłam się czuć, jakby coś mnie ciągnęło w stronę środka pokoju, zaczęłam myśleć, co się stanie, jak spadnę z łóżka. Zaczęłam odczuwać jakby silne ssanie i pulsowanie na czole, przybierające na sile. Nie wiem, dlaczego się tak wystraszyłam, skoro miałam okazję zbadać wreszcie, jak to jest z tym OOBE, możliwe, że to dlatego właśnie, że ostatnio mam niezłe napady lękowe od byle czego. Obudziłam się, naprawdę z pół metra dalej niż czułam, że jestem. Nawet nie sparaliżowana właśnie. Pulsowanie na czole wzmogło się, potem poczułam coś takiego na czubku głowy, na środku mostka i na kostkach nóg. I w zupełną panikę wpadłam przez następne kilka minut, jak to trwało. I do rana już nie zdołałam zasnąć. Dopiero w dzień zdałam sobie sprawę z bezzasadności tej paniki.
Wczoraj w nocy już zupenie nic nie kombinowałam, bo po tym całym wymęczeniu i stresie niedobór magnezu powodował u mnie takie drgawki, że technicznie nie miałam możliwości się skupić na jakiejkolwiek technice.

Post został pochwalony 0 razy

	Cytat:
	Nie wiem, dlaczego się tak wystraszyłam, skoro miałam okazję zbadać wreszcie, jak to jest z tym OOBE, możliwe, że to dlatego właśnie, że ostatnio mam niezłe napady lękowe od byle czego.

Mogło tak być od niepełnej świadomości. Paraliż równie dobrze mógł być wyśniony, więc niepełna świadomość była by tu typowa.

	Cytat:
	Naprawdę mam potwierdzenia mojej teorii, że mam kilkunastodniowe okresy, kiedy wzrasta prawdopodobieństwo wystąpienia LD lub bliskich stanów, chyba niezależnie od techniki, a potem znów spada do zera. Bo próbuję naśladować to, co przyniosło wcześniej efekty i lipa...

Podejrzewam, że może wystąpić losowy czynnik zwiększający szanse na LD jednej nocy, ew. kilku, ale nie dłużej. Przypadkowy sukces zmienia Twoje świadome i podświadome nastawienie i to decyduje o następnych dniach. Jak byś utrzymywała dobre nastawienie, albo chociaż luz, bez obaw, to było by tak cały czas.
Naśladowanie przypadkowych efektów jest ciężkie bo przy świadomym wykonywaniu techniki włączają się podświadome obawy, które blokują.

Post został pochwalony 0 razy