Senniczek Podróżnika.

Nie żeby coś, ale Wenecja jest we Włoszech. Wink

Post został pochwalony 0 razy

Haha, trafna uwaga xd
Zawsze mi się myli.

Post został pochwalony 0 razy

	Cytat:
	Wyciągnąłem z kieszeni pięć działek różnych narkotyków, marihuana, hasz itp.

Hera, koka, hash, LSD \(^o^)/
Świetny sen Smile

Post został pochwalony 0 razy

Ta zabawa po nocach się śni Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

2014-04-19
Tunel w basenie
Zasnąłem w transie. Leżałem w łóżku w którym uprzednio przeprowadzałem na sobie trans, nawet nie zauważyłem, że jawa zmieniła się w sen.
Starałem się maksymalizować różne uczucia i wyobrażać sobie rożne rzeczy, które miały trans pogłębić. Wymyśliłem sobie, że sturlam się z łożka, czułem jak się turlam po ziemi. Jednak wiedziałem, że cały czas byłem w łóżku. Zrobiłem to samo, tym razem bardziej wzmocniłem efekt.
Wyobrażałem sobie, że się turlam i w podłodze jest dziura do której wpadam. Zacząłem się turlać po skosie w dół o wiele szybciej niż przedtem. Było to bardzo przyjemne uczucie ogarniające całe moje ciało.
Nagle tak turlając się w dół, okazało się, że teraz znajduję się na jakimś turnieju. Był to konkurs ortograficzny, takie jakie organizują w Stanach Zjednoczonych. Byłem na sporej scenie, dookoła kilka dzieciaków odpadających po kolei. Przede mną znajdowała się masa ludzi.
Wszystko wskazywało na to, że wygram. Zostałem sam, przeliterowałem ostatnio słowo i wygrałem konkurs. Widzowie bili brawa.
Wyszedłemz budynku. Pogratulowali mnie nie znajome mi osoby, wśród nich superman. Okazało się, że jestem synem supermana.
Miałem też młodszą siostrę i brata.
Byłem teraz koło nowo wybudowanej filharmonii w Koszalinie, tam odbywał się cały konkurs. Przeszliśmy razem przez ulicę. Moja pseudo mama wyjęła jakiś pilot z kieszeni. Przed nami pojawił się mały basen i mostek z którego mieliśmy zeskoczyć.
-To jest tunel, nie bój się.
Wepchneli mnie tam i kazali skoczyć. Wyglądało na to, że byliśmy jakąś rodziną superbohaterów.
Zamknąłem oczy i wskoczyłem. Chwilę potem zjeżdżałem w dół jakimś tunelem, takim jakie są na basenie. Ten tunel był koloru szarego. Było widać ślady po spawaniu i gwoździe. Zyskiwałem coraz większą i większą prędkość. To było niesamowite, ta adrenalina. Podniecenie czułem w całym swoim ciele, nie mogłem złapać oddechu. Przy tak dużej prędkości, powiedziałbym, że koło 150 km/h już nie wytrzymałem i się obudziłem.
<----------------------->
Nie wiem skąd u mnie pojawiający się motyw supermana, kiedy ja w życiu ani komiksu nie czytałem, ani filmu nie oglądałem. Ciekawe też było zaśnięcie podczas transu. Postanowiłem spontanicznie wprowadzić się w trans w salonie, a potem udać się do mojej sypialni, nigdy nie zdarzyło mi się zasnąć podczas tej czynności. Miałem zamiar wprowadzić się w najgłębszy trans jaki miałem i afirmować się o pamięć snów.

A no, kiedy tak sobie spałem rodzice weszli do salonu i zaczęli oglądać film. Oglądali film o jakimś dzieciaku z talentem do ortografii. Widocznie przenikło to do mojego snu.

Post został pochwalony 0 razy

2014-04-20
GTA V? No prawie.
Śniło mi się, że udało mi się nabyć GTA V. Byłem strasznie podekscytowany. Włączyłem grę na konsoli. Gra tak mnie wciągnęła, że nie wiedziałem nawet gdzie jestem, byłem tylko ja i gra. Wiem jedynie, że grałem na konsoli PS3. Rozpocząłem pierwszą misję, była to zupełnie inna misja niż w prawdziwym GTA V. Leciało się samolotem, ale nagle w czasie lotu przed samolotem pojawiały się przeróżne przedmioty, motyw prawdopodobnie z Saints Row the Third. Kiedy przed samolotem pojawiały się różne skrzynki i śmieci, na górze pojawił się licznik. Odliczał on od minuty do zera. Zadaniem było unikać przedmiotów do zakończenia czasu odliczania. Było to zadanie prawie awykonalne. Twórcy specjalnie stworzyli pierwszy poziom, jako niemal niemożliwy do przejścia. Fabuła miała się potoczyć po rozbiciu samolotu. Tak też się stało, po nie całych dziesięciu sekundach uderzyłem prawym skrzydłem w jakąś skrzynkę.
Samolot się rozbił. W samolocie znajdował się główny bohater i dwóch dzieciaków, chłopcy. Po rozbiciu się samolotu, dzieciaki giną, a główny bohater wychodzi ze szpitala na dzielnicę w Los Santos.
Sprawdziłem, czy jest możliwe przejście tego poziomu i spróbowałem go przejść. Udało mi się. Po zakończeniu odliczania nie pojawiały się już żadne przeszkody, a obraz na chwilę zczerniał. Pojawiło się potem alternatywne zakończenie, do którego mało kto dochodzi.
Główny bohater i dwoje dzieciaków, które teraz były już dorosłe znajdowały się na plaży. Po krótkim monologu, który wyjaśniał, że przez nie spowodowanie wypadku, bohatera nie pchnęło w świat przestępczy. Jeden dzieciak wyrósł na trenera drużyny piłkarskiej. Trenował ich właśnie na plaży, drugi odwiedził go z ojcem. Można było łatwo zauważyć, że jeden osiągnął znacznie więcej od drugiego.
Pochodziłem sobie potem postacią trochę po Los Santos, po czym zauważyłem, że pojawiła się pewna misja.
Nagle pojawiłem się na środku pustyni, znowu, główny bohater i dwójka dzieci. Chodziło, o latanie różnymi pojazdami. Pierwszym z nich był samolot. Lecieliśmy tak między skałami, tam gdzie wskazują strzałki. Potem chyba się rozbiłem, ale było to zamierzone, bo wątek fabularny na tym się opierał. Zaczęliśmy budować balon. Nawet nie zorientowałem się, że wcieliłem się w głównego bohatera i że widzę jego oczami. Budowaliśmy ten balon, wycinaliśmy jakieś materiały, znaleźliśmy kosz. No i wsiedliśmy. Tak lataliśmy, jak wcześniej tam gdzie wskazują strzałki.
Zorientowałem się, że oglądam filmik na youtube.
Postanowiłem sprawdzić tryb multiplayer.
Zalogowałem się i zrespiłem się w San Fierro z GTA San Andreas, koło salonu samochodowego. Grafika jednak była na o wiele wyższym poziomie niż San Andreas. Widziałem moją postać, był to czarnoskóry mężczyzna z koszulką bez ramion czarną i dresami, też czarnymi.
Postać zaczęła lewitować. Poleciałem gdzieś i wylądowałem. Zacząłem coś pieprzyć o zabezpieczeniach i hasłach, po czym klikałem losowe guziki i przekręcałem analogi, niby ustawiałem hasło.
Zacząłem potem rozmawiać z producentem gry na skype, o tym, czemu balon jest dostępny tylko po zakupie GTA III, przecież to nie ma sensu.
Latałem między budynkami i oni wytłumaczyli mi, że nie widzą sensu usuwania dodatków.
<----------------------------->
Kolejny napiszę potem.

Post został pochwalony 0 razy

2014-04-28
Od dzisiaj znowu piszę swój senniczek, po krótkiej przerwie po testach gimnazjalnych musiałem odpocząć od wkuwania.

Chciałbym zacząć od postępów jeśli chodzi o wprowadzanie się w trans.
Zauważyłem, że udaje mi się to robić bardzo szybko, ale zbyt długie bycie w transie w moim przypadku doprowadza do paraliżu. Całkowicie bez WBTB. Przynajmniej, takie mam wrażenie, że to wchodzenie w paraliż.
Zacząłem wprowadzać się w trans na plecach, jest to pozycja zarówno wygodna jak i sprawia, że nie jestem w stanie szybko zasnąć. Nigdy nie zasnąłem leżąc na plecach. Wygląda to na doskonałą kotwicę do paraliżu.
Niestety, nie jest tak łatwo dać się ponieść temu uczuciu. W tej pozycji czuję się jakby, zagrożony. Jestem odkryty, czuję jakby ktoś miałby mi zaraz poderżnąć gardło, jednocześnie mam wrażenie, że moje pole widzenia nie jest wystarczająco ograniczone, jak w przypadku spania na brzuchu.
Przerywam, kiedy jestem na plecach. Jestem w stanie wprowadzić się w paraliż tylko w przypadku spania na brzuchu, jednak tu zdarza mi się zasypiać za szybko.
Udało mi się wyróżnić pięć etapów transu w moim przypadku:
1.Zesztywnienie kończyn, relaks następujące po ok. 2 minutach od rozpoczęcia.
2.Lekkie uczucie spadania lub unoszenia, cichy pisk w uszach, drobne skurcze w losowych partiach ciała po ok. 10 minutach. Pogłębiam uczucie wmawiając sobie, że spadam z budynku i wyobrażając sobie.
3.Silniejsze i częstsze skurcze, głośniejszy pisk, osłabienie słuchu. Pojawiają się także pewne jakby fale, które rozchodzą się po całym ciele i rozluźniają różne partie ciała, głównie plecy. ok. 20 minut.
4.Całe moje ciało pulsuję, nie czuję niczego pod sobą, tak jakbym lewitował. Momentalnie tracę czucie w niektórych partiach ciała, a potem one powraca. Kręcenie się w głowie. Zaczynam panikować w strachu przed paraliżem. ok. 30 minut.
5.Prawdopodobnie paraliż

Po WBTB cały ten proces trwa ok. trzy razy krócej. Jeszcze szybciej leżąc na brzuchu, jednak tutaj często zdążę zasnąć. Przeważnie jeśli nie zasnę nie zdążę nawet zaobserwować niczego i jestem w paraliżu. W etapach 2,3 afirmuję się o lepszą pamięć snów.

Budowa w lesie i dzidy
Nie wiem kiedy wszystko się zaczęło, byliśmy gdzieś w lesie z przyjacielem. Mieliśmy rozpocząć jakąś działalność, mieliśmy do dyspozycji kilka traktorów i aut. Byliśmy chyba osobami które dostarczały towary do tego miejsca, ale zgarnialiśmy tutaj największą kasę. Jeździliśmy chwilę nowym firmowym samochodem po pustkowiu, niczym w Australii. Rozmawialiśmy o tym jak dużo możemy zarobić, że zagrożeniem są tubylcy. Szczegółów niestety nie pamiętam. Przyjechaliśmy i przesiedliśmy się na traktor który z tyłu woził metalowe pręty. Traktor miał nienaturalnie duże koła. Pojechaliśmy znowu do lasu, do tego miejsca gdzie miała rozpocząć się budowa, zaparkowaliśmy. Dostaliśmy sporo, bardzo sporo pieniędzy. Po upływie dziesięciu sekund przyjaciel poinformował mnie właśnie, że kupił nowe pojazdy. Za nim stały już dwa traktory, jeden miał tak wielkie koła, że mógłby spokojnie przejechać się po wielu samochodach i potraktować to jak krawężnik. Pojechaliśmy nim gdzieś, załadowaliśmy traktor pniami drzew i pojechaliśmy z powrotem do miejsca budowy. Puściliśmy przyczepę i teraz przyjaciel zaproponował mi pokierowania owym traktorem.
Nie wiadomo czemu widok zmienił się na trzeciosobowy niczym w jakiejś grze i znajdowałem się w lesie na drodze. Naprzeciwko mnie stał samochód który torował mi przejazd. A za nim stromy zjazd z górki. Przejechałem przez ten samochód jak po krawężniku i zacząłem zjeżdżać z górki. Przede mną pojawił się napis "Dzikusy atakują".
Teraz jestem w grze komputerowej 2d. Widok z góry, ja i kilka kratek obok przyjaciel. Mieliśmy do dyspozycji dzidy i łuki, jednak dzidy zadawały o wiele większe obrażenia, a były podobnie celne. Wróg nie był widzialny. Jak ktoś grał w roguelike wie o co chodzi. Widzieliśmy jedynie lecące dzidy w naszą stronę, które znikały przed uderzeniem ze względu na duży dystans, odpowiedzieliśmy dzidami(za dużo grania nidalką w lol'u).
Potem zaczęli nas ostrzeliwać łukami. Raz strzała mnie trafiła, kiedy to się stało nagle byłem w swojej łazience, w moim domu. W łazience było ciemno, nie było sufitu, z sufitu bombardowały mnie dzidy. Panikowałem, bo za mną było lustro.
Wyskoczyłem z łazienki i skierowałem się do mojego pokoju, a z mojego pokoju do mojej sypialni. W sypialni zacząłem myśleć
"To wszystko jest tak powalone, tak jakby to był sen... zaraz"
-To jest sen - powiedziałem
Zrobiłem test rzeczywistości, wynik oczywiście pozytywny. Moje ciało stało się nagle niezwykle ciężkie. Nie było łatwo się poruszać. Stało się tak już drugi raz, tak jak za pewnego koszmaru gdzie się uświadomiłem.
Niczym kulawy podszedłem do wejścia do mojego balkonu. Uznałem, że przejdę sobie przez szybę. Jakoś się przecisnąłem. Teraz stojąc na balkonie, zamknąłem oczy i zacząłem mówić sobie, że moje ciało jest zrelaksowane i lekkie, chciałem pozbyć się uczucia ciężkości.
Tak też się stało. Wyskoczyłem z balkonu i spadając powoli niczym piórko zawył... Dryn, dryn, dryn.
Nie cierpię budzików.

Obudziłem się, jednak postanowiłem, że jeszcze na chwilę się zdrzemnę. Byłem bardzo zmęczony. Co mi tam, ustawiłem sobie budzik i tak o półgodziny za wcześnie.

Ohm żółty
Teraz oglądałem filmik, gdzie autor mówił o głównym bohaterze gry mario, w tle puszczony był gameplay super mario bros. (Zapewne stąd pomysł: https://www.youtube.com/watch?v=7WMSQNVhMqA)
Byłem dość skupiony na gameplay'u więc powiem, że mario początkowo całkiem normalnie skakał sobie po mapie, miażdżył grzybki, to co robi każdy hydraulik. W tym momencie autor mówił mniej więcej coś w tym stylu:
-Patrząc na tego wesołego hydraulika, bohatera wielu dzieci jak i dorosłych jesteśmy w stanie stwierdzić, że jest to postać dobra. Błąd, udowodnię wam, że jest to zły do szpiku kości czarny charakter.
Teraz zaczęły się dziwne rzeczy, nad mario pojawiły się nieregularne rury, które rozwalał, potem skakał po nich. Kiedy mario rozbił jedną z nich spadła na niego żółta kulka na której widniała literka podobna do "u", ten znak oznaczający masę atomową pierwiastków.
Tu zaczął mówić coś w tym stylu:
-Widzieliście tą żółtą kulkę? Jest to żółty ohm, jest on symbolem zabawki erotycznej, a dokładniej maści do smarowania dolnych partii ciała, między innymi odbyt.
-MAŚĆ NA BÓL DUPY!? - Wykrzyczałem

Post został pochwalony 0 razy

Hah, końcówka dobra.
Welcome back Smile

Post został pochwalony 0 razy

2014-05-02
Widmo
Byłem z dwójką moich kolegów. Wyglądało na to, że mieliśmy gdzieś nocować, możliwe, że w jakimś motelu czy coś.
Byliśmy w środku, ciemny pokój, po prawej nieudolnie pościelone łóżko, dalej w głębi pokoju z przodu kolejne łóżko. Tam sufit znajdował się niżej, nie trudno było o zaliczenie guza. No i kolejne łóżko na środku pokoju, postawione w taki sposób, że torowało przejście do łóżka w głebi pokoju. Pokój nie miał żadnego okna, ni światła. Jedyne źródło światła to promyczek w szparze między drzwiami, a framugą.
Moją szczególną sympatią obdarowałem łóżko znajdujące się w głebi pokoju, już miałem do niego wystartować, gdy jeden z kolegów na nie wskoczył. No cóż, to może łóżko z prawej. Obejrzałem się, a tam już drugi kolega. No nic, położyłem się na jedynym wolnym łóżku i zamknąłem oczy.
Po jakimś czasie, odczuwałem pewien niepokój. Zakryłem twarz kołdrą i powoli otworzyłem oczy. Nic, nic nie było. Ale oczy wciąż miałem otwarte. Nagle znikąd przede mną pojawił się cień sylwetki dorosłego mężczyzny i dźwięk skrzypienia starych desek.
Nie czułem się przestraszony, ale jakoś tak miałem ochotę na spotęgowanie moich emocji, więc bez powodu spadłem sobie z łóżka.
Wylądowałem na plecach, po czym od razu wstałem, pobiegłem do łóżka w głebi pokoju. Tam leżała moja mama. Złapałem ją za ramię i zacząłem szturchać. Obudziła się.

2014-05-04
Broń chemiczna
Siedziałem sobie w moim pokoju, w części sypialnej na pufie. Pokój miał wyłączone wszystkie światła, było ciemno.
Słuchałem radia, czego zazwyczaj nie robię. Po pierwsze dlatego, że nie mam radia.
Mówiono o jakiejś katastrofie, broni biologicznej. Wszystko pleśniało, a potem było wyżerane. Tak działała ta broń biologiczna.
Pogłaskałem się po podbródku i pomyślałem "W snach często występuje motyw z bronią."
Zacząłem robić TR, robiłem go dość długo, nie bardzo docierało do mnie, czy przez nos przechodzi te powietrze czy nie. Dodam, że sen był bardzo głęboki.
-Bo to jest sen - Powiedziałem.
Nie chciałem przebywać w pustym, ciemnym pokoju, więc poleciałem przez okno. Unosiłem się teraz nad ziemią przed moim domem.
Zacząłem latać dookoła jednocześnie próbując sobie przypomnieć co chciałem zrobić. "A tak, miałem przywołać nowego przewodnika."
Próbowałem to robić na różne sposoby, ale nie wychodziło mi. Początkowowo wyobraziłem sobie, że przewodnik po prostu tu jest. Potem próbowałem go jakby przywołać z nieba, wołając go. Zauważyłem jedynie, że jeden przedmiot został wyżarty przez pleśń
Poleciałem gdzieś daleko, znajdowałem się teraz na jakimś podwórku. Tu prawdopodobnie straciłem świadomość, bo zacząłem zabijać losowo napotkane mi osoby, od tak. Miały one kaptur i bluzę koloru turkusowego. Tutaj zrobiłem TR, ale to nic nie dało. Był nieuważny.
Zauważyłem mojego tatę spacerującego gdzieś, już nawet nie mam pojęcia gdzie, świat był tak zniekształcony, że nie można byłoby tego porównać do czegokolwiek, a i pamiętam to jak za mgłą.
Podleciałem i zaczęliśmy rozmawiać.
Pytał mnie od jak dawna świadomie śnie, jakich technik używam, czy go tego nauczę. Jakieś pytania z dupy dotyczące świadomego śnienia.
Rozmawialiśmy idąc, pamiętam że pod koniec snu byliśmy na zadaszonym parkingu.

Post został pochwalony 0 razy

Straciłem trochę zapał do świadomego śnienia, jednocześnie mam sporo na głowie. No i mam niemały problem z pamięcią która bardzo osłabła.

2014-05-10
Apokalipsa zombie
Leżałem na swoim łóżku, obudziła mnie siostra. Mówiła coś do mnie o naprawie telefonu.
Byłem potwornie zmęczony, nie kontaktowałem do końca co do mnie mówi,
Po dłuższej chwil wstałem i powiedziałem do siostry.
-Daj ten telefon.
Podała mi do ręki telefon podobny do iphone, chociaż nigdy takiego nie mieliśmy.
Ogólnie chodziło mniej więcej o to, że nie wiedziała co zrobić, bo dostała ponoć sms którego nie mogła odebrać, bo musiałaby wtedy zapłacić jakąś fakturę, czy coś takiego. Wyszła z pokoju i ja zacząłem oglądać telefon. W moim pokoju był pewien szczegół, pewna rożnica. dodatkowe okno. Za biurkiem, jest to fizycznie możliwe ponieważ tam jest balkon.
Usłyszałem huk.
Wyjrzałem przez okno na mój balkon. Oparty o ścianę siedział mój kolega, wyglądał jakby spał. Jego skóra była znacznie ciemniejsza niż w rzeczywistości.
Wyszedłem na balkon i powiedziałem do niego
-Co ty tu k**wa mać robisz? Co tu się wyprawia?
Ten wstał i gdzieś wybiegł na drugą część balkonu poza zasięg mojego widzenia.
Siostra zaczęła mi mówić, że on nic nie zrobił i żebym zostawił go w spokoju.
Poszedłem z powrotu do pokoju, będąc w sypialni, rozmyślając nad telefonem pomyślałem "To może być sen... Racja, to jest sen."
Byłem pewien, że wynik TR'a będzie pozytywny, ale i tak dla pewności to zrobiłem. Chciałem polecieć przez balkon, ale za mną usłyszałem powtarzający się dźwięk zwieszonego komputera. W czasie wydawania tego dźwięku nie mogłem się ruszyć. Spojrzałem do tyłu, moja siostra wydawała ten dźwięk. Wyjąłem pistolet zza bluzy i zastrzeliłem ją, wszelkie problemy z poruszaniem się znikły. Tak, wiem, nie powinienem. Ale to przecież tylko sen. Wyleciałem. O dziwo wyleciałem nie ze swojego domu, a z mieszkania z którego się przeprowadziłem.
Nie ważne. Poleciałem na ścianę budynku na przeciwko, stanąłem poziomo. Patrzyłem w dół. Był tam jakiś człowiek. Wyobraziłem sobie, że w moich kieszeniach są dwa desert eagle. Wyjąłem je i zastrzeliłem tą osobę.
Poleciałem na dół. Gdy moje nogi wylądowały na ziemi zacząłem szukać ludzi do zabijania, ludzi nie było, ale masa zombie, więc świetnie się bawiłem. Pamiętam, że w jednym z przypadków pewna starsza osoba, zombie do mnie podbiegła i mimo wystrzelania odpowiedniej dla tej osoby serii, to zdołała do mnie podbiec i uderzyć. Poczułem ból, w prawym ramieniu. Zebrało się ich więcej koło mnie.
Chciały mnie zjeść. Strzelałem do nich, ale bez skutku.
-To nie fair, to mój sen. Słyszycie? Mój sen.
I padły na ziemię.

2014-05-11
Dębski na grzybach
Jestem fanem dem'a3000. Zajrzałem na jego kanał, kilka nowych filmków. Między innymi "Moja hodowla grzybów", "Relacje po zażyciu" i ostatni coś w stylu "Już nigdy tego nie wezmę". Włączyłem ten drugi. Dębski chodził po supermarkecie opowiadając o tym jak się czuje, co widzi. Ludzie dziwnie na niego patrzą. Mijał ich, a oni wtrącali jakieś uwagi na temat tego jak wygląda i żeby się ogarnął. Podszedł do kasy, przed nim stały dwie osoby i przy kasie siedziała kasjerka. Dwie osoby przed nim dziwnie na niego spojrzały. Kasjerka zaczęła mówić coś w tym stylu.
-Dobrze się czujesz? Jesteś naćpany, dasz radę sam dojść do domu? Chyba powinnam wezwać policję...

Zasypianie za kółkiem
Zaczęło się od tego, że słyszałem śpiew dziewczynek, obraz potem nieco się rozjaśnił. W samochodzie były dwie dziewczynki i ich tata. One śpiewały żeby go rozbudzić, bo przysypiał. Jechali autostradą.
Facet naprawdę wyglądało na to, że zaraz zaśnie. Dziewczynki kazały mu zjechać na pobocze i się przespać. Tak też zrobił, zjechał na pobocze i zaczął wjeżdżać po stromych schodach. Dojechał do końca, były tam drewniane drzwi, dziewczynki kazały mu wycofać i podjechać jeszcze raz.
Tym razem drzwi nie było. Mężczyzna zasnął w samochodzie, a jedna z dziewczynek weszła do środka.
Szła po jakiejś platformie, pod nią nie było nic, absolutna pustka. Doszła do końca i zeszła po schodach. Na dole teraz znajdowała się jakaś sala dla ludzi bogatych, jakieś wystawy, mijające się osoby w drogich strojach, restauracja.
-To jest miejsce idealne dla mnie- powiedziała dziewczynka.
Znikąd zmienił się jej ubiór na nieco inny, droższy i jakby zaczęła wyglądać jak dorosła kobieta. Weszła do restauracji, a z restauracji na balkon, gdzie był piękny widok na miasto. Na balkonie były dwa stoliki. W jednym nie było nikogo, a w drugim siedział mężczyzna który przypominał Twisted Fate'a z lola w skinie tango. Nie było widać jego twarzy, kapelusz ją zasłaniał. Siedział z założonymi rękoma. (images.wikia.com/leagueoflegends/images/archive/3/3d/20120609035403!Twisted_Fate_TangoSkin.jpg)
-Mogę się dosiąść- Zapytała
-Mhm- Odpowiedział
Siedzieli i zaczęli rozmawiać, nie bardzo pamiętam o czym.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Podroznik dnia Nie 11:18, 11 Maj 2014, w całości zmieniany 1 raz

Póki co przerywam pisanie, senniczka. Lenistwo daje mi popalić. Jednak pewnie za nie długo zacznę znowu pisać. Praktykuję cały czas.

Post został pochwalony 0 razy

A więc, senniczek reaktywowałem jakiś czas temu na forum i-sen.pl więc postanowiłem, że będę je tu przekopiowywał, a co.

2014-10-25
-:-Dziecko w domu-:-
Obudziłem się w środku nocy w moim łóżku, co rzeczywiście zdarza mi się często. Wstałem i udałem się na dół do kuchni, było ciemno. Nalałem sobie do kubka mirindę i obejrzałem się do tyłu, tam w salonie zauważyłem rocznego lub półtorarocznego dzieciaka stojącego na dywanie, moja mama spała na kanapie. Jakoś tak coś mi nie pasowało, nieznane nikomu dziecko w domu i to w środku nocy? Instynktownie pobiegłem do salonu, patrzyłem na dzieciaka, rozglądałem się licząc na to, że jak odwrócę wzrok i znowu spojrzę na niego, już go tam nie będzie. No ale on cały czas tam był, więc jest prawdziwy. Kopnąłem go, bo kto wie co to może być, przecież dziecko dwuletnie nie włamało by się nam do domu (<facepalm>). Wylądował na kanapie obok mojej mamy. Dziecko zaczęło płakać. Jako że okazało się że to normalny bachor, postanowiłem go jakoś uspokoić. Gdy zbliżałem dłoń w jego stronę on reagował strachem, szarpał się i krzyczał, ale po chwili się uspokoił. Wziąłem go na ręce i przytuliłem, mimo tego że bachorów nie znoszę. Postanowiłem obudzić mamę i zapytać się co to za dziecko.
-Aha, chyba wiem czyje to dziecko, będzie trzeba je oddać.
-Poczekaj mamo, najpierw sprawdzę czy to aby nie jest mój sen, bo coś mi tu nie pasuje.
Wykonałem test rzeczywistości, wynik pozytywny, ale na początku miałem trudności z oceną, chyba miałem zatkany nos.
-Ah, wszystko jasne - powiedziałem.
Odstawiłem dzieciaka na ziemie i ruszyłem w kierunku tarasu aby sobie polatać, ale wybudziłem się, niestety.

Pamiętam jeszcze kilka snów ale niestety w trakcie pisania, ze względu na szwankującą myszkę jakimś cudem cofnęło mnie do tego momentu. Nie ma tam żadnych snów godnych uwagi, jeden sen dotyczący jakiejś durnej gry i kilka fałszywych przebudzeń.

2014-10-27
-:-Rota-:-
Był środek nocy, strasznie ciemno. Miałem bardzo odrętwiałe ciało i byłem zmęczony. Próbowałem wstać z łóżka ale przy pierwszej próbie zaliczyłem glebę. Jakoś wstałem i wyjrzałem przez okno. Na budynku widocznym z mojego domu widziałem jakieś informacje dotyczące teatrów antycznych(O których zresztą uczyłem się jakieś 2 tygodnie temu w moim technikum.). Cofnąłem się i usiadłem na łóżko gdzie zacząłem grać w jakieś tekstowe RPG na telefonie(Sam jakieś kilka miesięcy lub nawet rok temu pisałem taką grę.) Pamiętam jedynie ostatnie pytania i odpowiedzi więc je napiszę.
"
Po drodze spotykasz antyczną bibliotekę. Co robisz?
a)Wchodzę i czytam
b)Uznaje to za pułapkę i idę dalej
Wybrałem a)
Uczysz się Roty, patriotycznej pieśni którą zaśpiewasz przed swoją nieuchronną śmiercią.
"
Wstałem i udałem się w stronę drzwi gdzie próbowałem zapalić światło. Ale nie zależnie od tego jak dużo siły przyłożyłem nie mogłem nacisnąć włącznika światła.
Tutaj postanowiłem zrobić TR. Wynik pozytywny. Jako że cały czas byłem odrętwiały usiadłem i wmówiłem sobie, że jestem lekki jak piórko. Podszedłem do drzwi mojego balkonu i przeszedłem przez nie. Czułem się niesamowicie zwinny i rozpocząłem freerunning. Niestety szybko się wybudziłem.

Trochę żałuję, że nastawiłem dzisiaj budzik na 15 minut wcześniej niż normalnie.
Wykorzystałem technikę WBTB.

2014-10-28
-:-Tatuaże i motocykl-:-
Byłem z tatą w Castoramie. Właśnie wychodziliśmy, okazało się, że mam własny motor. Wyglądał mniej więcej tak, tylko przód był trochę inny, owiewka w innym kształcie*http://www.tapetus.pl/obrazki/n/54074_czerwony-triumph-daytona-600.jpg*. Zauważyłem też, że miałem wytatuowane ręce, z czego dwa tatuaże widać było, że są świeże. Najpierw pojeździłem trochę w kółko jakimś czerwonym samochodem, a potem pojechałem sobie motorem. Przyjechałem na moje starym osiedle, ale było ono nieco inne, jakieś schody między blokami i nie istniejące chodniki. Nagle znowu byłem na nogach i właśnie wchodziłem po tych schodach. Zauważyłem starego znajomego wnoszącego swój skuter na górę. Przywitałem się i zapytałem co tam u niego. Potem chciałem się pochwalić moim motorem który okazało się że miałem w reklamówce i trzymałem go w ręku. Wyjąłem motor z reklamówki i się pochwaliłem, a potem pojechałem schodami w dół.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2014-10-28
-:-Mistrzostwa League of Legends-:-
Byłem na dość sporej sali. Nie było żadnych siedzeń, mieliśmy oglądać mistrzostwa z gry League of Legends. Siedzieliśmy więc na podłodze. Otaczały mnie same dziewczyny, których było mnóstwo. Niektóre rozdawały jakieś ulotki, niektóre rozmawiały, a niektóre siedziały cicho. Byłem ogólnie sam jak palec, ale któraś z dziewczyn zagadała do mnie. Rozmowa dziwnie się potoczyła (no jak to w snach, dialogi nie mające często żadnego sensu. Chyba że tylko ja tak mam). Mocno upraszczając zaproponowała wspólną grę w lol'a, ale jakoś tak instynktownie odmówiłem. Potem zostałem wytypowany do czegoś, wstałem i udałem się gdzieś w głąb tej ogromnej sali i zauważyłem 12 komputerów. Podszedłem do jednego z nich i zacząłem coś tam robić, chociaż nie pamiętam co.

Dziwne sny, oby mniej takich. 3/10 nie polecam.
Tak się zastanawiam, czy istnieje jakiś sposób na ciekawsze sny?
Ja wiem, że to jest podążanie za skojarzeniami i o ile będzie się miało nudne życie to i sny będą nudne, ale może jest jakiś sposób. Spróbuję afirmacji przed snem o ciekawsze sny, ciekawe czy to coś da.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2014-10-29
-:-Walking Away-:-
Byłem z moją mamą na wywiadówce jak i reszta klasy, wszyscy z rodzicami. Jedyna różnica polegała na tym, że ja byłem w samej bieliźnie i leżałem pod kocem na złączonych krzesłach. Nasza wychowawczyni rozpoczęła coś tam mówić, ale ktoś wyskoczył zapytać o oceny. Więc nasza wychowawczyni rozpoczęła dyktować jakieś oceny rozpoczynając od pierwszego numeru w dzienniku. Na to ktoś z rodziców na to:
-To musi być wyjątkowo słaby uczeń
Na to wychowawczyni
-Jest to jeden z najgorszych z naszych najlepszych uczniów, dalej będzie tylko gorzej (<facepalm>)
Zauważyłem w odbiciu w lustrze mojego kolegę z gimnazjum, wtedy nagle znalazłem się w domu. W moim pokoju, gdzie była także moja mama.
Mój pokój był w absolutnym chaosie, na podłodze był porozrzucany pop-corn, norma.
Mama była zła, ponieważ uznała, że oceny nie są wystarczająco dobre. Powiedziała coś w stylu:
-Synu, pokaż mi te swoje programowanie, podobno jesteś w tym dobry.
Włączyłem więc laptopa i otworzyłem jeden z napisanych przeze mnie programów(Program zamieniający liczby systemu dziesiątkowego na każdy inny system liczbowy), ale nie działał jak należy z jakiegoś powodu. Nie wiedziałem jak to naprawić. Wtedy moja mama, dodała potrzebne biblioteki i program zaczął działać. Byłem zdumiony, bo moja mama przecież ledwo co komputer potrafi obsługiwać. Wzdycha i udaje się do łazienki, gdzie opierając się o zlew patrzy na niego. Poszedłem za nią i zapytałem:
-Co się stało? - Zapytałem
-Idź - Odpowiedziała
-Czemu? - Zapytałem zaskoczony
Na co moja mama powiedziała:
-Jak można być takim nieudacznikiem jak ty?
To nie było w jej stylu, byłem lekko zszokowany. Mocno mnie to dotknęło. Wyszedłem i udałem się do pokoju, i zacząłem sprzątać. Co dziwne znalazłem popcorn w tak dziwnych miejscach, jak np. piórnik lub stojak na długopisy.
Nagle byłem gdzieś na wycieczce z klasą. Staliśmy na balkonie, który był wyjątkowo wąski i długi, można było tam wejść schodami. Na tym balkonie był sklepik. To miejsce przypominało mi jakby meksyk. Było słonecznie i gorąco. Stałem obok mojego kolegi z klasy, był chory, smarkał i kichał. Sprzedawczyni zwróciła mu uwagę żeby nie odstraszał klientów i żeby się wynosił. W tle leciał utwór Limp Bizkit - Walking Away([link widoczny dla zalogowanych], ta piosenka wydaje mi się mieć spore znaczenie w tym śnie, dawno nie słuchałem biszkoptów i początkowo nie kojarzyłem utworu.) Ktoś z mojej klasy zaczął rozmowę z kimś obok:
-Co to jest w ogóle za zespół, ni to rap, ni to metal.
Na co ja dodałem.
-Jest to zespół wielogatunkowy, nu-metal, rapcore, metal alternatywny.
No i znowu przeniesienie, szedłem schodami(ale dalej meksyk) i napotkałem się na rozmowę kolegów z klasy.
- I co masz zamiar tego szukać?
- Tak.
Tu obudził mnie budzik.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ogłoszenie parafialne!
Nie pisałem przez kilka dni.
Powodem było to, że weekend przehulałem po koncertach muzyki metalowej, czyli praktycznie zero snu, no i drugim powodem jest to, że postanowiłem wprowadzić pewną zmianę w serniku. Otóż nie będę publikował wszystkich snów, niektóre są zbyt nudne, a niektóre zbyt prywatne. Dlatego notować będę tylko świadome sny, sny o LD i jakieś ciekawsze zwykłe. Możliwe, że jak będę miał trochę więcej czasu i w końcu własny komputer(miesiąc temu spaliłem płytę główną, R.I.P komputer) będę pisał wszystko. Dodatkowo do snu zapisywać będę dodatkowe informacje.
Dodatkowo będę starał się opisywać moje poczynania mające na celu doskonalenie sztuki świadomego śnienia.
[hr]
2014-11-04
Tytuł - ''Podróżnik taran''
Świadomość - Utracona
Długość - ok. 2 minut
Płytkość - Głęboki
Jakość - Przeciętna
Sen rozpoczął się w środku akcji, zostałem złapany przez jakąś masywną, niezidentyfikowaną istotę w salonie w moim domu. Był środek nocy. Istota złapała mnie w swoje twarde jak kamień łapy i chciała roztrzaskać mnie o komin, bujając mną jak taran. Moja głowa była zwrócona w stronę podłogi. Jako, że byłem przestraszony, a w strachu bardzo łatwo o odzyskanie świadomości, zrobiłem TR. Zignorowałem to, że jakaś istota próbowała mnie w tym samym czasie nieudolnie rozbujać przez bliskie pół minuty. Wynik pozytywny, oczywiście. Dostrzegłem coś zabawnego w tym bujaniu, więc dałem sobą tak bujać.
Teraz byłem całkiem spokojny.
-Jeszcze mnie nie roztrzaskałeś? - powiedziałem z bananem na twarzy
I tu wziął się w garść i rozbujał mnie, gdy już moja głowa była blisko kominka, obudziłem się. Ale nie tak naprawdę, bo było to fałszywe przebudzenie, które spowodowało, że straciłem świadomość. Zrezygnowany z faktu, że straciłem możliwość zrobienia czegoś fajnego, wstałem. Udałem się do przedpokoju, gdzie złapały mnie nagle dreszcze. Upadłem na kolana, złapałem się brzucha i skuliłem.
Miałem odruchy wymiotne, więc zwymiotowałem. Przynajmniej, takie było uczucie, dopiero potem dostrzegłem, że to co wyszło z moich ust, było czymś zupełnie innym niż się spodziewałem. Na podłodze znajdowała się teraz jakaś nieregularna bryła, której kolor trudno określić, gdyż była pokryta zielonym śluzem.
---------------------------------------------------------------------------------------------
Nad czym pracuję?
Obecnie staram się wyrobić nawyk automatycznego robienia testu rzeczywistości, za każdym razem gdy spojrzę na rękę. Napisałem na swojej dłoni znaki"TR", które mają mi o tym przypominać. Chciałbym także wyrobić nawyk robienia TR po każdym wstaniu z łóżka, gdyż zauważyłem, że fałszywe obudzenie często u mnie występuje.

---------------------------------------------------------------------------------------------

2014-11-05
Tytuł - ''Nieudany TR, S.W.A.T i buddyści''
Świadomość - Sen o LD
Długość - ok. 15 minut
Płytkość - Bardzo Głęboki
Jakość - Wysoka
Ciężko stwierdzić, czy był to jeden sen, czy kilka, więc piszę wszystko jako jeden.
Byłem w centrum handlowym z kolegą. Było to dość nietypowe centrum handlowe. Wyglądało futurystycznie, sufit był bardzo wysoko. Ogólna kolorystyka była błękitna. Na różnych ścianach i ławkach były światełka, wąskie i pionowe, świeciły błękitnym światłem. Usiedliśmy z kolegą przy stoliku. Jakiś czas o czymś rozmawialiśmy, kiedy ja uderzyłem pięścią w stół.
-Ty, wiesz co? To wszystko to sen! - Powiedziałem
Na co on wstał, wycofał się do tyłu, odwrócił się bokiem i wykonał TR z nosem(w świecie realnym wtajemniczyłem go w świadome śnienie, więc wie co i jak.). Na co odpowiada.
-Kurde, rzeczywiście - zaśmiał się.
-To co robimy? - dodał
Potem zaczęliśmy robić różne dziwne rzeczy, lataliśmy dookoła, robiliśmy jakieś salta. Różne dziwactwa. Potem jakoś tak postanowiłem dodać trochę akcji. Rozbiłem szybę w jednym ze sklepów. Sklep był bardzo mały, damski sklep odzieżowy. Wszedłem przez szybę i ukryłem się za jednym z wieszaków.
Usłyszałem komunikat "Wszystkich cywili proszę o opuszczenie terenu galerii, oddziały S.W.A.T w drodze". Wtedy wyjrzałem zza wieszaku, zauważyłem, że okolica poza sklepem nieco się zmieniła. Przestrzeń była pusta, na podłożu rosła trawa, a daleko widać było wzniesienie. Zza wzniesienia zaczęli wychodzić komandosy. Zorientowałem się, że w rękach trzymam karabin. Wychyliłem się i wystrzeliłem serie. Moc karabinu nie była mocna, coś w stylu karabinka od paintballa z wysokim ciśnieniem. Stwierdziłem, że skoro to sen, wyskoczę jak rambo i i tak mnie nikt nie zabije. Pobiegłem jak głupi w stronę komandosów. Zastrzeliłem dwóch, po czym dostałem, najpierw w nogę, potem w tułów. Chciałem wstać i strzelać dalej. Ale moje ciało było sparaliżowane, nie mogłem wykonać nawet najmniejszego ruchu. Tutaj nastąpiło fałszywe przebudzenie. Obudziłem się w internacie, koło moich 2 kolegów. Był to dość skromny pokój. Trzy łóżka niskiej jakości, jakieś szafy. Byłem zawiedziony, że sen się skończył. Pogadałem chwilę z kolegami i wyszedłem. Było piękne popołudnie, słońce świeciło, było bardzo gorąco. Udałem się w lewo. Szedłem sobie spokojnie przez miasto z rękoma w kieszeniach. Moją uwagę zwróciły liczne remonty dróg. Pomyślałem sobie, że szkoda, że taki fajny sen się skończył. Ale coś we mnie tak zaskoczyło. A co jeśli sen się nie skończył? Wykonałem TR z nosem, robiłem to bardzo długo, czułem leciutki przepływ powietrza, ale był tak delikatny, że myślałem, że to wina niedokładnego zatkania nosa palcami. W myślach mówiłem do siebie "Adrian, zastanów się, czy to aby na pewno nie jest sen. Czy dzieje się coś dziwnego? Czy czujesz przepływ powietrza? Skup się.". Zawsze mówię coś podobnego. Rozejrzałem się dookoła, wszystko było w miarę normalne. Uznałem za dziwne jedynie fakt tych licznych remontów dróg i coś jeszcze czego nie mogę sobie przypomnieć. Uznałem wynik za negatywny. W trakcie robienia tego TR'a po mojej prawej przejechał bardzo szybko błękitno-czarny mustang. Po chwili byłem gdzieś koło sklepu spożywczego. Przed sklepem były 3 osoby. Jedną z nich był mój znajomy, który wyglądał odrobinę inaczej, miał czerwoną koszulę w kratę, włosy postawione jak Johnny Bravo i Airmax'y. Podszedłem do niego i powiedział do mnie coś w stylu:
-Yolo, Swag, nie piję alkoholu.
Potem podszedłem do drugiej osoby. Była to dziewczyna o ciemnych włosach i niebieskich oczach. Powiedziała do mnie.
-Ja piję alkohol.
-To się napijmy - Odpowiedziałem
-Ja nie piję alkoholu - Odpowiedziała.
Był jeszcze jakiś łysy karzeł, ale do niego nawet nie podchodziłem. Wszedłem do sklepu, chciałem kupić sobie jakieś chipsy. Po lewej stronie były różne rodzaje chipsów. Były chipsy bekonowe, crunchips i jakiś popcorn. Nie chciałem żadnych z nich, bo wolę lays'y.
Tutaj nastąpiło jakieś przeniesienie, ale teraz widziałem z trzeciej osoby. Byłem świadkiem rozmowy dwóch buddystów w swoim typowym chińskim domku. Siedzieli po turecku naprzeciwko siebie i rozmawiali. Jeden był stary, drugi był młody. Młody pytał o jakieś rzeczy dotyczące filozofii buddyjskiej tego starszego, ale pytania były stosunkowo lekkie i dotyczyły naszej codziennej sfery życia. W czasie rozmowy młody podrapał swoją twarz własną stopą, na której miał szare brudne skarpety. Nagle byłem w pokoju i przeglądałem informacje dotyczącej buddyzmu. Było tam jakieś podzielenie na 3 strefy.
"
xxx - Tylko okultystyczne obrzędy
Buddyzm - Filozofia i drobne obrzędy
Filozofia wschodu - Tylko filozofia
"
Tu obudził mnie budzik.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nad czym pracuję?
Dalej staram się wyrobić nawyk robienia TR'ów. Myślę jeszcze aby dodać do tego jakiś inny rodzaj TR, bo teraz na własnej skórze dowiedziałem się, że TR z nosem bywa zawodny, jeśli ma się zatkany nos.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2014-11-10
Tytuł - ''Lewitujący radiowóz''
Świadomość - LD
Długość - ok. 10 minut
Płytkość - Bardzo Głęboki
Jakość - Bardzo Wysoka
Wychodziłem właśnie z domu, ale zupełnie innego domu. Był środek nocy, a księżyc był w pełni. Osiedle wydawało się spokojne, domki były podobne, wszystkie wykonane z drewna, mniej więcej takie jakie budują w stanach zjednoczonych. Wsiadłem na srebrny motor i zacząłem jeździć sobie po osiedlu. Ciekawe doświadczenie, bo nigdy nie miałem okazji jeździć na motorze, jedynie trochę na skuterze. Wyskoczył sąsiad z domu i zaczął się na mnie drzeć, żebym przestał jeździć tym motorem bo jest środek nocy.
Nagle znalazłem się w moim łóżku. Środek nocy. Wyszedłem z założenia, że to wszystko mi się śniło. Usłyszałem nagle bardzo niewyraźny krzyk mojej mamy, który jednocześnie był zakłócany jakimś echem. Ale po jakimś czasie zrozumiałem.
-Adrian, chodź tutaj!
Na co ja wykrzyczałem
-Po co!?
-Po prostu chodź!
Wstałem więc, będąc ciekawym o co właściwie chodzi. Podszedłem do drzwi, ale wykonałem krok w tył. Pomyślałem sobie "Ale zaraz, zaraz. Coś mi tu nie pasuje".
Wykonałem TR, dwa razy. Wynik pozytywny. (Och, jak ja się cieszę, że nie zszedłem na dół <con>) Spanikowałem odrobinę, bo byłem zestresowany, że zaraz coś przyjdzie do mojego pokoju. Chciałem więc jak najszybciej opuścić dom. Wbiegłem w drzwi od balkonu licząc na to, że je wyważę czy coś. Ale odbiłem się od nich. Uspokoiłem się i po prostu wyszedłem jak normalny człowiek używając drzwi. Nic mnie nie goniło. Byłem na balkonie, wszedłem na barierkę i rzuciłem się w dół, dałem się temu ponieść. Otworzyłem oczy i zorientowałem się, że lewituję i powolutku unoszę się do góry. W głowie słyszałem relaksacyjną muzykę, która charakteryzowała się bardzo wysokimi dźwiękami, ale miło się słuchało. Ponadto zjawiska kinestetyczne były zdumiewające. Byłem rozluźniony, czułem się jak piórko, byłem tak zrelaksowany i odprężony, że ciężko to opisać. Nigdy się tak nie czułem. Można to porównać do wejścia w bardzo głęboki trans. Unosiłem się tak powoli do góry, moją uwagę zwróciła prostokątna "dziura" w podłożu. Cała czarna, ale gdzieś w głębi tej czerni było widać tajemniczy pokój. Chciałem tam polecieć, ale jednocześnie trochę się bałem. Jeśli chodzi o obraz to był bardzo niewyraźny, postanowiłem więc coś z tym zrobić. Powiedziałem sobie w myślach coś w stylu "obraz x100" i stopniowo jakość się polepszała, jednocześnie noc powoli zmieniała się w poranek. Spojrzałem w górę i zobaczyłem radiowóz unoszący się w powietrzu. Podleciałem tam. Gdy otwierałem drzwiczki do samochodu, zauważyłem, że moje ręce są niesamowicie realne. Widoczny był każdy detal. I to nie tylko moje ręce. Spojrzałem w lusterko w samochodzie. Moja twarz również była tak dokładna. Wszedłem do środka i pomyślałem sobie "A co gdyby stworzyć sobie jakieś towarzystwo?". Niestety, obudziłem się.

--------------------------------------------------------------------------------------------

Jednak faza REM, jak się później okazało, nie dobiegła końca i dziesięć minut później czekał mnie kolejny LD.

--------------------------------------------------------------------------------------------
Tytuł - ''Zarośla i dziewczyny'
Świadomość - LD
Długość - ok. 5 minut
Płytkość - Głęboki
Jakość - Wysoka

Byłem teraz jakby w grze, w League of Legends. Widziałem jednak z pierwszej osoby. Odbywał się jakiegoś rodzaju turniej na najlepszego Nasusa. Miałem na początku otwarty sklepik, a w nim 875 złota do rozdysponowania. Długo się zastanawiałem nad zakupem. Myślałem nad kupnem pancerza i dorana lub samego pancerza, ale w ostateczności zadecydowałem, że wezmę kilof. Tu zacząłem jakby przeskakiwać przez różne kamienne platformy, dookoła nic innego nie było. Ciemność owita fioletową mgłą. Miałem zawalczyć z Mordekaiserem, ale postanowiłem, że mam to gdzieś. Idę zrobić coś lepszego, to co planowałem na moje następne LD, czyli próbować przywołać tam moją tulpę.
Gdy podjąłem taką decyzję, nagle znajdowałem się w jakimś zalesionym teatrze antyckim. Zacząłem wołać jej imię licząc na to, że się pojawi. Nagle zza rogu zauważyłem rozmawiające dwie dziewczyny. Jedna miała włosy czarne, ale takie lekko wyblakłe, a druga blond włosy. Przypatrzyłem się im uważnie. Dziewczyna o ciemnych włosach spojrzała na mnie. Brązowe oczy, to nie ona. Rozejrzałem się dookoła, dziewczyn było teraz znacznie więcej, aż ciężko było je policzyć. Zacząłem biec z nadzieją odnalezienia mojej tulpy. Przebijałem się przez różne rośliny, ale żadna z napotkanych dziewczyn nie była nawet podobna. Niedługo potem się wybudziłem.
--------------------------------------------------------------------------------------
Nad czym pracuję?
Zauważyłem, że mam mały problem z utrzymaniem snu świadomego, przy najbliższych okazjach mam zamiar utrzymać świadomy sen jak najdłużej tylko mogę.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Podroznik dnia Śro 1:17, 12 Lis 2014, w całości zmieniany 4 razy

Haha miałem plany na LD , żeby sobie ,,pograć'' w League of Legends w pierwszej osobie Very Happy

Bardzo ciekawy dziennik Smile

Post został pochwalony 0 razy

2014-11-14
Tytuł - ''Alter Ego, morderstwo.''
Świadomość - LD
Długość - ok. 30 minut
Płytkość - Płytki
Jakość - Dość Wysoka
O dziwo, grałem w minecraft'a. Gdzie na jawie nie grałem w tą grę chyba od pół roku. Miałem odpalony jakiś texturepack HD. Chodziłem gdzieś po równinach, otaczały mnie różne kanciaste drzewa i drewniane konstrukcje, które wyglądały tragicznie. Zacząłem ścinać drzewo kiedy nagle usłyszałem huk i krzyk z tyłu. Obejrzałem się tam i zauważyłem postać. Był to herobrine z tej popularnej creepypasty. Ale jego tekstura twarzy była podmieniona na klasyczną, ze względu na texturepack.
Mimo wszystko wiedziałem, że to on. Byłem przestraszony, ale wziąłem się w garść i zacząłem go tłuc. Po jakimś czasie zniknął, ale wiedziałem, że za niedługo znów się pojawi. Wędrowałem trochę i pojawiał się spontanicznie, a ja go tłukłem. Postanowiłem schronić się w jednej z tych okropnych konstrukcji. Wszedłem tam od góry, przez drabinki. Siedziałem jakiś czas. Już widziałem herobrine'a w szczelinie nade mną, zaczął wykopywać obok dziurę i stawiać kolejne drabinki. Postanowiłem, że jak zejdzie, wykończę go. Tak też się stało. Padł wyrzucając z siebie trochę ognia. No, i tu nastąpił koniec minecrafta, całe szczęście.

Byłem teraz w moim starym mieszkaniu, z którego dawno temu się wyprowadziłem. Mieszkanie było dość wysoko, na zewnątrz była mgła. Był ze mną jakiś człowiek. Coś nas goniło, musieliśmy uciekać. Musieliśmy skoczyć, powiedział. Ja podszedłem do okna i miałem zamiar skoczyć. On powiedział, żebym tego nie robił, bo zginę. Z chmury w swojej ręce zaczął formować skrzydła, które doczepił sobie na plecy. Powiedział, że na mnie nie zostanie dużo tej chmury. Uformował z niej rogi które doczepił mi do głowy. Były bardzo puszyste i delikatne. Skoczyłem.
Widziałem teraz jakieś trzy grube chochliki. Jeden był niebieski, drugi czerwony, a trzeci zielony. Za nimi były półprzezroczyste wersje ich, tylko wychudzone. Słyszałem jakiś głos. Mówił mi, że każdy z nas ma drugą stronę, swoje alterego. W głowie zapytałem samego siebie "Czy jestem tylko widzem?". Nagle widok pełnego obrazu oddalił się, z bytu bez ciała stałem się człowiekiem. Widziałem teraz obraz chochlików na laptopie przede mną. Wiedziałem już, że to wszystko sen. Wykonałem TR, wynik pozytywny(Mimo tego, że jestem przeziębiony i mam katar).
Wyszedłem na balkon, obraz był dość niewyraźny, powiedziałem do siebie coś w stylu "ostrość x1000" i obraz natychmiastowo się poprawił. Nagle zacząłem spadać gdzieś w pustkę, otaczała mnie tylko mgła. Zamknąłem oczy. Powiedziałem do siebie, że gdy otworzę oczy, pojawię się w zupełnie innym miejscu i będę miał LD. Otworzyłem oczy, znajdowałem się w pokoju mojej siostry, który od kilku miesięcy jest niezamieszkany, bo moja siostra postanowiła się wyprowadzić. Wstałem, wykonałem TR ponownie. Było popołudnie, na zewnątrz wciąż panowała mgła. W tym śnie mgła towarzyszyła mi bez przerwy. Przeciągnąłem się. Wyszedłem z pokoju. Zauważyłem, że tylko pokój mojej siostry był jasny, reszta domu była w ciemności. Pobiegłem schodami w dół i wyszedłem frontowymi drzwiami. Przypomniał mi się cel, w którym miałem sobie od tak pochodzić i pozwiedzać. Zacząłem więc poruszać się po moim osiedlu. Gdy przekroczyłem jakiś dystans, uznałem, że nie ma to sensu, ponieważ poruszam się po miejscach które znam, więc świat senny niewygeneruje nieznanych mi obszarów i muszę w jakiś sposób dostać się do miejsca którego nie znam. Nie wiedziałem tylko jak to zrobić, bałem się, że jak zacznę odwalać takie rzeczy jak latanie lub teleportacja szybko się obudzę.
Nagle poczułem, że zaczynam się wybudzać. Powiedziałem do siebie, że mój sen jest bardzo stabilny. Udało się. Skręciłem w prawo na garaże. Ale to co zobaczyłem, było zupełnie inne niż w rzeczywistości. Przede mną znajdowała się zabłocona droga, po lewej było jakaś siatka, a za nią las, po prawej był jakiś zaniedbany motel. Tu chyba straciłem kontrolę.
Spojrzałem na hotel po prawej i zauważyłem sprzątaczkę wychodzącą z motelu. W moich rękach pojawił się karabin. Zacząłem strzelać do niej. Strzelałem powoli, kula za kulą. Obserwowałem reakcję na postrzał sprzątaczki po każdym wystrzeleniu. Kobieta po pierwszym strzale oparła się o ścianę, po kilku kolejnych osunęła się na ziemię zostawiając na ścianie plamę krwi. Gdy zauważyłem, że kobiety wyzionęła ducha, podszedłem do niej. Była blada, na jej ciele widać było rany postrzałowe z których powoli płynęła krew. Krwi było coraz więcej i więcej. Jak gdyby nigdy nic odwróciłem się i zacząłem kogoś wołać. Zorientowałem się, że wołam już na jawie.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nad czym pracuję?
Technika ADA.

Post został pochwalony 0 razy

Hej podróżniku, bardzo fajnie, że dzielisz się z nami swoimi snami, ale ja chciałbym się ciebie zapytać o jedno: jakich technik używasz? Może przed relacją ze snu napisz jaką techniką uzyskałeś LD'ka. Jestem ciekaw, jaka jest twoja ulubiona technika :3

Pozdrawiam i życzę morza LD!

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Snake190 dnia Sob 11:29, 15 Lis 2014, w całości zmieniany 1 raz