To nie było takie straszne:)

Czytałam jakos przez ostatnie parę dni o LD. Zawsze miałam bardzo wyraziste, kolorowe i czasem bardzo absurdalne sny. Wydawało mi się, że osiągnięcie LD jest bardzo trudne, a tu dzis w nocy pierwszy raz!!! Najpierw całkiem normalny sen, jakaś kłótnia z posiadaczem czerwonego auta, któremu pięścią wgniotłam karoserię...POtem płacz i smutek i ochotas na zasnięcie...więc zasnęłam w śnie...Obudziłam sie w szarym pokoju, oczywiście nie mając świadomości, że to nadal sen. Przez pokój przechodzili ludzie. Jedną z nich była kobieta podobna do kogoś z moich znajomych, kto juz nie żyje. W tym właśnie momencie doznałam olśnienia. Jeżeli ona nie żyję, a ja ją widzę, to musi to być sen! Zszokowało mnie to trochę, ale sie nie wybudziłam. Pierwsze co, to pomyslałam, żeby wyjść z tego szarego pokoju. Zanim to zrobiłam, chciałam wypróbować czy potrafię "wyczarowywać" dowolne przedmioty. Zażyczyłam sobie, żeby pojawił się przede mną stół. Niesety nie podziałało. Może trzeba więcej wprawy? Wyszłam z pokoju. Okazało się, że jestem w jakimś domu handlowym, na pierwszym jego piętrze. Chodziłam pomiędzy regałami, dotarłam do wielkiej ilości łóżek z przepięknymi pościelami, bardzo kolorowymi. Towarzyszyła mi dwójka dzieci, które trzymałam za ręce, chłopiec i dziewczynka w wieku około 7, 8 lat. Było ciasno, więc przechodziliśmy przez te łózkowe ekspozycje depcząć te ładne pościele. Obok zaraz były szafy do sypialni do kąpletu, równie bardzo kolorowe i w kształcie wielkich poduszek. Pózniej sama schodami ruchomymi zjechałam na dół. Wyszłam na ulicę. Nie chciałam się za bardzo oddalać. Czułam się jak przy zwiedzaniu całkiemobcego miasta. Wyszłam krótko na ulicę. Kiedy zobaczyłam stojące tam auta, też doszłam do wniosku, że to sen. Były podobne do współczesnych i rzeczywistych, jednak niektóre miały tylko jedno koło z tyłu po środku, zamiast normalnie dwóch po bokach, a nie które zaparkowane unosiły się nad ziemią nieznacznie i nie posaiadały wogóle kół. Miałam wrażenie, że oglądam przyszłość. Wróciłam jednak do sklepu i wjechałam na piętro by poszukać pokoju. Chciałam już się obudzić. Nie dlatego, że cos było nieprzyjemne w odczuciach. Pomyślałam, że jak na pierwszy raz lepiej nie za dużo. Szukałm tego szarego pokoju, w którym sie na początku znalazłam. Niestety nie umiałam go nigdzie znaleść. Dzieci znowu zaczęły mi towarzyszyć. Chodziłam krótko z nimi, ale nie umiałam sobie przypomnieć , skąd wyszłam. Po chwili poczułam, że musze się położyć. Miałam wrażenie, że jakby słyszę budzik. Troche sie uspokoiłam, bo znaczyło to , że nie musze wracać do tego samego miejsca, żeby wrócić do rzeczywistości, żeby się obudzić. Połozyłam się i zasnęłam pomiędzy tymi kolorowymi łóżkami na podłodze. Obudziłam sie w łózku u moich rodziców. To juz był zwykły sen. Juz nie miałam jego świadomośći. Jeszcze prze4z chwilę coś się działo z rodzicami w roli głównej, ale za chwilę się juz obudziłam na prawdę. To było coś niesamowitego! Udało mi się to tylko przez przypadek. Na razie mam wątpliwości. Z jednej strony chciałabym tego jeszcze kiedys doznać, z drugiej, boję się jakie sa właściwie tego konsekwencje...pozdrawiam...jak sie znowu coś pojawi dam znać Very Happy

Przede wszystkim witam i gratuluję. Widzę ciekawe nielogiczności w twoim sennym rozumowaniu, więc sądzę, że nie był to do końca świadomy sen, ale co z tego... Lepiej pozwiedzać sobie czasem świat snu niż brać się za coś dostarczającego silnych przeżyć, zresztą samo zwiedzanie potrafi być baaardzo ciekawe.
Świadome śnienie nie ma żadnych negatywnych konsekwencji, o czym zresztą można przeczytać na forum. Na początku może pociągać za sobą pewien niepokój - po prostu jako coś nieznanego - i u mnie było tak samo, ale to kwestia przyzwyczajenia.

Post został pochwalony 0 razy

Nie wiem czemu świadome śnienie może wydawać Ci się czymś niebezpiecznym, czy strasznym i nie wiem dlaczego tak nazwałaś ten temat. :) Dla mnie jest to coś naprawdę wspaniałego i radosnego. :) Także gratuluję i życzę kolejnych doświadczeń we śnie. :) Jak widzisz naprawdę nie jest to trudne, wystarczy samo zainteresowanie. :)

Postaraj się wyrazić swoje obawy. :)

Fete de la faim - niestety tak to już jest, że czasem w LD i tak pojawia się nieracjonalne myślenie mimo że wiemy, że to sen. :) Tak samo jak Ty myślę, że to może mieć związek z "poziomem świadomości" śniącego, czy z tym, że niektórzy śniący po pewnym czasie przestają dbać o myśl "to jest sen" i zatracają się po trochu we śnie, ale pewnie z innymi czynnikami też. :) Można o nieracjonalnym myśleniu w LD (trochę innym) poczytać tu: [link widoczny dla zalogowanych]

Post został pochwalony 0 razy

Witam wszystkich również i dziekuje za tak szybką odpowiedź Smile

Zgadzam się, że byc może to w moim przypadku nie był jeszcze do końca świadomy sen, ale trudno to może jakoś obiektywnie porównać. Być może następnym razem odczucia będą wyraźniejsze. Moje obawy nie są zbyt wielkie. Związane są z typowo fizjologicznymi sprawami. Śpimy przeciez żeby odpocząć, nie tylko fizycznie, ale i również psychicznie...Jeżeli ktoś ma możliwość często zapadania w świadomy sen, zastanawiam sie poprostu czy to nie doprowadza do ogólnego przemęczenia przy ciągłym wytężeniu swojego umysł. Gdzieś o tym czytałam. Poza tym chyba jak każdy, kto styka sie z jakąs nowościa, tym bardziej jeżeli jest ona czyms nie często spotykanym, czasem nawet nie akceptowanym ( moi bliscy jakbym im to opowiedziała uznaliby mnie za wariatkę), troszkę się jednak zawsze obawia. Mimo wszystko cieszę się, że czegos takiego doswiadczyłam i będe próbować dalej. No i musze przyznać, że to dobry pomysł z utworzeniem tego forum, można przynajmniej na ten temat powaznie z kims podyskutować. Tak na koniec chciałam dodać, że zauważyłam jedną rzecz po przeczytaniu wiekszości relacji innych uzytkowników. Przeważnie pierwszym pragnieniem po wkroczeniu w świadomy sen była chęc latania. Nie wiem czemu, ale ja wogóle o tym nie pomyślałam. Po prostu miałam ochotę pozwiedzać swój sen...i tyle:) Pozdrawiam:)

Post został pochwalony 0 razy

	Cytat:
	Zgadzam się, że byc może to w moim przypadku nie był jeszcze do końca świadomy sen

Jesli odzyskalas swiadomosc(z twojego tekstu wynika ze tak) w snie to byl to swiadomy sen...

	Cytat:
	Moje obawy nie są zbyt wielkie. Związane są z typowo fizjologicznymi sprawami. Śpimy przeciez żeby odpocząć, nie tylko fizycznie, ale i również psychicznie...Jeżeli ktoś ma możliwość często zapadania w świadomy sen, zastanawiam sie poprostu czy to nie doprowadza do ogólnego przemęczenia przy ciągłym wytężeniu swojego umysł

Wrecz przeciwnie przy swiadomym snieniu umysl sie nie meczy tylko relaksuje...dziala na szybszych obrotach jak w realu...Przecierz kazdej nocy mamy sny i czy meczymy sie z tego powodu?...nie...

	Cytat:
	Przeważnie pierwszym pragnieniem po wkroczeniu w świadomy sen była chęc latania. Nie wiem czemu, ale ja wogóle o tym nie pomyślałam. Po prostu miałam ochotę pozwiedzać swój sen...i tyle:) Pozdrawiam:)

W moim wypadku tez nie...ale to zalezy jesli ktos przeczyta ze jak sie ma LD to fajnie sie wzbic w powietrze to gdy ma te pierwsze LD to robi...

Post został pochwalony 0 razy

	kasiektg napisał:
	byc może to w moim przypadku nie był jeszcze do końca świadomy sen

Z tego co piszesz, to objawy się zgadzają. :)
OPAX: Uzyskanie świadomości tego że śnimy nie zawsze jest równoważne z odzyskaniem świadomości. Dlatego właśnie ubolewam, że polski słownik (w przeciwieńśtwie do słowników wschodu, czy nawet jęz. angielskiego[awareness,consciousness]) jest tak uboki w określenia świadomości. :) Można poczytać trochę gdybania: [link widoczny dla zalogowanych]

	kasiektg napisał:
	zauważyłam jedną rzecz po przeczytaniu wiekszości relacji innych uzytkowników. Przeważnie pierwszym pragnieniem po wkroczeniu w świadomy sen była chęc latania. Nie wiem czemu, ale ja wogóle o tym nie pomyślałam. Po prostu miałam ochotę pozwiedzać swój sen...i tyle:) Pozdrawiam:)

Ja w swoich pierwszych świadomych snach też nie latałem, dopiero w którymś z kolei latałem i przechodziłem przez ściany. :)

	OPAX napisał:
	Wrecz przeciwnie przy swiadomym snieniu umysl sie nie meczy tylko relaksuje...

Tak samo jak w zwyklym snie, a jak wiadomo zwykle sny sa dla nas zbawienne. (patrz temat z niespaniem przez kilka dni, czy pozbawianiem sie fazy REM)

	OPAX napisał:
	dziala na szybszych obrotach jak w realu...

Jak to na szybszych? Jeśli obroty=aktywność mózgu=częstotliwość fal mózgowych, to w snach praca umysłu co prawda jest lekko zbliżona do jego aktywności na jawie, ale i tak aktywność mózgu balansuje na granicy "słabszych" fal alfa, nie pamiętam, czy nie jest to przypadkiem całkowity zanik fal beta.

	kasiektg napisał:
	Związane są z typowo fizjologicznymi sprawami. Śpimy przeciez żeby odpocząć, nie tylko fizycznie, ale i również psychicznie...

Nie ma obawy. :) To częste pytanie u początkujących i jeden z mitów (nie wiem jakim cudem jeszcze) krążących wokół nich. ;)

Post został pochwalony 0 razy