W co wierzycie? (Zajrzyj)

Uff, przewertowalem wszystko. Powiem tak, moi przodkowie którzy trafili ok. 400 lat temu do Polski byli muzułmanami, przez te 400 lat zdążyli sie schrystianizowac, az w koncu narodzilem się ja, mimo wszystko bardziej ateista niż wierzący. Wiele razy zmienialem zdanie i nadal nie jestem w 100% pewien czy dobrze robie. W kazdym razie to że człowiek nie wierzy w Boga, a stara sie żyć dobrze, raczej nie powinno go przekreślac w oczach Boga. Dlaczego nie jestem w stanie w pełni uwierzyć? Bo sadze że religia ma pewne braki, po za tym do wiary powracalem 2 razy i jedynym argumentem było, uwaga cytuję: "To jest tak niewiargodne i nielogiczne, że może prawdziwe" To nie żart, naprawde tak pomyślałem, (oczywiscie nie chcialem nikogo urazić). Jeśli ktoś szuka prawdziwego Boga, to sądze, że jeśli przepowiednie Nostradamusa sie spełnia, to prawdziwym Bogiem może być Allah, skoro Bóg pozwoli im zdominować Europe. Natomiast jeśli ktoś w to nie wierzy lub sadzi że pomimo wszystko cos tam jest to niech stworzy sobie swoja wlasna idealna religie, ba nawet niech znajdzie sobie swoich uczniów i niech naucza ich jak żyć dobrze. A i jeszcze jedno do wierzacych, kościół i chrzescijanstwo to dwie różne rzeczy, jak dla mnie nie musisz chodzić do kościoła by wierzyć, a napewno nie musisz ufać, ani słuchać papieża.

Dlaczego wypowiadam sie jako ateista i wierzacy? Bo wiele razy zmienialem zdanie i wiele razy myślałem jako ateista i jako wierzacy.

Post został pochwalony 0 razy

Bogowie są po to żeby z nas zrobić niewolników własnych umysłów. A Ateizm to jest następny bóg.

Post został pochwalony 0 razy

Ateizm to nie bóg tylko "umiejętność" przyznania się do tego że wielu rzeczy nie rozumiemy i nie potrafimy ich pojąć. ;p

Post został pochwalony 0 razy

@UP, od ateistów bije duma i przekonanie, że są ponad religią, że są mądrzejsi, nie dali się nabrać na ten system "kontroli umysłów" itd. A prawdę mówiąc to ich zachowanie nie różni się tak bardzo od wiary. Jak to napisał kiedyś incestus (były user tego forum), czczą bigbang jak boga i czytają pubmed jak biblię. Zawsze wierzymy, nigdy nie wiemy. Sztywność myślenia jest objawem niestabilności zdrowia psychicznego.

Co do mnie to byłem wychowywany w wierze świadków Jehowy i silnym argumentem do wiary zawsze była potęga stworzenia, że jest mała szansa, że powstało to wszystko przez przypadek, co często świadkowie podkreślali. I nie jest to głupie, wiele rzeczy wskazuje na to, że mamy tu do czynienia z jakimś architektem. Ale czemu od razu uznawać tą wszechmoc za osobowy byt i przypisywać mu ludzkie cechy? To że nie potrafimy sobie wyobrazić czegoś więcej ponad pamięć, inteligencję, wolę, to nie znaczy, że tego nie ma Smile

Ma to sens szczególnie jak zrozumie się czym w praktyce jest jaźń i że szeroko pojęte cierpienie tylko w naszym wąskim rozumieniu jest złe i że bez niego cywilizacja by się w ogóle nie rozwinęła.
Nie dość, że to pogląd logiczny to pozwala żyć w zgodzie ze sobą i z innymi oraz być wdzięcznym za istnienie i pokornym wobec losu Smile

Post został pochwalony 1 raz

Wiem że z jajka ani z glizdy nie powstaliśmy. Wiem że ktoś nas zrobił. Ale bogowie w ludzkich umysłach czynią strach i pokorę, tacy to niewolnicy swojej wiary. I ten architekt czy jak go nazwiesz to nam zaszczepił. Abyśmy się go bali i słuchali, taka furtka bezpieczeństwa.

Post został pochwalony 0 razy

Jest to jakaś komponenta cierpienia i ma to swój cel. Strach wywołuje interpretacja bóstwa przez współczesne religie. Wątpliwe jest, że pierwsi chrześcijanie myśleli podobnie o bogu co współcześni. Stary testament wskazuje na to, że zdawali sobie sprawę choćby z iluzoryczności jaźni.
W każdym razie, najwyraźniej taki był plan. Nie miej urazy do ludzi, do losu, albo do samego siły stwórczej, że to się tak potoczyło i ludzie zatracili po drodze znaczenie religii Smile

Jeśli każdy miał by przybliżyć się do zrozumienia Boga to musiałby się przybliżyć do zrozumienia siebie, a jeśli by się tak stało to rozwój cywilizacji nie szedł by już tak sprawnie Smile

Zresztą.... furtka bezpieczeństwa przed czym? Smile

Czy Bóg miałby się przed czymś chronić? Bać się czegoś? Smile

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Fallen Leaf dnia Pią 17:56, 08 Lip 2016, w całości zmieniany 2 razy

Jeżeli zaszczepił nam strach to go zna. Bać się, przecież nie wiemy nawet kim my jesteśmy. Może stworzył istotę(gdzieś tam jest napisane że na swoje podobieństwo). Przykład Jezusa ,był on synem Bożym ale był też człowiekiem, miał potężną siłę od swego stwórcy,ale dalej był człowiekiem. A teraz pomyśl gdyby nie on a ktoś inny komu bóg się nie podoba, dostał albo uwolnił w sobie tą siłę i nie jeden lecz wielu, to już jakieś zagrożenie jest. Tylko gdybam nie bierz tego do serca, to jest moja wypowiedź. Z tego co zauważyłem różnica między mną a tobą jest taka ,że ty wszystko rozkładasz na czynniki pierwsze, a ja patrze na to inaczej nie naukowo i religijnie, tylko tak jak można w pysk dostać nie obliczam siły uderzenia i prędkości ani paraboli tylko walę Smile

))))) Bez obrazy:-) Lubię cię słuchać. Gdzie indziej zadałem pytanie na widzenie w snach jak to jest jeżeli tam nie ma światła, mógłbyś mi odpowiedzieć bo mnie to nurtuje, albo za mało google przeglądałem:-) I jeszcze jedno a może Bóg się boi śmierci i można go zabić?

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez turbo dnia Pią 19:39, 08 Lip 2016, w całości zmieniany 1 raz

Skoro niektórzy tak lubią mówić, że wszystko jest "iluzją" to czy tak samo nie jest iluzją idea, że jest jakiś "plan" i "cel"? Uważam, że przy rozmiarach całego kosmosu przypisywanie czegoś szczególnego ludziom, jednemu gatunkowi na malutkiej planecie, jest naiwne i brzmi trochę jak "mechanizmy obronne ego" żeby nie odczuć tego, że jesteśmy właściwie niczym. Nie lubię tych wszystkich określeń, za bardzo są obecnie nadużywane, aż do mdłości Wink

Prawdopodobieństwo powstania życia jest znikomo małe przy JEDNORAZOWEJ próbie, ale w końcu jest nieznana liczba planet z różnymi panującymi warunkami. Więc próby takie mogły zachodzić na drodze procesów chemicznych w przybliżeniu nieskończenie wiele razy. A to czyni już szansę powodzenia całkiem realną.

Post został pochwalony 0 razy

He to my przypisujemy wartość jakiemuś przedmiotowi czy też stworzeniu, wszystko jest mocno subiektywne Wink

Ja, Ty, ktoś inny - to tylko złożenie związków chemicznych takich jak białka, sole etc. Jesteśmy warci tyle co np kubek, to od człowieka zależy czemu przypisze większą wartość. Masz geniusz to też kolejna 'iluzja', jak to Fallen ładnie określił, odpalenie algorytmu Smile

Post został pochwalony 0 razy

Tylko jeżeli będziemy tak myśleć o tych białkach, no to wam życzę bycia kupą tego czegoś, są dwie wersje tak jak w komputerze sprzęt i oprogramowanie, tylko że nam dano albo się w nas wytworzyło coś co może samemu tworzyć to oprogramowanie o właśnie ty to jesteś ten co siedzi przed klawiaturą, trzy osoby w jednej całości i wszytko jednoczy się dlatego można powiedzieć że np. podświadomość to ty ,tylko to właśnie oprogramowanie. I tu jest haczyk , że właśnie ta wolna wola naprawdę istnieje, tylko jesteśmy tak poukładani że nie znamy dokładnie języka tego programowania, coś jak język niskiego rzędu maszynowy,wtedy można dostać się do samego środka, i być może zmienić wiele. I tak schodzimy trochę za bardzo z tematu:-)

Post został pochwalony 0 razy

Holistycznie tak to wygląda, jednak to oprogramowanie to nic innego jak pamięć i impulsy nerwowe, a więc komórki i elektrony Smile

Czysta fizyka, nie ma tu nic niezwykłego. Z tego też względu nie jesteśmy w stanie powiedzieć czym dokładnie jesteśmy, są dwie opcje - wszystkim albo niczym.

Post został pochwalony 0 razy

I tu bardzo dobrze to podsumowałeś wszystkim albo niczym. Wydaje mi się że kiedyś do tego dojdziemy albo się dowiemy i wtedy zobaczymy siebie w nowym świetle, oby nie było ciemne.

Post został pochwalony 0 razy

Witam, dawno mnie tu nie było i postanowiłem wrócić Smile

Na tym forum i tak pojawiają się czasem różni ludzie z różnymi niezwykłymi doświadczeniami, więc postanowiłem, że i ja się takowymi podzielę. Natknąłem się kiedyś na pojęcie "dzieci indygo" przeprowadziłem nawet rozmowę z kimś kto śmiał się mianowac tym tytułem. No i tak sobie popisalismy, mi wydawało się że rozumiem o czym on gada, ale ostatecznie nie doszliśmy do kompromisu światopoglądowego. Dość niedawno doznałem coś jakby...oświecenia? I nagle wszystkie moje poglady jakby wydały się dla mnie złudne, wszystkie religie stały się iluzją, cały ten system stał się iluzją. Mózg zaczął jakby szybciej pracować, zacząłem zadawać sobie mnóstwo pytań m. in. po co te wszystkie podziały na świecie, aż w końcu osiągnąłem jedność, zrozumiałem co tamten gość miał na myśli,pogodzilem się ze światem i wtedy doznałem czegoś niezwykłego, poczułem się dobrze, lepiej, byłem szczęśliwy (od razu mówię że nigdy nic nie cpalem, ani nie palilem, bo nie pale nawet zwykłych fajkow) i jak kiedyś watpilem w istnienie Boga, to w tamtym czasie uwierzyłem w Niego bezgranicznie, poczułem po prostu wielką chęć do życia (coś czego od jakiegoś czasu mi brakowało) jednak moje szczęście trwało ok. 2 tygodni i teraz jest już... normalnie. I chciałem się zapytać, co to w ogóle było? Próbowałem sam znaleźć odpowiedź i znalazłem kilka: albo jestem chory psychicznie, albo coś cpalem (jak już pisałem nie cpie), chyba że to był sam Bóg i jedno naukowe (chociaż boję się że pseudonaukowe) w ludzkim organizmie znajduje się coś takiego jak szyszynka, która wytwarza podczas snu dmt, jest też jeszcze jeden sposób na wytworzenie dmt, w czasie medytacji podobno wytwarza się jej znacznie więcej, o tym jak działa dmt odsyłam do cioci Wikipedii. Co do medytacji to miałem jakiś czas temu coś jakby na kształt depresji i izolowalem się od ludzi przez co miałem sporo czasu na przemyślenia. I co o tym sądzicie? Czy ja mam urojenia, czy coś się naprawdę odjaniepawlilo?

Post został pochwalony 0 razy

Raczej nie urojenia, bardziej samonapędzająca się spirala pozytywnych emocji. Zdrowym ludziom też się może spontanicznie zdarzyć (albo wskutek przemyśleń właśnie, albo pod wpływem powodzenia w czymś, sukcesu, szczęśliwego okresu w życiu), nie świadczy to o jakimś zaburzeniu.
Trwało jakiś czas, minęło, kiedy umysł ochłonął, poziom endorfin i innych neuroprzekaźników spadł i teraz jest znów normalnie, co raczej świadczy właśnie o zdrowiu psychicznym.
A DMT owszem, może zostać wydzielone spontanicznie, w tym do tego stopnia, że efekt jest w jakimś stopniu porównywalny ze skutkami zażywania DMT sztucznie. Ja miałam to szczęście 2 razy w życiu jak dotąd.

Post został pochwalony 0 razy

Najpewniej z jakiegoś powodu chwilowo podniosłeś swoją samoocenę i pozbyłeś się napięć. Jednak z racji, że nie był to efekt przepracowania tych emocji, ale wyparcia, to nie było to trwałe. Z pewnością taki a nie inny efekt był powiązany z Twoimi wierzeniami. W tym sensie, że znalazłeś to co chciałeś.
Predyspozycje do takich wydarzeń wiążą się właśnie ze stanami depresyjnymi, niską samooceną.

Jeśli byś zadał to pytanie w środowisku związanym z takimi pojęcia jak np. dzieci Indygo, to pewnie otrzymał byś całkowicie inne tłumaczenie. Było by to przedstawione w pozytywnym świetle. Ludzie lubią w tych stanach spokoju szukać czegoś w stylu przebudzenia. Trochę poznałem temat i sugeruję żadnej głębszej prawdy tam nie szukać. Możesz coś z tych stanów wyciągnąć, zobaczyć np. jak emocje wpływają na odbiór świata, zyskać dystans do takiego negatywnego widzenia siebie i innych. Ale traktuj to raczej w charakterze terapii.

Post został pochwalony 0 razy