Jak powiedzieć o ld.

Te teksty o maryśce świadczą o typowej "przypadłości" większości osób niestety... Że najlepiej dostać przyjemność, która nie wymaga wysiłku. No, ktoś związany z neurologią mówił, że to normalne, że się dąży do tych czynności, które dają maksymalna przyjemność, wymagając minimalnych starań. Tak mózg jest skonstruowany, te ośrodki przyjemności, nagrody i podobne.
Nie chwaląc się, sama czasem poeksperymentuję z jakimś psychodelikiem. I nie twierdzę, że to można porównać do LD, to kompletnie inne doświadczenia, inna kategoria. Ale nie przeczę, że "dostęp" do powodzenia łatwiejszy, że tak się wyrażę, godzinkę czekam i samo zadziała.
Zwyczajnie większości się nie chce poświęcić czasu na dzienniki, RT, jakieś techniki, budzenie się w nocy... Jak za szybko nie osiągną efektu, zniechęcą się i potem mówią, że to "takie bzdury". A ile w tym utajonej, nawet podświadomej frustracji, że jednak wytrwałości za mało? Wink

Duchy i demony... Jak ktoś poczyta sobie niektóre fora, na których nastoletnie panienki piszą o tym, jak wchodzą do wymiaru swojego anioła stróża, jak rozmawiają z przewodnikiem duszy czy coś takiego, to wyobrazi sobie konszachty z demonami i inne rzeczy, sama nie wiem, jakie. Zresztą tu też przychodzą na forum osoby z różnymi teoriami.

Post został pochwalony 0 razy

Zważ na to, że jak się mówi komuś o LD to najpierw pada samo hasło, osoba w ogóle nie wie, że do tego trzeba jakiegoś wysiłku, ona tylko wie na pierwszy moment, że to spełnianie marzeń w swojej głowie (tak to odbierze). Czemu ktoś uznaje to za bzdury wyjaśniałem szczegółowo w poprzednich postach. Temperament, to jest główny czynnik czy ktoś się tym zainteresuje.

Post został pochwalony 0 razy

Ciężko sobie wyobrazić LD nie doświadczając go wcześniej. Jak by każdemu zapaliła się w głowie lampka i doszedł fakt, że LD to to samo co rzeczywistość tylko, że na niby. To każdy by się do tego rwał jak koza do woza. Ale potem i tak wyjdzie na jaw, że nie którzy 3 lata tracą, żeby mieć tylko 2 LD (patrz np. największy pechowiec- Botman), trudno też na początku utrzymać stabilność snu, a szlifowanie umiejętności, nawet mając farta wymaga zaangażowania.

A co do porównania z psychodelikami i uzywkami to w nowoczesnym świecie wyglądałoby to tak:
- Siema idziesz na blanta?
- Nie bo jutro rano robie LD Very Happy

- To spoko, miłego siedzenia samemu.

Post został pochwalony 0 razy

	Cytat:
	Jak by każdemu zapaliła się w głowie lampka i doszedł fakt, że LD to to samo co rzeczywistość tylko, że na niby. To każdy by się do tego rwał jak koza do woza.

No właśnie nie. Dla tych, którzy się tu wypowiadają, jest dziwnym, żeby LD nie było dla kogoś interesujące i wymyślają według nich sensowną argumentację. Ale najważniejszym czynnikiem jest temperament. To jest tak, jak dla sporej części społeczeństwa wydaje się dziwnym, że kogoś nie interesuje sport. Dla rasowych ekstrawertyków interesowanie się snami po prostu pachnie społecznym wycofaniem Smile

Post został pochwalony 0 razy

Wycofanie? Niekoniecznie, LD przy niektórych technikach (większości chyba nawet) nie wpływa na inne, dzienne aktywności. A każdy kiedyś śpi ostatecznie, to czemu by i tego czasu nie wykorzystać Wink

A wyobrażać sobie coś, snuć wizje to chyba każdy człowiek w jakimś stopniu lubi, w końcu każdy chociaż raz miał jakieś marzenia, których nie mógł zrealizować tak natychmiast.

Post został pochwalony 0 razy

Dla rasowych ekstrawertyków sama chęć doświadczania LD to społeczne wycofanie. Bo to nie jest naprawdę, bo to tylko Twoja głowa. Poczytaj poprzednie moje posty w tym temacie, wyjaśniałem to szerzej.

Post został pochwalony 0 razy