Świadomość świadka - błędne wnioski

Witam
"Świadomość świadka" nagranie Adama Bytofa, w którym mamy doznać uczucia wolności, nieprzywiązania do żadnej rzeczy. Z początku byłem bardzo zafascynowany tym nagraniem. Jeśli zdarzało mi się transować (czy raczej próbować to robić) to zwykle odpalałem sobie to nagranie. Poza rozluźnieniem raczej nie udawało mi się osiągnąć zbyt wiele. Potem wyczytałem na forum, żeby traktować to jako ćwiczenie transowe (nie wiem jak to wcześniej traktowałem) i żeby osiągnąć ten niesamowity stan wolności trzeba próbować. Moją świadomość zaczęła się wyostrzać. Wreszcie zaczęło się coś dziać, tylko niestety w drugim kierunku... Zamiast uczucia wolności i nieprzywiązania zacząłem czuć się zamknięty we własnym ciele, we własnych myślach. To co robię i to co myślę zależy od tego co przeżyłem, od tego jakie emocje występowały w jakich sytuacjach, od tego do czego jestem przyzwyczajony i od tego co jest łatwe. Teraz mam świadomość tego uczucia bezsilności... Czasami próbuję zacząć coś robić lub przestać robić, ale wiem, że to nic nie da, bo w końcu moje życie wróci do takiego jakie było (prosty przykład na początku pod wpływem emocji postanowiłem, że nie będę tego pisał na forum i sam zajmę się tym problemem, ale gdzieś w głębi wiedziałem, że prędzej czy później to napisze - no i stało się). Brak mi samozapracia i silnej woli, ale taki już jestem i jestem tego świadomy. Może przeznaczenie istnieje ?
Co z tym zrobić ? Dalej próbować transować się przy tym nagraniu ? Może jakieś sugestie ? Autohipnoza ? Za bardzo się nie znam, co i jak działa. A może spróbować być nieświadomym ? Zacząć jechać na nieświadomym autopilocie ? Bez świadomości tego jaki jestem, żyłoby mi się lepiej. Tylko jak przestać być świadomym ?
Liczę na waszą pomoc, jeśli czegoś nie rozumiecie to piszcie.

Post został pochwalony 0 razy

To dobrze, że masz takie spostrzeżenia.
Tylko wyciągnij odpowiednie wnioski teraz.

P.S
Spostrzegłeś ograniczenia umysłu, niewielu osobom to się udaje, tylko teraz pomyśl co chcesz z tym dalej robić.

	kysx1 napisał:
	Brak mi samozapracia i silnej woli, ale taki już jestem i jestem tego świadomy. Może przeznaczenie istnieje ?

Jak wolisz, ale to nie są przekonania korzystne dla Ciebie, wydaje mi się.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Andrewek dnia Nie 19:59, 04 Wrz 2011, w całości zmieniany 1 raz

kysx1- powiem tak , nie użalaj się nad sobą tylko weż swoją leniwą dupe do roboty praktyka to podstawa.Tak naprawdę postawiłeś pierwszy najważniejszy krok,bardzo ważny teraz nic innego jak zacząć pracować nad sobą i zbierać tego owoce.
Trzymam za ciebie kciuki co-prawda moje doswiadczenie w LD jest małe ale wiem trosszke o psychologi i NLP jesli będę mógł pomoc to moje gg 1365205

Post został pochwalony 0 razy

Jak chcesz to możesz mi się wypłakać na ramieniu, 33148700 (gadu - gadu), lub porozmawiać. Wujaszek Garanil cię wysłucha i postara wspomóc dobrą radą, gwarantowana anonimowość i dyskrecja Smile

A teraz co do porad na chwilę obecną. Cwicz. Nie poddawaj się. Dajesz, nie przestajesz, cały czas do przodu.

Post został pochwalony 0 razy

Tylko od Ciebie zależy, co teraz z tym zrobisz. Uświadomiłeś sobie coś, a pewne rzeczy czasem trudno przyjąć.

Możesz "brnąć" w to dalej - to uczucie bezsilności i te myśli nie są Tobą. Możesz je bezstronnie obserwować - martwiąc się nimi tylko karmisz swoje ego. Jeśli natomiast będziesz je bezstronnie obserwował, nie będziesz się opierał to w końcu znikną, jednak prawdopodobnie proces rozpoznawania "struktur" własnego ego pójdzie dalej i umysł zacznie sobie tworzyć nowe problemy. Jakie by one nie były, nadal są to jedynie myśli, a nie my. Ostatecznie może to być bardzo oczyszczające, jednak zwykle najpierw trzeba trochę tych emocji przepracować. Kiedy się uwalniasz, bezstronnie obserwując umysł, część Twojego "ja" opartego na koncepcjach odchodzi, dlatego nie jest to miłe, jednak w umyśle w zamian pojawia się coraz więcej "przestrzeni"...

Musisz sam się uczciwie spytać i zdecydować, czy wchodzić w to głębiej.
Pozdro

Post został pochwalony 0 razy

.....

Ostatnio zmieniony przez Mirrina dnia Pon 13:46, 19 Sie 2013, w całości zmieniany 1 raz

Poza tym, że żyjemy w klatkach które sobie sami zbudowaliśmy to mamy możliwość z nich wyjść. I to jest piękne.
Bez klatki nie byłoby wyjścia z niej.
Bez bezsilności nie byłoby możliwości ruszenia dupy żeby wyjść z klatki.
Rób co chcesz, możesz się żalić albo coś z tym zrobić Smile

Skup się na tym co możesz a nie czego nie możesz.

Post został pochwalony 0 razy

ale mi się skojażyło - taka prawda była ukryta w 1 części piratów z karaibów !

"Co człowiek może, a czego nie może zrobić - mogę doprowadzić statek na Tortugę, mogę ci pomóc odzyskać ukochaną... lub mogę cię teraz utopić...

Możesz żeglować pod rozkazami pirata... czy nie możesz ?..."

Staraj się kysx, dasz radę.

Post został pochwalony 0 razy

Też się ostatnio zastanawiam na życiem i jego "przypadkami".
Moją przygodę zacząłem od metody Silvy a potem zaczęła się cała reszta związana z medytacją, aż gdzieś wyczytałem o LD. Do tego celu zmierzam aktualnie choć z marnymi skutkami aczkolwiek nie poddaję się. Jednak po drodze poznałem medytację zen, vipassana, wcześniej wspomnianą przez was świadomość świadka i odwieczne prawo przyciąganie we wszechświecie ujęte w "Sekrecie" (pewnie wiele osób czytało). Teraz jestem skołowany bo nie wiem czy myślami przyciągać coś co bym chciał osiągnąć jak np. LD czy być w życiu świadomym świadkiem, który nie utożsamia się ze swoimi myślami tylko biernie je obserwuje...
Którą drogę wybrać?? Może ktoś wie?
Jedyne co wiem na chwilę obecną to to, że chcę brnąć w głąb swego umysłu i badać jakie jeszcze kryje przede mną tajemnice.

Post został pochwalony 0 razy

Brnięcie wgłąb umysłu kojarzy mi się z intensywnym myśleniem, natomiast medytacja i bezstronna obserwacja z wychodzeniem poza umysł i raczej mniej intensywną intelektualną analizą - z "uwalnianiem się" od zbędnego myślenia i niepożądanych emocji.

Wszystko zależy od tego, czego szukasz Smile

Post został pochwalony 0 razy

Tak matik, ale najpierw trzeba ten umysł długo obserwować żeby poza niego wyjść.

Jak na moje sokratgc- olej LD, skup się na vipassanie lub zenie. To są sensowne ścieżki. Polecam obie praktyki.

Post został pochwalony 0 razy

@kysx1
Się narobiło, bezsilność to też uczucie. Właściwie to po tym powinieneś czuć się bardziej wolny. To nie tak, że to wszystko odrzucasz. Nie jesteś z tymi wszystkimi etykietkami tak mocno związany.
Np. kiedy Bytof mówi, że posiadasz emocje, ale nie jesteś swoimi emocjami, to ma to odniesienie do takiej sytuacji np. Czujesz dużą złość na kogoś lub jakąś sytuacje i jeśli nie uświadamiasz sobie, że to uczucie nie jest przecież tobą, tylko ty posiadasz to uczucie wtedy ono tobą nie kieruje, ale ty kierujesz tym uczuciem i wtedy ono tobie służy, a nie tobą włada. Bo ty nie jesteś złością lecz to uczucie tylko posiadasz.
A to, że uczucie bezsilności akurat się pojawiło to zastanawiające, i bardzo mnie zaciekawiło, bezsilność wobec czego?
Bezsilność nie oznacza bezradności Smile

Pozdro

Post został pochwalony 0 razy

Ciężko tak teraz to olać bo poświęciłem temu zagadnieniu trochę czasu i zapisanych stron w dzienniku snów i choć nie miałem tak długich snów jak fachowcy w tej dziedzinie to jednak podobało mi się to co zdołałem osiągnąć. Przyznam jednak, że medytacja pozwoliła mi pozbyć się pewnych nawyków i utartego, wąskiego myślenia. Na pewno będę dalej ją rozwijał. Zarówno zen jak i vipassane bo tak jakoś nachodzi mnie raz chęć na jedną a raz na drugą a najlepiej mi się medytuje jak jestem na rybach pośród natury...

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez sokratgc dnia Pon 19:05, 05 Wrz 2011, w całości zmieniany 1 raz

Ale to polecam wybrać jedną technikę, bo jak dla mnie to są troszkę inne podejścia i warto zagłębić się w jedną technikę bo to nie chodzi o to żeby sobie to porobić przez jakiś czas i przestać albo zmieniać techniki jak najdzie ochota bo w żadną nie wejdziesz na maksa i nie urzeczywistnisz.

Jakbyś miał mieszać zazen z szine albo zazen z lagtong to jeszcze ale jak dla mnie vipassana to inne podwórko. Wtedy jak już to anapana+vipassana albo czysty zazen.
To tylko moja sugestia pamiętaj.

No i najlepiej znaleść nauczyciela i praktykować w sandze, jest łatwiej i wiesz gdzie idziesz. Bo bez tego można zmarnować czas. Nie musi tak być ale może.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Andrewek dnia Pon 21:41, 05 Wrz 2011, w całości zmieniany 1 raz

@ kysx1
Jeśli uznasz to za zbyt oczywiste, naukowe to odrzuć, ale może coś rozjaśni.
[link widoczny dla zalogowanych]
A jeśli nie odrzucisz, to droga do wewnątrzsterowności.
No i uczucie bezsilności to naprawdę 1 krok Exclamation

[link widoczny dla zalogowanych]

Przyjrzyj się teraz co w tym wszystkim jest dobre dla Ciebie, co Tobie i innym służy przy czym chciałbyś pozostać i co rozwijać, bo na pewno znajdą się tam takie rzeczy. Albo oprzyj się o coś naprawdę solidnego.
Wybór zawsze należy do Ciebie.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Pikarotta dnia Śro 12:01, 19 Paź 2011, w całości zmieniany 3 razy