Zamknięte oczy.

Chcę poruszyć tu jeden temat, który nie mam pojęcia czy jest wam znany. Kiedy zacząłem ćwiczyć LD, nauczyłem się widzieć przez zamknięte oczy. Nie wiedziałem wcześniej, że można się tego nauczyć poprzez ćwiczenie LD i nawet nie jest do tego potrzebny żaden półsen ani stan relaksu. Odkąd zacząłem ćwiczyć LD, zauważyłem że kiedy zamknę oczy, nie widzę już takiej ciemności jak każdy, a jakbym był w ciemnym pokoju. Wtedy łatwo można wyobrazić sobie głębię, z której wyłaniają się różne obrazy. U mnie pojawia się to, co znajduje się akurat przede mną. Jeśli obserwuję przez zamknięte oczy coś, co jest przede mną i coś się w tym miejscu zmieni, to obraz który widzę też ulega zmianie. Ale jest jeden warunek. Muszę wiedzieć, że coś się akurat zmieni. Jeśli coś się wydarzy spontanicznie, wtedy obraz z mojego umysłu pozostaje taki sam. Nie zawsze widzi się dokładnie to, co jest przed nami, ale w znacznej większości tak. Podam wam teraz najciekawsze sytuacje, jakie mnie spotkały.

Może zacznę od tej pierwszej, kiedy wykonywałem pewne ćwiczenie relaksacyjne i nagle zacząłem powoli widzieć, co znajduje się przede mną. Byłem wtedy w szoku, bo działo się to samoistnie. Nie wiedziałem wtedy, że takie coś jest możliwe. Surprised

Otwierałem oczy i zamykałem, a obraz był ten sam. To było dla mnie naprawdę ciekawe przeżycie.

Kilka razy zdarzało mi się obserwować swoją rękę. Patrzyłem na swój zegarek elektroniczny i próbowałem zobaczyć na nim godzinę, ale mi się to nie udawało. Wiedziałem jednak, że jest to niemożliwe. Smile

Czasami zdejmowałem zegarek i wtedy widziałem, że na mojej ręce zegarka nie ma. Wkładałem go z powrotem i z powrotem go widziałem.

Czasami siedziałem na krześle w swoim pokoju i wywoływałem przed oczami obraz z kuchni i wtedy czułem się zupełnie, jakbym był w kuchni a nie w swoim pokoju. Po kilkunastu minutach takiej obserwacji, szedłem do kuchni i tam robiłem to samo. Siadałem na krześle, zamykałem oczy i przywoływałem obraz ze swojego pokoju. Smile

Kiedyś siedziałem na fotelu w swoim pokoju i obserwowałem go w ten sposób. Nagle usłyszałem, jak z pokoju obok idzie mój brat i zamierza wejść do mojego pokoju. Zaciekawiło mnie, czy uda mi się go zobaczyć. Obrazy poruszające się są trudniejsze do zobaczenia ich takimi, jakie są naprawdę. Po chwili drzwi od mojego pokoju otworzyły się i do pokoju wszedł mój brat. Ciekawe to było dla mnie zjawisko, bo jedyne co widziałem, to cień w kształcie człowieka w chodzący do pokoju. Smile

To na razie tyle. Chciałbym jeszcze dodać, że to nie są hipnagogi. Te obrazy są tak samo realistyczne, jak w rzeczywistości, nawet kiedy jesteśmy początkujący i widzimy dokładnie to, co jest przed nami. Nie wymagają one żadnego stanu relaksu, chociaż stan relaksu znacznie ułatwia ich wywołanie. Nie można tylko w tym czasie zbyt gwałtownie się poruszać ani kręcić głową, bo obraz zniknie. W miarę nabywania doświadczenia, coraz szybciej będzie możliwe przywołanie takiego obrazu i coraz bardziej będziemy mogli poruszać głową bez obawy, że obraz zniknie.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Woland dnia Czw 11:04, 28 Sie 2008, w całości zmieniany 6 razy

Ciekawe.
Możliwości jest kilka. W odpowiednich warunkach oświetleniowych moze zajść takie zjawisko jak powidok.Widać wtedy naświetlony wcześniej obraz na siatkówce oka- często negatyw. Możliwe jest też widzenie poprzez powieki obrysu kształtu.Jeśli pokój był dostatecznie oświetlony mogłeś dojrzeć sylwetkę brata.Piszesz jednak , że wszystko jest bardzo realistyczne. Z natury jestem sceptyczny, ale może masz nadzwyczajnie silną wyobraźnię.
To , że nie widzisz zmian zachodzących bez twojej wiedzy-nieco mnie uspokoiło:nie jesteś widzącym bez oczu medium;) Wskazuje to raczej na silne działanie sugestii i wyobraźni. Koniecznie musisz spróbować podróży mentalnych- ale tu już niech się Tom wypowie;)

Post został pochwalony 0 razy

Też widziałem "przez" zamknięte oczy w różnych stanach - to się nazywa hipnagogia. Wszystko zależy od definicji - ja nie zaliczam obrazów z półsnu do hipnagogii, bo nie są tak wyraźne, jak fizyczne. Często w relacjach czyta się o tym, że widzi się właśnie to, co jest przed oczami, ja miewam raczej inne obrazy, które mogą przekształcić się w świadomy sen. Kiedy widzę jakiś obraz, przyglądam się jego szczegółom, a następnie dotykam go ręką. ;> Czasem też zdarzało się, że widziałem obraz z łóżka, a kiedy otwierałem oczy okazywało się, że jestem odwrócony w drugą stronę. :P

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Johny dnia Czw 15:09, 28 Sie 2008, w całości zmieniany 1 raz

Woland zaznaczył, że nie są to hipnagogia i że nie potrzebny jest do tego trans, ani "połsen"- dlatego tak sobie myślę, że albo Woland jest silnym medium;), albo mamy tu do czynienia z jakimś nieporozumieniem.

Post został pochwalony 0 razy

Johny, ja miałem zupełnie tak samo. Leżąc w łóżku już się cieszyłem, że widzę to co jest naprawdę a kiedy otwierałem oczy, okazywało się że nie mogłem tego widzieć bo choć było to przede mną, to widok ten zasłaniała mi kołdra. Smile

Albo czasami obraz jest przesunięty trochę na bok lub dalej, czy coś w tym stylu. Ale w znacznej większości przypadków obraz jest taki sam, jak w rzeczywistości. I mówię wam, że jest on tak samo wyraźny jak w rzeczywistości. Za każdym razem. Czasami z niedowierzaniem otwieram lekko oczy żeby sprawdzić, czy nie mam lekko uchylonych powiek, ale to nie jest wtedy to. Czasami zdarzało mi się też widzieć wszystko w czarno białych kolorach. A może chcecie spróbować czegoś takiego? Smile

Usiądźcie wygodnie na krześle lub fotelu, zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie, że tak naprawdę macie otwarte oczy tylko jesteście w całkowicie ciemnym pomieszczeniu. Oneironauci zwykle mają tak naturalnie, tak przynajmniej jest u mnie. Wyobraźcie sobie tą głębię, a potem to co jest przed wami. Jeśli obraz się nie pojawia, możecie otworzyć oczy, zapamiętać co znajduje się przed wami a następnie znowu je zamknąć i próbować wywołać ten obraz ponownie. U mnie takie obrazy pojawiają się na dwa sposoby. Pojawia się cały obraz, od początku wyraźny jak w rzeczywistości, tylko zamglony i z czasem zamglony coraz mniej. Drugi sposób, to mniej więcej po środku pojawia się "plama", w której widzimy to co jest w rzeczywistości, a dookoła wszystko jest jak przy zamkniętych oczach lub jakbyśmy byli w ciemnym pomieszczeniu. Stopniowo zaczynamy powiększać tą "plamę", aż stanie się bardzo duża albo wypełni już całą ciemność i widzimy już wtedy wszystko. Trzeba tylko powiększać ją powoli, bo jeśli się za bardzo spieszymy to obraz może zniknąć. Nie powiedziałem wam jeszcze jednej rzeczy, o której wcześniej nie pamiętałem. Pisałem, że muszę wiedzieć kiedy następują zmiany w rzeczywistości, jeżeli patrząc przez zamknięte oczy, chcę zobaczyć te same zmiany . Ale czasami tak się dzieje, że patrzę w ten sposób na swoją dziewczynę, ona nie wie wtedy, że ją widzę i widzę, jak zaczyna się do mnie uśmiechać. Może nie tylko musimy coś wiedzieć, a wystarczy podejrzewać że coś nastąpi. Jest jeszcze taka rzecz, jak pisałem i jak zauważył Salvador, nie potrzebny jest do tego żaden stan relaksu, ale jednak dużo łatwiej jest wywołać przed sobą takie obrazy kiedy jesteśmy właśnie w stanie relaksu i odprężenia. Dobrze jest też, kiedy mamy skierowaną twarz w stronę jakiegoś okna gdzie jest jaśniej. I jeszcze jedna bardzo ważna rzecz. Nie uda nam się w ten sposób niczego zobaczyć, jeśli zamknięte oczy dodatkowo zasłonimy sobie ręką lub czymkolwiek innym, bo wtedy po prostu zasłonimy sobie obraz tą ręką, którą też w ten sposób widzimy. Smile

Ale przed wywołaniem takich obrazów też nie radzę zasłaniać sobie niczym oczu, bo musimy nastawić się na to że wszystko widzimy a zakryte ręką oczy wcale nam tego nie sugerują. Poza tym jak już pisałem, im jaśniej jest w pomieszczeniu tym lepiej.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Woland dnia Pią 15:25, 29 Sie 2008, w całości zmieniany 8 razy

	salvador napisał:
	Woland zaznaczył, że nie są to hipnagogia i że nie potrzebny jest do tego trans, ani "połsen"

bo mamy inną definicję hipnagogii, ludzie którzy ich nie doświadczają mylnie (albo i nie, przecież to tylko słowo:P) przypisują tę nazwę wrażeniom z półsnu, lub jakimś przedsennym obrazom. Dla mnie hipnagogia to obrazy tak wyraźne, jak fizyczne i nie raz to zaznaczałem. ;)

Mi się zdarzają po jakiejś eksperymentalnej medytacji, albo przy budzeniu się w nocy, nad ranem.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Johny dnia Pią 19:54, 29 Sie 2008, w całości zmieniany 1 raz

hypnagogia swoją drogą, ale Woland opisuje to wszystko - że ciężko się połapać, albo super szybko wchodzi w trans i nawet o tym nie wie. Też doświadczam obrazów hypnagogicznych i nie raz poprzez nie dostawałem się do snu( albo do ich, obrazów, rzeczywistości), jednak tu jest pomieszane z poplątanym. Bo chyba hypnagogia nie pojawiają się ot tak, zaraz jak usiądziesz na krześle i zamkniesz oczy.I co do tego ma zasłanianie ręką? O co tu właściwie kaman?:p

Post został pochwalony 0 razy

Ja rozumiem. :) I widzę przecież, że ma dobre predyspozycje do osiągania odmiennych stanów świadomości.

Post został pochwalony 0 razy

Ciekawa sprawa, to chyba chodzi o to [link widoczny dla zalogowanych]

Post został pochwalony 0 razy

Nie mam pojęcia, jak to się u mnie pojawiło. Po prostu kiedy zacząłem ćwiczyć LD, po kilku dniach nagle zauważyłem, że mogę widzieć przez zamknięte oczy i to bez stanu relaksu. Potrzebuję tylko na to dwie lub kilka minut. Zaciekawiliście mnie pisząc, że do osiągnięcia takiego stanu medytacja lub relaksacja jest raczej niezbędna. Ale cieszę się, że nie tylko ja tak miałem. Smile

Ci co tak nie mieli, bardzo chciałbym żeby uważnie przeczytali jak ja to robię i spróbowali samemu.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Woland dnia Śro 18:37, 03 Wrz 2008, w całości zmieniany 1 raz

Ogólnie jak to czytałem wydawało mi się to dziwne i nierealne. Widocznie bardzo mocno coś sobie wyobrażasz i wtedy coś widzisz, zapominając o tym że tak naprawdę twoje oczy rejestrują tylko ciemność pod powiekami.

Sam mam czasami tak, że jak o czymś intensywnie myślę to po prostu wyłącza mi się zmysł wzroku, bo mam otwarte oczy i widzę rzeczy o których myślę tak wyraziście po prostu jakbym tam był, a po chwili dopiero się orientuję i widzę już normalnie. Najlepsze jest to, że jak mam takie coś to nie powiem wam co się działo, bo po prostu nie widziałem nic w tym czasie na realu (jakbym miał zamknięte oczy). Nie potrafię tego stanu powtarzać na życzenie, samo mi się to co jakiś czas przytrafia. I na pewno nie jest to przywołanie obrazu w pamięci jak każdy potrafi, ale coś innego, bo wzrok mi się wyłącza i nie wiem co się dzieje dookoła, widzę inne miejsce, czuję się jakbym tam był i widział własnym ostrym wzrokiem wszystko, jak leciutko przekręcę głowę, to obraz ulega zmianie postrzegania jak teraz gdy obracam głowę i zmienia mi się pole widzenia.

Dziwna rzecz. Sam mam różne dziwne rzeczy i ich doświadczam, nie wspominając zanim zacząłem się interesować LD, miewałem różne jazdy i śmieszne stany choćby podczas zasypiania. Tylko nigdy nie traktowałem tego jako nie wiadomo co. Dlamnie to normalne że jako człowiek mam takie różne rzeczy od dzieciństwa. Dopiero później się zdziwiłem, że ludzie się tym podniecają i to opisują na forach o LD (bo to pierwsza rzecz o umyśle itp. jaka mnie zainteresowała w necie), a dla mnie to takie normalne, a i tak nie wiedziałem dlaczego tak jest,byłem tylko ciekaw.

Post został pochwalony 0 razy

Woland, spróbuj wykorzystać swoje zdolności wizualizacyjne do kreowania rzeczywistości (czy jak kto woli, wpływania na umysł). :) Obejrzyj filmy (w sumie to polecam każdemu): "The Secret", "What the bleep do we know", może Ci to naprawdę bardzo fajnie wyjść. ;)

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Johny dnia Wto 18:08, 12 Maj 2009, w całości zmieniany 1 raz

Na początku myślałem, że to właśnie jest rzeczywistość, ale kiedy zacząłem podejrzewać że tak nie jest, zrobiłem pewien eksperyment. Zamknąłem oczy i kiedy widziałem w ten sposób mój pokój, poprosiłem mojego brata żeby pomachał mi ręką przed oczami. Zrobił to i widziałem wtedy jego ręce. Po chwili poprosiłem go, żeby zrobił to samo ale w momencie, kiedy nie będę się tego spodziewać. Wtedy nie widziałem już jego rąk. Wtedy właśnie stwierdziłem, że widzę tylko te rzeczy o których wiem że przede mną są lub że za chwilę się pojawią. Kiedy wywołuję takie obrazy, to nie jest na zasadzie że coś sobie wyobrażam. Niczego sobie nie wyobrażam, tylko po prostu zaczynam je widzieć. Ale niezależnie od tego, jak bardzo to rozwijałem, nie udało mi się jeszcze zobaczyć takiej prawdziwej rzeczywistości.

Post został pochwalony 0 razy

Echh... Nie o to mi chodzi, obejrzyj te filmy. ;)

Post został pochwalony 0 razy

Dobrze, obejrzę te filmy i wtedy się wypowiem. Wink

Post został pochwalony 0 razy