Metoda Szamańska

Hmm...
@eNklav: Mam wrażenie, że rozmawiamy trochę "obok" siebie... Dotyczy to zarówno ciebie, jak i mnie...
Jeśli nie masz nic przeciwko, przejdę na PW. Inaczej zaśmiecimy ciekawy temat. Sad

Post został pochwalony 0 razy

Jestem strasznie sfrustrowany iż wszystkie posty użytkownika eNklav to wielokropek domyślam się że ten Pan usunął konto i jego wielka wiedza na temat szamanizmu zapisana tutaj poszła się...
Czy żaden z administratorów nie może przywrócić tych postów?

Post został pochwalony 0 razy

Nie usunal, raczej perfidnie zedytowal Razz

.

"Ostatnio zmieniony przez eNklav dnia Pią 19:23, 13 Sty 2012, w całości zmieniany 2 razy"

He he.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez trutka dnia Śro 22:04, 30 Maj 2012, w całości zmieniany 1 raz

Ja rozumiem go, ponieważ jeśli ktoś z jego otoczenia zna jego nick, może bardzo łatwo wygooglować eNklava i na następny dzień naje się wstydu. Ze mną tak było.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Relwin dnia Śro 23:49, 30 Maj 2012, w całości zmieniany 1 raz

nie rozumiem...
jakiego wsydu?

Post został pochwalony 0 razy

Relwin- jestem przekonany, że to nie problem ze znajomymi.
Raczej z tym, że LD zeszło na psy i nie ma nic wspólnego ze ścieżką szamańską. eNklav się zawiódł, zasmucił i poszedł robić swoje.

Post został pochwalony 0 razy

	Andrewek napisał:
	Relwin- jestem przekonany, że to nie problem ze znajomymi. Raczej z tym, że LD zeszło na psy i nie ma nic wspólnego ze ścieżką szamańską. eNklav się zawiódł, zasmucił i poszedł robić swoje.

Z ciekawości, co masz na myśli pisząc "zeszło na psy"?

Post został pochwalony 0 razy

Jak to LD nie ma nic wspólnego z szamanizmem?
Szamani podróżują w różnych stanach świadomości podróżują w świecie astralnym komunikują się tam z duchami przodków i innymi oczywiście nie tylko to robią ale to jedna z ważniejszych czynności jakie uskuteczniają.

Post został pochwalony 0 razy

Mam na myśli to, że w obecnej formie LD jest bardzo okrojone i wyrwane z kontekstu, gdzie leci się tylko po wierzchu- LD stało się celem samym w sobie, ideologią, zostawienie lasu dla samych drzew, jak to się mówi. Dodatkowo aktualnie sprzedaje się jako sposób na zabawę, kontrolę snów, sztuczną rzeczywistość bez zasad. Oczywiście jest w tym mnóstwo mitów i ma się to nijak do realiów. Jedyne co jest to mnóstwo dziwnych teorii i skrótów (WILD, MILD, PILD, DILD, SRILD) bez głębszego sensu i esensji śnienia.

To, co robią szamani pracując ze snem ma się niewiele do tego co dziś rozumie się pod pojęciem LD.

Tak to widzę.

Post został pochwalony 0 razy

Mialm a Indiańskie praktyki snu – sposoby transformacji snów na szamańskiej ścieżce
Napisane 29 Listopad 2012 o 20:02

Okadzamy się cedrem i oczyszczamy nim miejsce praktyki po czym ofiarowujemy tytoń czterem kierunkom wyznaczając świętą przestrzeń. W jej centrum zapalamy świecę symbolizującą święty ogień i skupiamy na nim uwagę po czym rozpoczynamy modlitwy.
Następnie zaczynamy się relaksować; głęboko wdychając liczymy do czterech, a potem bardzo powoli wydychając liczymy wstecz od siedmiu do jeden. Wykonujemy cztery takie oddechy relaksując się po czym przypominamy sobie pełnię księżyca jak widzieliśmy go, jak czuliśmy jego światło i skupiamy się na tym wyobrażeniu czując jak napełnia nas oczyszczająca moc księżyca jak spoczywamy w jego poświacie.
Kiedy to poczujemy tworzymy w umyśle relaksujący obraz snu mający nam pomóc przejść do stanu hipnagogicznego:
Wyobrażamy sobie, że jesteśmy w świętym miejscu, z góry świeci na nas księżyc w pełni, czujemy jego święte wibracje w sobie i wokół siebie. W tej wizji przywołujemy naszego ducha opiekuńczego aby nas chronił podczas podróży przed złymi myślami, mocami oraz istotami jakie mogły by pojawić się w naszym śnieniu. Przywołując jego moc czujemy obecność ochronnej mocy bóstwa w sercu, która emanuje na zewnątrz i przyjmuje formę kręgu ognia chroniącego nas przed, negatywnymi siłami, wrogami i demonami.
W naszym sercu czujemy i wyobrażamy sobie płomień reprezentujący naszego ducha opiekuńczego obdarzający nas mocą, odwagą i siłą potrzebną by stawić czoło negatywnym siłom, który jest też źródłem mocy ochronnego kręgu ognia. W ten sposób medytując na ochronny krąg relaksujemy się pozwalamy rozwijać się hipnagogicznej wizji wprowadzającej nas w świat duchów.
Relaksując się obserwujemy uważnie przestrzeń na zewnątrz kręgu gdzie rozwija się wizja jesteśmy czujni by jej nie przeoczyć. Nie wiadomo jaka wizja się pojawi i co będzie prezentowała, zazwyczaj jednak jest to wizja reprezentująca to co stwarza nam problemy i przeszkody i co musimy rozpoznać, z czym musimy stoczyć walkę by wejść bezpiecznie do świata duchów. Nie możemy się cofnąć, musimy stoczyć walkę do końca w przeciwnym wypadku wrogie siły przejmą nad nami kontrolę jeśli ich nie rozpoznamy i nie stawimy im czoła. Oto przykład fragment wizji:

„Dostrzegam na zewnątrz kręgu gęstą białą mgłę. Przyglądam się jej, jest bezwładna, gęsta, trwała. Zastanawiam się nad jej naturą, delikatnie ją sonduję jednak ona się nie poddaje. Przywołuję jedną ze swoich mocy i uderzam w nią rojem ognistych sylab. Kiedy to robię mgła chwilami przerzedza się i widzę w niej jakieś formy. Nie ustaję i w końcu udaje mi się rozproszyć mgłę i widzę, wokół gąszcz jakiś form, są trwałe, bezwładne i wypełniają szczelnie wszystko wokół. Nie wiem jeszcze czym są, ale jestem przez nie otoczony i uwięziony najwyraźniej mnie ograniczają. Badam je w końcu biorę piłę motorową i zaczynam je wycinać – poddają się. Wycinam przesiekę a one walą się na stos. Podlewam je benzyną i podpalam. Te które padły zaczynają płonąć. Ostrożnie obserwuję co się dzieje i czuję pewną pozytywną zmianę. Zachęcony tym zaczynam wycinać i palić po kolei wszystkie te formy wokół kręgu który mnie chroni. Trwa to długo, pracuję dokładnie czujnie i uważnie aż wszystkie leżą i płoną. Teraz czuję już bardzo wyraźną pozytywną zmianę wiem już czym są te formy one były wokół i narastały od wielu dni. Podsycam ogień, wizja wciąż trwa co oznacza, że mam tu jeszcze coś do zrobienia. Przywołuję wiatr podsycający ogień. Wszystko się wypala i w końcu zaczyna zapadać się ziemia i wizja się rozpada. Dryfuję w bezgranicznej ciemnej przestrzeni czuję się wyzwolony z drugiej jednak strony czuję, że to jeszcze nie koniec. Odprężam się obserwując przestrzeń. Widzę w niej jakieś nierównomierności, stopniowo przybierające formy mgły. Ponownie przywołuję moc ognistych sylab, które uderzają w tę mgłę rozpraszając ją i wylania się kolejna wizja. Widzę za kręgiem płomieni jakieś pole na którym stoją drewniane formy przypominające szkielety dinozaurów. Obserwuję je uważnie i czuję, że to wrogie siły. Przywołuję ogień i podpalam je, patrzę jak płoną podsycając ogień. W końcu walą się na ziemię, pilnuję aby spłonęły. Kiedy w końcu to następuje wizja znów zaczyna się rozpadać. Spoczywam w czystej ciemnej przestrzeni. Postanawiam zakończyć podróż. Dziękuję duchowi opiekuńczemu, mocom i dobrym siłom, które ochraniały mnie i napełniały mnie mocą w tej podróży na koniec zupełnie się relaksuję i zaczynam stopniowo się wybudzać. Kiedy powracam do zwykłego stanu świadomości wyraźnie czuję, że coś się zmieniło, jakieś napięcia, które ograniczały mnie w ostatnim czasie zniknęły, nastąpił jakiś przełom, wypełnia mnie energia i wyraźnie czuję wzrost przejrzystości.”

Wchodzenie w sen poprzez przywołanie wizji hipnagogicznych tą metodą składa z kilku etapów:
- w pierwszym musimy się głęboko zrelaksować by przestać odczuwać ciało.
- W drugim rozpoczynamy budować wyobrażenie i przywoływać opiekuńcze moce aby chroniły nas podczas śnienia.
- W trzecim pozwalamy się rozwinąć wizji uważnie ją obserwując aby nie dać się zmylić ani zdominować.
- W czwartym etapie badamy wizję i przywołując rożne moce odkrywamy jak z nią pracować.
- Kiedy to odkryjemy zaczynamy używać stosownych mocy aby oczyścić wizję, nie możemy się cofnąć i musimy doprowadzić pracę do końca w przeciwnym wypadku zostaniemy opanowani przez złe moce i będziemy mieli problemy.

Jeśli chodzi o drugi etap czyli budowanie wyobrażenia jest to sprawa bardzo indywidualna ponieważ musi się odwoływać do naszych osobistych doświadczeń. Jeśli mamy doświadczenia z medytacją na święte ogniska i mamy kontakt z tą mocą przywołujemy to wspomnienie i tę moc. Jeśli medytowaliśmy na moc księżyca i rozwinęliśmy doświadczenie tej mocy przywołujemy to miejsce i to wspomnienie związane z tą mocą. Zawsze jest to konkretne wspomnienie związane z naszym doświadczeniem mocy. Kiedy mamy kontakt z duchem opiekuńczym odwołujemy się do wspomnienia z tym związanym, do miejsca w którym tego doświadczyliśmy do odczuć z tym związanych. W różnych podróżach zależnie od ich celu i mocy jakiej potrzebujemy odwołujemy się do konkretnej mocy i konkretnego doświadczenia z tym związanego. Zawsze też odwołujemy się do mocy naszego ducha opiekuńczego. Możemy użyć dowolnej przyjemnej sytuacji z przeszłości związanej z jakimś miejscem a kiedy ożywimy to w wyobraźni przywołujemy ducha opiekuńczego prosząc go o pomoc i ochronę w naszej podróży. Możemy przywołać obraz świętego ogniska i ochronnego kręgu płomieni jeśli mamy takie doświadczenie. Jeśli nasze wspomnienie wiąże się z wodą możemy stworzyć fosę wypełnioną wodą chroniącą nas przed złymi mocami, możemy przywołać wiatr, który wiruje wokół chroniąc nas, albo umieścić krąg ochronnych symboli – wszystko zależy od naszych osobistych doświadczeń do których się odwołujemy by przywołać moc jak i od tego w jakim celu śnimy. Ten etap służy przywołaniu naszej osobistej mocy, której doświadczyliśmy i jest całkowicie indywidualny może odwoływać się do mocy związanej z miejscem z przeszłości, albo do mocy jaką otrzymaliśmy podczas snu. Musi to być jednak realna moc.

Przebieg kolejnych etapów zależy już od samej wizji i może wyglądać bardzo różnie. Przede wszystkim wchodzimy w śnienie aby pokonać jakieś przeszkody zaś wizja zależy od sił z jakimi się mierzymy należy też pamiętać, że wygranie bitwy nie oznacza wygrania wojny i często musimy odbyć wiele podróży w sen aby sobie z czymś poradzić. Przykład:

„W pewnym okresie zaczęły się pojawiać bardzo dziwne negatywne problemy w relacjach między członkami rodziny, było to bardzo niepokojące i od razu wyglądało na silną prowokację jakiś negatywnych duchów. Postanowiłem więc śnić by zorientować się o co chodzi. Wieczorem po oczyszczeniu, złożeniu ofiar i przygotowaniu modliłem się do Ducha Opiekuńczego aby ukazał mi co się dzieje i zasypiając zacząłem wchodzić w wizję przywołując obraz ducha opiekuńczego stojącego za mną. Duch uniósł mnie i zaczęliśmy szybować po czym wyłoniła się wizja. Zobaczyłem wiele pomniejszych szkodzących duchów, które wpływały na wszystkich wokół. Dzięki mocy Ducha Opiekuńczego walczyłem z nimi uwalniając od nich wszystkich członków rodziny i oczyszczając ich przez wszystkie sny do rana. Kiedy rano wstałem wszystko było w znacznie lepszej sytuacji jednak wieczorem znów zacząłem zauważać niepokojące symptomy rozpocząłem więc kolejną podróż podobnie jak wcześniejszej nocy znów oczyszczając wszystko. Tej nocy duch opiekuńczy wytłumaczył mi dlaczego tak się dzieje, że duchy wracają. Przez następny dzień zastanawiałem się nad tym czego nauczył mnie Duch Opiekuńczy i trzeciej nocy wchodząc w sen błagałem Ducha Opiekuńczego aby wytłumaczył mi w jaki sposób zabezpieczyć rodzinę przed tymi prowokacjami. W snach duch opiekuńczy wytłumaczył jaki sposób powinienem stworzyć magiczną ochronę odwołującą się do Jego mocy i przez kolejne kilka dni tworzyłem ją i dopiero kiedy to zakończyłem prowokacje ustały.”

Jak widać z przytoczonego przykładu często trzeba odbyć wiele podróży i nawet pokonanie w snach duchów stwarzających problemy załatwia sprawę tylko na krótką metę i konieczne jest powtarzanie śnienia raz po raz dopóki nie rozwiąże się problemu. Ogólnie różnego rodzaju złe duchy bardzo często stwarzają różnorakie problemy w relacjach. Duchy te są przyciągane przez negatywne myśli i stany emocjonalne ludzi a kiedy się pojawiają stymulują i podsycają te stany. Mogą przyczepić się do kogoś jeśli znajdzie się w złym miejscu, jeśli spotka kogoś za kim one podążają, może też sam przywołać je przez swoje postępowanie czy negatywne myślenie. Jeśli ktoś prześladowany jest przez takiego ducha wszelkie konwencjonalne metody naprawy relacji kończą się niepowodzeniem lub wręcz pogarszają sytuację i wtedy jedyną szansą jest śnienie. Jednak bez udziału prześladowanej osoby nawet jeśli odprawimy duchy one stopniowo powrócą ponieważ nawyki myślowe tej osoby ciągle będą negatywne i będą przyciągały złe duchy. Musimy wówczas poprzez śnienie powtarzać oczyszczanie raz po raz choć jest to syzyfowa praca jednak jeśli jesteśmy blisko związani z tymi ludźmi nie mamy wyboru. Kolejny przykład.

„Kiedy pewnego razu siostra wróciła z zagranicy natychmiast zaczęły się dziać niepokojące rzeczy, wszyscy stali się nadzwyczaj nerwowi, drażliwi i wrogo do siebie nastawieni, pełni niepokoju tak, że strach było wchodzić do domu, wszystko było wypełnione jakąś dziwną energią. Aby wyjaśnić tę sytuację wieczorem rozpocząłem śnienie. Gdy tylko wszedłem w świat snów od razu zobaczyłem typową białą oblepiającą mgłę a później demona. Z tego typu demonami stykałem się wielokrotnie wcześniej dlatego od początku wiedziałem, że sprawa jest paskudna. Demony te widzę jako ogromny biały wir przyczepiony do głowy ofiary którego energia przenika przez nią i wypływa na zewnątrz najlepszym sposobem jest trzymać się z dala od osoby w ten sposób kontrolowanej. Jeśli się jest w stanie przywołać odpowiednią moc można odciąć takiego demona od ofiary, ale jest to trudne, czasochłonne i jest się samemu narażonym na problemy dlatego o ile to możliwe lepiej trzymać się z dala. Nawet kiedy uda się odciąć takiego demona trzeba wiele czasu poświęcić na oczyszczenie ofiary a i tak w większości przypadków po jakimś czasie podobny (a może ten sam) demon lubi przyczepić się znowu i wszystko zaczyna się od początku. Może też łatwo zaatakować tego, który próbuje go odciąć – szczególnie jeśli było się narażonym na jego oddziaływanie przez kontakt z ofiarą przez którą emanuje negatywną energią. Im dłużej jest on z ofiarą tym jego moc większa i trudniej ją odciąć. Z tych względów nawet jeśli uda się go odciąć trzeba co jakiś czas powtarzać śnienie aby upewnić się czy demon nie powrócił – czyli jakby nie patrzył paskudna sprawa i łatwiej zdecydowanie jest odciąć taką osobę od otoczenia aby negatywna energia nie wpływała na innych. Taka osoba dalej zachowuje się okropnie, ale nie oddziaływuje już na innych na poziomie energii.
Ponieważ sprawa dotyczyła mojej siostry nie miałem wyjścia musiałem stoczyć walkę z demonem aby go odciąć. Śniłem przez całą noc a demon przyjmował rożne formy i nie chciał odejść w końcu jednak udało mi się go odesłać przy okazji dowiadując się wiele na temat tego typu oddziaływania. Później przez kolejne dni manifestował się w snach próbując mnie zmylić, podejść i wypaczać moje senne podróże.”

Zazwyczaj jednak w podróżach stykamy się z siłami, które nam samym stwarzają problemy na różnych płaszczyznach mogą to być rożnego rodzaju duchy jak i bardziej bezosobowe negatywne energie stwarzające nam problemy, mogą to być też oddziaływania innych ludzi czyli to co potocznie określa się mianem czarnej magii.
Czarna magia to nie tylko oddziaływanie tych którzy oddają się czarnej magii i próbują celowo szkodzić innym wykonując określone praktyki czy rytuały. Każda osoba myśląc negatywnie o innych, czując do kogoś żal, gniew czy inne negatywne uczucia jest źródłem czarnej magii szkodzącej innym, nawet my sami myśląc negatywnie przyciągamy tego typu energie, które nam szkodzą i jeśli w porę nie oczyścimy się siły będą wzrastały aż staną się dostatecznie potężne by zagrażać nam w naszym śnieniu i gnębić nas dopóki ich nie pokonamy. Z tych względów w śnieniu przede wszystkim stykamy się z wrogimi siłami które sami tworzymy, prowokujemy i karmimy – to właśnie je musimy rozpoznać i pokonać rozpoczynając kroczenie ścieżką snów. Warto też sobie zdawać sprawę, że nigdy nie pokonamy tych negatywnych sił raz na zawsze dlatego musimy być czujni i uważni aby rozpoznać je zanim ponownie urosną w siłę i starać się nie dopuszczać do tego właściwie krocząc szamańską ścieżką i przestrzegając zasad.

Krocząc szamańską ścieżką snu zawsze obserwujemy swoje sny i nigdy nie lekceważymy sytuacji, kiedy w naszych snach zaczyna pojawiać się cokolwiek negatywnego. Zawsze dążymy do oczyszczenia naszych snów – nie dotyczy to tylko snów – jeśli na jawie zaczynamy odczuwać negatywne stany umysłu musimy stać się czujni i powinniśmy to zbadać. Szczególnie powinno nas zaniepokoić jeśli negatywne stany umysłu trwają dłużej lub są dla nas nietypowe bo niemal zawsze oznacza to pojawienie się wrogich duchów od których musimy się uwolnić. Kroczenie szamańską ścieżką wymaga systematycznego oczyszczania, oczyszczamy się wieczorem, oczyszczamy się kiedy stykamy się z negatywnymi siłami i kiedy czujemy taką potrzebę, rozwijamy pozytywne relacje z dobrymi siłami i próbujemy robić zawsze wiele pozytywnych rzeczy unikając negatywnych.

Bardzo przypomina to praktykę milam – ją również zaczynamy od oczyszczenia, na niej tak samo unikamy negatywnych działań starając się kultywować pozytywne, oczyszczamy się przed snem i przez ofiarowania, modlitwę, praktykę sadhany próbujemy budować związki z pozytywnymi siłami. Teksty dotyczące praktyki podczas snu również zalecają przezwyciężanie negatywnych sił i duchów podczas śnienia dopóki nie osiągniemy poziomu na którym przekształcimy nasze oczyszczone sny w czystą krainę manifestując w niej mandalę Bóstwa.
Mimo iż Buddyjski pogląd jest zupełnie inny od poglądu szamańskiego i powinniśmy raczej patrzeć na negatywne rzeczy podczas snu jak na manifestacje naszych negatywnych myśli, skłonności i nawyków, które powinniśmy przezwyciężyć i przekształcić. To same metody radzenia sobie z nimi w trakcie snu bywają identyczne. Przywołujemy moc naszego Guru, Jidama kiedy czujemy się zagrożeni i próbujemy przezwyciężyć negatywne sytuacje w śnie.
Warto również zwrócić uwagę na fakt, że Tybetańska kultura jest kulturą szamanistyczną i potocznie uznaje się duchy i negatywne siły za jak najbardziej realne i mimo iż jest to sprzeczne z Buddyjskim poglądem jest on mocno zakorzeniony w świadomości Tybetańczyków co wpływa na postrzeganie i sposób wykonywania rożnych praktyk.
Praktyka milam i jidama jest związana z praktyką Buddyjskiej Tantry i opiera się na poglądzie Buddyjskim – jest praktyką Buddyjską tylko i wyłącznie wówczas jeśli u jej podstawy leży ugruntowany Buddyjski pogląd. Bardzo często jednak tak nie jest, praktykujący nie utrzymują wysokiego Buddyjskiego poglądu tylko dualistyczny szamański pogląd i jak wyjaśnia Tenzin Wangyal Rinpocze z takim poglądem nawet jeśli praktykujemy sadhanę to nie jest to tak naprawdę Buddyjska praktyka tylko praktyka szamańska i dopóki nie rozwiniemy właściwego poglądu cokolwiek będziemy robić będziemy praktykowali szamanizm. W tym sensie i na tym poziomie nie ma żadnej różnicy miedzy praktyką milam a szamańskimi praktykami snu, na tym poziomie są dokładnie tym samym. Jeśli wykonujemy je kierowani współczuciem dla dobra innych i nasza intencja jest dobra jest to prawdziwa szamańska ścieżka – jeśli wykonujemy ją z egoistycznych pobudek a nasza intencja nie jest czysta praktykujemy „czarną dharmę” stając się czarnym szamanem.
Share on facebook

Kontynuuj czytanie Mialm a Indiańskie praktyki snu – sposoby transformacji snów na szamańskiej ścieżce

Chcesz zostawić komentarz?
Napisane w kategorii: Wizje i Sny
Mialm a Indiańskie praktyki snu
Napisane 28 Listopad 2012 o 01:56

„Uzupełniająca metoda obejmuje utrzymanie świadomej obecności podczas snów poprzez postanowienie dokonania tego. Robią to ci, którzy nie posiadają mocy kontrolowania energii i dlatego nie są w stanie rozpoznać przejrzystego światła snu.
W tym przypadku medytuje się na Bóstwo mandali ja również na Guru i zanosi błagania o otrzymanie od Niego błogosławieństwa w praktyce. Modlimy się:
„Obym doświadczył wielu snów,
oby moje sny były przejrzyste i pomyślne,
obym podczas snów utrzymał świadomą obecność
i obym skutecznie zastosował specjalną jogę w stanie snu.
Oby wszystkie niesprzyjające warunki zostały wyeliminowane
I oby pojawiły się wszystkie sprzyjające okoliczności.”
Powinieneś również złożyć mandali Bóstw i ochronnym duchom ofiary z tormy, prosić ich o oświeconą aktywność i ustalić granice miejsca praktyki.
W dzień powinieneś nieustannie podejmować silne postanowienie, że zachowasz świadomość w stanie snu, jak również połączyć to z praktyką polegającą na powtarzaniu myśli, że cokolwiek się pojawi, przypomina zjawisko we śnie i należy je uznać za sen. Nieustannie kultywuj również myśl, że kiedy pojawią się sny, rozpoznasz je i nadasz moc Jodze Snu.” /Tsongkapa/

Praktyka zaczyna się od oczyszczenia siebie i miejsca praktyki za pomocą ognia, wody, dymu mantry i rytuału, po czym modlimy się do Bóstwa lub Guru (Bóstwo nie jest różne od Guru), złożenia ofiar i prośbę do duchów o ochronę oraz budowanie ochronnego kręgu. W tym zakresie nie różni się to niczym od szamańskich praktyk snu. Joga Snu związana jest zawsze z konkretnym Bóstwem Tantrycznym, którego Sadhanę Jogin wykonuje i jej celem jest osiągnięcie realizacji Bóstwa dlatego oczyszczenie, ofiarowanie i ochronę zawsze wykonuje się zgodnie z Sadhaną konkretnego Bóstwa. Pierwszym celem na ścieżce praktyki Jogi Snu jest zamanifestowanie ciała snu jak ciała Bóstwa i przekształcenie snów w mandalę Bóstwa, utrzymanie świadomości podczas śnienia służy temu celowi czyli pozytywnemu przekształceniu snów. Dlatego zasypiając rozwija się czystą wizję Bóstwa by mogła ona się zamanifestować we śnie.
Należy przy tym jasno sobie zdawać sprawę, że Bóstwo i mandala Bóstwa są symbolami określonych doskonałych właściwości i nie chodzi tu o mechaniczną wizualizację forma w oderwaniu od ich istotnego znaczenia. W istocie chodzi tu o wyeliminowanie trucizn i splamień umysłu a nie jałową grę wyobraźni a więc istotna jest treść.
W zwykłych snach manifestują się nasze splamienia i trucizny umysłu; gniew, pożądanie, ignorancja, egoistyczne pragnienia i obawy, zawiść, duma itd. Siebie również widzimy przez pryzmat splamień, zaciemnień ego i trucizn umysłu. Manifestacja siebie jako Bóstwa oznacza, że w miejsce gniewu manifestuje się miłująca dobroć, w miejsce chciwości, bezgraniczna szczodrość itd. czyli wszystkie pozytywne właściwości bóstwa, eleiminując nasze splamienia. Nie myślimy, nie postrzegamy siebie jako samsarycznej istoty podążającej za truciznami umysłu, ale jako o doskonałej formie Bóstwa przepełnionej czystymi pozytywnymi właściwościami co jest istotą przekształcenia. Kiedy więc manifestujemy się we śnie jako Bóstwo przepełnia nas współczucie w miejsce wrogości, myślimy i postrzegamy jako Bóstwo ze współczuciem i wszystkimi pozytywnymi właściwościami i to jest istota procesu transformacji w Bóstwo w trakcie śnienia – rozpuszczenie wszelkich negatywnych rzeczy i transformacja w pozytywne. Jako Bóstwo manifestujemy się w celu pomagania wszystkim czującym istotom i w ten sposób śnimy. Wszystkie we śnie postrzegamy ze współczuciem jako czyste i w ten sposób przekształcamy treść snów i to jest znaczenie mandali Bóstwa, praktyki oczyszczania i przekształcania wszystkiego co się pojawia we śnie. Zdajemy sobie sprawę, że śnimy i wszystko jest nierealne, stwarzane przez nasze emocje, napięcia, nawyki karmiczne – świadomi tego rozpoznajemy to i przekształcamy negatywne emocje w pozytywne realizując cel praktyki przekształcając naszą splamioną senną wizję w czystą wizję wolną od emocjonalnych splamień czyli czystą krainę Buddy. Kiedy w procesie śnienia osiągamy oczyszczenie w końcu rozpuszczamy wszystko i medytujemy na pustkę. Tak więc w istocie praktyka w trakcie snu jest taka sama jak praktyka przekształcenia którą wykonujemy praktykując sadhanę Bóstwa nie chodzi tu o formę lecz o treść. Jak wyjaśniają teksty na początku praktyki czysta kraina Buddy w jaką przekształcamy sen jest w istocie naszym wyobrażeniem jednak powinniśmy traktować ją jako prawdziwą czystą krainę i w końcu wraz z rozwojem praktyki nasze sny manifestują się jako prawdziwe czyste krainy. Czysta kraina może mieć dowolną formę tym co sprawia, że istotnie jest ona czystą krainą nie jest forma, ale fakt, że nie ma w niej trucizn umysłu i mentalnych splamień przez co manifestuje się jako doskonała mandala Bóstwa na poziomie sambhogakai wymiaru błogości we śnie.

Kiedy śnimy zwykły samsaryczny sen śnimy o ludziach i miejscach z którymi łączą nas nasze splamienia i poprzez sen manifestują się one, śnimy o wrogości, konfliktach w snach manifestują się nasze obawy, pragnienia, konflikty. Przekształcając sen widzimy te konflikty, manifestacje naszych trucizn emocjonalnych i nawyków utrzymujemy świadomość ich nierealności i przekształcamy je. Kiedy we śnie pojawia się w nas wrogość przekształcamy ją przez współczucie i miłującą dobroć wówczas wroga postać przekształca się czystą i tak zaczynamy ją postrzegać. Praktykując w ten sposób we śnie oczyszczamy nasze splamienia. Dostrzegając je nie podążamy za nimi tylko je rozpuszczamy rozpoznając, że są to projekcje naszego umysłu. Modląc się ” obym skutecznie zastosował specjalną jogę w stanie snu ” – właśnie to mamy na myśli, abyśmy potrafili pozytywnie przekształcić sen i uwolnić się od negatywnych wzorców. Kiedy w procesie przekształcenia oczyszczamy się, rozpuszczamy karmiczne uwarunkowania stwarzające samsaryczne sny a nasza czysta natura Buddy zaczyna się budzić. Modląc się ” oby moje sny były przejrzyste i pomyślne ” mamy na myśli oby udało nam się rozpuścić i przekształcić napięcia, nawyki karmiczne, które stwarzają negatywne sny i utrzymać czystą przejrzystą pozytywną wizję podczas snu a wówczas sny stają się źródłem błogosławieństw i pozytywnej energii przenikającej nas na jawie. Istotą praktyki jest abyśmy potrafili zrelaksować się podczas śnienia i rozpuścić negatywne wzorce przekształcając je w pozytywne czyli w czystą mandalę Bóstwa.
Zasypiając wprowadzamy w sen pozytywną medytację i nastawienie aby w procesie śnienia ona się spontanicznie rozwijała pozytywnie przekształcając sny to zasada praktyki, którą wykonujemy we śnie – Jogi którą chcemy skutecznie zastosować w trakcie snu. W końcu w procesie samooczyszczenia realnie manifestujemy się we śnie jako Bóstwo a sen staje się realną mandalą Bóstwa – czystą krainą i osiągamy realizację Bóstwa, które praktykujemy.

Praktyki snu Indian stosują te same metody i pomimo zewnętrznych różnic pod względem istoty praktyk i mechanizmów nie różnią się one niczym od opisanych powyżej. Stosuje się w nich tak samo oczyszczenie, uświęcenie miejsca praktyki, oczyszczenie siebie, modlitwy do Bóstw itd. różnią się tylko formą uwarunkowaną kulturą w której są praktykowane. Mimo, że wykorzystują te same mechanizmy w ten sam sposób opierają się na zupełnie innym poglądzie inny jest też cel i podejście do praktyki.

W Buddyzmie całą rzeczywistość uważa się za nierealną, pozbawioną znaczenia i tak podchodzimy do niej w praktyce Jogi Snu. Jest ona nierealna, jest złudzeniem zaś wszelkie problemy wynikają z przywiązania do tego złudzenia będąc efektem splamień umyslu i niewiedzy. Tak samo nierealne, nierzeczywiste są nasze sny, które są tylko grą naszego umysłu będącą odbiciem naszych przywiązań i awersji wynikających z błędnego patrzenia na rzeczywistość jako na coś realnego. Wszystko jest nierzeczywiste, relane są tylko nasze uwarunkowania, nawykowy sposób myślenia, który musimy oczyścić aby wyzwolić się z iluzji samsary. Jest to w skrócie podstawowy pogląd, który musimy trzymać i rozwijać aby zrozumieć istotę praktyki milam i móc ją właściwie stosować.

Pogląd Indian jest zupełnie inny według niego zewnętrzny świat jest jak najbardziej realny jednak drugorzędny w stosunku do świata duchów, które kontrolują całkowicie i w najdrobniejszych aspektach naszą rzeczywistość. Śniąc nasz duch przenosi się na wyższą, bardziej realną, nadrzędną płaszczyznę rzeczywistości do świata duchów, dlatego sny są bardzo ważne i determinują naszą rzeczywistość. Jest to ogólny szamański pogląd spotykany we wszystkich tradycyjnych kulturach nie obcy również Tybetańczykom jednak odnosi się on tylko do naszej relatywnej rzeczywistości dlatego uważa się, że jest to niski w istocie nie Buddyjski, bardzo relatywny pogląd. Pogląd ten odnosi się do wszystkich aspektów związanych z Indiańskimi praktykami snu.

Praktyka zawsze zaczyna się od oczyszczenia, które jest podstawowym warunkiem jako, że pozytywne siły duchowe przybywają tylko do czystych miejsc – często oczyszcza się świętą przestrzeń za pomocą dymu ze świętego cedru wraz z odpowiednimi modlitwami oczyszczając siebie i wyznaczając czyste miejsce praktyki do którego mają przybyć dobre duchy, w tym wypadku miejsce snu. Niekiedy praktyki te przybierają bardziej rozbudowane formy. Następnie zaprasza się wszystkie dobre duchy najczęściej ofiarowując im święty tytoń po czym następują modlitwy do duchów aby obdarzyły nas mocą śnienia, prowadziły nas i chroniły w trakcie snu. Najczęściej jest to Bogini Księżyc obdarzająca mocą śnienia, duch Sowy przynoszącej sny, duch Jastrzębia będący łącznikiem z wymiarem duchów i duch Niedźwiedzia strażnika świętych snów oraz osobisty Duch Opiekuńczy, który jest w pewnym sensie odpowiednikiem Jidama. Niekiedy prosi się o pomoc również inne duchy np. duchy roślin, miejsc itp.
Kiedy opiekuńcza moc dobrych duchów została przywołana rozpoczyna się praktyka zasypiania. Ta nie różni się specjalnie od praktyk wykonywanych w milam i obejmuje praktyki oddechowe mające pomóc się zrelaksować i właściwą głęboką relaksację wprowadzającą w sen. Nie są to tak sformalizowane praktyki jak w milam, forma jest zupełnie drugorzędna w stosunku do istoty. Do tego momentu wszystko jest tak samo jak w praktyce milam, dalej może to przebiegać różnie najczęściej w trzech wariantach.

W praktyce milam rozpoznajemy cztery wstępne wizje jako etapy procesu nie przywiązując do nich szczególnej wagi, dążąc do rozpoznania „Światła Snu”. W szamańskiej praktyce skupiamy się na rozluźnieniu ciała tak by ciało zasnęło, ale umysł pozostał świadomy by móc świadomie wejść w święty sen. Można tego dokonać na trzy sposoby od najniższego do najwyższego czyli poprzez wizję mirażu, dymu lub czystej przestrzeni będącej odpowiednikiem „Światła Snu”.
Pierwszy najłatwiejszy sposób polega na świadomym wejściu w odpowiedni sposób w wyraźną wizję przedsenną, poprzez zatrzymanie jej i rozwinięcie we właściwy sposób, drugi nieco trudniejszy polega na wyłonieniu wizji, wejście w świat duchów podczas przechodzenia przez mgłę, trzeci dokonuje się przez oczekiwanie w czystej przestrzeni na pojawienie się snu. Pierwszy odnosi się do podróży do niższych światów, drugi do światów środkowych a trzeci do wyższych światów co wiąże się też ze sposobem postępowania w dalszej części praktyki.

Ogólnie można powiedzieć, że podróż do niższych światów wiąże się negatywnymi duchami stwarzającymi problemy nam i wszystkim wokół podróżuje się tam aby poznać przyczynę tych problemów, dowiedzieć się jakie duchy są za nie odpowiedzialne i co należy zrobić aby usunąć tę przyczynę. Możemy tu spotykać się ze złymi szkodzącymi duchami, które mogą być niebezpieczne z którymi być może będziemy zmuszeni walczyć dlatego potrzebujemy tu silnej ochrony naszego ducha opiekuńczego i sprzymierzeńców, musimy być tu bardzo czujni i ostrożni, musimy też być odważni i silni aby złe duchy nas nie skrzywdziły. Możemy tu zostać zaatakowani przez czarnego szamana, mogą oszukać nas złe duchy itp. możemy tu też zdobyć moc, podporządkować sobie pewne duchy czy zdobyć pewnych sprzymierzeńców jeśli mamy dość mocy. Pokonując szkodliwe duchy możemy poprawić swoje zdrowie i innych i przezwyciężyć wiele problemów, możemy też spotkać potężne duchy i zawrzeć z nimi opowiednie relacje dzięki którym możemy ustrzec się wielu problemów i odnieść wiele korzyści. Zawsze jest to pierwszy cel szamańskiej podróży na którym szaman rozwija swoją moc i umiejętności.
Podróż do środkowych światów dziś ma małe znaczenie choć kiedyś była to ważna część praktyki szamańskiej na tym poziomie szukano np. zwierzyny aby plemię mogło się wyżywić, dowiadywano się czy się myśliwym wiedzie na łowach itp.
Podróż do wyższych światów to domena doświadczonych szamanow, którzy udają się tam w poszukiwaniu inspiracji i wyższych nauk jest ona też zdecydowanie najtrudniejsza, dlatego zazwyczaj pragnąć inspiracji stosuje się nieco łatwiejsze metody poszukując kontaktu z Duchem Opiekuńczym i prosząc je o radę co jest osobnym typem praktyki szamańskiego śnienia – podobne do tej ostatniej metody dywinacji sennej można też znaleźć w Buddyźmie Tybetańkim i w tym wypadku podejście jest bardzo zbliżone.

Jak widać obydwa systemy są bardzo podobne jeśli chodzi o praktykę i mechanizmy jednak opierają się na zupełnie odmiennych poglądach i dążą do innego celu. Indiańskie praktyki łatwiej zrozumieć i zaakceptować, nie wymagają głębokich intelektualnych analiz i zrozumienia niezbędnego do prawidłowego praktykowania milam przy tym zgodne są z naszym potocznym postrzeganiem rzeczywistości jako czegoś realnego przez to są nam bliższe i łatwiej z nimi pracować podczas gdy Buddyjski pogląd leżący u podstawy praktyki milam jest trudny intelektualnie, wymaga wielu studiów i praktyki aby uchwycić jego istotę będącą podstawą zrozumienia tej praktyki.

Post został pochwalony 2 razy

...

Ostatnio zmieniony przez Mirrina dnia Pią 16:11, 09 Sie 2013, w całości zmieniany 1 raz

Spróbowałam wczoraj tej metody szamańskiej. Kierowałam się tylko pierwszym postem z tego tematu, a właściwie trzecim jego akapitem, pomijając te wszystkie szałwie, pióra i turkusowe niedźwiedzie.. Wynik jak najbardziej pozytywny. Po dwóch tygodniach zastoju w osiąganiu LD i po prawie całkowitym zaniku pamięci snów, wczorajszej (dzisiejszej) nocy nawiedziło mnie dobrej jakości LD i, uwaga.. zapamiętałam aż 5 snów. A jak się wyspałam, raaaaany.. od dziecka mi nie było tak dobrze :D Przy czym zauważyć trzeba, że jakiekolwiek inne techniki w ogóle mi nie wychodzą. Słowem, polecam.

A co do akapitu czwartego.. traktuje on o wnikaniu w swoje lustrzane odbicie. Przy poprzednim, nie dzisiejszym LD, podeszłam do lustra i spojrzałam w swoje odbicie. Z początku wyglądałam normalnie, ale po kilku sekundach twarz mi się zaczęła.. rozpływać. Tęczówka rozszerzyła się na całe oko, białko zaczęło wypływać, czoło nabrzmiało i znowu się skurczyło, skórę zaczęły pokrywać jakieś czarne plamy, ciało zaczęło odpadać.. A wszystko to w półmroku i dziwnym, przygaszonym świetle. Ja wiem, że w LD odbicie nie powinno wyglądać normalnie.. ale żeby AŻ TAK? To było przerażające.
Nie oglądam horrorów.

Post został pochwalony 0 razy

Gratuluję i życzę dlaszych sukcesów. A co do Twojej przygody z lustrem to mialem podobną przygodę w ld też moje odbicie było zdeformowane i zmieniało się - tak się jak widać zdarza i nie ma się czym przejmować Smile

W moim ld próbowalem ustabilizowac to oddbicie a jak mi się nie udawało to roześmiałem się i poszedłem zająć się czymś innym Smile

Ta część z lustrem bywa dość trudna i często pojawia się dużo przeszkód, ale jak się próbuje to w końcu się uda Smile

Pozdrawiam Laughing

Postępując według schematu i będąc na samym jego końcu nie mogłem po prostu zasnąć. Leżałam tak długo że przeszła mi jakakolwiek ochota ma sen. Gdy zmieniłem pozycje zasnąłem w 5min. Dzisiaj zrobię podejście drugie mam nadzieje że bedzie inaczej.

Post został pochwalony 0 razy