WILD

Chciałem poruszyć temat tej techniki, bowiem jestem ciekaw czy komus sie udało i jak dokładniej to przebiegało, bo tak jak zwiedziałem fora to narzekali że nie udaje sie, ja sam próbowałem(z liczeniem) no i przy 4xx tak mi sie plątało że wkońcu olałem to:P dziś myśle że może byłem zbyt skupiony na liczbach i relaks nie był całkowity... nie wiem, każdy wieczór to kolejna próba :]

czyżby nikt nie próbował WILD'a ?? Laughing

Post został pochwalony 0 razy

Gdzieś już o tym wspomniałam, ale widzę, że jest osobny temat...
WILD udał mi się dwa razy i uważam, że to najlepszy sposób na osiągnięcie świadomych snów. Mam wrażenie, że muszą zajść jakieś specjalne okoliczności - stopień zmęczenia ciała, umysłu itp., ale nie potrafię ściśle tego określić. Za pierwszym razem obudziłam się nad ranem (ok. czwartej) na ostrym kacu, za drugim - byłam bardzo zmęczona, ale nie mogłam zasnąć, w WILDa przeszłam ok. drugiej w nocy.
Pierwszy przypadek: celowo utrzymałam świadomość, tym razem po prostu nie sprawiało mi to problemu. Zaczęłam śledzić hipnagogi, w pewnym momencie zdawało mi się, że idę korytarzem w szkole, a przede mną moja nauczycielka łaciny. Chwyciłam ją więc za ramię... Shocked

Dokładnie poczułam materiał swetra, kształt ramienia itp. Tak się ucieszyłam, że mnie wywaliło. Leżałam w łóżku, będąc dalej w fazie hipnagogii i nagle zobaczyłam, że pewna osoba (hehe, pominę szczegóły) wchodzi do pokoju. Ściągnął ze mnie kołdrę i poczułam chłód - przejmujący chłód, całkiem jakby wszystko działo się na jawie. Potem równie realistyczne wrażenie dotyku. Też mnie wywaliło po jakimś czasie.
Drugi przypadek: weszłam w fazę hipnagogów, słyszałam, jakby ktoś w pokoju obok ktoś mnie wyzywał, więc krzyknęłam, żeby przestał (oczywiście we śnie), zaklęłam sobie przy tym siarczyście Wink

i posłuchał. Po chwili usiadłam na łóżku i poczułam, jak moje senne ciało odrywa się boleśnie, aż jęknęłam (jęknęło?). Pomyślałam o OOBE, zaniepokoiłam się trochę i od razu mnie wywaliło...
Tyle na temat moich doświadczeń z WILDem, umiem już wchodzić w stan alfa i próbuję dalej. Może się uda bez kaca.

Post został pochwalony 0 razy

Dzisiaj znowu... Do WILDa najlepiej obudzić się nad ranem (ja nawet nie zajmuję się czymś pobudzającym umysł, idę najwyżej się napić albo coś). Prawie udało mi się "wyturlać" z ciała, ale wywaliło mnie z powrotem. Potem miałam kilkanaście fałszywych pobudek i z każdą kolejną próbowałam na nowo przejść w WILDa (godzina na zegarze zgadzała się idealnie, zresztą nie myślałam o tym, że może to być sen). Odczuwałam już paraliż, wibracje itd., ale tym razem nie wyszło...

Post został pochwalony 0 razy

Dziś wywaliło mnie do WILDa zupełnie samoistnie. Położyłam się wieczorem bardzo wcześnie (tak, jak pisał Johny - to pomaga). W nocy przyśniło mi się coś - mniejsza o to - w każdym razie wszystko było zalane księżycowym światłem. Obudziłam się w paraliżu i nadal widziałam to światło, chociaż niebo powinno być zachmurzone. Wyszłam przez okno - po promieniu, niczym Piłat.

Post został pochwalony 0 razy

macie jakieś techniki, żeby opędzić się od odbierających nie tylko zdroworozsądkowe myślenie, ale świadomosc wogóle, mysli i obrazy? Mam z tym ogromne problemy.
Najpierw przypatruję sie ciemności pod powiekami, później wyczuwam powoli głębię tej czerni, tak, że staje sie trójwymiarowa. później błyski i krótkie migawki hipnagogiczne. Powtarzam sobie taką formółkę: Właśnie śpię, a jak śpię to śnię.
po jakimś czasie, zapominam o powtarzaniu tej "mantry" a zaczynam przyglądać sie surrealistycznym scenom ,które pojawiaja sie i znikają, na koniec zatracam poczucie logiki i akceptuje wszystko.Wtedy to właśnie zanurzam się w nicość, by pojawic sie we śnie(niestety nie świadomie), jeszcze nigdy nie udało mi się przejście przez WILD, czy może mam się skupic na jednej scenie i świadomie ją rozbudowywać? nie mam pojęcia.....
czy może nie da sie wejść przez WILD wieczorem, bo wpada sie w "dziurę" gdzie nie ma REM?

Post został pochwalony 0 razy

Jeśli to co przeżyłem kilka razy można nazwać WILDem, to nigdy nie przytrafiło mi się to wieczorem, jedynie raz czy dwa gdy na siedząco wchodziłem w trans przed snem ujrzałem obrazy hipnagogiczne. Zawsze przytrafiało mi się to rano, albo w środku nocy po naturalnym obudzeniu się z fazy REM. Należy tu rozróżniać kilka rzeczy - kiedy się ich wszystkich doświadczy, będzie to naturalne, ale gdy jeszcze nie - można się pomylić. Niektórzy nazywają wieczorny mętlik w głowie hipnagogiami - to nieprawda, to zwykłe myśli, nawet jeśli wywodzą się z nieświadomości, hipnagogia to realne (jak w świecie fizycznym, czy w świadomym śnie) wizje, dźwięki, na tyle realne, że nie można ich odróżnić od tych pochodzących z fizycznego świata. Właśnie zakotwiczając się w tych realnych wizjach trafiałem do świata snu. Najczęściej poprzedzał to paraliż przysenny.

Post Scriptum:
To o czym piszesz Salvador też mi się przytrafiało (chyba każdemu), ale najciekawsze było to czego udało mi się nauczyć za pomocą telefonu komórkowego i odrobiny skupienia, kiedy wyjechałem na wakacje. :) Otóż podobnie jak Ty zauważyłem, że po pewnym czasie leżenia w łóżku wpadałem w wir myśli, a zaraz potem trafiałem do pewnego świata, nie wiem czy można ten świat nazwać snem, w każdym razie najważniejsze w tym stanie było to, że uznawałem go za rzeczywisty i zachowywałem się w nim tak, jak bym naprawdę w nim był. Często zdarzało mi się usłyszeć coś w rzeczywistości i pomyśleć "kurde, przecież ja nie jestem na żadnej plaży, czy w żadnym sklepie, tylko leżę w łóżku!". Przemyślenia nad tym stanem skłoniły mnie do "badań". :>
Polegały one na tym, że ustawiałem sobie budziki w telefonie na co kilka minut, wyłączałem dźwięk i w ten sposób telefon tylko raz wibrował na każdym budziku, położyłem sobie telefon koło głowy na poduszce. Leżałem na łóżku na plecach i pozwalałem myślom krążyć, po parunastu minutach uciekała mi świadomość i moje myśli stawały się światem, który uznawałem po chwili za jedyny prawdziwy (to nie ma nic wspólnego z LD). Po chwili przebywania w tym stanie wibracje w telefonie przypominały mi, że jestem w łóżku (wizje uciekały), wtedy odkryłem, że moje ciało jest bardzo głęboko zrelaksowane, a ja nie poruszam się i jestem świadomy, zdarzyło się jeszcze tak trzy razy, że traciłem świadomość i uznawałem moje myśli za rzeczywisty świat. Wtedy zobaczyłem, że za każdym razem szybciej wpadam w ten stan nieświadomości, więc narzucałem sobie jakąś ciekawą myśl i ani się obejrzałem, a znajdowałem się w świecie tej myśli (np. drzewo z łąką), oczywiście nieświadomie, potem telefon "budził" mnie delikatnie, a ja ze zdziwieniem myślałem "przed chwilą byłem pewien, że jestem gdzieś indziej" i najlepsze było w tym to, że wcześniej wymyśliłem sobie to "gdzieś indziej", zrobiłem tak kilka razy i niestety zdrętwiała mi ręka. :) Na drugi dzień to powtórzyłem i też się udało.
Napisałem to tak tylko jako ciekawostkę, jeśli ktoś zauważył u siebie kiedyś taki stan, to zachęcam do prób. :) Chodzi mi o stan: "Przecież nie jestem tam, tylko leżę w łóżku, byłem pewien, że jestem tam mimo, że wcale nie spałem"

P.S.2 Pewnie gdybym wcześniej nie przeżył "WILD-a", to uznałbym, że to WILD. :P

Post został pochwalony 0 razy

chyba cie rozumiem, dziekuję za rade z telefonem, napewno zastosuje w moim najbliższym odpływaniu, czyli pewnie za chwilę.

Post został pochwalony 0 razy

Oczywiście nie musi być to pojedyncza wibracja w telefonie, myślę, że równie dobrze sprawdziłby się jakiś cichy dźwięk, po prostu coś, co przypomniałoby Ci, że leżysz w łóżku.
Ach zapomniałem dodać najważniejszego do mojego post scriptum - dzięki temu możesz sprawdzić, jak zachowasz się w danym otoczeniu. :) Zwykle będą to zachowania absurdalne, ale co tam. ;) Albo możesz sobie wywoływać jakieś piękne przeżycia. :) Oczywiście będziesz pewien, że to co przeżywasz jest prawdziwe. :P

Post został pochwalony 0 razy

Dzisiaj, korzystając z ostatniego dnia wolności, spróbowałem WILD'a.
Wrażenia niesamowite... Nastawiłem budzik na 4,30. Kiedy wstałem zacząłem czytać książkę, poszedłem obmyć twarz wodą... Po ok 40 minutach położyłem się i próbowałem zrelaksować leżąc na plecach. Nic to nie dawało, więc zrezygnowany odwróciłem się na brzuch ( po czym zazwyczaj natychmiastowo zasypiam ). Stwierdziłem jednak, że spróbuje utzymać świadomość. Po jakimś czasie, zupełnie nagle, zacząłem odczuwać silne wibracje. Następnie dołączył do tego głośny dźwięk. Podniecony całą sytuacją, zacząłem tracić owe odczucia, ale kiedy minęły zupełnie, nastąpiła druga ich faza. Niestety straciłem świadomość i nie wiem co działo się dalej. Moglibyście napisać mi co stałoby się gdybym nie zasnął? OBE czy LD? Pozdrawiam ;]

Post został pochwalony 0 razy

	Cytat:
	Moglibyście napisać mi co stałoby się gdybym nie zasnął?

Gratuluję Mielcar. :) Potem z mojego doświadczenia mógł być albo jakiś przepełniony paniką paraliż, albo hipnagogia wzrokowe, albo dalej z nich właśnie WILD (czy też świat wizji hipnagogicznych, jak nazywa to Dragon [sam pisze, że niczym od LD się nie różni, tylko twierdzi, że to nie jest sen;) ] ), różne rzeczy się mogą dziać, może też poruszysz swoim sennym ciałem i będziesz miał wrażenie, że wyszedłeś z ciała? Ten właśnie stan (wibracje+pisk=wejście w paraliż) wyrzucał mnie w takie właśnie stany. ;) Osiągany z resztą podobnie jak Ty, po długiej próbie zaśnięcia, lub po krótkiej pobudce z marzenia sennego, bez poruszania się. Raz tylko zdarzyło mi się, że nawet wstałem z łóżka, położyłem się, mocno uwierzyłem w siebie, odliczyłem 10..9..8.. i od razu mnie złapało. ;)

Post został pochwalony 0 razy

Wizje hipnagogiczne czyli koleś próbujący mnie udusić w ciemnym pokoju? Średnio zachęcające ;p
Szczerze mówiąc miałem nadzieję na OBE. Hipnagogi, póki ich nie przeżyłem, troche mnie przerażają...

Post został pochwalony 0 razy

Nie chcę sie wykłócać o szczegółowe nazewnictwo "Wizje hipnagogiczne"
Jednak z tego co mi wiadomo,i z tego co przeżyłem i naocznie hehe doświadczyłem.
Podczas wchodzenia w GŁEBOKI trans, podrywają się myśli z wielu, wielu punktów pamięci, wyobraźni i losowej wersji ich obu.Jeśli trans przechodzi głębiej, w pierwsze...punkty świata snu, czyli...widocznego, widzialnego świata, TE właśnie myśli, zaczynają błyskać, krótkimi ćwierć sekundami;)
To....obraz plastra miodu....tu......widok podwórka za oknem i ...mogą to być też twarze, ultraszybkie wydarzenia, cokolwiek widzieliśmy, albo (podczas całego życia)pomyśleliśmy.(tu muszę przyznać że nie doznaję żadnych "wibracji"ciała, po prostu ono przestaje istnieć Wink

Jeśli przezwyciężymy hipnagogia, nawet te straszne,( o których wiemy,że są losową projekcją naszego MÓZGU, udaje się nam w końcu zatrzymać się w jednym z nich, wybranym przez siebie i rozpocząć sen. Sen świadomy oczywiście;)

A propos tego co pisałem w Pią 13:19, 06 Kwi 2007.
W końcu się udało. Johny radzi! Wink

Post został pochwalony 0 razy

Salvador: Trudno jest oddać te niefizyczne sfery, więc z reguły się nie wykłócam o nic ;) wiem tylko, że podczas transu też miewam różne obrazki, ale nie identyfikuję ich z tymi hipnagogiami które nazywam hipnagogiami. :) Zanim ich doświadczyłem, też uznawałem wszystkie obrazki, wyraźniejsze myśli (mające źródło w PODświadomości) za hipnagogia, ale gdy już ich doświadczyłem, to mnie oszołomiło. :P I tak lać na nazewnictwo. Dokładniejszy opis doświadczenia zastępuje wszystkie nazwy.

Mielcar: Wizje hipnagogicznie to niekoniecznie mara nocna. :P Oczywiście to możliwe, ale np. mi (mimo, że hipnagogii doświadczałem) to się nigdy nie przytrafiło.

Post został pochwalony 0 razy

	Mielcar napisał:
	Wizje hipnagogiczne czyli koleś próbujący mnie udusić w ciemnym pokoju? Średnio zachęcające ;p

Faktycznie opisy czy definicje wizji hipnagogicznych mogą być niepokojące, ale gdy już tego doświadczysz, sam się przekonasz, że to nic strasznego. Oczywiście trzeba się odpowiednio nastawić, przyjąć wszystko za wytwory umysłu etc. Ja miałam nawet spontanicznie to, co terminologia ludowa określa mianem inkuba, a Lew-Starowicz "syndromem demona nocy". A jeśli wie się co nieco o świadomym śnieniu, można bez problemu pozbyć się wszystkich zmór.

Post został pochwalony 0 razy

dokładniejszy opis....obrazki zaczynają być widoczne, tak widoczne,jak monitor na który teraz patrzę, no i oczywiście trójwymiarowe.do tego jeszcze silne przekonanie o współistnieniu z tym obrazem na jednej płaszczyźnie. Coś jakby ktoś ściągał mi co chwila worek z głowy, podczas jazdy samochodem po mieście..

Post został pochwalony 0 razy