WILD - dobry poradnik

To nie jest moja technika, znalazłem ją przypadkiem, według mnie jest bardzo szczegółowo opisana.

WILD
Cześć!
Na początku powiem o tym co to są dokładnie hipnagogi, ponieważ bez tego mogło by się pojawić sporo wątpliwości. Wspominałem o nich we wpisie o fazach snu - napisałem tam kiedy występują. Najwięcej wątpliwości i pytań wywołują skomplikowane hipnagogi - obrazy. Wszystko zacznie się od tego, że po Silvie i afirmacjach zobaczysz kolorową smugę światła pędzącą przez twoje pole widzenia. To właśnie halucynacja hipnagogiczna. Po kilku minutach dojdą hipnagogi słuchowe: słyszeć możesz najróżniejsze rzeczy, od wołania po muzykę. Niedługo po dźwięku dochodzą realne obrazy - tu najczęściej pojawia się pytanie - czy to sobie wyobrażam, czy to hipnagog. Jest to spowodowane tym, że większość osób zaczynających śnić świadomie, medytować lub używać techniki WILD spodziewa się, że hipnagogi będą wyglądać jak film wyświetlany na powiece. Błąd. Pierwsze hipnagogi "obrazowe" są prawie zupełnie przezroczyste. Wyostrzają się w momencie, gdy pojedyncze elementy obrazów zaczynają się ruszać, ale wciąż są półprzezrozczyste. Pełne, wyraźne, ruchome hipnagogi pojawiają się dopiero po około 15-20 minutach od rozpoczęcia WILD'a, a zanim układają się z nich sceny mija jeszcze z 5-10 minut. Oczywiście po wyćwiczeniu WILD'a dojście do tego momentu zajmuje połowę tego czasu.

WILD (Wake Induced Lucid Dream)
WILD ma skuteczność 100% i pozwala nam na LD dokładnie wtedy, kiedy tego chcemy. Wymaga jednak wyćwiczenia. Jeżeli nie wychodzi - nie martwimy się, kiedyś wyjdzie (mi pierwszy raz udało się w czasie poniżej 40 minut po kilkunastu próbach. Wyćwiczony WILD pozwala osiągnąć LD w 15-20 minut.
Gdy zasypiamy normalnie, tracimy świadomość. Z tego powodu bierzemy sen za rzeczywistość. Technika WILD polega na zaśnięciu (lub nazwijmy to: "przejściu do fazy REM") bez utraty świadomości. Po treningu staje się dziecinnie łatwy. Nie ćwiczymy WILD'a na początku częściej niż trzy razy w tygodniu, bo przyzwyczaisz się do tego, że robisz WILD'a przed snem, nie wychodzi ci i rezygnujesz - wtedy każdy WILD zajmie ci kwadrans dłużej, zanim choćby dostaniesz hipnagogów.
Techniki WILD można używać po drzemce (najlepiej kończącej się tuż po fazie REM, patrz GBTB), bo WILD wtedy jest łatwiejszy i trwa krócej. Przed WILD'em można użyć jednej z technik relaksacyjnych wprowadzających w fazę NREM1 i afirmacji. Najlepiej mieć w pokoju idealnie ciemno (rozumiem przez to, że z zamkniętymi oczami widzisz dokładnie taką samą czerń jak z otwartymi) - nie jest to konieczne, ale pomaga. Kładziemy się na plecach, możliwie wygodnie (nie podkurczaj za bardzo nóg bo przy paraliżu sennym będzie ci tak niewygodnie jak to tylko możliwe, ale lekko je ugnij), z rękami wzdłuż ciała, lekko rozchylonymi (dłonie luźno - nie zaciśnięte i nie wyprostowane). Nie otwieramy oczu po afirmacjach. Powinniśmy być po Silvie rozluźnieni, ale jeżeli nie jesteśmy, to napinamy wszystkie mięśnie, robiąc głęboki powolny wdech, rozluźniamy robiąc wydech i tak ze trzy razy. Może nas zacząć coś swędzieć . Teraz napiszę coś, co byłoby logiczne, ale może nie być prawdą - nie mam możliwości potwierdzenia tego. Wydaję mi się, że mózg w pewien sposób "sprawdza", czy jesteśmy świadomi - swędzą nas bez przyczyny losowe miejsca. Najlepszym wyjściem jest zrobienie tego samego, co byśmy zrobili zasypiając normalnie - drapiemy się raz, drugi wolniej, trzeci po chwili oczekiwania i ociężale. Tak samo może być z chęcią przewrócenia się na bok - poczujesz OLBRZYMIĄ chęć przewrócenia się na bok i zaśnięcia. Można to porównać do chęci doczołgania się do szklanki wody na pustyni. Nie przewracaj się na bok! Od momentu, w którym poczujemy taką potrzebę brakuje nam około 5 - 10 minut do paraliżu sennego. Co to? To raczej wiesz, nikt nie uczy się świadomego śnienia z jednego bloga Wink

. Pytanie brzmi raczej: "jak go rozpoznać?". To łatwe pytanie, na które odpowiedź jest skomplikowana: paraliż senny ma mnóstwo objawów. Wypiszę najpopularniejsze: mrowienie, ciężkość/lekkość nóg, uczucie pustych kończyn, lekkości, latania, lewitacji, znajdowania się powyżej/poniżej ciała, spadania... Słowem: jeśli czujesz coś dziwnego, to czujesz paraliż senny, albo "szaton miota tobą po pokoju, tak cię okręca jak wskazówkomi zegara" Very Happy

. Paraliż senny zapobiega odgrywaniu snu na jawie. Wbrew powszechnej opinii - do osiągnięcia LD nie jest konieczny całkowity paraliż senny (tj, taki, który uniemożliwia ci wstanie z łóżka). Przydatne jest też znalezienie rytmu wibracji przy paraliżu i "wkręcanie się w niego". Od pierwszych objawów paraliżu hipnagogi bardzo się wyostrzają. Gdy poczujesz, że możesz wyjść, zrób to (nie da się tego do niczego porównać - jakbyś wylatywał z ciała przez kark). Możliwe jest, że do wyjścia będziesz potrzebował wizualizacji - polecam lecenie tunelem i huśtanie się na huśtawce coraz wyżej, aż do obrotu, po którym wylatujesz w kosmos. Możesz też "przybliżyć do siebie" myślami hipnagoga. Możliwe jest, że po prostu wejdziesz w sen "tak o".

Są trzy podstawowe sposoby robienia WILD'a

Technika medytacyjna - nie myślisz o niczym, świetna dla zaawansowanych osób medytujących.

Technika jednej myśli - wybierasz jeden obraz i wyobrażasz go sobie cały czas, świetna metoda na pierwsze próby.

Technika hipnagogiczna - skupiasz się na hipnagogach.

I takie spostrzeżenie na koniec: 95% nieudanych prób WILD'a jest spowodowanych zrezygnowaniem i zakończeniem po kwadransie. Pisanie, że podczas WILD'a łatwo stracić świadomość i po prostu zasnąć to największy kit wymyślony na forach o LD Wink

Post został pochwalony 0 razy

To wypada podać autora. Swoją drogą zabawne, że nie tylko ja wpadłem na pomysł z huśtawką, widzę, że niektóre motywy wymyślają się naturalnie u każdego tak samo.
Tak czy inaczej jedyne co jest tui opisane, to czekanie. Podejrzewam, że dla większości ten opis będzie niewystarczający.

Post został pochwalony 0 razy

Gdzieś to już czytałem. BTW . Co myślicie o tym .

	Cytat:
	Najlepszym wyjściem jest zrobienie tego samego, co byśmy zrobili zasypiając normalnie - drapiemy się raz, drugi wolniej, trzeci po chwili oczekiwania i ociężale

Oszukanie mózgu ale czy skuteczne ?

Post został pochwalony 0 razy

Tak. Skuteczne. A np. przewracać się na bok nie warto, bo można wyrwać się z transu i wybudzić. Ja np. pamiętam swój pierwszy WILD. Tzn. to był taki miks kilku sposobów. I ten miks stosuję. Kładąc się spać, kładłam się na plecach (choć normalnie nie dam rady zasnąć w tej pozie) i powoli około 3-4 razy szeptem mówiłam:"Będę pamiętała, że śnię. Mogę stworzyć ten sen i nad nim panować. Zachowam świadomość" Między wypowiedzeniem kolejny raz tych słów pozostawiałam chwilę ciszy. Oczy miałam przy tym otwarte wpatrzone w sufit, albo zamykałam je wpatrując się w ciemność przed nimi. Później te słowa wypowiadałam w myśli. Ważne było, abym leżała nieruchomo. Następnym krokiem było napinanie mięśni. Nie robiłam tego całościowo. Jedna noga, druga noga itp.. fragmentami. Mówiłam sobie w myśli:"teraz moje lewa noga przechodzi do LD" po czym chwilę jeszcze napinając, stopniowo przestałam napinać te mięśnie. Uczucie dryfowania. Jak dla mnie to połączenie WILD i SSILD. Ktoś kiedyś chyba już miał podobny patent. Następnie dryfując patrzyłam w ciemność przed oczyma. Nie było tam nic. Czasem jakaś plamka. Wsłuchiwałam się w to, co mnie otacza. Słyszałam prace swoich narządów. Wyraźnie. Serce, żołądek, płuca. Wszystko było niczym taka orkiestra. Niesamowite. Przy tym niezwykły spokój. Wtedy często miałam impulsy od mózgu. A to coś mnie swędziało, a to chciało się przewrócić. Jeśli coś mnie swędziało, delikatnie, spokojnie drapałam to miejsce. Chęć przewrócenia przeczekiwałam. Później zazwyczaj wyczuwałam czyjąś obecność. To była chora część tego wszystkiego. Tego nigdy nie lubiłam. (taka dygresja: Później tego ktosia widziałam w czymś na kształt wizji w dniu codziennym, a jeszcze później bywał w moich snach. Zakapturzony. Ponoć to strażnik astralny, czy coś takiego. I ponoć zależy jaki nam się trafi. Na wszelki wypadek lepiej mu nie ufać ) No i później takie spokojne dryfowanie (zapewne paraliż) i LD. Za pierwszym razem właśnie strasznie się speszyłam. Miałam taki lęk, że ja może umieram. Bo taki spokój. I słyszę swoje organy. No i słyszę, jak wszystko pomału zwalnia, stabilizuje się, a umysł wciąż jest świadomy. Utożsamiłam to z umieraniem, dlatego się speszyłam, wyrwałam z tego i LD wtedy nie miałam. Drugi raz spróbowałam 2 noce później. Wiedziałam czego się spodziewać. Miałam pokaranie, bo musiałam dłużej czekać na te dryfowanie. No ale opanowałam lęk i miałam LD.

Post został pochwalony 0 razy

Nel))) Ta technika do góry jest zerżnięta z innej strony i nie jest moja.
Tu jest mój poradnik co do WILD (na pewno ci się przyda) jeśli coś nie zrozumiesz to pisz na PW.

Poradnik: http://www.psajko.fora.pl/techniki,2/wbtb-wild,7820.html

Post został pochwalony 0 razy