Reakcje wyśnionych ludzi.

wracając do pytania andreja,
moim skromnym zdaniem metamorfoza sennych postaci w związku z uzyskaniem przez sniącego świadomości, jest przejawem tego, że od "teraz" to ty- śniący decydujesz o zachowaniach- i mniej lub bardziej świadomie, o tym pamiętasz."Kukła" po prostu czeka na instrukcje, a nasz mózg, czy umysł po przeskoczeniu na pełna świadomość - wydaje się zbyt zajęty sobą.
Generalnie nikt nie jest TAKIM jakim go widzimy, to tylko obraz naszych wyobrazeń.Obraz ten cały czas się zmienia na skutek czyichś zachowań i naszych z tą osobą relacji. Jeśli nie mamy świadomości, że rozmowa prowadzona z osobą znaną, lub nie znaną nie opiera się na interaktywności ( nie jest prowadzona "na prawdę"), możemy korzystać z modelu osoby, już wypracowanego ( lub jego wariacji w wypadku osób nie znanych we śnie), nie trwa to zazwyczaj dostatecznie długo, żeby "fałszerstwo" modelu niepowtarzalnej osobowości wyszło na jaw.
Kiedy dociera do nas , że rozmawialiśmy do tej pory z jedynie wytworem naszego umysłu, bez odniesienia do żywej matrycy w czasie trwania tej rozmowy, która dostarczała by nam niezbędnych, nowych danych, pozostajemy w sytuacji, kiedy postać wyjaławia się z iluzji indywidualności i odrębności i pozostaje ... tworem, z którym dalsza "inteligentna" rozmowa nie ma sensu. Jeśli wiemy że "oni" we śnie to tak naprawdę my, to pozostaje tylko kukła, którą dalej możemy sterować. Nie możemy jednak jednocześnie udawać przed samym sobą ( przed naszą podświadomością), że nic nie zaszło i w związku z tym prowadzić dalej grę z odrębną indywidualnością. Myślę, że to ponad nasze siły- wiedzieć , że sztuczka magiczna to trik, znać jego zasadę i jednocześnie być zaskoczonym i oczarowanym.
Inaczej kwestia się ma do budynków czy otoczenia, ponieważ w swojej istocie są bardzo proste i w odniesieniu, do naszego rzeczywistego świata, są pozbawione świadomości, która okazuje się najbardziej skomplikowana w odtwarzaniu..
Ciężko mi stwierdzić jak jest ze zwierzętami, jednak psy, które zwykły mnie obszczekiwać i podgryzać w dupę we śnie, w świadomym śnie, zwykle stają się potulne.
Pozostaje jeszcze kwestia postaci w pełni autonomicznych, utrzymujących swoja odrębność w bardzo uświadomionych snach, postacie, które często mają bardzo sensowne i bogate w treści historie do opowiedzenia- to jednak inna bajka;)

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez salvador dnia Pon 22:46, 19 Paź 2009, w całości zmieniany 1 raz

Nie przesądzałbym tak bardzo o tym, że kiedy wiem że śnię, senna postać już w ogóle nic nie zrobi, czy się wyłącza. Nie wiem czy to tak bardzo zależy od tego czy do nas dociera to, że są wytworem umysłu, czy nie dociera. Choć podejrzewam, że jest podobnie jak piszesz (odtwarzanie świadomego zachowania innych postaci jest trudne), prędzej skłaniałbym się do stwierdzenia, że ta część nas odpowiedzialna za powstawanie treści snu po prostu przestaje generować te zachowania, które były częścią treści snu i potrzebne w tym śnie. (nie dlatego, że dochodzi do wniosku, bo tylko świadomość wnioskuje :P) Przykładem może być, że nawet kiedy nie myślę o tym, że to wytwory mojego umysłu, czasem zachowują się jak kukły (a czasem nie, kiedyś zrobiłem musical w sali liceum :P), a kilka dni temu, kiedy dobrze wiedziałem, że kumpel jest wytworem umysłu i chciałem to wykorzystać, odbyłem krótką, żywą rozmowę i nie było ani śladu "kukły". :P Pasowałoby to do podążania za snem, kiedy uzyskując świadomość we śnie, dalej działamy w ramach sennego scenariusza, sen ma tendencję do bycia stabilnym i żywym (co nie znaczy, że kiedy zmienimy scenariusz musi być odwrotnie).

A jeszcze bardziej skłaniałbym się ku odpowiedzi, że to wszystko tylko spekulacje, jednak dobrze sobie podyskutować i coś zauważyć. ;) Dopóki jest tak dużo wyjątków od reguł, to nie są reguły, prędko nie poznamy tajemnic snu.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Johny dnia Wto 10:21, 20 Paź 2009, w całości zmieniany 1 raz

Podczas ostatniego LD, powiedziałam mojej kumpeli, z którą wtedy szłam, że właśnie śnię. Ona spojrzała na mnie jak na wariatkę, że to niemożliwe itp. Chciałam jej udowodnić, że to jednak prawda, ale zaczęła mną szarpać i mówić coś w stylu "ocknij się! co ty wygadujesz!" xD, no i LD przepadł, obudziłam się w realu już. Taka reakcja zaistaniała pewnie, z sytuacji, w której się znalazłyśmy we śnie, wiec nie dziwne.

Post został pochwalony 0 razy

W moim dzisiejszym LD gdy powiedziałem mamie, że mam świadomy sen to zaczęła tak jakby uciekać i krzyczała coś a gdy powiedziałem do bratu to powiedział "yhy no no ide do łazienki" ;d Albo spotkałem jeszcze gościa w samochodzie i chciałem go trochę wkurzyć więc trzymałem mu drzwi żeby nie mógł wyjść ale był silniejszy ode mnie i wyszedł patrząc się na mnie jakby chciał mnie zabić a ja się trochę przestraszyłem i już sięgłem do kieszeni po pistolet Razz

dobrze, że mnie nie zaatakował bo ten pistolet okazał się jakąś podróbką [czyt. nie działał xd]

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Suprone dnia Wto 9:00, 19 Sty 2010, w całości zmieniany 1 raz

Skoro okazał się podróbką to równie dobrze mógłby okazać się prawdziwy. Po za tym nawet z podrobionego pistoletu mógłbyś wystrzelić.
Trochę dziwnie że wkurzasz ludzi w snach a tym bardziej że się ich boisz.

Post został pochwalony 0 razy

	Andrewek napisał:
	Skoro okazał się podróbką to równie dobrze mógłby okazać się prawdziwy. Po za tym nawet z podrobionego pistoletu mógłbyś wystrzelić. Trochę dziwnie że wkurzasz ludzi w snach a tym bardziej że się ich boisz.

Hmm... może nie tyle co wkurzam, ale chciałem sprawdzić jego reakcje ;d za cel wziąłem sobie zwiedzanie snu w moich pierwszych LD i sprawdzanie podstawowych doświadczeń czyli latanie, wytwarzanie przedmiotów itp. A co do tego, że się go niby "bałem", to chyba źle mnie zrozumiałeś. Zareagowałem w sposób racjonalny czyli odsunąłem się od niego i byłem gotowy do samoobrony Razz

mam nadzieje, że wiesz o co mi chodzi ;>
I na koniec nawiąże do pistoletu. Ogólnie on działał, ale w taki sposób jak pistolet na kulki tylko, że pocisk wylatywał na długość około 1m po czym spadał na ziemie Razz

no ale czego się spodziewać po pierwszych LD ^^

Post został pochwalony 0 razy

W snach masz to, czego się spodziewasz, jeżeli nie kłóci się to bardzo z Twoim światopoglądem Wink

Moje senne postacie prawie nigdy mi nie wierzą, wręcz mówią, że to nie jest sen. Zamykają się, gdy np. pokazuję im palec przetknięty na wylot przez dłoń :d

Post został pochwalony 0 razy

Heh, ja miałem właśnie ostatni LD taki, że chodzę sobie z przyjacielem po korytarzu szkolnym i nagle się skapnąłem skądś, że to sen ( chyba podświadomość )...

Spacerujemy sobie na korytarzu i mówię do niego " Wiesz, że to sen ? ", a on tak ze zdziwieniem na mnie patrzy, więc ja do niego " Patrz, mam książke od biologii w rękach, jest na niej plama, za chwile jej nie będzie " - skierowałem gdzieś indziej wzrok na moment, wyobraziłem sobie książkę bez plamy, zwróciłem wzrok na książkę... no i plamy nie było. Przyjaciel ze zdziwieniem patrzał jedynie, może kukłą się stał ;D

Był to wyjątkowo wyraźny sen jak na moje.

A co do kukieł - zgadzam się z teoriami, że nasz mózg jest bardzo obciążony utrzymywaniem świadomości w śnie i jest to jednym z powodów tego, że nasze postacie w śnie potrafią się stać kukłami. Tłumaczy to również dla mnie różne problemy - brak ostrości, zanik ostrości, zanik obrazu itd.

Kiedyś w śnie leciałem bardzo szybko nad ziemią, dosyć wysoko..
Po jakimś czasie, tym bardziej zamazywały mi się detale ziemi z góry - tym bardziej chciałem je zobaczyć znów wyraźne. W końcu zaczęło mi ucinać obraz z przodu, tzn. był strasznie zamazany i nieostry.

Mogę dodać od siebie, że ze snu na sen mam coraz lepiej z ostrością, świadomością, czy też pamięcią snów. Wydaje mi się, że w końcu będę mógł nawet chwile pogadać sobie z postacią ze snu mimo świadomości, kontroli...

Schodząc z tematu - spróbujcie czasem postarać się o to, aby nie mieć kontroli i świadomości, ale pamiętać sny.. sny mogą się ostro kłócić z naszymi światopoglądami, mogą nam nawet ukazać inny obraz tego, co już w jakiś sposób widzimy. Dzięki snom można zmienić poglądy, podejście do niektórych spraw... czasem zmieniają myślenie... ale to wszystko psuje właśnie LD, czar normalnego snu pryska... w sumie dosyć niedawno miałem sen, który ukazał mi inaczej sytuacje " jedni odchodzą, drudzy przychodzą " - dla mnie było to głupie, smutne, bolesne. Sen mi ukazał to zupełnie inaczej, tak pięknie, przyjście kolejnej osoby na zastępstwo tej pierwszej... przez co już mniej się boje takiej sytuacji, jeżeli będzie ona konieczna.

Pozdrawiam Wszystkich.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Luki_2 dnia Pią 5:01, 19 Lut 2010, w całości zmieniany 1 raz

	Luki_2 napisał:
	spróbujcie czasem postarać się o to, aby nie mieć kontroli i świadomości, ale pamiętać sny..

	Luki_2 napisał:
	ale to wszystko psuje właśnie LD, czar normalnego snu pryska...

Gratuluję, jeżeli starając się o LD masz ich tyle, że braknie Ci "zwykłych snów" do pamiętania. ;) Pomijając, że LD zwykle jest niewiele w porównaniu do ilości reszty snów - LD także można interpretować (to, co pojawia się we śnie) - są nawet ciekawszym materiałem do tego. Można to robić 'na żywo'. ;)

Również pozdrawiam. :)

Post został pochwalony 0 razy

Czepiasz się jakiegoś drobnego błędu Razz

^^

Niby LD może coś nam przekazać, pokazać, jednak jest to całkiem inny " pokaz ", niż nie raz zwykłego snu. Czasem lepiej oddać się głębi naturalnego snu.

Pozdrawiam.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Luki_2 dnia Pią 15:38, 19 Lut 2010, w całości zmieniany 1 raz

Oczywiście, a LD w żadnym stopniu w tym nie przeszkadza. :) Tylko o to mi chodziło.

Post został pochwalony 0 razy

No cóż muszę się wtrącić, bo jeśli chodzi o moje LDeki to sprawa wygląda zgoła inaczej... Są oczywiście manekiny i kukły nie posiadające ikry, ale są też często osoby i jakieś istoty posiadające własną inteligencję, własną wolę i te istoty często wchodzą ze mną w interakcje. Przeważnie jak jestem w pełni świadomy często spotykałem się z działaniem tych istot, które nienawidzą tego że jestem świadomy i robią dosłownie wszystko co się da abym wypadł z LDeka. Inne z kolei dopomagały mi, i generalnie były przyjaźnie nastawione. Do czego zmierzam pisząc to wszystko... Bezprzeczną prawdą jest że sen jest naszą kreacją i że spotykani w nim ludzie są atrapami i manekinami, wytworzonymi przez nas, ale prawdą jest też jednak to, że pojawiają się w naszym śnie tzw. nieproszeni goście, chyba z jakiś innych rzeczywistości sennych (?), Ci którzy w jakiś nieznany sposób dostali się do naszego snu, a których spotkać nie chcielibyśmy, a którzy co gorsza dysponują własną inteligencją i posługują się mocą, energią w stopniu z którą początkujący mogą sobie nie poradzić i Ci goście mają za sobą więcej swoich manekinów im podległych. Odkryłem że absolutnie nie jesteśmy sami w naszych snach, o nie... Wyczułem też że jestem bacznie obserwowany przez kogoś. Jeśli tego nie odkryliście na sobie to zapewne poznaliście świadome śnienie zaledwie po wierzchu. Ma to swój urok że można spotkać żywą osobę, ale może być utrapieniem. Pozdrawiam.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Likwidator Matriksa dnia Pią 12:40, 23 Kwi 2010, w całości zmieniany 1 raz

Co oprócz tego, że widziałeś i miałeś wrażenie skłania Cię do myślenia, że to niezależne od Ciebie postacie?

Ja na przykład nie widzę problemu, żeby we śnie coś zobaczyć, albo żeby w snach pojawiały się uczucia i przeczucia. Nie widzę też problemu w stwierdzeniu, że to co widzimy i czujemy w snach było wytworem naszego umysłu. Nie widzę też problemu w tym, aby ktoś uwierzył swoim przeczuciom - przeciwnie, ludzie robią to codziennie.

Dla jasności: ja też niejednokrotnie w świadomych snach spotykałem ciekawe postacie, które mówiły mi ciekawe rzeczy, uczyły i odnosiłem wrażenie, że oni są świadomi w tym śnie zupełnie jak ja. Na przykład miałem tak kiedy spotkałem swojego kolegę w LD, czy też jakieś obce mi postacie. Również czytałem wiele relacji osób, którym jakieś "niezależne postacie" przeszkadzały, czy przeciwnie - nauczały, pomagały - jak najbardziej mnie to ciekawi i chciałbym dotrzeć do tego skąd to się bierze, lub jak można to wykorzystać. (już teraz wiele oneironautów ma swoich "przewodników snów", które są właśnie takimi niezależnymi postaciami, mamy taki temat na forum, tu robimy offtop :P) Dlatego pytam co jeszcze Cię skłania do myślenia, że to niezależne istoty, które nie są wytworem Twojego umysłu?

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Johny dnia Pią 13:27, 23 Kwi 2010, w całości zmieniany 4 razy

Przede wszystkim po ogólnym zachowaniu ich sprawdzałem. Dla mnie zachowanie manekinów było obojętne w stosunku do mnie, te twory snuły się we śnie świadomym wręcz otępiałe, przymulone. Poznaje ich także po tępym wyrazie twarzy, gdzie nie ma wyraźnej mimiki. Na upartego, dla sprawdzenia można zadać powalające każdego pytanie: Kim jesteś? Taka osoba może nie odpowiedzieć ale nie skłamać, jeśli jest twoim tworem. A te niezależne ode mnie osoby wyróżniały się od tych tworów żywszym zachowaniem, miały wyróżniający się ubiór, miały też niezwykły błysk w oczach (na to też zwróciłem uwagę i stało się dla mnie ważne bo kiedyś wyczytałem na stronie Darka Sugiera, że po oczach można poznać kto jest kim) prowadziły logiczną konwersację i mówiły o mnie jakby mnie znały od podszewki, jakbym był ich kolegą, którego można zdzielić po plecach, robić psikusy, a o których wiedziałem że są, że tak powiem, z innej bajki i nigdy wcześniej ich nie widziałem a mimo to mnie znają.
Kolejna rzecz i moim zdaniem najważniejsza: przede wszystkim nastawienie, o ile w moim przypadku twory były mi obojętne, to z tych postaci albo emanowała jawna wrogość do mnie, albo przyjaźń. Istnieją wrogie istoty. To dało się wyczuć. W jednym z dawnych świadomych snów jedna z tych wrogich postaci dowodziła grupą wyrostków przeciwko mnie i powiedziała do mnie, że ze mnie kawał cwaniaka, że trzeba się mnie pozbyć stąd... ^^. Robili Ci goście wszystko abym wyleciał ze snu. I udało im się niestety. Inny przypadek: spotkałem cynicznie uśmiechającego się do mnie starszego mężczyznę, który gdy tylko spostrzegł że uświadamiam sobie że śnie próbował związać mi ręce i wmówić że to nie jest sen, że mam natychmiast przestać tak myśleć. Dużo było takich akcji tak dużo, że przestałem to wszystko uważać tylko za zwyczajny przypadek, lecz skłoniło mnie to do myślenia, że to coś naprawdę celowego i ustawionego jest... Przekonało mnie, że istnieją oprócz naszych tworów, te cwaniaki, którzy bawią się w manipulacje naszym sennym światem aby nas wypunktować. Mówię wam ludzie, dla mnie sprawa poważna z tym... ^^ Chciałbym tak szczerze dokopać tak jak Neo tym złośliwym sukinsynom co się wjebują do mojego snu i próbują mnie z niego wywalić, potrafią krwi napsuć ale jeszcze się nie zebrałem w sobie aby pokonać tych łobuzów sennych. Pozdrawiam i mam nadzieję, że to co napisałem da komuś kto podróżuje w LD, da do myślenia. To absolutnie wszystko co mam do napisania w tym temacie. Pozdrawiam. Smile

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Likwidator Matriksa dnia Pią 13:56, 23 Kwi 2010, w całości zmieniany 2 razy

To co opisałeś - samo doświadczenie - jak najbardziej przyjmuję, bo sam miałem takie sytuacje (raz nawet wbił mi ktoś hak w dłoń), a u niektórych jak u Ciebie jest to notoryczne. Widząc zawiłości i możliwości ludzkiego umysłu nadal jednak różnię się co do teorii za tym stojącej. :) Nie zrozumcie mnie źle, jeśli piszę o wytworach umysłu, nie mam na myśli "tylko wytworów", ale bardziej "niesamowitych wytworów". :) Racja, na tym kończymy dyskusję i dajemy innym pisać o kukłowym/żywym zachowaniu postaci w LD.

Post został pochwalony 0 razy