Sambójstwo w świadomym śnie?

Cześć, chciałem zapytać czy ktoś z Was ma w tym temacie jakieś doświadczenie?

Jeżeli próbowaliście popełnić samobójstwo swojego sennego ja w trakcie świadomego snu, to jaki był efekt i co się dalej działo?

Również jeśli macie wspomnienia snów normalnych, w których świadomi nie byliśćie, a w których wasze ja popełniło samobójstwo - byłbym wdzięczny za rozwinięcie tematu.

Post został pochwalony 0 razy

Ja próbowałem. Skutkiem było po prostu wybudzenie. Więcej tutaj http://www.psajko.fora.pl/wewnatrz-sennego-swiata,6/smierci-i-morderstwa-we-snie,2778.html

Post został pochwalony 0 razy

Niekoniecznie. Można po prostu przeżyć Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

	jazu napisał:
	Niekoniecznie. Można po prostu przeżyć

Wiem, ale ja zawsze się budzę Smile

Post został pochwalony 0 razy

Skoczyłem z dachu i... i... i.. przeżyłem Smile

Post został pochwalony 0 razy

Dzięki.Wybudzenie.

A co w sytuacji, w której przeżyliście? Kontynuowaliście sen czy środowisko jakoś się zmieniło?

Post został pochwalony 0 razy

Wstałem i nic! Dalej widzę ten budynek. Zdziwiłem się strasznie. Bylem przekonany, że się obudzę czy coś a tu nic. :>

Post został pochwalony 0 razy

Zależy - czasem się budzi, czasem ma się FA, czasem śni się "druga strona", ale ja zwykle (z wyjątkiem snów z bitwami w których ponoszę heroiczną śmierć Smile

) Idę dalej po ulicy z dziurą w głowie Laughing

Post został pochwalony 0 razy

	jazu napisał:
	Zależy - czasem się budzi, czasem ma się FA, czasem śni się "druga strona", ale ja zwykle (z wyjątkiem snów z bitwami w których ponoszę heroiczną śmierć ) Idę dalej po ulicy z dziurą w głowie

Dzięki. Mógłbyś napisać coś więcej o tym jak wygląda druga strona?

Post został pochwalony 0 razy

No właśnie Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Zależy od osoby. Ja miałem tak kilka razy, a podzielić te miejsca/stany można tak:

-Stan Nirvany
-Stan radości, czystego szczęścia i olśnienia
-Bajkowe niebo
-Niebo
-Śmierć kliniczna
-"Kontakt" z drugą stroną
O reszcie wolę nie pisać... :/

Wiele zależy od twoich myśli, przekonań, a także sytuacji...

Post został pochwalony 0 razy

no no.. widze sale samobojcow w tym temacie.
Ja ile razy nie stalem na krawędzi budynka, zawsze rezygnowalem ze strachu przed mozliwością przypadkowego lunatykowania. Wy sie tego nie boicie? Bo nie wierze ze wiekszość skacze sobie z uśmiechem na twarzy Razz

(A moze ja mam schizy?)

Co do smierci to zalezy jakie emocje to na was wywola. Przewaznie czlowiek sie budzi jak serducho przyspieszy, albo poprostu przezyje.
A pojawienia sie w sennych zaświatach wygląda nawet ciekawie Smile

Kiedys napewno przetestuje... ''kiedyś''..

Post został pochwalony 0 razy

Dziękuję wszystkim za podzielenie się swoją wiedzą i doświadczeniami.

Post został pochwalony 0 razy

W świadomych snach zwykle jakieś "śmiertelne" zdarzenie kończyło się u mnie przebudzeniem. W snach nieświadomych zwykle też się w takich sytuacjach budzę, choć raz w nieświadomym śnie zginąłem podczas strzelaniny i byłem duchem - czułem się zupełnie normalnie, tyle, że chodziłem wśród ludzi i próbowałem z nimi porozmawiać, jednak nikt mnie nie mógł usłyszeć. Chciałem poinformować domowników o tym, że nie żyję, ale nie mogłem. Szukałem sposobu, aby ich powiadomić, chciałem im napisać wiadomość na kartce, ale nie byłem w stanie podnieść długopisu, bo moja ręka przenikała przez niego Smile

Ogólnie przebudzenie nie występuje zwykle z powodu samego faktu śmierci, ale z nadmiaru emocji występujących podczas tego zdarzenia. To tak jak ze 'snami o spadaniu" - śni nam się, że spadamy z bardzo wysoka i budzimy się tuż przed uderzeniem o ziemię z nadmiaru emocji Smile

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez matik dnia Nie 3:07, 08 Sty 2012, w całości zmieniany 1 raz

	Cytat:
	a ile razy nie stalem na krawędzi budynka, zawsze rezygnowalem ze strachu przed mozliwością przypadkowego lunatykowania. Wy sie tego nie boicie? Bo nie wierze ze wiekszość skacze sobie z uśmiechem na twarzy (A moze ja mam schizy?)

Nigdy się nad tym nie zastanawiałem, ale mi to chyba nic się nie stanie, bo na parterze mieszkam. A lunatykować nie nie lunatykuje od piątego roku życia (od tego czasu nikt się skarży, że chodzę po domu). A jak wtedy skakałem to przekonany byłem, że nic mi się nie stanie. Myślałem:"Co mi tam to tylko sen." Trochę nad tym pomyślę.

LD życzę!

Post został pochwalony 0 razy