Śmierci i morderstwa we śnie

odnośnie świadomego snu też nie potrafię się zabić. Próbowałem sobie amputować co niektóre rzeczy ale zamiast krwi tylko czerwona kreska tam gdzie nożem przejechałem.
A w nieświadomych snach ginąłem w różny sposób: najczęściej od utopienia dlatego boję się pływać pod wodą zginąłem też od kuli od miecza od wybuchu bomby atomowej (nieziemskie uczucie) i 1x który pozostał mi w pamięci :
(wiem że to może głupio brzmieć ale taki miałem sen) Jestem nad morzem i co pamiętam to jest tłum ludzi wszyscy patrzą na mnie a ja wisze na krzyżu (ukrzyżowany) i nagle jakiś dowódca czegoś wyjmuje pistolet i mnie zgasił i się obudziłem. Zryty sen

Post został pochwalony 0 razy

Też raz mi się śniło, że zabiłem kolegę. Samego mordu nie pamiętam ale pamiętam ten strach zaraz po tym jak dotarło do mnie co zrobiłem i, że wszyscy się o tym dowiedzą. Bardzo niemiłe uczucie;/

Post został pochwalony 0 razy

Założe się, że każdemu choć raz śniło się, że zabija po kolei pojedynczo całe masy ludzi, bo zawsze pojawia się nowy świadek zbrodni Smile

Post został pochwalony 0 razy

Ja mialem kiedys taki pojebany sen ,ze ktos strzelal do mnie postrzelil mnie w pluca i nie moglem oddychac . Czulem bol az do obudzenia sie

	incestus napisał:
	Założe się, że każdemu choć raz śniło się, że zabija po kolei pojedynczo całe masy ludzi, bo zawsze pojawia się nowy świadek zbrodni

Seryjny samobójca jest tylko jeden Twisted Evil

Btw. nie wiem jak to robicie ale nie potrafie zabić nikogo we śnie. Zawsze jest ta nie moc, nie ważne czy to zwykly sen czy LD. No może raz utopilem jakiegos dryblasa, ale to bylo uzasadnione.
Zresztą wogole po snach gdzie pojawia sie smierc budze sie z chwilowym niesmakiem.

Post został pochwalony 0 razy

Pamiętam taki dziwny sen, wszędzie biała gęsta mgła, próbuję kształtować świat... nie działa. Próbuję wyjść ze snu, wybudzić się... nie mogę! Zawsze mogłam ! I tylko taka myśl we mnie, nie możesz nic zrobić bo nie żyjesz...szczerze wtedy myślałam, że naprawdę umarłam, wcale nie było to przyjemne uczucie, pełna świadomość i pełna bezsilność! Pamiętam, że spałam wtedy długo jakieś 10-12 godzin, byłam sama w domu i moja ciocia podobno dobijała się przez pół godziny do drzwi i już bali się, że coś mi się stało.

Post został pochwalony 0 razy

Nie pamiętam aby ktokolwiek mnie zabił, albo abym ja kogoś zabił. Za to miałem wiele, wiele zgonów spowodowanych upadkiem z wysokości ^^

Miałem natomiast jeden sen jak ktoś celował do mnie z pistoletu z odległości metra. Obśmiałem go za to, że myślał że w ten sposób można unicestwić czyjąś duszę. Pamiętam że tej samej nocy śnił mi się Stanisław Lem, który udzielał mi filozoficznych wskazówek Wink

Ale nienawidzę uciekać przed czymś/kimś... To jedno z najgorszych uczuć w snach. Zaraz za spadaniem Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Dreaman01 dnia Czw 16:55, 22 Sie 2013, w całości zmieniany 1 raz

O ile spadanie w śnie nieświadomym nie jest przyjemne to w świadomym jest bardzo fajne. Przynajmniej dla mnie Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Ja... jeszcze tego nie doświadczyłem w świadomym Smile

Ale wierzę, że fajne. Muszę koniecznie latania spróbować. W przyszłości. Oby niedalekiej ^^

Post został pochwalony 0 razy

Trochę odkopuję temat, ale pamiętam jak śniło mi się, że była wojna, a ostatnimi ludźmi na ziemi byliśmy ja i Hitler. Jechałem czołgiem przez, jakieś opuszczone miasto, nagle Hitler wyciąga mnie siłą z czołgu i wbija mi siekierę 2 razy w barki, a raz w głowę. Padłem. Śmieszne uczucie wbijania tej siekiery, tak jakby ktoś wziął kilogramową sztangę i bił.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Gall dnia Wto 22:31, 20 Lut 2018, w całości zmieniany 1 raz

Ja raz w LD chciałam zabić mojego najgorszego wroga. Nawet się udało, ale satysfakcja niewielka. Za łatwe to było, jak dźganie nożem kukły, a wolałam epicką walkę przed ukatrupieniem go.

Post został pochwalony 0 razy

Gdzieś tak z półtora tygodnia temu (myślałem, że dawniej, ale własny dziennik nie kłamie) umarłem dosyć drastyczną śmiercią, tak więc uwaga na poniższy tekst. Chyba cały dzień ciągnęła mnie myśl o tym śnie.
Otóż w pewnym momencie snu z dwóch stron drogę zablokowały mi dwa zombie. Wiedziałem już, że to koniec mojej historii, mego życia. Żywe trupy zaczęły się we mnie wgryzać. Bałem się o ból zjadania szyi, więc głowę próbowałem unosić jak najwyżej. No i te zombie zjadały mi po kolei kończyny. Czasem gwałtownie uderzałem pożartą częściowo kończyną w coś, przez co zamieniała się w krwawą miazgę. W dzienniku określiłem ból jako nietypowy i masochistyczny. Porównałem to z ketchupem pikantnym, w sensie, że piecze, ale smakuje. Byłem pożerany w ciszy, nie krzyczałem. Zostały jeszcze niezjedzone stopy w butach i głowa. Brzmi bezsensownie, ale w końcu to sen. Zombie wzięły się za stopy, które zderzałem mocno ze ścianami butów, aż zamieniły się w czerwoną breję. W taki sposób jeszcze rozwaliłem w całości zombie. Została mi na końcu tylko głowa z szyją i myślałem sobie, że to źle, że nadal żyję. Nagle jakaś kończyna żywego trupa zaczęła dobierać się do mojej głowy, bo wyrosły jej zęby. Chyba w całości próbowała mnie zjeść. Przez to krzyczałem głośno i piskliwie, po czym się obudziłem.

Post został pochwalony 0 razy