Wasze koszmary senne

Ja chodziłem po domu, był dzień. Po czym słyszałem jakiś niebiański śpiew. Następnie rozglądałem się nerwowo, i s[potykałem ducha. Białego ducha, taki człowiek nie człowiek Razz

W białej sukni taka biała dama... UCiekałem do innego pokoju, lub na drugi koniec domu , a potem znów to samo,. Raz tak miałem patrząc na lustro, gdzie nic nie było ,nawet mojego odbicia. Pojawił się ten duch, uciekałem na balkon, duch pojawił się na wejściu do balkonu. Ja go zaatakowałem, zmienił się w karłowatego diabła, odskoczyłem, wyiegłem na dwór(tam też wsyztko było jak w realu). Spotkałem jakiegoś gościa na rowerze, i błagałem ,żeby mnie ratował. Duch zamienił się w kota, i się na mnie gapił cały czas. Tamten pojechał ,chciałem go gonić, ale nie mogłem się ruszyć i mi się urwał sen, a potem okazało się ,że lunatykowałem. I np. jak atakowałem tego ducha, to brata z łóżka ściągłem Very Happy

Post został pochwalony 0 razy

Też z dzieciństwa :]. Białe (tak jak by narysowane) piece a wzdłuż nich droga. Na końcu drogi znajdowała się bestia, której nigdy nie zobaczyłem (bo się bałem ;D). Zawsze (chyba) po tym koszmarze budziłem się z paraliżem.

Post został pochwalony 0 razy

Missqu napisał:

Ja chodziłem po domu, był dzień. Po czym słyszałem jakiś niebiański śpiew. Następnie rozglądałem się nerwowo, i s[potykałem ducha. Białego ducha, taki człowiek nie człowiek Razz

W białej sukni taka biała dama... UCiekałem do innego pokoju, lub na drugi koniec domu , a potem znów to samo,. Raz tak miałem patrząc na lustro, gdzie nic nie było ,nawet mojego odbicia. Pojawił się ten duch, uciekałem na balkon, duch pojawił się na wejściu do balkonu. Ja go zaatakowałem, zmienił się w karłowatego diabła, odskoczyłem, wyiegłem na dwór(tam też wsyztko było jak w realu). Spotkałem jakiegoś gościa na rowerze, i błagałem ,żeby mnie ratował. Duch zamienił się w kota, i się na mnie gapił cały czas. Tamten pojechał ,chciałem go gonić, ale nie mogłem się ruszyć i mi się urwał sen, a potem okazało się ,że lunatykowałem. I np. jak atakowałem tego ducha, to brata z łóżka ściągłem Very Happy

Też mam coś, co odbiło się na świecie rzeczywistym (przeniosłem świat snu do reala)

Nie pamiętam co mi się śniło, ale wiem, że przebudziłem się i obok na łóżku leżały zatyczki do uszu (używam ich do ograniczenia dźwięków ze świata zewnętrznego, aby nie docierały do moich snów podczas zasypiania). Po przebudzeniu byłem tak rozkojarzony, że złapałem te zatyczki (takie różowe, woskowe) wsadziłem do buzi i zacząłem żuć. Kiedy do moich zmysłów dotarł ich smak rozbudziłem się na tyle by zrozumieć co za durnotę właśnie uczyniłem.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatniego czasu mam koszmar związany z rzekomym takim 'duchem' pojawiającym się w momencie utraty mocy i bezbronności we śnie. W jednym LD miałem tak, że ide do salonu, a na ścianie jest jakaś kobieta. Była naga i blada z rozpuszczonymi czarnymi włosami jakby pływające w powietrzu. W pewnym momencie obraca głowę o 180 stopni i zaczyna warczeć na mnie. Schodzi ze ściany i zbliża się w moim kierunku jakby chciała by mi coś zrobić. Potem zaczynała się drzeć na całe gardło, aż łeb jej rozsadziło no i się obudziłem.

Post został pochwalony 0 razy

Najwięcej koszmarów miałem związanych ze zmarłymi, szczególnie sąsiadami, jak jeszcze mieszkałem w kamienicy. Kiedy jeszcze jako całkowity dzieciak, 9-12 letni, przechodziłem obdartym, zaniedbanym, ciemnym korytarzem, nieziemsko bałem się, że zaraz mi wyleci zmarła sąsiadka. To była rzeczywistość, miałem totalne schizy, nie rozumiałem czego się tak boję. Jako osoba wierząca wiedziałem, że spotkania ze zmarłymi się zdarzają, ale nigdy nie mają złych zamiarów, po prostu proszą o modlitwę. Podobno im mocniej się boimy jakiejś duszy, tym więcej tej modlitwy potrzebuje, znajduje się w czyśćcu. Jeśli zaś chodzi o koszmary, to po prostu - spełniały się w nich moje obawy - strach przed spotkaniem zmarłego, paraliż lub totalne spowolnienie ruchu, krzyk, strach etc. LD pozwoliło mi się wyrwać, mimo to w swoich świadomych snach unikam swojego dawnego korytarza, bo wiem, że mnie sparaliżuje, obejmie mnie strach i tyle. Rozumiem, że można nad tym zapanować, ale mimo wszystko, boję się tego : P Takie strachy z dzieciństwa,

Post został pochwalony 0 razy

Relwin napisał:

Ostatniego czasu mam koszmar związany z rzekomym takim 'duchem' pojawiającym się w momencie utraty mocy i bezbronności we śnie. W jednym LD miałem tak, że ide do salonu, a na ścianie jest jakaś kobieta. Była naga i blada z rozpuszczonymi czarnymi włosami jakby pływające w powietrzu. W pewnym momencie obraca głowę o 180 stopni i zaczyna warczeć na mnie. Schodzi ze ściany i zbliża się w moim kierunku jakby chciała by mi coś zrobić. Potem zaczynała się drzeć na całe gardło, aż łeb jej rozsadziło no i się obudziłem.

zup[ełnie jak tbiała dama w moim śnie... (bez krzyku)

Post został pochwalony 0 razy

W moich koszmarach przeważnie ukrywałam się przez syna doktora Burskiego z "Na dobre i na złe" i za każdym razem ktoś mnie wydawał

Miałam też kilka snów, w których w lesie (tuż za sobą miałam drzewo, które uniemożliwiało ucieczkę) biegł prosto na mnie dzik i w ostatniej chwili zmieniał się w człowieka (takie płynne, harmonijne przejście jak na filmach) trzymającego nóż. Za każdym razem próbowałam piszczeć, jednak się nie udawało. Sen powtarzał się kilkakrotnie, więc zaczęłam o tym myśleć w ciągu dnia. Stwierdziłam, że powinnam, zamiast piszczeć, krzyknąć niskim głosem. I tutaj ciekawostka: Pewnego razu się to udało i...sen przeszedł w inne miejsce - przypominające obóz koncentracyjny. Przez dłuższy czas miałam koszmary powiązane z tym miejscem, jednak już nie takie same. Z czasem przeszło.

Obecnie nie mam koszmarów - to znaczy można by je za takie uznać, ale nie powodują one u mnie strachu. Zauważyłam, że coraz częściej śnią mi się sny, które już kiedyś miałam i dzięki temu jakoś podświadomie, znając po części akcję, nie boję się, a czasami wręcz w czasie snu moja osoba (bo nie jest to LD) pociesza innych, że wie, że nic złego się nie stanie, bo zna przebieg akcji.

Aż szkoda, że nie wywołało to LD Wink

Post został pochwalony 0 razy

Ja pamiętam pewien sen z mojego dzieciństwa.

Znajdowałem się w jakimś dwupiętrowym bardzo szarym budynku. To był raczej jakiś stary dom, gdyż miał podłogę z bardzo krzywych desek. Pokój był prawie całkowicie pusty. Na samym środku był stół i krzesło, na którym siedziała kobieta odwrócona do mnie plecami. Miała bardzo długie, proste włosy, które zakrywały jej całą twarz. Nagle odsłoniła ona z włosów tył głowy. Była tam twarz ! No może sam fakt nie był zbyt straszny, ale miała ona w sobie takie coś, że się jej bałem. Ciarki mnie przechodzą, gdy sobie to przypominam.

Post został pochwalony 0 razy

Przypomnieliście mi dość zabawny ldek z dzieciństwa. Sam w sobie był ciekawy, ale nie w tym rzecz. Kiedy akcja nieźle już się rozwinęła, zaczęły mnie gonić duchy - klasyczne, białomgliste i okropnie straszne. Brrrrr. Pomyślałam, że spaskudzą mi sen. Uciekałam lecąc ile sił (miało to miejsce w podziemiach, więc wysoko nie dało się latać), ale skubane zaczęły mnie doganiać. I wtedy się wkurzyłam. Zawróciłam i wrzasnęłam: "TO MÓJ SEN! WYNOCHA Z MOJEGO SNU!" Po czym rycząc co najmniej równie groźnie, jak one wcześniej, rzuciłam się za nimi w pogoń - wiały, aż miło. Przegoniłam je na dobre.

Przy okazji - gdzieś w tym czasie zauważyłam, że koszmary w świadomych snach wywołane są moimi obawami. Owe duchy wprowadziłam do snu sama, myśląc, że to takie mroczne miejsce i mogą tu być jakieś zjawy. Jak pomyślałam, tak się stało = chcesz, to masz Wink

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez asai dnia Pią 21:13, 04 Lut 2011, w całości zmieniany 1 raz

W snach, tak świadomych, jak i nieświadomych, jeśli przewidujemy "oho, pewnie zaraz coś strasznego się stanie" to na ogół nasze przewidywania się spełniają. Jest to nawet pewna metoda na uświadomienie się, jeśli wszystko, o czym pomyślimy w chwilę potem staje się rzeczywistością. Radzę zwracać uwagę na takie sytuacje w realu - jeśli wszystko idzie zbyt "po naszej myśli" to coś może być nie tak Wink

Post został pochwalony 0 razy

witam miałem kiedyś koszmarny sen przed moim ślubem
szedłem drogą i nagle zaatakował mnie duży wilk rzucił mi się do gardła ale zdążyłem go złapać za paszczę i rozdarłem mu mordę gdy to zrobiłem z jego gęby wyszedł drugi i też się na mnie rzucił ale już się obudziłem.

to był proroczy sen mam takie co drugą noc oczywiście po tym śnie zdarzyły się dwie sytuacje nieprzyjemne z pierwszej udało mi się wybrnąć a z drugiej nie.

Post został pochwalony 0 razy

Witam. Jestem tu nowy i to mój pierwszy post. Na pewno wielu z was słyszało już historie o tym jak przy świadomym śnieniu pojawiał się jakiś cień, który powodował, że stawaliśmy się sparaliżowani, straszył nas co jakiś czas albo czaił się na skraju świadomości we snach. Jasne że słyszeliście, ba, jestem przekonany że wielu z was go spotkało. No cóż... miał być koszmarny sen, jak w temacie. Ja nie zdążyłem zasnąć. Podczas procesu zasypiania owy "cień" pojawił się na mojej drodze i zablokował mi przejście. Nie będę go opisywał, nie będę tłumaczył. Po prostu pojawił się na mojej drodze kiedy już nie było mnie w łóżku, bylem już dalej. Tyle że nie zostałem sparaliżowany. Stałem i zrobiłem dwa kroki, aby dojrzeć jego twarz. Pod zasłoną ciemności zobaczyłem umęczoną warz mężczyzny z dziwnymi zielonymi tatuażami na twarzy. Spojrzał na mnie swoim wygłodniałym spojrzeniem, jakby chciał mnie pożreć żywcem, właściwie nie mnie, tylko moje ciało. Cóż, wtedy wszystko się rozmyło i wróciłem do siebie budząc się o godzinie 5:40 nad ranem z trzęsącymi się rękoma nadal czując jego spojrzenie na sobie. To nie był jedyny raz kiedy owy pan mnie nachodził. W moich snach zdarzało się, że mnie obserwował , odnotowywał moją obecność, przewijał się. Ale tamtego razu stanął przede mną i spojrzał mi prosto w oczy. Nigdy we snach nie dojrzałem niczyjej twarzy tak wyraźnie. Od tamtego czasu już go nie spotkałem. Mam nadzieję, że nie spotkam.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Rezuron dnia Śro 20:28, 10 Kwi 2013, w całości zmieniany 1 raz

To nie kumam czy to było we śnie, przed snem czy po śnie, dobrze namieszałeś Smile

Post został pochwalony 0 razy

Obstawiam że w śnie.

Post został pochwalony 0 razy

Osobiście uważam tylko jeden z moich snów za straszny. Jestem w bibliotece, na półkach ładne, nowe książki. Oglądając je zauważam, że jedna na dolnym regale różni się od pozostałych. Jest czarna i stara. Sięgam po nią, otwieram na pierwszej stronie. Gdy przeczytałam pierwsze zdanie zaczęłam się cała trząść, nie mogłam tego opanować, wołałam o pomoc, ale tylko jeden staruszek stał i z uśmiecham na twarzy się na mnie patrzył. Gdy się obudziłam byłam cała spocona i się jeszcze przez chwilę trzęsłam... Panicznie bałam się wypowiedzieć te zdanie z książki, bo myślałam, że ten stan wróci. Wstyd się przyznać, ale prawie się popłakałam ze strachu.

Post został pochwalony 0 razy